harilatron

Παιδιά, γεμίσαμε το νοιζ τσιγαρίλα. Ας αποφύγουμε την ποδαρίλα διότι είναι τοξικός συνδυασμός. :)

Τώρα αν σου πω ότι το "κοτέτσι" το είχα φτιάξει στα Μέγαρα με καφέ αυγοθήκη θα με πιστέψεις? ;D

Μάλλον εννοείς "τελμάτωσες". Αλλά γιατί? Το ξέρουμε ότι κοκορέτσι είναι ευγενής τροφή και ότι αναπτύσσει το πνεύμα. :)

Τά 'σπασε ο κομματαίουρος ο πορτραιτικός ναούμ.

Είναι τόσο ελαφρές που είναι "διαφανείς" στο μεγαλύτερο μέρος του ακουστικού φάσματος. (Ο ήχος περνάει από μέσα τους και ανακλάται όμορφα και ωραία από τον τοίχο από πίσω. ) Περισσότερο διάχυση μπορεί να κάνει το κατασκεύασμα με τα καδρονάκια πάνω στο οποία συνήθως τις κολλάνε. EDIT: 1. Με πρόλαβε ο nikodemos. 2. Για να μην παρεξηγούμαι.... έχω φτιάξει κι εγώ στα νιάτα μου κοτέτσι. Νομίζω... χαμένος κόπος ήταν.

Για μένα υπάχουν κάποια στοιχεία που μπορούν να "απομονωθούν" και να αναγνωριστούν σε έναν ήχο έτσι ώστε αν θέλουμε να τον μιμηθούμε να μπορούμε να ξεκινήσουμε από μία βάση που να είναι κοντά σε αυτό που ψάχνουμε. 1. compression - gain. Ακούγοντας έναν ήχο μπορούμε να παρατηρήσουμε το είδος του κομπρεσαρίσματος (δυναμικών) που έχει. Πρέπει να προσέξουμε αν έχει attack ή αν είναι "πατημένος" και -κυρίως- να προσπαθήσουμε να εκτιμήσουμε το συσχετισμό των εντάσεων στο compression και το gain. Αν η χροιά είναι πολύ διαφορετική στην πενιά από ότι στο "σβήσιμο" μια νότας, τότε το gain έχει ήπια ρύθμιση και αν υπάρχει κομπρέσσορας τότε και αυτός δεν συμπιέζει πολύ. Αν η χροιά αλλάζει πολύ χωρίς να πέφτει αντίστοιχα η ένταση στο σβήσιμο, τότε υπάρχει πιθανότητα να επιτευθεί αυτός ο ήχος βάζοντας τον κομπρέσσορα να συμπιέζει αρκετά ΜΕΤΑ από ένα fuzz ήπια ρυθμισμένο. Αν η χροιά αλλάζει (προς το σβήσιμο) προς την κατεύθυνση μιας αρμονικής, αυτό είναι ένδειξη ότι η κιθάρα παίζει κοντά σε ενισχυτή στο όριο του feedback. 2. Φασματικό περιεχόμενο. Παρατηρούμε και προσέχουμε πόσα πρίμα υπάρχουν. Ειδικά αν υπάρχει παραμόρφωση, είναι σκόπιμο να προσπαθήσουμε να εκπαιδεύσουμε το αυτί μας να ξεχωρίζει αν τα υπάρχοντα πρίμα προϋπάρχουν στο σήμα ή αν είναι απόρροια της παραμόρφωσης. Με άλλα λόγια, άλλος ήχος βγαίνει με κλειστό το tone της κιθάρας σε ένα fuzz με ανοιχτό το tone και άλλος ήχος με ανοιχτό το tone της κιθάρας και "ριγμένο" το tone του fuzz. Ακόμη, εστιάζουμε την προσοχή μας στα μεσαία: Πόση είναι η "αναλογία" της βασικής μελωδίας (του θέματος που παίζει η κιθάρα) σε σχέση με τις ψηλές και τις πολυ χαμηλές? 3. Modulations. OK, τα ακούμε. :) (Καλό είναι να έχουμε εμπειρία πως ακούγεται το καθένα.) 4. Delays/ reverbs. Παρατηρούμε χρόνους και dry/wet mix. Παρατηρούμε αν υπάρχει stereo effect. Αν υπάρχουν επαναλήψεις παρατηρούμε αν είναι καθαρές ή "θολές". (Digital - Analog style delay). Επίσης, παρατηρούμε πόσες ακούγονται και πόσο γρήγορα σβήνουν. Γενικά: Καλό είναι να έχουμε κατανοήσει τι κάνει το κάθε κουμπί από τα πετάλια μας. Να μπορούμε να προβλέουμε τι θα κάνει το καθένα από αυτά σε συνδυασμό με αυτά που ακολουθούν. Επίσης, όταν έχουμε περισσότερα από ένα γκαζοπέταλα + ενισχυτή να παραμορφώνουν, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να έχουμε επίγνωση της στάθμης του σήματός μας σε κάθε σημείο της αλυσίδας. Να ξέρουμε δηλαδή πόσο συνεισφέρει το καθένα από αυτά στο συνολική μας παραμόρφωση. :)

Ακριβώς. :) Αν βάλεις το gain και το master και τα 2 στο "8", στη μία θέση του διακόπτη θα ατιστοιχεί gain--->4 , master ---->8 (καθαρό) ενώ στην άλλη gain--->8 , master---->4 (βρώμικο, χωρίς να πάρει πολλή ένταση. ) :)

Μπορεί να έφτιαχνα ένα τέτοιο κουτάκι με ένα διακόπτη και 3 βύσματα. Θα εβαζα τον ενισχυτή με το gain και το master σε ψηλές ρυθμίσεις.... Στη μία θεση θα "έπαιζε" το gain στη full ρύθμιση με κατεβασμένο το master για "βρώμα" και στην άλλη θα έπαιζε χαμηλωμένο το gain αλλα αντίστοιχα ανεβασμένο το master για πιο καθαρά. Το ζωγράφισα χθές βράδυ σαν concept - σκέψη με βάση την ερώτησή σου- αλλά ξέχασα να στο ανεβάσω. :)

Κάθε φορά που αλλάζει το action πρέπει να ελέγχεται/ρυθμίζεται το intonation. Αν άλλαξες νούμερο χορδές/κούρδισμα το πιθανότερο είναι να χρειάζεται ρύθμιση μόνο από τα ελατήρια της πίσω πλευράς. Για ένα νούμερο διαφορά, συνήθως δεν χρειαζεται ρύθμiση το trussrod. :)

Λαθάκι έκανε. :)

Μια εξωτερική κάρτα είναι κατά κανόνα καταληλότερη από την onboard. Αυτό όπως δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να στείλεις το σήμα σου και στην κάρτα που έχεις αυτή τη στιγμή. Αν η κάρτα σου έχει αποκλειστικά είσοδο line in θα χρειαστείς κάποιου είδους προενίσχυση. Κάποιο πετάλι με buffer (ή on) είναι κατά πάσα πιθανότητα αρκετό. Αν αποφασίσεις να σχοληθείς ουσιαστικά, μελέτησε λίγο τις απαιτήσεις σου και τα δεκάδες thread που υπάρχουν εδώ σχετικά με εξωτερικά interface και τα ξαναλέμε. :)

Το σάπισες θέλες να πεις. ;D Πολύ ωραίο. :)

Αν έχει effects loop, μπορεί και να σκεφτούμε κάτι που να μοιάζει λειτουργικά με αυτό που θέλεις :)

Όχι όλες :) Από το R.13 και μετά κόψανε και την >bloody_sunday(p, 'method'); που σου επέστρεφε review για το πετάλι p σύμφωνα με τη μέδοδο 'method' όπου το 'method' έπαιρνε τιμές 'normal', 'gas', 'hysteric' ή 'PMS' .

Κι έχεις αποφασίσει πως θα τα χωρίσεις? :)

Γιατί όπως -είναι γνωστό- οι επιχειρήσεις θέλουν να μπουν στα Πανεπιστήμια για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών και να χρηματοδοτήσουν έρευνες σχετικά με τον υπολογισμό της διατομής του καλαμακίου με το οποίο στη συνέχεια θα ρουφήξουν το αίμα του εργαζόμενου και το διαμέτρημα του βλήματος με το οποίο θα επιτευχθεί η παγκόσμια κυριαρχία του αμερκάνικου ιμπεριαλισμου. Αστειεύομαι. Ο λόγος είναι ότι απλά πολλοί ακαδημαϊκοί αφενός δεν είναι σε θέση να συνεισφέρουν κάτι χρήσιμο, αφετέρου (αν μπορούν) διστάζουν να τα βάλουν με τη γραφειοκρατία και το κατεστημένο που τους θέλει αδρανείς.

Όπως είπε ο theopas, το default είναι cmd+spacebar Για τον ορισμό / αλλαγή του πήγαινε applications --> System Preferences (τρεξτο) --->Keyboard & Mouse ---> στο tab "Keyboard Shortcuts"

Blue, αν μπορείς να επισυνάψεις και το script του MATLAB, θα πάω το θέμα στα "απαντημένα Recording". Νομίζω το φαινόμενο έχει μελετηθεί και σε πειραματόζωα (πάπιες). Αν κατάλαβα καλά, αν κάποιος έχει μικρό στόμα μπορεί να κάνει την πάπια. Παρακαλώ blue ξεκαθάρισε αυτή τη λεπτομερεια, διότι δεν ξερουμε όλοι τόσο προχωρημένα θέματα. Ο evris, αμα δεν ξέρει να μη μιλάει.

ΠΟΛΥ προσεγμένα από όλες τις απόψεις, και η καλύτερη προσέγγιση του ύφους του gilmour που έχω ακούσει. :) Να το αλλάξουμε το nick? fenderiarhs--->gilmouriarhs? ;D ;D

Δεν εννοούσα ότι είναι εύκολο να παιχτούν σωστά όπως πρέπει. Το αντίθετο. Απλά, θεωρώ ότι το αναβοκατέβασμα πεντατονικής σε 12μετρο blues backing track... είναι μια διαδικασία που μάλλον σου περιορίζει τη φαντασία παρά σου ανοίγει ορίζοντες. Σαφώς... μπορεί στην αρχή-αρχή να σε βοηθήσει να "πάρουν λίγο μπρος" τα χέρια σου, αλλά με το ρίσκο να γίνεις... Έλληνας bluezman. ;D

Μπορείς πάντα -βέβαια- να τους στείλεις ένα email και να τους ρωτήσεις. Εγώ, επειδή στο θέμα neck είμαι λεπτεπίλεπτο αγόρι, ήθελα κάτι σαν το standard C της Fender και μου είπαν ότι το αντίστοιχο είναι αυτό που ονομάζουν standard thin.

Αυτή είναι συνταγή για να φτιάξεις Έλληνα bluesman. :) Δεν θα το πρότεινα, εκτός αν για κάποιο περίεργο λόγο του αρέσουν τα blues. :)

Ακριβώς αυτό με τις 4 χορδές από το 5άρι σετ σκεφτόμουν, αλλά με πρόλαβε ο κύριος κώστας, ο μπασίστας με τη μπανάνα. :) @Superfunk, αν θέλεις βοήθεια στη ρύθμιση του trussrod μη διαστάσεις να ρωτήσεις εδώ. Υπάρχουν παιδιά που ξέρουν, και κάπου υπάρχει και ένα κατατοπιστικότατο άρθρο. :P :P :D Εννοείς αυτό με το 34" και το 35" ? ;D

Κι εμένα η ιδέα των πολλών μικρών κομματιών μου φαίνεται ελκυστικότερη. :)

Η Ελλάδα -πρωτίστως- είναι η χώρα όπου το δικαίωμα του καθενός να υποστηρίζει την οποιαδήποτε ανοησία, είναι ιερό. Ιδιαίτερα δε, αν η στήριξη στολίζεται με ασαφείς αναφορές στην ελευθερία, το "σύστημα" και τη δημοκρατία, το δικαίωμα γίνεται ιερότερο. Welcome to the machine :)