Ali Barout

1. Γ#$@ μας πού να διαβάζουμε τώρα. 2. Έχετε κολλύρια; Γιατί εγώ θα τις ανεβάσω, αλλά μη μου ζητάτε μετά τα ρέστα!? Σώμα: Μπουζουκομάνικο Η Γέφυρα του ποταμού Κβάι

Ώρα για μικρή ιστορία. Όσοι δεν έχετε όρεξη, έχει κάτω ΓΜΠΝΔΤ. Κάποτε ο μακαρίτης ο πατέρας μου μού είχε φέρει από Ταιβάν μια maxtone stratocaster, απ' όταν ταξίδευε στα καράβια. Φυσικά, επειδή το μπάρκο ήταν κανα 9μηνο, η κιθάρα όταν ήρθε πίσω ήταν τόξο. Δεν την έπαιξα ποτέ. Μετά από κάποια χρόνια, εκεί που παίζαμε σε ένα συγκρότημα γνώρισα ένα παιδί που είχε αρχίσει να ασχολείται με οργανοποιία. Επειδή το όργανο το είχα ξεγραμμένο (και λόγω ηλικίας το να πάω Αθήνα σε μάστορα μου φαινόταν σαν να πάω στο Mount of Doom να πετάξω μέσα το δαχτυλίδι), του το έδωσα μήπως μπορούσε να φτιάξει το μανίκι κάπως, και για προπόνηση δική του, άνευ αμοιβής. Τέλος πάντων, πέρασαν τα χρόνια, το σχήμα αποσχηματίστηκε, ο φίλος πήγε Σουηδία, η κιθάρα είχε ξεχαστεί παντελώς από εμένα. Μέχρι χτες, που έχοντας επιστρέψει για διακοπές μου έφερε την κιθάρα. Ή καλύτερα, ένα μανίκι κι ένα σώμα. Το μανίκι πλέον έχει ταστιέρα... έβενο, πάχους 8 χιλιοστών(!) (τζάμπα το υλικό πήγε, και... τα εργαλεία που έφαγε), με inlays τσιροπουλο-φλοραλάτα(!) Δεν υπάρχει βέργα εγκατεστημένη (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη μετέπειτα εγκατάσταση truss rod), εννοείται ότι είναι φουλ σκεβρωμένο αφού καθόταν 20 χρόνια, και εκεί τελειώνουν τα παράδοξα του μπουζουκομανικιού. Ηλεκτρικά, hardware, tremolo, κλειδιά, καβαλάρης, string trees, δεν υπάρχει χριστούλης. Μιλάμε για 20 χρόνια μετά, κι άλλα 10 που είχα εγώ την κιθάρα όμως, έτσι, μη ζητάμε και τα ρέστα. Τώρα το δίλημμα συναισθηματικής φύσεως (που δεν υπήρχε μέχρι χτες γιατί το είχα ξεχάσει ότι υπήρχε αυτό το όργανο και γιατί έχω μπει σε αυτή την ηλικία) είναι το εξής: Να τη μαζέψω ή όχι; Αν τη μαζέψω, μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Ή να παραγγείλω ένα ST kit από thomann με 82 ευρώ και να βάλω απάνω όλα τα συμπράγκαλα και να την κρεμάσω στον τοίχο να την βλέπω, ή... να βάλω πάνω καλύτερα πράγματα, και να στείλω το μανίκι για ανακύκλωση(;), να φτιάξω άλλο(;), δεν ξέρω, αλλά να παίζει το όργανο. Αξίζει να σημειωθεί ότι ΔΕΝ έχω ST κιθάρα καθόλου, οπότε αυτή η λύση κάπως μου καλαρέσει. Αλλά... με αυτά τα λεφτά που θα φύγουν θα κοντεύω να πάρω μεξικάνα... Συν ότι πλέον συζητάμε για ένα όργανο που θα είναι "το πλοίο του Θησέα" που λένε κι οι αμερικάνοι, με τα μόνο αυθεντικά και σίγουρα κομμάτια το σώμα, την ανάμνηση, ίσως και το μανίκι αν βρω μάστορα αφηρημένο εκείνη την ώρα και συμφωνήσει. ΓΜΠΝΔΤ: Αν είχατε ένα όργανο μπουρούχα αλλά κάποιας συναισθηματικής αξίας, που θέλει ριζική αναδόμηση: α) Θα το παρατάγατε έτσι; β) Θα το μαζεύατε με ό,τι φτηνότερο υπάρχει για να το κρεμάσετε στο τζάκι να το βλέπετε; γ) Θα τα χώνατε κι ό,τι γίνει;

Disclaimer: The following is a μπακαλized amalgamation of knowledge. Take it with a boulder of salt. To EQ επηρεάζει όλον τον ήχο. Όταν εσύ παίζεις ένα ΛΑ =440 σε ένα πιάνο, το φασματογράφημά του δεν είναι μια ακίδα στα 440 Hz. Είναι ένα άθροισμα της θεμελίου και των αρμονικών (μιλώντας μουσικά), και ένα άθροισμα του οργάνου και του χώρου, σε μορφή διαφορών φάσεων, λόγω συντονισμού ή ακυρώσεων. (Τα παραπάνω σε μπακαλίστικη ορολογία, παρακαλούνται οι ηχολήπτες να διορθώσουν.) Οπότε, το φασματογράφημα της ΛΑ μπορεί να έχει αρκετή ενέργεια γύρω από τους 440, αλλά και κάποια ενέργεια καθόλου αμελητέα στους 1320, τους 3080 κτπ.. Όταν κόψουμε τους 440 σε αυτή τη ΛΑ (που είναι κουρδισμένη σε 440), ο ήχος δε θα εξαφανιστεί, απλά θα χάσει ενέργεια στο σύνολό του από αυτή την περιοχή των 440. Σίγουρα θα μπορούμε να αναγνωρίσουμε μετά το τονικό ύψος, και σίγουρα θα μπορούμε να καταλάβουμε ότι είναι ένα πιάνο. Αν μιλάμε όμως για ένα τέλειο ημιτονοειδές κύμα (σαν αυτά που θεωρητικά και ιδανικά βγάζουν οι γεννήτριες συχνοτήτων), τότε με ένα ιδανικό και τέλειο notch φίλτρο στους 440 θα εξαφανιζόταν πράγματι ο ήχος, γιατί εξαρχής δεν είχε άλλο περιεχόμενο, ήταν μια ημιτονοειδής ταλάντωση στους 440 κύκλους. Οπότε ναι, τονίζεις τη ΛΑ, αλλά όχι ακριβώς τη ΛΑ όπως την ακούς, γιατί η ΛΑ σε οποιοδήποτε όργανο δεν έχει μόνο ΛΑ μέσα. Φοβερή ερώτηση πάντως,

Και καλά κάνεις! Δεν γίνεται αλλιώς. Συνέχισε έτσι, και διασκέδαζέ το!

Α γεια σου! Ευχαριστώ κυρφιουζιονάρα μου! Αυτό είναι, αλλά είναι το μισό. Όπου γράφει δηλαδή examples στο βιβλίο που ανέβασες, έχει πίσω άλλο μισό βιβλίο με τα αποσπάσματα ως παραπομπές. Υπήρχε και μια "ντελουξ" έκδοση με cd μια περίοδο, με τα αποσπάσματα ηχογραφημένα. Δεν το έχω, δυστυχώς. Τώρα για τα LASS και τα spitfire everything και όλα αυτά... Δεν ξέρω. Εγώ βλέπω ότι οι συνθέτες δουλεύουν πολύ noteperformer και πρόγραμμα παρτιτούρας. Θα μου πεις μάπα, ήχοι είναι αυτοί; Ε, ήχοι ειναι ΚΑΙ αυτοί, απλά ο άλλος άμα θέλει να γράψει sul G e sul ponticello γράφει αυτό και προχωράει. Δεν ψάχνει να βρει στο template των 1200 τρακ πού είναι το sul G e sul ponticello τρακ του δεύτερου αναλογίου των δευτερων βιολιών για να γράψει μισό μέτρο. Εξαρτάται και τι περιμένει ο καθένας, έτσι; Να γράψεις ένα θέμα φασόν που θα έχει ως τελικό προϊόν από πάνω εκρήξεις, διάλογο, φωνές, εφέ, νομίζω περνάει. Να γράψεις ολόκληρη συμφωνία, δεν περνάει. Άλλο η σύνθεση κι η ενορχήστρωση, άλλο η παραγωγή. Γι' αυτό και στο Dorico υπάρχει write mode και play mode. Στο write γράφεις πώς θες να φαίνονται τα πράγματα, και στο play πειράζεις τα midi δεδομένα. (Μπορεί δηλαδή η παρτιτουρα να γράφει τέταρτα δεμένα, αλλά από το play να τα κάνεις... στακκάτο.) Το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι να γράφει ο μπάμπης, και να μην κολώνει. Άλλες φορές πολεμάμε με το μηχάνημα, άλλες φορές με το κεφάλι μας. Να μην πελαγώνουμε ειναι το ζητούμενο και να βγάζουμε αποτέλεσμα, τσούκου τσούκου.

Όλο;! Ρεεεεε γαμώτη!? Λέω, ότι αφού ο Μπάμπης έχει και τέτοιες τάσεις, και ακούσματα, να γράφει. Αλλά να έχει στο νου του να γράφει αυτό που θέλει πραγματικά, όχι αυτό που ακούγεται καλά με το bbc core γιατί αυτό έχει σήμερα. Γιατί αν τα ανάγουμε όλα σε θέμα προγραμματισμού, θολώνουν λίγο τα νερά. Μπορεί να κυνηγάω να φέρω με ταυτόχρονη ζωγραφική στο CC1 11 και 21 μια ενορχήστρωση που θα μπορούσε να είναι καλύτερη από συλλήψεως, αλλά να μην το κάνω, γιατί play play play, μπήκε στο αυτί, έμεινε, άντε γεια. Μήπως θέλει να κόψω 10 τικ τη διάρκεια των νοτών; (Μήπως να ντουμπλάρω με στακάτα όμποε) Πώς να κάνω πιο δυναμικό αυτό το λεγκάτο μέρος με πηδήματα, πού είναι το sine tool; (Μήπως να έσπαγα τη μελωδία σε θέσεις και άρσεις και να τη μοίραζα σε κλαρινα και φλάουτα; Γιατί ξύνουν άντερα οι τρομπέτες, να κατέβαζα velocity και να ανέβαζα το fader? (Να ντουμπλάριζα με όμποε, φλάουτα ή βιολιά) Τώρα, καλύτερα; Ή πάλι σαν τον τρελό του χωριού;??

Τέλεια! Σου προτείνω ανεπιφύλακτα το εγχειρίδιο ενορχήστρωσης του Κόρσακοφ. Το έχει πάρει το μάτι μου online στο τζάμπα, αλλά δεν ξέρω αν στην online έκδοση είναι όλο ή το πρώτο μισό. Το δευτερο μισό είναι πολύ ενδιαφέρον, γιατί είναι ακριβώς αυτό που λες. Έχει αποσπάσματα από έργα του, και εξηγεί γιατί πήρε την συγκεκριμένη ενορχηστρωτική απόφαση στο κάθε απόσπασμα, τι ήθελε να πετύχει τι να αποφύγει κτπ. Ρίξε μια ματιά, αξίζει! Εγώ το μόνο που θα πρότεινα για το συγκεκριμένο είναι να έπαιρναν λίγο "ρυθμό" τα έγχορδα. Είτε με divisi pizzicato, είτε όπως είναι τώρα αλλά τρεμολάντο και φουσκώματα στις δυναμικές colla parte του ομποε, γενικά κάτι να γίνεται. Οι πολύ μακρόσυρτες αρμονίες στα έγχορδα ακούγονται αμήχανες. (Τα δεμένα επι δεμένων επι δεμένων, σαν pads.) Γενικά, το πρόβλημα είναι το εξής. Η καλή "εκτέλεση" προϋποθέτει ένα μίνιμουμ προγραμματισμού. Η καλή ενορχήστρωση προϋποθέτει καλή εικόνα του μουσικού υλικού (να ξέρεις από πριν τι θες να ακούσεις). Αν η εικόνα του μουσικού υλικού προέρχεται από την εκτέλεση (του daw) υπάρχει κίνδυνος για φαύλο κύκλο, όπου η ενορχήστρωση πλέον δεν υπαγορεύεται από τον ενορχηστρωτή, αλλά... τα samples ασυνείδητα. Δηλαδή καταλήγεις να γράφεις ό,τι ακούγεται καλύτερα, περνώντας από την ενορχήστρωση στην παραγωγή. Τα λέω για να τα ακούω εγώ πρώτος.?

Ωραίο θεματάκι, συμφωνοποιείται άνετα! Μπάμπη ξέρεις από ενορχήστρωση;

Είναι εφαρμογή το spectralayers. Στο cubase 11 περιέχεται μια... γερμανικά... λιτή έκδοσή του, ειδικά για το cubase, το spectralayers one. Ίσα ίσα για να μας πιάνουν πελάτες. Μετά υπάρχει με 80 φράγκα το elements, και 300 φράγκα το pro. Αυτά μπορούν να συνεργαστουν με όποιο DAW υποστηρίζει ARA. Αν το cakewalk υποστηρίζει ara λογικά θα δουλεύει. Πάντως δεν έχω ασχοληθεί με το spectralayers καθόλου. Είδα τα εργαλεία, είδα ότι έχει unmix vocals (τα παραπάνω έχουν περισσότερες δυνατότητες unmix, σε stems ή ακόμα και όργανα), δοκίμασα τα εργαλεία, ενδιαφέρον φάνηκε, σαν photoshop για ήχο. Δεν ξέρω αν θα το έπαιρνα ποτέ, γιατί δεν θα ήξερα να χρησιμοποιήσω ούτε το 0,0001% από αυτά που κάνει, αλλά μόνο του το unmix stems αξίζει, έστω για μελέτη, και ευκολότερες τρανσκριπσιόν. (Αν καταφέρει να βγάλει αυτά που ενοχλούν)

Ιδιαίτερη φωνή, δυνατά τραγούδια. Αθάνατος!

Για μένα, 80% καλώδιο. Δοκίμασε την κονσόλα μόνη της, με ένα απλό xlr και το μικρόφωνο που σοκάρει. Όλα τα κανάλια. Αν δεν υπάρχει πρόβλημα, είναι καλώδιο. Περίμενε βέβαια και τους ειδικότερους να απαντήσουν.

Α ρε Φιλιώ! 70+ χρόνια στο πατάρι, και πάντα κεφάτη! Αθάνατη!

Καλά, μπορεί και να μην είναι. Εγώ ψάρωσα με το ψιλο7άρι μετά το 4ο μέτρο 4/4 αλλά μετά μου πέρασε για κόντρα στο 4,5. Μόνος ο Κύριος γνωρίζει...

Εμένα 4 μου ακούστηκε πάντως. Οι τούττι κόντρες ίνε οίπουλαισ. Ωραίο κλιπάκι!

Να υπενθυμίσω τις ελληνικές ονομασίες: Απλά μέτρα: Έχουν αριθμητή 2 ή 3. Σύνθετα μέτρα: Έχουν αριθμητή 2*ν ή 3*ν (π.χ. 6/4= 3+3 ή 2+2+2, 9/4= 3+3+3, 12/4= 3+3+3+3 ή 2+2+2+2+2+2) Μικτά μέτρα: Έχουν αριθμητή άθροισμα 2*ν+3*ν. (π.χ. 5/4 = 3+2, 11/4= 3 +3 +3 +2) Απ' τον ορισμό είναι σαφές ότι πολλά μέτρα μπορούν να είναι ταυτόχρονα και σύνθετα και μικτά. (Π.χ. 8/8 = 2+2+2+2 ή 3+3+2, 10/8 = 2+2+2+2+2 ή 3+3+2+2) Αυτό που θέλω εγώ να τονίσω, που είναι πάρα πολύ σημαντικό και θέλω να μείνει σε όλους είναι το εξής: Όταν παίζουμε τέτοιου είδους δύσκολα μέτρα, είναι πάρα πολύ σημαντικό όταν γίνει στραβή να τα ρίχνουμε στον ντραμίστα.

ΔΥ - ΝΑ - ΜΙ -ΤΕΣ Πολύ γούσταρα εκείνο το σημείο που o Hakim κοιτάζει τον Hancock σα να του λέει "Κοίτα μη γκρεμιστείς!"? Αλλά τελικά προσγειώθηκε από διπλό τόλουπ με το μικρό δαχτυλάκι. Είναι αυτό το σοπράνο που οι τζαζίστες το παίζουνε σαν να έπαιζαν τενόρο. Και το αποτέλεσμα είναι να ακούγεται σαν μεσολογγίτικο ζουρνάδι. Στην αρχή είναι λίγο δράμα, αλλά μετά που ζεσταίνεται έρχεται κάπως.

Εγώ λέω ότι καλά κάνει και παίζει, κι όχι μόνο αυτό, αλλά το ήξερα από μικρός ότι θα φτάσει να παίξει στην Επίδαυρο, από τότε που τραγούδησε το "Θέλω να με έχεις και γκόμενο και γιο, σύμπλεγμα Οιδιπόδειο". Ήταν κλασική περίπτωση προοικονομίας.

Δεν ξέρω αν έχουν βελτιωθεί τώρα τελευταία, αλλά έχουν περάσει από τα χέρια μου oxygen 25, 61 (το έχω ακόμα), keystation 88. Όλα απαίσιο velocity response.

Είναι πολύ μικρή. Άλλαξα τη θέση του ενός ομοιωματικού, ώστε να ταιριάζει καλύτερα στο κλίμα του νήματος.?

Έκανα μια μικρή διόρθωση.

Για εμένα θα μιλήσω μόνο. Καμία επιθετικότητα, καμία αντιπάθεια προς τα εσένα δεν τρέφω. Αλλά ρε παιδί μου, ισχυρίζεσαι κάποια πράγματα, ισχυρίζεσαι, δεν λες, που δεν έχουν καμία βάση. Κανείς δεν κατηγόρησε την ταμπλατούρα. Θες ταμπλατούρα; Ταμπλατουρα. Αν είσαι σίγουρος ότι όλη σου τη ζωή θα ασχολείσαι μόνο με όργανα με ταστιέρες, γίνε ο Ύπερταμπλατουράτορας, μόνο όφελος θα έχεις. Όλοι τραβάμε τα μαλλιά μας με τις 12 οκτάβες. Δεν υπάρχουν 12 οκτάβες στην κιθάρα. Δεν υπάρχουν 12 οκτάβες σε ένα πιάνο. Δεν υπάρχουν 12 οκτάβες στο midi πρότυπο που έχει μόνο 128 νότες ενώ οι 12 οκτάβες 144. Μπήκες σε ένα thread που ξεκίνησε ο killbill και το έστριψες αλλού. Δεν πειράζει. Σου απαντήσαν πάρα πολλοί, και πολύ σοβαρά. Δεν καλύφθηκες. Δεν πειράζει. Μετά το γυρίσαμε όλοι στην πλάκα. Κι από την πλάκα δεν καλύφθηκες, αν και μεταξύ σοβαρού κι αστείου λέγονται πολλά σωστά. Δεν πειράζει. Μη λες τώρα ότι τα έχω μαζί σου και σε κοροϊδεύω. Σε καμία περίπτωση. Αν θες κάτι συγκεκριμένο να μάθεις, ρώτα κι αν ξέρει κάποιος θα απαντήσει. Εσύ ξεκινάς από αφορισμούς, κάποιες τελείως προσωπικές θέσεις, πολύ αμετακίνητες παρεμπιπτόντως, και προσπαθείς να βρεις κάποιο ψήγμα πληροφορίας να το αρματώσεις απάνω τους. Λυπάμαι, αλλά αυτό δε γίνεται. Μερικές φορές πρέπει να εγκαταλείπεις την αρχική θέση, και να αξιολογείς τις πληροφορίες απο μηδενική βάση. Υ.Γ.: Αυτή η παρτιτούρα που έχεις βάλει είναι λάθος. Δεν πειράζει

Γράφε Μπαμπίνο και μην πολυσκέφτεσαι! Να συλλαμβάνονται οι ιδέες και να αποτυπώνονται. Μπράβο!

Πράγματι, δεν το είδα καλά το μοντέλο και νόμιζα ότι είναι απλή mg16. Άρα δεν έχει insert και άκυρα τα όσα είπα. Δύσκολο το multitrack με αυτή την κονσόλα.

Η κάρτα ήχου. Γι' αυτο σου προτεινουν την 18, που είναι η πιο φθηνή. Καρφώνεις όργανα στην κονσόλα, από το καθε κανάλι της κονσόλας φεύγεις από το ινσερτ* προς την κάρτα, και γραφεις. Μόνιτορ έχεις από την κονσόλα. *Εδώ πρέπει να διαβάσεις το βιβλίο, για να δεις από ποιο ακριβώς σημείο στέλνει το ινσερτ. Πριν το eq? Μετά; Θέλει λίγο σχεδιασμό το όλο πράγμα.

Αν θες κονσολα interface, και να καταργήσεις την yamaha, πας onyx, soundcraft mtk 12 ή 22 (ανάλογα τα κανάλια, παίζουν και μεταχείρες) ή ui24r, αν δεν είσαι κατά του ρακ ψηφιακού. Ειδάλλως, θα πρέπει να πάρεις κάτι σε στυλ umc18, και να στείλεις από τα insert 1-8 της κονσόλας (δε θυμάμαι αν βάζει insert στις προενισχύσεις 9 και 10) για να τα ρίξεις μέσω του interface στο pc.