Ali Barout

Το αποτέλεσμα ήταν η πηχτή φακή. Αν έγραφα κι άλλο take θα ήταν καμένη φακή! Τιμή μου να με κοσμεί με τέτοιο σχολίο ο ΈΝΑΣ, ο σοσιαλιστικότερος όλων!

Καλωσόρισες φίλε @Jim Golin. Πολλές και χρήσιμες οι συμβουλές των συμφορουμιτών. Εγώ να θίξω μονο ένα δύο πράγματα που δεν σχολιάστηκαν ακόμα. Επειδή ειπώθηκε ότι είσαι από μουσική οικόγενεια και ότι σε ελκύουν άτομα που δεν είναι "γαλλικά και πιάνο". Εγώ εδώ διακρίνω μια ανησυχία των γονέων, που θα ήθελαν ίσως να σε δουν να συνεχίζεις τη δική τους πορεία. Τώρα ας μην το ξεσκίσουμε το θέμα με αναλύσεις προβολής, ικανοποίησης/επιβεβαίωσης δι αντιπροσώπου κ.α. ψυχολογικά. Αρκει να πούμε ότι οι άνθρωποι προφανώς έχουν κάποιες προσδοκίες από εσένα μουσικά, και όταν σε βλέπουν π.χ. να ακούς ΖΝ (μη γελάτε ρε εκεί έχω μείνει εγώ, και Μπορελι στα χαφ), ανησυχούν οι άνθρωποι. Αυτό που εσύ μπορείς να κάνεις είναι να τους καθησυχάζεις, ό,τι άλλο το ένα, άλλο το άλλο, όπως ισχύει. Και παιχνίδια στον υπολογιστή αν παίζεις FPS, δε θα γίνεις αιμοσταγής φονιάς, ούτε RTS αν παίζεις δε θα γίνεις πρωθυπουργός, ούτε RPG αν παίζεις δε θα γίνεις δράκος. Έτσι κι αν ακούς trap, rap, σκυλάδικα, δημοτικά, ροκ, μεταλ, τζαζ, αράβικα σεμάι και ινδικά, δε θα γίνεις μουσικός αυτού του είδους. Μακάρι να ήταν τόσο απλό. Θα έβαζα να ακούω ροστροπόβιτς ολη μέρα και θα είχα γίνει τσελλισταράς, χωρίς να έχω καν τσέλλο. Είσαι και στην ηλικία την περίεργη με τις πανελλήνιες, και σε αυτή την εποχή που ζούμε, πρέπει οι άνθρωποι να έχουν φουσκώσει άγχος φουλ. Εσυ καθησύχαζε, και άκου αυτό που θες. Και παίρνε από αυτό που ακους αυτό που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία σου. Δεν υπάρχουν προεκτάσεις στη ζωή. Υπάρχουν μηνύματα, ναι. Άκουσέ τα, μετάφρασε τις θέσεις τους, λαμβάνοντας υπόψιν το στυλιζάρισμα και την προέλευση. Μην τα παίρνεις τοις μετρητοίς.

? Και τι δε θα έδινα να άκουγα 4-5-10 κύκλους να σολάρεις απο πάνω! Ευχαριστώ από καρδιάς κυρ Φιουζιονάρα μου. Ακριβώς αυτό εμένα με ενδιαφέρει, ο παίχτης (εσύ είσαι αυτός, και με ντοκουμέντα) να ενθουσιάζεται και να σκέφτεται πόση αξία έχει να προσφέρει σε ένα "δείγμα" μουσικής. Αυτό που ηχογραφώ εγώ (ως εκτέλεση) είναι σαν το μιμ "τι παρήγγειλα - τι μου ήρθε". Και χαίρομαι αν, παρότι το παίξιμο όλων των οργάνων είναι από τα lidl, τουλάχιστον βγαίνει ένα μουσικό νόημα, ώστε κάποιος που κατέχει το όργανό του να μπορεί να φανταστεί το "τι παρήγγειλα" και να πει, "αα εδώ θα έκανα αυτό, κατάλαβα που το πάει μουσικά αλλά δεν μπορει να το παίξει ο ίδιος λόγω ρετσινοδαχτυλίασης." Και πάλι ευχαριστώ πολύ!

Αν με αυτό εννοείτε ότι ακούτε το κομμάτι και θέλατε να παίζατε, αυτός είναι ακριβώς ο σκοπός για τον οποίο γράφω. Να παίζουν οι άλλοι. Και γι' αυτό γράφω πολύ απλά πράγματα, ώστε ένας μουσικός με μία δύο ακροάσεις να μπορούσε να περάσει το κομμάτι. Και μετά αν του άρεσε και ήθελε να το παίζει, να έπαιζε αυτές τις δύο τρεις "αφορμές" που ειναι το θέμα, και να ξεδιπλωνόταν μετά σαν παίχτης με αυτοσχεδιασμό. Να γίνεται κουβέντα δηλαδή. Καμία μουσική ικανότητα του Ali Barout δεν προσπαθώ να αναδείξω στις ιδέες μου (γιατί δεν υπάρχει κιόλας, σε κανένα όργανο δεν είμαι καλός, "παίχτης" που λέμε) Ευχαριστώ πάρα πολύ. Θα κοιτάξω βέβαια μήπως μπορέσω να συμαζέψω κάτι, γιατί πετάνε πολύ τα όργανα, δεν το έχω μιξάρει καθόλου, όλα ατάκτως ειρημένα είναι ίσα να αποτυπώσω τη δομή.

Γεια σου Μιχάλη! Καλωσόρισες!

? #@ τα τεχνικά μου μέσα... Ουόοοοοοϊ Βαshιλ'. Τα αληθή λέγω.

Δεν ξέρω καν το όνομά του! Όντως πρέπει να τον είχαν αγριέψει πολύ τον τύπο και κράτησαν τα πιο τσαμπουκαλεμένα.?

Μεγάλο μπράβο για τις εργατοώρες. Πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα σαν σύλληψη η μεταφορά του αυτοσχεδιαστικού σόλο σε σόλο όργανα ορχήστρας. Ακούγεται πολύ ευχάριστα σε όλη του τη διάρκεια. Το αδύναμο σημείο είναι οι ήχοι. Αυτό βέβαια είναι μια συζήτηση πολύ τεράστια, και χωρίς συμπέρασμα. Πολλές φορές φλερτάρω με την ιδέα του noteperformer, και δεν ξέρω αγαπητέ @dimsonic αν το έχετε σκεφτεί κι εσείς ποτέ. Διότι ναι μεν, οι βιβλιοθήκες ήχων προσφέρουν πολλά GB samples, αλλά η άχαρη, χρονοβόρα και αντιμουσική δουλειά του προγραμματισμού δεν αποφεύγεται. Και εμένα προσωπικά μου σπάει το ηθικό και με απωθεί. Ενώ μόνο από το demo του noteperformer 3 μέσω Sibelius 6, αν και η ποιότητα των ήχων είναι ελαφρώς κατώτερη, η μουσικότητα της εκτέλεσης είναι κατα πολύ ανώτερη. Δεν χρειάζεται μασαζ σε 3 continuous controllers για να ακουστεί ένα συνοδευτικό arco ολόκληρο στα βιολιά μουσικό π.χ.. Τι ωραία θα ήταν να λειτουργούσε και μέσω Cubase. Θέλω να κλείσω δηλώνοντας πάλι τον θαυμασμό μου.

Αααααχ πόσο καιρό έχω να δω αυτό το θεληματικό προγούλι! Γεια σου ρε πιλάρα γίγαντα με το πηχτό βιμπράτο σου! Μόνο αυτό ήταν όμως ρε πιλάρα; Φτιάξε εκεί τις γειώσεις μη σε τινιάξει το ρεύμα και ανέβαζε πράμα να σε ακούω να αγαλιάζω! Ένα μόνο λεπτό και κάτι; Ίντα να κάμει του κούβου το σησάμι; ??

Αμ εμένα δεν είχε. Συμπαρέσυρε το rec το play. Είχε μια μικρή σκάλα στην αρχή, έναν τζόγο, αλλά μετά όταν το πατούσες (είχε βαριά αίσθηση), πατιόταν μαζί και το play. Τώρα που το σκέφτομαι, μεγαλύτερος και πιο ώριμα (μουυαααχαχα), υπήρχε μια καρμική δικαιοσύνη σε όλο αυτό το σκηνικό. Γιατί στα "δύσκολα" περάσματα, εκεί γινόταν το πολύ rewind/play rewind/play, αυξάνοντας κατά πολύ τις πιθανότητες να πατηθεί το rec, και να αφήσει στην κασέτα και στο κομμάτι ανεξίτιλα το σημάδι: Ντριγκι?ντριγκι?ντριγκι"Όχιρεπού..!!!"Ντριγκι?ντριγκι?ντριγκι. Ήταν σαν να σου μιλάει ο κοσμικός νόμος και να σου λέει: "Φίλε, αν δεν το πιασες με την πρώτη, τη δεύτερη, την τρίτη, δε θα το πιάσεις ποτέ. ΚΑΙ δεν θα το ξαναακούσεις επειδή έγραψες τη βρισιά ΑΚΡΙΒΩΣ στο "δύσκολο" σημείο που ήθελες να βγάλεις. Οπότε ή τράβα με τα ποδαράκια σου στον κασετά να στο ξαναγράψει, ή θα το παίζεις μια ζωή γαλλία." Τους ερμηνεύεις αυτούς τους οιωνούς αν είσαι μικρό παιδί όμως;? Πού να τους ερμηνεύσεις...

Τι μαυρομελέτη είχα ρίξει με αυτές τις μπούρδες... Κι εκείνη η στιγμή που πάνω στο ατελείωτο rewind/play rewind/play έφευγε το δάχτυλο και πάταγα το rec... ΠΩΩωωωω...?

Το μείζων στο 12 ήταν το στικάκι. Με αστερίσκους. Όποιος έχει και χάλιον αγορασμένο και άλλα που δεν έχουν βγει ακόμα... άστικα, χρειάζεται το στικάκι για να τα παιξει. Το δεύτερο κατ εμέ ηταν το MIDI API, που έρχεται σε δύο "εκδόσεις". Για κουτούς (εμάς?) και τους πιο έξυπνους που γνωρίζουν προγραμματισμό. Με το πρώτο, μπορεί ευκολα ο καθένας να βάλει απάνω το αρχαίο του midi controller ή και το καινούργιο, και μέσα σε 5 λεπτά να του έχει αναθέσει όποια λειτουργια θέλει. Κουμπια σταρτ στοπ, mute, rec, μακροεντολές, key commands, σε faders και ποτενσιόμετρα εντάσεις καναλιών, παραμέτρους πλαγκιν, μπλαα μπλα μπλα. Αυτά γίνονταν και πριν, απλά μία διδικασία που έπαιρνε 2 με 3 ώρες τώρα παίρνει 5 λεπτα. Με το δευτερο, μπορεί κάποιος να κάνει βαθιά συνδεση με τη συσκευή και να εγκαθιδρύσει μια πλήρη αμφίδρομη επικοινωνία, στελνοντας track names σε οθόνες, χρώματα και άλλα πολλά και θαυμαστα. Το τρίτο (που για άλλους είναι καραπρώτο) είναι το multitrack free warp με διατήρηση συνοχής φάσης. Ώστε να πετσοκόβονται μουλτιτρακ τυμπάνων και άλλων (di κιθαρών και 2 ενισχυτων πχ;) με μεγάλη ευκολία και ανελέητα. Τώρα κάτι πλαγκιν που βάλανε και κάτι τέτοια, ματαιότης ματαιοτήτων, ποιος τα κοιτάει. Α, και επιτέλους απέκτησε πλεγμα το sample editor. Οπότε μπορείς να δεις τα τρίηχα σε μια κυματομορφή μετά απο τόσα χρονια.? @Vartanis μη βιάζεσαι. Με την καινουργια πολιτική τιμολόγησης, δεν ανεβαινεις πάνω από 170. Και το 15 να αγοράσεις, πάλι 170 θα πληρώσεις. Που τότε θα συμφέρει, γιατι τόσα θα βάζεις βενζινα στο παπί.

Μιας και πολύ σωστά αναφέρθηκε το live... https://www.thomann.de/gr/zoom_livetrak_l_20.htm?glp=1&gclid=CjwKCAiA1JGRBhBSEiwAxXblwa__OPG1M5Qbu4W_j2PPDTDjXnm_eHBOLnDy0u6JV1RRXvYkmByFeBoCeDcQAvD_BwE Υπάρχουν και αυτές οι λύσεις. Σε περιπτώσεις που το κέντρο της σύνθεσης είναι ο υπολογιστής, με πολλά plugin, instruments, automation κτπ, ομολογώ ότι δεν ενδείκνυνται. (αν και είναι κάρτα ήχου... απλά λέω για το αισθητικό του πράγματος) Αλλά για περιπτώσεις λαίβ μουσικής του στιλ καρφώστε-φτιάχνουμε έναν ήχο-ακούμε αυτό που θέλουμε-παίζουμε-το γράψαμε... είναι μανούλα.

Εξαρτάται από το preamp. Αν έχουμε preamp με 2 στερεο in, π.χ. https://www.thomann.de/gr/swissonic_headamp_8.htm, μπορούμε να στείλουμε 2 διαφορετικές και ανεξάρτητες στέρεο μίξεις, άρα θέλουμε τουλάχιστον 6 εξόδους στην κάρτα ήχου. (2 main monitor, 2+2 cues) Όμως, συνήθως αυτοί οι ενισχυτές έχουν και direct in ανα κανάλι, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως έξτρα είσοδος αν η κάρτα διαθέτει ακόμα περισσότερες εξόδους, για την απευθείας δρομολόγηση κάποιου cue σε συγκεκριμένο ακουστικό. Εξαρτάται και από τη μουσική και τους μουσικούς. Αν ο καθένας θέλει τον εαυτό του πιο δυνατά στη μίξη, τότε χρειάζονται τόσα cues όσα και μουσικοί. Το κακό με τα ακουστικά είναι ότι οι mono μίξεις είναι λίγο κουραστικές, άρα αναγκαστικά τρώγονται πολλές έξοδοι για δρομολόγηση stereo cues.

Αν η κάρτα έχει πάνω από 2 εξόδους, μπορεί ένα ζευγάρι να φύγει και να πάει σε κάποιον προενισχυτή ακουστικών, ποιότητας όσο αντέχει η τσέπη. Υπάρχουν από 20 ευρώ, μέχρι 3.020 ευρώ. Υπάρχουν αυτοί που μπορούν να δεχτούν και 2 στέρεο πηγές, διαφορετικές μίξεις, και το κάθε ακουστικό να ακούει από την πηγή Α ή Β τη μίξη που θέλει (εδώ όμως θέλουμε τουλάχιστον 6 εξόδους στην κάρτα, 2 για μόνιτορ, και 4 για τον προενισχυτή). Ο πιο εύκολος τρόπος είναι από την έξοδο ακουστικών, σε φτηνιάρη προενισχυτή ακουστικών 2-4 θέσεων. Π.χ. https://www.thomann.de/gr/behringer_ha400.htm Δεν διεκδικεί δάφνες, αλλά τη δουλειά την κάνει, για μέχρι 4 άτομα που είναι διατεθιμένα να ακούν την ίδια μίξη.

Ήταν αθώος, αφελής και ρομαντικός. Ό,τι χειρότερο για πολιτική και συνδικαλισμό. ?

Key Commands -> Process -> Silence. Ανάθεσε ένα κουμπί πληκτρολογίου. Μπορείς και με generic remote να αναθέσεις την ίδια εντολή σε κάποιο πλήκτρο ενός midi controller.

Βγαλμένο από τη ζωή. Μου θυμίζει πάντα αυτή την ιστορία που μου έλεγε ο πατέρας μου ο μακαρίτης. Όταν ήταν στα καράβια ο πατέρας μου ήταν πετσί και κόκαλο. Δεν έτρωγε τίποτα έτσι κι αλλιώς, με το φαϊ ήταν μόνο για τα πολύ τυπικά ανέκαθεν. Μέσα σε ένα καράβι σε ένα μπάρκο λοιπόν παραπονιόσαν όλοι ότι το φαϊ δεν τρώγεται, ότι είναι λίγο, ότι ο καμαρότος και ο μάγειρας τα έχουν κάνει πλακάκια και σπρώχνουν τις προμήθειες στη ζούλα για να τα τσεπώνουν και γινόταν μεγάλος ντόρος. Όλοι φωνάζανε, αλλά μεταξύ τους. Ο πατέρας μου είχε πάντα πολύ μικρή ανοχή στη γκρίνια, και εξίσου μεγάλη απέχθεια. Οπότε μια μέρα εξερράγη, και τους λέει εκεί στο μεςς ρουμ "Τι μου ζαλίζετε εμένα τα @$#Τ% και δεν πάτε να τα πείτε στον καπετάνιο;" Κωλώνανε όλοι. Λέει "Πάμε όλοι μαζί ρε." Κινάνε λοιπόν όλοι μαζί, ευθύς (ε καλά, όχι ακριβώς μέσα στο βαπόρι "ευθύς") για την καμπίνα του καπετάνιου. Χτυπάει την πόρτα ο πατέρας μου, βγαίνει ο καπετάνιος, του λέει έλα Γιάννη τι θες. "Ήρθαμε να παραπονεθούμε", λέει. "Ποιοί;" του λέει ο καπετάνιος. Κοιτάει πίσω του ο πατέρας μου, δεν είχε μείνει ούτε ένας. Είχαν σκορπίσει όλοι στη διαδρομή. Κι έτσι βρέθηκε ένας συναγρίδας να παραπονιέται για την ποσότητα και την ποιότητα του φαγητού στον καπετάνιο. Το οποίο ήταν αντίστοιχο να βγάλουν ναουμ οι θύρες 7, 13, 4, 21 και όποιες άλλες μου διαφεύγουν ανακοίνωση καταγγελία ότι δεν έχει έρθει ο Πετρούσκα στην Ελλάδα μπαλέτο και ζωντανή ορχήστρα ακόμα ρε γαμώτο να πάμε να το δούμε. Από τότε και ύστερα όταν άκουγε για βοήθεια, αλληλεγγύη και συλλογικές δράσεις ήταν κάπως αρνητικός, δεν ξέρω γιατί.

Ρε λέτε να σημαίνει αυτό το όνομα, ότι τα κυνηγάει ούλα; Α να χαθεί ο τεντυμπόυς, με τίποτα δε χορταίνει πια;?

Ε όχι ντε, Σακίλ δεν είμαι σε τίποτα κι ούτε θα γίνω!

ΟΥΟουουου! Μόνο κρουαζιερόπλιοιο; Και γκαζάδικο, και κοντεϊνεράδικο, και τανκερ ναουμ! Οτι με πιάσανε πλήκτρα στον στρατό... Είναι μεγάλη αδικία. Είναι όπως βάζουνε πάντα τον πιο χοντρούλη τερματοφύλακα, ή στέλνανε τον Σακιλ για βολές.

Βασίλη ζηλεύεις. Α. Που δεν έχεις πόδι ασπρουλιάρικο και αποτριχωμένο και ενυδατωμένο. Β. Που δεν έχεις πιάνο ασπρουλιάρικο με κίονα γύψινο-ανθοδοχείο. Γ. Που δεν έχεις ευήλιο διαμέρισμα και αφτερφεκτς. Δ. Που δεν έχεις την παντόφλα του Ιζνογκούντ, και ούτε πρόκειται να την αποκτήσεις, γιατί δε βγαίνει σε 49+ τι#%@ φοράς. Πάντως δεν έχεις άδικο, αδιάφορο το παίξιμο, μου θύμισε κάτι κασέτες που βγάζανε οι κρουαζεροπλοιάδες με κάτι παλιοαρρέιντζερ.

Συμφωνώ απολύτως. Αν είναι να πάμε για ξεφτίλα, να πάμε μέχρι κόκαλο. Αυτό μια χαρά ήταν.? (Έχω το δάχτυλο στο κουμπί, το 90% των πρότζεκτ μου είναι για κλωτσές, στειλιάρι και ψόγο. Shitposting, αλλά με μουσική)

Ρε πιλάρα, θα σου έλεγα να κατέβεις να σου δώσω τη δικιά μου και να φύγεις, αλλά εκεί που έχει φτάσει η βενζίνα... άσε πάρε καινούργια καλύτερα.