Ali Barout

Πολύ ωραίο! Πρωτότυπο! Σε άλλες εποχές θα ήταν ήδη επιτυχία! Θα μπορούσες να κλιμακώσεις λίγο στους στίχους, από ρεφραιν σε ρεφραιν να πας βρωμιάρηδες -> μπιχλιάρηδες -> ψωριάρηδες -> λιγδιάρηδες. Επίσης δεν ξέρω γιατί αλλά φαντάστηκα γυναικεία φωνητικά σε κάποια κορύφωση να λένε με δέκατα έκτα πάνω στην αρμονία τετραφωνίες "μάκα-γάρτζα-σκουλαμέντρα-μάκα-γάρτζα-σκουλαμέντρα".

Α γεια σου!

Αχ αυτό το μέλλον. Θα με μαραζώσει. Και θα λέμε ότι πάμε να δούμε "ζωντανά" ολογράμματα; Για μενα δεν έχει διαφορά από το να έβλεπα ένα βίντεο. Το ίδιο πράγμα είναι. Απλά η ψευδαίσθηση είναι πιο πειστική. Δε λέω ότι δε θα ψάρωνα ή ότι δε θα το χαιρόμουν. Απλά δεν θα είχε αυτό το ζωντανό του ζωντανού που το κάνει ζωντανό για χίλιους δυο λόγους. Αυτό που μου τη δίνει όμως είναι ότι αυτή η τάση αρχειοθεσίας/απαθανάτισης, μια παιδιάστικη επανάσταση απέναντι στη φθορά, στη λήθη, στο θάνατο, κρατάει γερά και προχωρά με χαμόγελο και αυτοπεποίθηση με όλο και πιο δυνατά (για τα αισθητήριά μας) μέσα, που ενισχύει το επιχείρημα ότι "Ήμουν εκεί κι εγώ, ναι!" ενώ δεν ήμουν. Καλό, κακό, δεν ξέρω. Πάντως σίγουρα δεν μου επιτρέπει να είμαι ΤΩΡΑ κάπου που θα μπορούσα να είμαι, αν είμαι ψηφιακά κάπου που κάποτε όντως ήσαν άλλοι. (ΜΟΥΥΑΑΑΑΧΑΧΑΑ τι πρότασηηη) Γιατί και τώρα υπάρχει σύνδεση του τώρα με τον Μότσαρτ. Μνήμη. Από ένα κομμάτι χαρτί. Αυτό το μέσο, με χίλιες τρύπες, αφήνει χώρο δημιουργικής ερμηνείας. Μπορεί αν ζούσε ο Μότσαρτ να μας πλάκωνε στις κλωτσές και να έλεγε τι παίζετε ρε, ΜΟΝΟ έτσι παίζεται. Αλλά εμείς από αυτή την άγνοια αντλούμε ελευθερία, στο βαθμό που μας επιτρέπεται (για να μην τα κάνουμε κι όλα ίσιωμα και πούμε ότι α δεν ξέρουμε καν πώς παίζονταν τότε καθόλου). Ο Στραβίνσκυ μιας και τον ανέφερε ο κυρ Φιουζονάρας, ήθελε τον Πετρούσκα ραπτομηχανή στον μετρονόμο. Υπάρχουν πολλές (και επιτυχημένες) εκτελέσεις που το τέμπο πλέει. Που ηχογραφήθηκαν ενώ ζούσε ο Στραβίνσκυ. Κι αν δεν του άρεσε να ρούφαγε το αυγουλάκι του. Τι πιο ωραίο. Αυτά περί του μέσου. Δεν ξέρω. Εν τέλει, συμμετέχουμε με κάτι παραπάνω από τα αισθητηριακά μας όργανα όταν παρευρισκόμαστε σε μία συναυλία ή όχι; Σκέφτομαι άρα υπάρχω; Ξέρω γω μωρέ Παρασκευϊάτικα; Γι' αυτό θα πω μπράβο για την τεχνολογική μαγκιά, και μπου για την πρόθεση, για να έχω τη συνείδησή μου ήσυχη.

? Μια φορά πήγα να κάνω καθιστό ποδήλατο στα 100 watt και επήρα τα πλεμόνια στη μασκάλη στο τρίλεπτο.? Όχι i7 δεν θα ανάψει με 100 watt, ούτε το λαμπάκι το μπάνιου να βλέπω που να κατουρήσω. Επι του θέματος: Μου αρέσουν τα νέα. Δεν μπαίνω στην ενότητα, αλλά μου αρέσει που τα πετάει στη ροή και βλέπω τι καινούργιο κυκλοφορεί, κι ας ήρθε τώρα το ΕΝΦΙΑ ίσα με ένα Shure KSM32 και δεν μπορώ να πάρω τίποτα.

Μόνο της Βουλής το κανάλι έχω ικανό να το παίξει που είναι λουμπενιάρηδες. Στα υπόλοιπα έχει κουτσομπολιό, μίρλα, εθισμό στην καταστροφή, νοθεία στις βερζίνες και τέτοια. Λογικό είναι. Μπαίνεις στο μήτσο στον γυρά να του ζητήσεις φουα γκρα; Δε το στοκάρω μάνα μου είναι γνωστά τα πλάνα μου. (Επειδή δεν ήξερα καν οτι υπάρχει τέτοιο ντοκιμαντέρ, θα κοιτάξω μήπως υπάρχει κι αλλου να το δω, γιατί τηλεόραση λίγο δύσκολο να παίξει έτσι κι αλλιώς.)

? Δεν ξέρω, εγώ όλους αυτοδίδακτους μας θεωρώ.?

Πάει κι αυτός. Εγώ απορώ αν έχει αφήσει πουθενά καταγεγραμμένες οδηγίες γι' αυτό το δαιδαλώδες MIDI στήσιμο που είχε. Είναι αυτά τα μικρά προβλήματα ενδεικτικά του πόσο εφήμερη είναι η ύπαρξή μας. Υπάρχει και κανείς ετεροδίδακτος δηλαδή; Που έβλεπε όργανο και έτρεχε, ξυλογλύπτης ήθελε να γίνει το παιδί, αλλά ντείρτο ντείρτο με σπουδές έμαθε και έγινε φοβερός μουσικός, ακολουθώντας μόνο τις οδηγίες του ντάρτη, χωρίς καμία άλλη αυτοβελτίωση, κλίση, αγάπη, ταλέντο; Ενδιαφέρον θα ήταν!

Το είπαμε με λόγια. Το είπαμε μαισθήματα. Το είπαμε με φωτογραφίες. Τώρα και με NFT.

Ορίστε τώρα. Τη δικιά μου εγώ την πήρα όταν άλλαξα ένα πάτωμα και το έβαλα λαμινέ και πήρα και καναπέ καινούριο. Κόκκινο. Πήρα και την κιθάρα κόκκινη και την έβαλα εκεί δίπλα σε μια βάση, καθόμουνα στον κόκκινο καναπέ με την κόκκινη κιθάρα, και βάραγα σκέτος και έσκαγαν οι ανακλάσεις στο ξανθό λαμινέ. Αξία ανεκτίμητη. Και την έβγαλα στρουμπούλω με το που την είδα γιατί μου άρεσαν οι καμπύλες της. Είναι τυχαία όλα αυτά; Δεν είναι.???

Όντως φαίνεται κάπως... Όντως. Αν κι εμένα δεν μου αρέσουν τα νερά σε σκάφος. Πάντως αυτά που κάνουμε τώρα είναι επικίνδυνα πράγματα παιδιά. Λέει το θέμα "ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΠΑΡΩ ΚΙΘΑΡΑ", κι εμείς τι κάνουμε τωρά; Λιγουρευόμαστε κιθάρες που δεν χρειαζόμαστε.??

Επιστροφή στο θέμα τότε: Ελευθερία; https://www.thomann.de/gr/ibanez_af75bs_jazzgitarre.htm?glp=1&gclid=Cj0KCQjw1N2TBhCOARIsAGVHQc6lgVHW759iUBlGTYjVJ89bmvMWJhpSF739LaYw7LVNSxcTaI53e9gaAjuLEALw_wcB Ή θάνατος; https://www.thomann.de/gr/ibanez_gb10bs.htm

Σόρρυ, δεν ξέρω από χαϊ τεκ, εγώ ένα g3 στραβό είχα, χρώμα νίκελ!

Πυροβολικό;

Έχω την afs75t που είναι πιο ρηχή μία ίντσα (s) και με τρέμολο απομίμηση bigsby (t). Να την πάρετε, είναι πολύ τίμια η στρουμπούλω για τα λίγα λεφτά που κάνει. Κι αφού είναι μόοοονον 500 ευρώ η ΔΕΗ σας... νομίζω να δεήσετε.

Αυτό θέλει όντως τσεκάρισμα. Για ποια πενταλιέρα μιλάμε; Σε αυτή την τιμή που είδα του αρτούριου, εγώ θα έπαιρνα μόνο rme. Πάλι. Για το ωμό midi πάνω στην κάρτα... Δεν ξερω. Είναι τώρα πια κάπως πασέ. Ή δουλευεις κονβέρτορα όπως λέει ο dimsonic, ή πας σε εξεζητημένη λύση, με πολλά πορτς. Βγάζει η μοτου κάτι τέτοια. Η άλεσις εψόφησε ολωσδιόλου δηλαδή; Ή δεν έχει drivers?

Δηλαδή πόσες προενισχύσεις; Μέχρι 4;

Στης ακρίβειας τον καιρό... Βλέπω όλα εχουν πάει απάνω. Η σκάρλετ 18i20 ξυστά στο 500άρικο. Ίσως behringer 1820 με 255 ευρούλια. Ανάγκα και θεοί πείθονται.

Καλορίζικος! Καλές εγγραφές!

Να βάλω και την παράμετρο της "τσιγκουνιάς". Έχω παρατηρήσει ότι όταν αγοράζω καλώδιο έτοιμο, η διαφορά είναι τουλάχιστον 5 ευρώ. Με καλώδιο <1 ευρώ/μέτρο, και δεύτερα neutrik. Κέρδος; Κολλητικά; Όπως θέλετε πείτε το. Στο συγκεκριμένο που φτιάχνω είναι 9,40 Ε στο κάθε καλώδιο: https://www.thomann.de/gr/cordial_csm_5_fmgold.htm : 24,90Ε Τα υλικά μόνα τους : 15,5 Ευρώ. Τα συγκεκριμένα neutrik είναι φοβερά, και πανεύκολα στην κόλληση. Και ο χειρότερος σκιτζής να είσαι (σαν κι εμένα), κολλάς - ξεκολλάς - καθαρίζεις, ξαναδοκιμάζεις. Αντέχουν στη θερμοκρασία, πιάνει αμέσως η κόλληση πάνω, είναι κάτσε καλύτερα. Παίρνω μισό καρούλι όποτε χρειάζεται, 50 μέτρα, και φτιάχνω 10 καλώδια. Και τώρα ήθελα, αλλά είναι σε έλλειψη τα αρσενικά βύσματα. Κολλήστε άφοβα, εύκολα, διασκεδαστικά! Κολλήστε και κερδίστε! ?

Φτιάχνω όποτε χρειαστεί με cordial cmtop και βύσματα fxx3 bag και mxx3 bag. Παίρνω αν έχω και μεράκια και τα χρωματιστά δαχτυλιδάκια για να μπορώ με μια ματιά να βλέπω πού πάει τι. Κόλληση, ό,τι μου έχει μείνει.

Προτίμησα να μην σχολιάσω αρχικά, και να αφήσω τα στερνά σταλάγματα θείας έμπνευσης να επιστεγάσουν τη δημιουργία. Τώρα λοιπον, και μετά το λαμογίστικο έντιτ, μπορώ να εκθειάσω εκ του ασφαλούς και άφοβα αυτό το έργο τέχνης, αυτή την ενδοσκοπική οδύσσεια, το μέγα πόνημα του μέγα @cos_dr. Ένα πρώτο μέρος καθηλωτικό, επιβλητικό, επίμονο. Και ένα δεύτερο βίαιο, κοσμογονικό, λυτρωτικό. Έτσι γράφουν οι σοσιαλιστές!

Συμφωνώ σε πολλά. Απλά εγώ πιστεύω ότι πρέπει να ισχύει το "Ό,τι θέλουν τα παιδιά!", χωρίς να θέλω να φανώ ελιτιστής, και καλά ότι εγώ τον βλέπω τον γκρεμό και δε θέλω να πέσω. Όχι, θέλουν τα παιδιά γκρεμό; κι εγώ μαζί. Ανήκω στο λαό. Μακάρι να το έβλεπαν αλλιώς. Ότι δεν το είδαν δεν είναι μόνο αποτυχία της δικής τους διανόησης. Ίσως να είναι και της πολιτικής. Ασκούμενης, οραματιζόμενης, της όποιας πολιτικής. Ίσως να είναι και δική μου αποτυχία, που δεν συζητάω πραγματικά πολιτική με τον φίλο, αλλά σταρ σύστεμ και καφενείο βουλής, τι είπε ο ταδε και τι του είπε ο άλλος και τον πορδοβούλωσε. Και μπροστά σε αυτή την οργή, το σύστημα στέκεται αμήχανο. Αντιθέτως ο λαϊκιστής μπορεί με ένα τσιτάτο κενό περιεχομένου να πάρει όλο το χαρτί. Προσωπικά θεωρώ ότι οι αντιφάσεις που με τα χρόνια έχουν αναδυθεί στις δημοκρατίες μας δεν έχουν ψηλαφηθεί. Είμαστε τόσο απασχολημένοι με το να ζούμε τις ζωές μας και να διατηρούμε το status quo που όλα είναι σε αυτόματο πιλότο, μέχρι και οι θεσμοί. Και κάθε εκλογή έχει ως πρώτο μέλημα να συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο. Αν δεν υπάρξει μια ειλικρινής ενδοσκόπηση στις δημοκρατίες, προβλέπω λίγα ακόμα διαδοχικά "φορτώματα" όπως λέτε κι εσείς. Μετά μπουμ.

Και η τρίτη άποψη, δική μου, καφενειακού επιπέδου. Όταν συνεχώς προτάσσεται η εύθραυστη φύση των πάντων, της δημοκρατίας, της οικονομίας, της γεωπολιτικής, και ο μέσος πολίτης καλείται ως μόνος άθραυστος βράχος να τα προφυλάξει όλα αυτά με την πλήρη στοίχισή του σε γραμμές και σκοπούς που δεν ενστερνίζεται, ο μέσος πολίτης παθαίνει καζαντζιδίττιδα, και θέλει να του ρίξει μια να σπάσει, α ρε του κόσμου του γυάλινου. Πριν 20 χρόνια ψάχναμε να βρούμε ποια η πολιτική διαφορά μεταξύ κέντροαριστεράς και κεντροδεξιάς και ήταν αχνή η γραμμή. Τώρα έχουμε φτάσει να λέμε ότι η μόνη δημοκρατική επιλογή είναι αυτή που είναι εκατέρωθεν περιγεγραμμένη με κάτι γραμμούκλες νααααα με το συμπάθειο, κι ότι ένας μόνο τρόπος υπάρχει να ψηφίζεις σωστά κι υπεύθυνα. Η ψήφος διαμαρτυρίας (αφού οι ιδεολογικές γραμμές είναι πλέον μπετόν αρμέ και η πολιτική ΔΕΝ προκύπτει ούτε ανανεώνεται από τη βάση - αναγκάζοντας τους πιο απελπισμένους πολίτες που νιώθουν ότι δεν εκπροσωπούνται να εξωθούνται στα άκρα του πολιτικού φάσματος), πλέον αποτιμάται ως ψήφος αντιδημοκρατική, ή δυνάμει επικίνδυνη για τη δημοκρατία. Άραγε ο Εμμανουέλ, που καλό παιδί φαίνεται, και τονε συμπαθώ, και μάλλον αυτόν θα ψήφιζα, άραγε, τώρα που βγήκε, είπε "Πω ρε φίλε με έβγαλε ένα 59%, με βαριά καρδιά. Στη μπούκα με έχουν. Πρέπει να αλλάξουν πολλά, πρέπει αυτόν τον κόσμο που στον πρώτο γύρο μου είπε τσίου νιάου, ή με στήριξε με βαριά καρδιά, να τον φέρω πίσω με πολιτικές πράξεις, να με πιστέψει."; Ή είπε "Μπράβο μου! Απέτρεψα την επέλαση των φασιστών! Τι μεγάλη νίκη για τη δημοκρατία! Πάω γερά χωρίς να αλλάξω τίποτα, 6 στους 10 με λατρεύουν, με θέλουν, με πάνε αίμα." Κι όχι μόνο ο Εμμανουέλ, ο κάθε νικητής. Εκτός πια αν από υπέρμετρο σεβασμό στους ακραίους, και μη θέλοντας να τους θίξουμε παρουσιάζοντάς τους ως κενά και θορυβώδη σκεύη διαμαρτυρίας και μόνον, πιστεύουμε πράγματι ότι ξαφνικά 4 στους 10 γάλλους γίνανε ακροδεξιοί, για ανεξήγητους λόγους περαν πάσης ερμηνείας, κι ότι είναι μάταιο να αλλάξουν οι πολιτικές οι τρέχουσες, οι αναγκαίες, οι ορθές, γιατί είναι μοιραίο κάποια στιγμή, μα σε μία τετραετία, μα σε δύο, να υποκύψουν μαγεμένοι από τις σειρήνες του στον ακροδεξιό λαϊκισμό - τόσες μπούρδες μαζεμένες δεν έχω ματαγράψει. Αυτά από το καφενείο. Στο καφενείο δεν ξέρουμε από πολιτική τέχνη, μόνο να την καταναλώνουμε. Αλλά καμιά φορά, ρωτάς και τον άσχετο, σου αρέσει ρε αυτό που ακούς; Σου λέει "μπα". Κι εσύ αν ρωτάς από ενδιαφέρον και ξέρεις, και έχεις φαντασία, αναρωτιέσαι αν το μπάσο πετάει, αν η ενορχήστρωση είναι καλή, αν η μίξη παραείναι φλατ, αν αν αν, ψάχνεις να βρεις γιατί να μην του αρέσει; Αν βαριέσαι και ρωτάς για τα προσχήματα, ή αν δεν έχεις λόγο στην παραγωγή και έχει ήδη κυκλοφορήσει σε 100.000 αντίτυπα το κομμάτι, του λες πού να ξες να ακούσεις εσύ από τέτοιες μουσικές ρε τυρογαλάααααα... και ξενοιάζεις. Και σε φοβάται μετά αυτός, και λέει "Ξέρει από μουσική καλά αυτός, δε σηκώνει κουβέντα".?

Το ξεσκίσαμε το thread, αλλά τώρα ματαιότης ματαιοτήτων. Το 12 εγώ το έβαλα αμέσως γιατί τρελάθηκα με το MIDI remote. Μου έδωσε τη δυνατότητα να κάνω πράγματα με μια μπουρούχα MPD 218 των 85 ευρώ, που υπο άλλες συνθήκες θα έπρεπε να δώσω πολλαπλάσια χρήματα για controller. Μπορούσα και πριν να τα κάνω, αλλά εκεί που έπρεπε να φάω 5 ώρες, τώρα τα κάνω σε 5 λεπτά. Αν μας έδιναν και τη δυνατότητα να μπορούμε με ποτενσιόμετρα να εκτελούμε εντολές, ε εκεί θα έκανα τρέλες. Γίνεται και τώρα, αλλά θέλει να γράφεις κώδικα, κι εγώ δεν σκαμπάζω γρι. Μου φάνηκε πανδύσκολο. Πρόβλημα με το cc121 δεν έχω δει να υπάρχει, δεν έχει παραπονεθεί κανείς. Κάτι ψιλοπροβλήματα με το variaudio όταν επιλέγονται πολλά κλιπ μαζί για επεξεργασία υπάρχουν, που τα δείχνει λίγο μπερδεμένα το πρόγραμμα, και κάτι άλλα ψιλοπράγματα, πχ με το ποντίκι το rewind και το fast forward δεν σταματάνε αν πατηθούν, που θα τα φτιάξουν στο 12.0.20 λίαν συντόμως. Άρα είναι σχετικά ασφαλής η μετάβαση από το 11. Εγώ τα έχω και τα δύο απάνω 11 και 12 μαζί για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Cuuuuuuuuu Baaaaaaaaaa Dex. Όποιος το χρησιμοποιεί, ξέρει και να το προφέρει.

Α! Βαρύς ο τίτλος κυρ Φιουζιονάρα μου, δεν ξέρω αν τον σηκώνω. Από την άλλη... για τηλεφωνικό σαππόρτ της στάινμπεργκ -που τους στέλνεις μήνυμα τώρα και σου απαντάνε σε 2 μήνες "Καλύτερα γράψτε το πρόβλημά σας στο φόρουμ"- το έψηνα ναουμ να δούλευα, για ένα εχστραδάκι. Ούτε καν εξτραδάκι, ένα εχστραδάκι.