Ali Barout

Το ζήτημα, κατά τη γνώμη μου πάντα, είναι το εξής: Τα ξύλινα είναι πάρα πολύ συνηθισμένα και ακουσμένα ως μονάδες. Φονέας των μπουζουκιών το φλάουτο, έχει παίξει σε πολλές ηχογραφήσεις, και ταιριάζει πάρα πολύ. Συνήθως οι "πνευστοί" "της δουλειάς", παίζουν φλάουτο σαξόφωνο, ή κλαρίνο σαξόφωνο. Αλλάζουν όργανα δηλαδή και στέκονται ως μονάδες, με τη δυνατότητα να συνεισφέρουν με ασφαλείς πινελιές και απαντήσεις στην ενορχήστρωση. Δεν έχω δει ζωντανά ensemble ξύλινων σε λαϊκή ορχήστρα. Χωρίς να θέλω να κινδυνολογήσω, θα πω ότι ενώ είναι ΠΟΛΥ ενδιαφέρον να επιδιώκονται τέτοιες ενορχηστρώσεις, είναι στη μέση και το κομμάτι της παραγωγής, το οικονομικό, και άλλα. Το πιο μπελαλίδικο είναι ότι χρειάζεται ακριβής και καλή ενορχήστρωση. Ακριβής υπό την έννοια ότι εξυπηρετείται και αναδεικνύεται η αρμονία και ο ρυθμός του κομματιού, και καλή υπό την έννοια ότι ταιριάζει στη φύση των οργάνων, τα αναδεικνύει, δεν είναι απλά αμήχανα ντουμπλαρίσματα άλλων οργάνων ή μακρόσυρτα "pads" που απλά τους έχουν ανατεθεί. Για τα όργανα: - Φλάουτο. Και ένας μουσικός να παίζει μόνο φλάουτο, θα χρειαστεί, θα προσφέρει στο άκουσμα, και θα δείξει. Μπορεί να παίξει από εισαγωγές σε χαρντ κορ λαϊκά, μέχρι και να αυτοσχεδιάσει σε τσα τσα τσα του Πλέσσα, αν επιτρέπουν τα ακούσματά του. Ο ορίτζιναλ (διπλωματούχος, κλασσικός) φλαουτίστας έχει αρκετά μεγάλο ήχο, με βαθύ βιμπράτο. Μπορεί να το ελαφρύνει, αλλά δεν είναι αυτό το πολύ απαλό λαϊκό φλαουτάκι που θα βγάλει κάποιος "πνευστός" που δεν είναι το φλάουτο το πρώτο του όργανο. - Κουαρτίνο. ΣΟΚ και ΔΕΟΣ. Φοβάμαι ότι, εκτός αν έχετε πρόσβαση σε κλαρινετίστα δεύτερο ορχήστρας, ή άκρη σε κάποια φιλαρμονική, δε θα βρεθεί καν το όργανο. Κι αν βρεθεί, θα ταιριάξει δύσκολα στην ενορχήστρωση γιατί ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΚΑΛΠ. Είναι πολύ οξύ. Προτιμότερο ένα μεταλλόφωνο ή άλλο ιδιόφωνο, γι' αυτή την περιοχή. Ακόμα και αν το παλέψετε στη μίξη, αμφιβάλλω αν θα βρει τη στήριξη που χρειάζεται από κάτω του. Αν είναι να παίξει πιο χαμηλά, νομίζω ένα κλαρίνο μέχρι ρε πάνω από το πεντάγραμμο είναι μια χαρά. Για από εκεί και πάνω, φλάουτο. - Άλτο σαξ: Μπορεί να σταθεί και ως σόλο όργανο εύκολα και να προσφέρει μερικές ασφαλείς πινελιές, όπως και το φλάουτο. Επειδή δε είναι και πολύ διαφορετικά τα ηχοχρώματα μεταξύ φλάουτου και σαξ, μπορούν οι μουσικοί να τη γλιτώσουν ακόμα κι αν παίζει "ο καθένας τα δικά του" ελλείψει ακριβούς ενορχήστρωσης. - Σοπράνο σαξ: Καταπληκτική εναλλακτική για κλαρίνο και όμποε. 2 σε ένα νοικοκυρεμένα. Στα μείον το πιο μοντέρνο ηχόχρωμα, και άρα η δυσκολία αναφοράς του ακροατή (δεν έχει ακουστεί πολύ σε τέτοιες μουσικές). Μπορεί να το παίζει ο τενόρος σαξόφωνος λόγω σιμπεμολότητας, αλλά έχω γνωρίσει και άλτους που παίζουν σοπράνο σαξ. - Τενόρο σαξ: Αν και είναι πολύ ακουσμένο, σε αυτή τη δουλειά δεν ξέρω πώς θα ταίριαζε. Ίσως γι' αυτό κατατάχτηκε μαζί με τα χάλκινα στο αρχικό πόστ, γιατί είναι ασφαλής κατάσταση να πηγαίνει το τενόρο αγκαζέ και αγκαλίτσα με το τρομπόνι, αφού δένουν τόσο καλά, και έχουν περίπου τις ίδιες τάσεις στο κούρδισμα. - Τρομπέτα: Μπορεί και μόνη της να σταθεί σε μερικές εισαγωγές αν το σηκώνει το κλίμα, εκφραστικά και σχετικά ήσυχα. Είναι εύκολη δουλειά. - Τρομπόνι: Προσωπικά εγώ θα έλεγα όχι. Αν έπρεπε να παίξω (ως μονάδα πάντα), θα ακολουθούσα εκ του ασφαλούς κάποιες ωραίες αντιστικτικές γραμμές που έχουν δοθεί στο τσέλλο σε πολλά κομμάτια αυτής της εποχής. - Ensemble ξύλινων: Φλάουτο και 2 κλαρίνα το πιο εύκολο. Τριάδα σαξοφώνων: ασφαλές ηχοχρωματικά, πολύ απαιτητικό ενορχηστρωτικά λόγω υλικού. - Τρομπέτα τρομπόνι τενόρο ή τρομπέτα τρομπόνι άλτο ή τρομπέτα τρομπόνι άλτο τενόρο: Ασφαλές ηχοχρωματικά, και πάλι χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην ενορχήστρωση. Γενικά: Το φλάουτο είναι το πιο ασφαλές όργανο, πρωτίστως λόγω έκτασης. Η τρίτη οκτάβα του φλάουτου μέχρι και το ΛΑ πάνω από το πεντάγραμμο (πάνω από την 4η βοηθητική) είναι μέσα στο παιχνίδι εύκολα. Επίσης, έχει εύκολη εκφραστικότητα σε αυτή την έκταση, και μπορεί να προσφέρει εντυπωσιακά σε ντουμπλαρίσματα με το πιάνο. Το κλαρινέττο δεν έχει τρίτη οκτάβα εύκολη, και αν πιεστεί να έχει, δεν έχει την ίδια εκφραστικότητα. Τα υπόλοιπα όργανα που συζητάμε είναι μέσα και κάτω από το πεντάγραμμο, σε αλτο και τενόρο περιοχές. Πέφτουν πάνω στα μπουζούκια, που είναι το ουσιώδες. Και στην κιθάρα. Άρα η ενορχήστρωση θα πρέπει να λειτουργεί με κοντράστ μπουζουκιών/πνευστών για μέγιστη εντύπωση. Μιλάω για ανσαμπλ ενορχήστρωση τώρα που πρέπει να υπάρχει συνοχή μεταξύ της ομάδας, όχι για τα όργανα ως σόλο. Θα σταματήσω εδώ, γιατί το πράγμα είναι εξόχως πρακτικό και το κάθε κομμάτι θα αναζητήσει τη λύση του. Είναι μάταιο να γενικολογώ. Εγώ θα πρότεινα να στοχεύσετε σε μουσικούς πρωτίστως, και δευτερευόντως στο όργανο. Εκτός αν η ενορχήστρωση θα είναι score θρουάουτ που λέμε, και ο κάθε μουσικός θα κληθεί απλά να παίξει την παρτιτούρα.

"Μην πουλάς τη μακαφέρι, στα μεράκια θα σε φέρει." ? Ωραίο όργανο πάντως.

Μπράβο ρε παιδιά! Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να έρθω.

Μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις. Υπάρχει ενορχήστρωση και αναζητούνται οι μουσικοί; Πριν τα πνευστά ένας μπαγλαμάς δε θα ήταν χρήσιμος; Ή δεν πηγαίνει τόσο προς τα εκεί το ρεπερτόριο;

?Αυτό (m/s) δεν το είχα σκεφτεί! Τώρα θα το σκέφτομαι! Ευχαριστώ!? Κοιτάξτε τώρα κάτι πράγματα συμπτωματικά. Σκέφτομαι ότι η μόνη λογική αιτία να χτυπήσει κάποιος παλαμάκι σε τέτοια περίσταση, είναι για να πετύχει ένα κουνούπι. (Κώνωψ ο **ανωφελής**) Θα το έκανε αυτό αυθόρμητα (on **impulse**). Όμως, τώρα που μας έμεινε το παλαμάκι και ακολούθως ένα impulse response (άρα κάποιο αποτέλεσμα/όφελος), δικαιούμαστε να αποκαλούμε τον κώνωπα ανωφελή;?

Αν δεν είναι ευαίσθητα τα δεδομένα του ομιλητή, νομίζω όλοι θα μπορούσαμε να κάνουμε μια απόπειρα. Σε αντίθετη περίπτωση, νομίζω ότι το κατέβασμα ντέμο είτε του RX είτε ακόμα και του spectralayers αρκεί για μια δοκιμή που θα πείσει.

Θα δοκίμαζα κάποιο denoizer με εκμάθηση θορύβου. Πρόσφατα υπήρχε ένα θέμα αντίστοιχο και προτάθηκε και κάποιο δωρεάν ονλάιν, αλλά δεν το θυμάμαι τώρα.

Και πάλι σύμφωνοι. Όμως, ο δανεισμός δεν είναι εγγενώς κακός. Έτσι δεν είναι; Επιτρέπει γρηγορότερη ανάπτυξη σε μια εταιρία, είτε δημόσια είτε ιδιωτική. Ο επιχειρηματικός κίνδυνος πάντα υπάρχει. Αυτό που έχω καταλάβει εγώ ότι έχουμε μια ισχυρή παράδοση μάσας. Το οτι "ο λαός" ανοίγει τα μάτια του και καταλαβαίνει πχ οτι τον χρέωσε ο Ανδρέας και αρα διώχνει τον κακό Σιμήτη για να φέρει τον Κωστάκη (όχι τον άρχοντα του variphrase) ο οποίος μας χρέωσε ακόμα περισσότερο και "ο λαός" άνοιξε τα μάτια του ώστε να έρθει ο λήπτης του σκατωμένου δαχτυλιδιού Γιωργάκης να βγει να πει σε όλον τον πλανήτη τα κάναμε μπούρμπερη ελάτε κάντε μας φύλλο και φτερό... Και μετά ότι άνοιγε όλο και πιο συχνά τα ματια ανα τετραετία, πάντα στον πλειοδότη, εμένα αυτό μου δείχνει μια παράδοση. Το μόνο ασφαλές συμπέρασμα είναι ότι δε σωνόμαστε, κι όπως είπε η Κριστίν: "Δε βγαίνετε μάνα μου!" Είναι ίδια περίπτωση με το Κλον των 7κ. Καθόμαστε απάνω στο γαϊδούρι και τσακωνόμαστε αν το δερμάτινο τιμόνι από τη μπέντλεϋ είναι όντως ραμμένο στο χέρι. Εγώ λέω να αγαπάγαμε λίγο το γαϊδούρι και να το βελτιώναμε. Κι αν μεγαλώσουμε θα παρουμε και μιραφιόρι. Μπορεί τα τρισέγγονα να πάρουν και μπεντλεϋ.

Σύμφωνοι. Είναι άδικο και προκλητικό. Αλλά ποια η διαφορά αν τα ίδια μισθά τα παίρνει σε μια ιδιωτική εταιρία, που μπορεί να "προσφέρει" στην κοινωνία φοροντριμπλάροντας: μέσω "χορηγιών", "δωρεών", "ευέλικτων και δημιουργικών μεθόδων" (ροτόντες, τριγωνικές συναλλαγές), να προωθεί την επιχειρηματικότητα μέσω "στιβαρών τοποθετήσεων σε αναδυόμενες αγορές" (υπερκοστολόγηση και πραγματική αισχροκέρδεια που επιτρέπουν τα πολύ φθηνά εργατικά χέρια άλλων λαών) κ.ά. Είναι άλλο αυτό το χρήμα; Πιο ευγενές; Έχει λιγότερη αξία ο άνθρωπος που αμοίβεται με χρήματα που φέρουν στάμπα "Φορολογημένα - Του Δημοσίου" και περισσότερη αυτός που αμοίβεται με χρήματα που φέρουν στάμπα "Των αξιότιμων πελατώνε (δε ρώτησα πού τα βρήκανε)" Λέγαμε για τη διατύπωση πριν. Κάτι αντίστοιχο νομίζω συμβαίνει κι εδώ. Μήπως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση; Να τολμήσω να πω... Στο κέντρο;?

Η λύση είναι να κάνουμε κι εμείς ό,τι κι οι Σουηδοί. Να μην ταϊζουμε τους μουσαφιραίους.

Μαλ@#κια είπα, 7Κ+ είναι. Έχω χάσει κι εγώ ακόμα τη μπάλα.?

Όπως τότε επί Σαμαρά που συζητούσαν 1 τοις χιλίοις επί των τραπεζικών συναλλαγών για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και ξεσηκώθηκαν και οι πέτρες (τα κανάλια δηλαδή). Τελικά δε θυμάμαι τι έγινε γιατί είμαι αφηρημένος τα τελευταία 20 χρόνια, αλλά μετά από 1-2 χρονάκια με τα κάπιταλ κοντρόλζ και την προώθηση σιχαμερά διαδεδομένης χρήσης των χρεωστικών καρτών και των "ελκυστικών" προμηθειών τους, από άλλον έναν καλλιτέχνη της πολιτικής, το πακουί πρέπει να είναι σαφώς ανώτερο από το πενιχρό 1 τοις χιλίοις που αρχικά είχε προταθεί.

Α ρε Πιλάρα, μάντης είσαι; 6,5Κ ευκαιρία, τρία κυβικά αμόλυβδη.

Βασίλη μου κοιτάω εκ του ασφαλούς. Με τα εφφε... δεν. Ακόμα και στην κιθάρα, το πιο εξτριμ που είχα κάνει ήταν τότε που είχα βάλει ένα ντιλέι και μια οκτάβα πριν τον ενισχυτή. Αλλά έβγαλα την οκτάβα γιατί μου φάνηκε υπερβολική.

Ααααα! Έτσι ντε πες μου ρε Πιλάρα να καταλάβω.

Ωραίο! Αλλά είναι κιθαρόφατσες. Θα είχε ενδιαφέρον να έκαναν και για μικρόφωνα, επεξεργαστές σήματος, προενισχυτές κ.ά.. Αυτό γιατί κάνει 7 χιλιάρικα; Είναι διατηρητέο;

Ποτέ μου δεν κατάφερα να μπω στο κλίμα αυτού του είδους των μονών. Μου φαίνονται απλά πετσοκομμένα μέτρα, που κυκλώνουν με το ζόρι. Ίσως να μου φταίει το ότι ενώ η ρυθμική ιστορία γίνεται σε επίπεδο πολύ μικρού κυττάρου (στα δέκατα έκτα πχ), η περιοδικότητα είναι πολύ μικρή (στα τέταρτα πχ).

Με κάρτα;? Δεν ήξερα ότι είναι ναυτικοί όροι. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που η γλώσσα παίρνει το δικό της δρόμο, σαν τα ακκόρντα των κομματιών στις ταβέρνες.?

Δεν το λέτε το μάμαλο; Εγώ 38 χρονών είμαι και το θυμάμαι από πολύ μικρός που το λέγαμε. Τελικά μεγάλωσα στον υπόκοσμο, δεν εξηγείται αλλιώς.?

Το μυστικό κυρφιουζιονάρα μου είναι να έχεις το μάμαλο, κι ουχί το ντεπόζιτο.?

Βρρρρρρε αχάρρρριστοι, είχε ή δεν είχε η βενζίνη 1,20 πριν δύο χρόνια στο λοκντάουν; Και το βαρέλι αρνητική τιμή; Αλλά... Αυτοί είσαστε.??

Kaiser 90%. Τις άλλες φορές ή ό,τι υπάρχει (Fischer, Άρφα, Φιξ), ή διάφορες (Κανάλ, Κάρμα, McFarland, Guiness, Duvel, Tripel Karmeliet)

Καλά καλά. Βρες μου εσύ άτομο να κάνει αυτή τη δουλεία, και να αντέξει ένα βλέμμα από τα ματάκια του τα γουρλ...ίδικα ΌΣΟ θα κάνει αυτή τη δουλειά. Εκεί σε θέλω. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.

Να! Είδατε πώς όταν υπάρχει καλός και σοβαρός σκοπός κινητοποιείται ο κόσμος και κεντρίζεται η δημιουργικότητα;