Ali Barout

Ομπρέλλα μάουι ασημί, σε βάση άσπρη παλιακιά υδατογεμή! Σωστά πιστεύω ότι το όνομα του μπίζνες μαγαζιού περιέχει κάτι από το όνομα του δημοφιλέστατου γιουτούμπερ των κιθαριστών μείον ένα γράμμα;

Τα καλύτερα χάνω ρε γαμώτο που πάω Μελίσσι με ομπρελίτσα ?

Αυτό πάλι είναι μια παράμετρος. Αν τρέχουν όλα τα πλαγκιν όλη την ώρα, όσο προχωράει το πρότζεκτ θα γίνεται και πιο δύσκολο να παίζεις στο χρόνο. Ιδιαίτερα αν βάλεις πλαγκιν κανα λίμιτερ με λουκαχέντ, ή καναν μούλτιμπαντ κομπρέσσορα ή κανα eq γραμμικής φάσης, άντε γεια, μπορεί να φέρει και μισό δευτερόλεπτο καθυστέρηση. Ή τα σόναργουορκς και τα όζον, εκει μιλάμε για δευτερόλεπτα πλεον. Αλλά όμως και το ms μετράει, οπότε καλύτερο είναι το bypass των πλαγκ με μεγάλη καθυστέρηση κατά την εγγραφή. Στο κιουμπέις έχει ένα κουμπί που γίνεται αυτό, για όσους βαριούνται να κάνουν bypass από μόνοι τους.

Ό,τι ακούγεται καλά. Και audio θα κάνω quantize, και midi θα κάνω quantize, και καθόλου δεν θα το ακουμπήσω. Αρκεί να δένουν όλα, και αυτό εξαρτάται και από την αίσθηση. Για σφιχτό ρυθμό, θέλει quantize. Για πλεούμενα, θέλει ελεύθερο. Ή χαλαρό quantize, ή και σφιχτό quantize με λίγο σλιπ αριστερά δεξιά. Το θετικό της όλης ιστορίας είναι ότι όλα ξεδιαλύνον σε 1 μέτρο, οπότε δεν είναι χρονοβόρο σαν διαδικασία.

Ναι.. αλλά τι να γίνει; πάντα έτσι είναι. Αυτός που θέλει να φαίνεται έχει ταλέντο στο να φαίνεται, αυτός που θέλει να δουλεύει αθόρυβα δε θέλει να φαίνεται. Μου θυμίζει ένα ντοκυμανταίρ που έβλεπα και τράβαγα τα βυζιά μου με το Saturn V, που λέει ότι υπήρχε τέτοια άμεση συνεργασία μεταξύ μηχανικών/εργοστασίου, και τόσες μη καταγεγραμμένες αναθεωρήσεις, που μετά από τόσα χρόνια προσπαθούν να αναπαράξουν το σχέδιο των μηχανών από πρωτότυπα σχέδια και δεν μπορούν, γιατί ο τάδε που ήταν στο εργοστάσιο τότε που φτιάχνανε τις μπάφλες έχει πεθάνει ο άνθρωπος και δεν έχουν ποιον να ρωτήσουν για τις αλλαγές που είχαν γίνει. Αφανείς ήρωες. Που απλά θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους όμορφα, αυτή είναι η αμοιβή.

Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα! Γιατί από εκεί που όποιος δεν έκανε outsourcing θεωρείτο μέγας τραχανοπλαγίας και βλαχο-εντερπρενέρ, τώρα με κάτι πολέμους, με κάτι σφίξεις, με κάτι στριμοκωλιάσματα, με κάτι παραπετασματικούς σεχταρισμούς, έχουν αρχίσει και ψιθυρίζονται κάτι περι "αυτάρκειας πρώτων υλών" "απεξάρτησεως από εμπορικά κέντρα" κτπ.. Τώρα αν θα ξαναπληρωθεί ο Αμερικάνος όπως πρέπει για να (ξανα)φτιάξει όργανο... δεν ξέρω ακόμα. Μάλλον όχι.?

Είχα γράψει ολόκληρη απάντηση, και μου χάθηκε όταν έκανα quote στον Άλεξ.? Αν είναι αλήθεια "όχι κακή", μου αρκεί. Αυτό που με ενδιαφέρει κυρίως είναι η ποιότητα της παρτιτούρας. Τώρα αν μπορεί να μου μείνει και μια "εκτέλεση" η οποία ξεφεύγει από το επίπεδο "Μα τι σκ@τ@ ακούω;" που είναι οι στοκ και GM ήχοι, και πάει στο "Καταλαβαίνω ξεκάθαρα τα δομικά στοιχεία της σύνθεσης, και πλάθω με το μυαλό μου πώς θα ακουγόταν με πραγματικούς μουσικούς και διεύθυνση", είμαι ΥΠΕΡ ευχαριστημένος. Αυτό ακριβώς είναι το δίλημμα. Χαίρομαι που γίνεται αντιληπτό τόσο ξεκάθαρα. Δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ των ποτών να παράξω αποτέλεσμα που θα με ικανοποιήσει, όσο κι αν ιδρώσω. Προτιμώ να ιδρώσω μουσικά, ενορχηστρωτικά, με πράγματα που τον σηκώνω πιο εύκολα τον ιδρώτα. Η ηχητική αποτύπωση είναι ευτυχές παραπροϊόν. Το ότι "δεν είναι κι άσχημοι" οι ήχοι, για μενα είναι μεγάλη απαλλαγή, και μου δίνει κίνητρο να χτενίσω πολλά πράγματα παλιά ή ημιτελή, με το "καρότο" ότι θα μου μείνει κάτι να ακούω συνοδεύοντας την παρτιτούρα, που δεν θα την αδικεί. Επίσης, να ευχαριστήσω από την καρδιά μου που αφιερώσατε χρόνο να κάτσετε να ακούσετε τα πονήματα ενός αλημπαρούτη. Με τιμάτε ιδιαιτέρως. Συμφωνώ όσο δεν πάει και προσυπογράφω. Και το τέμπο το ζωντανό, και η ερμηνεία των διαστημάτων κουρδιστικώς, και μύρια όσα ακόμα μικροπράγματα που μαρτυρούν ότι ο άνθρωπος κάνει πολλά πολύπλοκα πραγματάκια όταν παίζει μουσική που δεν τα καταλαβαίνει. Ούτε κι ο ακροατής τα καταλαβαίνει... αλλά πώς τα εκτιμάει!

Είναι μαύρο κουτί. Δεν έχει interface. Έχει ήχους. Όχι πολλούς. 1 για κάθε "όργανο", και αλγοριθμικές μικροαλλαγές σε περίπτωση 1ου 2ου 3ου 4ου ίδιου οργάνου. (πχ 3 όμποε αν τα γράψεις σε 3 πεντάγραμμα και τα ακούσεις σε σόλο έκαστο, το κάθε ένα ακούγεται λίγο διαφορετικά) Χρειάζεται πρόγραμμα παρτιτούρας, γιατί αναγνωρίζει τα δεσίματα και τα στακάτα και τα σημεία όλα αυτά, και μόνο του κάνει το ανάλογο "keyswitching" ας πούμε, εσωτερικά. Επίσης, μόνο του ερμηνεύει (λογικά παίζει realtime προκαθορισμένες καμπύλες CC για διαφορετικές ατάκες, σβησίματα κτπ, ΚΑΙ ανα articulation. Άλλα σβησίματα κάνει στα ff legato άλλα στα ff marcato...) Άρα έξπορτ μόνο wav. Δεν δουλεύει το plugin στο Cubase. Στο Dorico που είναι νέας γενιάς πρόγραμμα παρτιτούρας και έχει CC lanes και τέτοιου είδους δυνατότητες editing, ίσως να μπορεί κάποιος να γράψει συνεπικουρικά κάποιο trim στα μαμίσια CC (που δε θα φαίνονται όμως ?) ώστε να τα σμιλέψει ή να τα παρακάμψει τελείως. Το θέμα είναι ότι το Dorico ακόμα και με crossgrade από Sibelius κάνει 213E???? (έκανε 350 είδα τώρα προσφορά στον Τόμανν 213... Όπως και να έχει, κοστίζει λιγουλάκι. Κι εγώ Sibelius upgrade πάνω από το 6 που έχω τώρα δεν κάνω που να μου το χαρίζανε.)

Σούπερ! Δύο παρατηρήσεις: 1. Η εισαγωγή είναι μεγάλο άσσετ. Προτείνω να αποσυρθεί και να επανασφυρηλατηθεί σε άλλη επιτύχια. 2. "Γιατί φειντάου;" που θα λεγε κι ο Αλέφας! Προκαλείται το λαϊκό αίσθημα! "Ο-ΛΟ ΤΟ-ΣΟ-ΛΟ ΚΑΙ-ΑΛΛΑ-ΔΥΟ-ΡΕ-ΦΡΑΙΝ, ΝΑ-ΕΙ-ΝΑΙ ΣΤΟ-ΤΕΜ-ΠΟ ΤΟ-ΝΕΟ-ΕΙΣ-ΑΧΘΕΝ" Πολύ αλλέγκρο και πιασάρικο! Και παλι μπράβο παίδες.

Ευχαριστώ Άλεξ! Προγραμματισμός δεν υπάρχει τρόπος να γίνει παραπάνω. Η παρτιτούρα ειναι αυτή που είναι, και λεγκάτο, στακκάτο, μαρκάτο, κολ λένιο κτπ και συνδυασμοί αυτών, εκτελούνται αυτόματα. (Όσες λέξεις/οδηγίες αναγνωρίζει το πλαγκιν, και ανάλογα τα συμφραζόμενα.) Θα το μάθω όμως, πού θα πάει, έχει κι αυτό τις ιδιαιτερότητές του. Απλά θέλω όσο δυνατον η παρτιτούρα να μένει ακέραια, και να μην αναγκαστώ να γράφω πράγματα μέσα που δε θέλω, μόνο και μόνο για να ακουστούν καλύτερα από το Noteperformer.

Μπράβο ρε παίδες, πολύ ωραία όλα! Το μπουζούκι δε θα το καταλάβαινα αν δεν το λέγατε, το πέρασα για κάποιο τρες που ο τρεσσέρο έχει άνεση στις ψηλές. Αλλά από τη στιγμή που αυτό εξυπηρετεί το παίξιμο, πολύ καλώς βγήκε έτσι! Συγχαρητήρια, και εις άλλα με υγεία!

Με μπέρδεψαν οι παίχτες. Η συγκεκριμένη παρτιτούρα είναι μεν ορχήστρα εγχόρδων αλλά παίζουν πολλά divisi. Σε μερικά σημεία δε, υπάρχουν και σολίστες που βγάζουν μία γραμμή αυτοί ένα πεντάγραμμο, και οι άλλοι (gli altri που λέμε) παίζουν άλλο πεντάγραμμο. Εκεί έχει κάτι σαμανιστικά το Noteperformer, που ναι μεν κάνει αυτόματο divisi και αλλάζει τους ήχους(?), αλλά τους σόλο δεν τους αλλάζει σε ήχο σόλο. Οι δε ήχοι είναι υποτίθεται 8-8-6-6-4 (πρώτα, δεύτερα, βιόλες, τσέλλα, μπάσα) που είναι λίγο μπασοβαρές σχήμα εδώ που τα λέμε, και με όλα αυτά τα σπασίματα που γίνονται σε divisi αν δεν αλλάζουν σωστά οι ήχοι είναι σαν να ξεκινάς με 32 άτομα ορχήστρα και να τελειώνεις με... 128. Αλλά με τις default αίθουσες μου ακουγόταν λες και έπαιζαν σε κανένα σπήλαιο. Δεν ξέρω τι παίχτηκε. Τέλος πάντων τα πέταξα στο Cubase και έκανα ένα μασαζ/μίξη στις δυναμικές, έβαλα και ένα αλγοριθμικό βάθος (μα πόσο μ$@$#%ς είμαι ώρες ώρες?) και το έβγαλα. Στα επόμενα θα δοκιμάσω να κάνω έξπορτ από Sibelius κατευθείαν, να κάνουμε σύγκριση του πριν και μετά. Χτενίζω τώρα ένα με πλήρη ορχήστρα, αλλά θα μου πάρει λιγάκι γιατί έχω γράψει πολλές κουταμάρες που δεν παίζονται, και θέλει λύσιμο σουντόκου. Είναι όμως Scherzo E-55, άρα θα περπατήσει εμπορικά.? ΑΦΤΙ είναι η μπαγκέτα που δηλώνω με παρρησία ότι την κατέχω. Την πάω αμάσητη ναουμ!?

Δεν υπάρχει λόγος στεναχώριας. Αντιθέτως, ίσως τώρα με το μαραφέτι να κάτσω πολλά ημιτελή να τα χτενίσω λίγο, να τα πετσοκόψω, να τα διορθώσω, να τα διαγράψω?, κάτι να κάνω τέλος πάντων. Είναι σαν να αποφάσισα να καθαρίσω υπόγειο/αποθήκη που πέταγα μέσα σαβούρα 15-20 χρόνια, και είχα να την ανοίξω επίσης 15-20 χρόνια. Δηλαδή μπορεί να τα (ξανα)φορέσω λίγο τα παπούτσια. Απλά σέντρες ακριβείας από την άλλη άκρη του γηπέδου να βγάζουν μόνο τον σεντρεφόρ μην περιμένετε.? Θα τα βρω όλα, έχει κάποιες ρυθμίσεις τώρα που κοίταζα το μανούαλ. Θα προσπαθήσω! Δουλεύει μόνο σε Sibelius, Finale, Dorico. Αν δούλευε και σε DAW, θα γινόταν κοσμογονία.

Να ζήσετε να τον θυμόσαστε. Έβαλα ευχαριστώ, γιατί ξένος είμαι και τρόπο δεν έχω να μάθω τον Θεόφιλο, μόνο από αυτά που τραγούδησες. Τα πιστεύω όμως, και μακάρι έτσι όλοι να θυμούνται τους φίλους όταν φεύγουν.

Δεν σχολιάζω στα τραγούδια του @roberto30, αλλά τα ακούω. Και θέλω να πω μιας και είμαι μέσα και έχω ευκαιρία τώρα: Τι πηγαίο ταλέντο! Πόσο εύκολα σκαρώνεις τραγούδια ρε φίλε! Μπράβο! Μπράβο με χαμόγελο! Μη σταματήσεις ποτέ!

Ε είναι πιο τσαχπιgnando το μέρος, πώς να το κάνουμε! (πάει προς συρτορουμπίτσα)?

Χμ, έχεις δίκιο. Θα κοιτάξω την πάρτα μήπως ξέχασα να γυρίσω κάποιο σόλο σε tutti. Ε, δεν είχε νόημα. Άφησα τη σπουδή, με κέρδισε το εμπόριο, παράτησα τη μουσική χρόνια, τώρα που τα έχω ξαναπιάσει παίζω μουσικές ντιριντάχτα... έχει φύγει το αυτί μου. Τότε που τα έγραφα αυτά άκουγα όλη μέρα στραβίνσκυ, κι αυτό εξάλλου το κομμάτι έχει θρασύτατα κλεψίματα και επιρροές από Απόλλωνα Μουσηγέτη, δεν είναι κάτι πρωτότυπο.

Ναι. Κι αυτή είναι η μαγκιά του Noteperformer, ότι στην ουσία σου εκτελεί την παρτιτούρα. Δεν έχεις να ασχοληθείς με 10 τρακ articulation και expression maps στο DAW. Απλά συνθέτεις στο Sibelius, το Finale ή το Dorico, με τα divisi σου, τα a 2, a 3, τα δεσίματα, τα στακάτα, τις οδηγίες της παρτιτούρας βρε αδερφέ, κι αυτό τα παίζει. Έχει ποιότητα εφάμιλλη με των βιβλιοθηκών των ~500 ευρώ; Όχι βέβαια. Αλλά για 120 ευρώ, νομίζω ότι είναι πολύ τίμιο, ειδικά για κάποιον σαν κι εμένα που βαριέται τη ζωγραφική στο DAW και θέλει απλά να γράφει παρτιτούρα.

Δεν έχω λόγια να σας ευχαριστήσω, αλήθεια. Κι εσένα, και τη μάνα. Στα του ήχου. Τι γίνεται τώρα. Αυτό το Noteperformer παίζει μέσα στο Sibelius, την παρτιτούρα, και έχει κάποια preset βάθους. Ακόμα και το λίγο βάθος του, είναι κάπως πηγαδίσιο. Οπότε, έκανα έξπορτ ένα ένα τρακ στεγνά, τα πέταξα κιουμπέις και έβαλα βάθος Valhalla από εκεί. Μπορεί να έχω βάλει κι εγώ το χέρι μου αρνητικά. Αλλά χρειαζόταν κάποια κατεβάσματα - ανεβάσματα στις εντάσεις και λίγο automation, δεν το γλίτωνα το cubase. Ψάχνω να βρω την πιο καλή μέθοδο εργασίας με αυτό το μαραφέτι, μήπως ξεθάψω τις παλιές μου παρτιτούρες και τις σώσω με ήχους που κάπως να τρώγονται.

Το μυστικό σε αυτή την περίπτωση είναι να παίρνεις το όργανο με ύφος αδιάφορο, μετά να παίζεις μία νότα ΜΟΝΟ, και να δείχνεις με ύφος μπουρζουά ότι ακούς ΠΟΛΥ προσεκτικά μια κάποια λεπτομέρεια που ο χλεμπονιάρης προλετάριος της μπουρμπουλήθρας δεν μπορεί καν να την εντοπίσει, ούτε να τη διανοηθεί. Σιγά σιγά (μετά το 5λεπτο) μπορούμε να βάλουμε κι άλλες νότες, εξίσου βασανιστικά, μέχρι ο πωλητής να αγανακτήσει. Αν είναι ποκερόφατσα και αντέχει, μπορούμε να εισάγουμε μέσα στο βασανιστικό οστινάτο της μία μόνο νότας κι εμείς μια μπουρμπουλήθρα αλλά τελείως παρενθετικά και αναπάντεχα, χωρίς καμία προσοχή, ίσως συνοδευόμενο και από κάποιο μορφασμό ή κάποιο σαρδόνιο χαμόγελο ή επιφώνημα (π.χ. "Ε ναι", ή "Χμ" ή "Ίσως"). Μετά επιστροφή στη μία νότα. Άντε δύο. Αν βλέπουμε οτι είναι έτοιμος να εκραγεί, παίζουμε κανα δύο συγχορδίες, με έμφαση στο ρυθμό και όχι στην καθαρότητα. Τώρα αν το όργανο μας κάνει, μπορούμε να το πάρουμε, αλλά πρέπει να το κάνουμε μετα βδελυγμίας και δυσφορίας που αναγκαζόμαστε να μπλέξουμε με τη μπασκλασαρίστικη αγγαρεία της απόκτησης αγαθών. Αυτό το καταλαβαίνουμε ότι το κάναμε καλά αν ρωτήσει ο πωλητής "Ένα δηλαδή να βάλω τελικά;" Αν δε μας κάνει, μπορούμε να πούμε "Είναι εξαιρετικό για τα λεφτά του, αλλά δεν είναι αυτό που ψάχνω." Μπόνους πόντοι αν έχει κατέβει όργανο >5.000€. "Τεχνικαί ψυχολογικού πολέμου, ο Αλής. Παρεπάρε!"

@fusiongtr Κυρ Φιουζιονάρα μου, στα πεντάρια σπανακόπιτα, στα εφτάρια μελιτζανοσαλάτα, στα εννιάρια μία χόρτα μία θράψαλα, στα δεκάρια θάλασσα ψάρια ψάρια θάλασσα... δε θα τη βγάλω τη δουλειά πέρα, θα σφάξω άνθρωπο από την πείνα στο πρώτο μισάωρο. ?

Ρε μπας και μετράνε και τους σκυλάδες μαζί;

Είναι επειδή έψαχνες SG. Εγώ μπήκα έψαξα SG για να αναπαράξω το bug, βρήκα μία, θα πάω να την πάρω.?

Χμμ. Ναι. Αλλά αν γυρίσεις τη συσκευή οριζόντια, εμφανίζεται το γκρίζο κουμπάκι αναζήτηση.