Ali Barout

Σκέφτηκα να το ανεβάσω δίχως τη μελωδική γραμμή και όλα τα δευτερεύοντα string leads και κόντρα μελωδίες -12dB, αλλά δεν ξέρω πόσο νόημα έχει αυτό. Άφησα τη μελωδία σαν "μελωδικό δείγμα χοντοσέντερ", για να πάρει κλίμα το αυτί του παίζοντα. Ο τσύκλος είναι: και μάλλον αυτό το ΣΙ που βαριέται να ανασάνει και κάθεται εκεί όλον τον κύκλο δημιουργεί την αίσθηση του "ενοχλητικού lead" που ανέφερε κι ο φίλος @PAL. (Όποιος μου πει για τις παράλληλες μεταξύ μπάσου και άλτο από το 4ο μέτρο στο 5ο θα φάει φατούρο ε.) Ευχαριστώ κουνάβι μου. Χαβαλές ήταν αυτό μωρέ, μου έκατσε το παλιακό αυτό πατς του CS και μια ρομπλεροορχήστρα και λέω γιατί όχι, πλάκα θα έχει! Ήθελα να στο στείλω να γράψεις πριν το ανεβάσω, αλλά θυμήθηκα την τηλεφωνική συνομιλία και λέω ωραία, με τι θα γράψει; με μολύβι;? Συμφωνώ! Και τσακ μπαμ ε!

Δεν έχω, πάλι καλά! Edit: Ωραίο thread! Καταλάβατε τώρα γιατί σταματήσανε να ταΐζουνε τα GPT πληροφορίες από το net??

Μπα, γενικά το αποφεύγω το ψάρι γιατί μυρίζει το σπίτι. Αλλά όταν είναι να το ψήσω, το βάζω στο ταψί και το αφήνω. Γυρίσματα και τέτοια δεν κάνω. Μπορεί να γίνεται καλύτερο, δεν ξέρω, αλλά δεν δοκιμάζω τώρα καινούργια, αφού πετυχαίνει κι έτσι. Καλά αυτή τη συζήτηση μην την πιάσουμε τώρα, μπαίνω εδώ να ξεχαστώ με την όμορφη παρέα σας, μην τον μαγαρίσω κι αυτόν τον εικονικό τόπο...

Εγώ πάντως έχω καταλάβει ότι ο άνθρωπος όσο γερνάει ομορφαίνει. Γιατί όταν η βενζίνη είχε ας πούμε 90 λεπτά το 2006, δε γύρναγε να με κοιτάξει καμία. Τώρα που έχει 1,90 γυναίκες και άντρες με γλυκοκοιτάζουν. Άρα; Φως φανάρι! 16 χρόνια μετά είμαι πολύ ομορφότερος.

Εμένα ήρθε και με ζήτησε στο βενζινάδικο, κι έσκασε η μάνα μου που μου έλεγε "ΒΓΕΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΕΞΩ, ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΣΕ ΒΡΕΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ;"

Αυτά τα μπολντ σε συνδυασμό με την τσεκουράτη διατύπωση με άγχωσαν λίγο. Αλλά μετά θυμήθηκα ότι κι ό,τι εξελίσσεται επίσης πεθαίνει μίζερο και κατατρεγμένο, πως το παρελθόν μας περιμένει στο μέλλον, πως δεν θα ζούμε το 2100 και η εποχή που εμείς καμαρώνουμε ως ψηφιακή μπορεί να διδάσκεται στο μέλλον ως η ντροπιαστικότερη περίοδος του ανθρώπινου είδους, και κάπως ηρέμησα.

Εμένα σαν μόστρα μου φέρνει στο Nuage της Yamaha, οπότε όντως τζάμπα πράγμα!

Γι' αυτό το ανέβασα, επειδή μου είναι κόντρα ρόλος. Να πέσει και λίγο καζούρα... Αλλά είστε όλοι κύριοι και κρατάτε επίπεδο! Βεβαίως! Αγρίεψε αυτό με κάποιον τρόπο, πρώτα ήταν πιο μουντό και ελεγχόμενο. Και είχα πει να το ρίξω, το ξέχασα. Έκλεισε το autopan, πήγε στο κέντρο... δυνάμωσε. Όταν λέμε staging; Από το padshop είναι αυτό, δεν είναι audio αρχείο. At the seashore λέγεται το preset. Σας ευχαριστώ ειλικρινά πάντως που ακούτε ακόμα και τους πειραματισμούς μου! Είναι μεγάλη δουλειά για μένα να έχω πρόσβαση σε τόσες συμβουλές, τόσο εύκολα. ??

Έφτιαξα τα τύμπανα! Την μίξη την επόμενη τετραετία!??

Πολύ ενδιαφέρον, είναι ο ρυθμός τραίνο και του δίνει μεγάλη ώθηση, εδραιώνει ωραίο ρυθμικό οικοδόμημα από νωρίς. Το αρχικό θέμα το φαντάστηκα αμέσως με μπρασσσέξιο, και ύστερα να χρησιμοποιείται σαν λούπα πετσοκομμένο κατά τη διάρκεια σαν εφέ. Το σόλο της κιθάρας και τριπλάσιο να ήταν, πάλι λίγο θα μου φαινόταν. Από διάρκεια, ενώ φαίνεται ότι είναι μεγάλο, με τις μεταβάσεις που έχει είναι δύσκολο να μειωθεί, δεν ξέρω. Ασυνήθιστο και ενδιαφέρον. Παιχνιδιάρικο αλλά μυστηριώδες!

Κοίτα κάτι πράγματα τώρα! Πήγα είδα, και το είχανε στα 4/4 οι αθεόφοβοι. ΕΜΠΟΥ να το έβρω ο δόλιος σου!

Ε ρε παιδιά ένα ένα μου τα λέτε. ΜΠΛΟΥΖ δεν είναι κείνος ο μαντυ γουότερζ και ο άλλος ο μπιμπικήνζ; Πού να τα ξέρω εγώ; Ούτε σε χορούς πήγαινα ούτε τίποτα.

Το μόνο βέβαιο! Δεν βρήκα έτοιμο 6άρι στη βιβλιοθήκη... Μήπως το έχουν βάλει στα 4άρια?; Θα ρίξω μια ματιά το βραδάκι.

Τώρα που πάρκαρα το βυτίο θα απαντήσω με παρρησία. (και διόρθωσα και ένα μπερδεύτηκα που δεν ξέρω πότε πατήθηκε) Στην ουσία midi loops κάνω. Παίζω ελεύθερα πρώτα να το "μάθω", μετά γράφω χωρίς quantize. Κοιτάω από όλο το τέικ ποια σημεία είναι πιο στρωτά (δίμετρα, τετράμετρα), τα κροπάρω και τα κοτσάρω. Αν χρειάζεται μετά κάποιο μπρέικ δύσκολο το γράφω με μολύβι. Στο συγκεκριμένο βλέπω ότι δεν υπάρχει αγάπη για τις κόντρα μπότες. Αλλά χωρίς κόντρα μπότες, πώς θα περιγραφεί το σκίρτημα, η αρρυθμία, η αδημονία εν αναμονή του ΦΠΑ; Εδώ σε θέλω! Έχω τα DT770 με μαξιλαράκι Μ για μέγιστη απομόνωση, που με βολεύαν όταν έγραφα χάλκινα να μην έχω πολύ spill στο μικρόφωνο. Ηχεία ΔΕΝ έχω τώρα, και μου έχουν σπάσει τα νευράκια λίγο, γιατί ναι μεν έχω μάθει να ακούω από τα DT αλλά έχω συνηθίσει αυτόν τον κιμά στις χαμηλομεσαίες. Δεν έχω καθόλου ταλέντο στην φασματική ακρόαση, και σε συνδυασμό με την απουσία ηχείων, άντε γεια, την πληρώνετε όλοι εσείς που ακούτε. Βέβαια στο συγκεκριμένο έχω βάλει και ένα Π και Φ στο μάστερ, ίσως να υπερέβαλα στις χαμηλομεσαίες. Αλλά εκείνη την ώρα μου έκανε κάτι τσαφ τσουφ το πρότζεκτ και άφησα τη ρύθμιση όπως ήταν για να εξιχνιάσω το τσαφ τσουφ και μετά... το ξέχασα. (Είπαμε, συχνοτικά κουφός?) Ευχαριστώ πολύ αγαπητέ οικοδεσπότη, και λυπάμαι που έχει γίνει εκείνος ο καφές σήριαλ.?

ΘΕΟΣ ΕΞΕΒΡΑΚΩΤΟΣ! Γεια σου ρε Γιωργάρα! Χρωστάω!

Εμένα μου θύμησε το τελικό μπλεντ μια διαφήμιση durex παλιά, γι αυτό και τον κράτησα, ταιριάζει και με τον τίτλο.? Θέλει μελέτη και το φινγκεντράμμι, δυστυχώς.

ΣΟΥΥΥΥΥ ΣΟΥΥΥΥΥΥ ΣΟΥΥΥΥΥΥΠΕΡ!!! Λοιπόν φίλε Απόστολε! Φοβερή σύλληψη και όπως πάντα ωραίο τραγούδι! Τα πνευστά με λίγες πινελιές θα ήταν τέεεελεια, αλλά τι να λέμε τώρα, λεπτομέρειες. Μακάρι να είχα χώρο αυτή την περίοδο να έβγαζα την τρομπόνα να σου γράψω μια τετράδα να στη στείλω, κι αν δεν την ήθελες να την επετούσες. Τραίνο, πύραυλος και όλα τα ταχυκινούμενα. ?

Είναι αλλά έρχονται κοντά σου λέω, το βλέπω! Για "γενική χρήση". Ρε παιδί μου, τι θέλω να πω. Μπορεί να υπάρχει βιβλιοθήκη emotional strings που να έχουν γράψει 2α με βιόλες να παίζουν μια νότα μόνο, και να έχει πέσει τόσο μελιμελό, και να οι μιλλένια οι προενισχύσεις, και να τα κόουλς με τα αεα ρ88 και τα βιλούδα και τα βάθια του δεκαχίλιαρου, να την ακούς τη νότα και να πηγαίνει το δάκρυ κορόμηλο. Αυτό δεν το κάνεις με την παρτιτούρα. Αλλά, να γράφεις ντο ρε μι φα σολ στην παρτιτούρα και να τρώγεται αμέσως, ενώ στο daw απλά ακούγεται σα να έχει πάθει εγκεφαλικό ένας μουσικός μεγάλης κλάσης, αυτό γίνεται. ΠΡΟΦΑΝΩΣ και το αποτέλεσμα μετράει, κι ο ήχος σαν ποιότητα ιδιαίτερα στις ταινίες. Γι αυτό και υπάρχει μεγάλη ζήτηση στις βιβλιοθήκες και όχι στις παρτιτούρες. Αλλά κι αυτός ο μαν έχει ξεκινήσει μια πολύ ενδιαφέρουσα κατάσταση, και το λέω εγώ που είμαι πολύ περίεργος. Edit: Α καλά αυτό που ξεκίνησα να γράψω τελικά δεν το γραψα. Αν καταφέρει αυτός ο μαν να παρεμβάλει, το software ερμηνευτικό πράμα του, μεταξύ παρτιτούρας ΚΑΙ βιβλιοθηκών 3rd party εννούσα.

Μα το έχω το τεμπλέιτ. Μίζερο και δύσχρηστο, με ορχήστρα του 50ρικου στις εκπτώσεις. Απλά βλέπω ότι οι επαγγελματίες δουλεύουν ορχήστρα σαν patches, όχι σαν ορχήστρα. Δηλαδή είχε εκεί ένα πατς φλάουτα a2. Άμα θέλω να γράψω για 3; Να αγοράσω 3 διαφορετικά σόλο φλάουτα (γιατί προφανώς και αν κάνεις triplicate στο 1 σόλο κάνεις μια τρύπα στο νερό); Ή απλά να βάλω λίγο κόρους; non-legato έχουμε; Όχι; Δέχεται μούλτι αρτικιουλέισον το ίνστρουμεντ; Όχι. Άρα; Άλλα 2 τρακς να μπλεντάρουν στακκάτο και λεγκάτο παρέα για κάθε σόλο όργανο; Πάει εκθετικά το πράγμα μετά. Και μετά λέει κόρνα a12 παιδιά σκοτώνουν. Ρε σύμφωνοι, σκοτώνουν, αλλά ξέρω γω; Μετά έχεις πάλι 12 διαφορετικά σολο κόρνα όταν τα γράφεις ένα ένα; Μάλλον όχι. Δηλαδη είναι λιγό εφέ η φάση. Τώρα θα γυρίσω και στο μαγνήτη τον νεκ και θα γυρίσω στον τριπλ ρεκτιφάιερ να πάθετε λαλά. Ο άνθρωπος το βγάζει το ψωμί του άξια, και οι ήχοι είναι ορχήστρας. Πράγματι. Αν τον ρωτήσεις όμως πόσοι εκτελεστές παίζουν ανα πάσα στιγμή, να το παίξουμε λάιβ βρε αδερφέ το σάουνττρακ, δεν νομίζω και ο ίδιος να ξέρει να απαντήσει. Πιο γρήγορο είναι να δουλεύεις παρτιτούρα και να έχεις στήσει εκει μέσα τα virtual όργανα με τα εξπρέσσιον μαπ. Απλά εκεί δεν έχεις την ευκολία του λέεεειγιερινγκ, να κλέψεις λίγο αν θες έξτρα πράμα στον ήχο. Αλλά σαν οργάνωση, νομίζω μετράει η παρτιτούρα.? Edit: Ένα αγαπημένο φιλοσοφικό πείραμα είναι το εξής. Έχεις μία βιβλιοθήκη με 1 σόλο όργανο, και 1 α2. Γράφεις στο α2: Ντοοο. Ακούγονται δύο φλάουτα σε ταυτοφωνία Πας και γράφεις στο σόλο 1 ρεεε, στο 2 (duplicate) σιιιι. Ακούγονται 2 φλάουτα, αλλά υπερβολικά όμοια. Σβήνεις, πας στο α2 και γράφεις σιιιι/ρεεε. Πόσα φλάουτα ακούγονται; 4, αλλά τα δύο είναι πάντα υπερβολικά όμοια.? Πέρα από την πλάκα, εγώ ελπίζω στον Wallander του noteperformer. Μου αρέσει η φιλοσοφία του πώς προσεγγίζει όλο αυτό το χάος με τους υπολογιστές και την ορχήστρα. ΠΟΛΥ. Αν δηλαδή καταφερνε το noteperformer να το φέρει στα DAW με κάποιο τρόπο, εκεί θα γινόταν χαημός. (Μπορεί και οχι τώρα που το σκέφτομαι)

Ναι. Πολύ θα ήθελα να δω να ανοιγοκλείνει τους φακέλους σαν ακορντεόν όταν θέλει να γράψει ένα τριγωνάκι που του φάνηκε ότι ταιριάζει εκείνη την ώρα, και μετά μια φράση στο πίκκολο, και μετά δύο πιτσικάτα στις βιόλες.? Καλά τα έχει οργανωμένα ο άνθρωπος, είναι ο λογικός τρόπος εξάλλου. Αφού φέρνει εις πέρας αυτό που θέλει... δε μας πέφτει λόγος. Λίγο χεσμένα έχει τα πνευστά, που τα δουλεύει με εξπρέσσιον μαπ, και γενικά ως προς τα ηχοχρώματα των συνόλων. Αν είχε φερθεί και εκεί με το ίδιο ενδιαφέρον όπως στα έγχορδα, θα είχε τα 4πλάσια τρακ.

Μα φορτώνουν ΤΑ ΑΠΑΝΤΑ στο τεμπλέιτ. Πώς βγαίνουν 1.000 και 1.200 τρακ; Καλά. Σα να λέμε πώς γίνεσαι μεγάλος παιχταράς; Μελέτη. Μία κουβέντα είναι. Ακόμα και αυτός που σχεδίασε τα εξπρέσσιον μαπ κάπου που είχα πετύχει ένα μπλογκ, περιέγραφε από ΤΟΤΕ, τα αδύναμα σημεία τους και την αντιμουσική τους προσέγγιση. Αν είχα κι εγώ δίπλα έναν κούλι, συγγνώμη τεκι, να μου στήσει τα εξπρεσσιον μαπ, δε θα με πείραζε.

Ακριβώς. Π.χ. έχω ένα Soundcraft Ui24R. Μπορεί να γράφω σε στικ ολόκληρη μπάντα, και να θέλω μετά να τα μιξάρω στο Cubase. Μπορώ να κάνω Add 24 mono tracks, μπορώ να το στήσω και ως τεμπλέιτ. (Αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση και ένα drag n drop αρκεί) Αλλά και κάρτα να έχεις 8 προενισχύσεων, στην οποία έχεις μόνιμα καρφωμένα τα out από ένα πλήκτρο στο 3-4, ένα ζευγάρι boundary στο 5-6, ένα ζευγάρι room στο 7-8 και δύο εισόδους ανοιχτές για mono μικρόφωνο ή ίνστρουμεντ ή στέρεο ζεύγος, πάλι μπορείς να το κάνεις template. Αυτό είναι άδοξο και και τετριμμένο. Αλλά το template το ένδοξο, που έχει πάρει διαστάσεις, είναι αυτό των film composers, που έχουν από 3 βιβλιοθήκες ήχου με όλα τα articulation σε ξεχωριστό τρακ και δρομολογημένα midi φίλτρα, όπως περιγράφει πιο πάνω ο @manosx πολύ ωραία, που παίζουνε δύο νότες και σε αρπάζουνε από τη μούρη 300 πρώτα 250 δεύτερα, 220 βιόλες, 180 τσέλλα και 120 μπάσσα. Αυτά συνήθως είναι στημένα σε VEPro, γιατί αν στήσουμε εμείς standalone τέτοιο template: ή θα κάνει 45 λεπτά να φορτώσει, ή αν είμαστε ξύπνιοι και το έχουμε σώσει με τα τρακς ανενεργά, θα τα τρώμε τα λεπτά στην ενεργοποίηση τρακς. (Που κι εκεί μπορείς να κάνεις μάκρο και ple και και και, αλλά προσωπικά δεν μου ταιριάζει. Είναι σαν να πεις έχω τους 4.000 ήχους ενός korg διαθέσιμους ταυτόχρονα. Ωραία, και; Τους θυμάσαι; Εγώ όχι. Η ορχήστρα τα έχει αυτά τα προβλήματα που δίνουν οι βιβλιοθήκες πολλά articulation, και δεν υπάρχει όμορφη και τακτοποιημένη μέθοδος για την οργάνωση όλων αυτών.

Κοίτα, αν θεωρείς ότι τα τύμπανά σου είναι πάντα το συγκεκριμένο Yamaha Maple Custom Absolute με το 15άρι Sabian manhattan hat και το K Dark Ride 20" και το 402 supraphonic ταμπούρο με το ίδιο κούρδισμα και τις ίδιες παραμέτρους, το προσθέτεις στο template. Αν θεωρείς ότι το πιάνο σου είναι το Pianoteq Bluthner και μόνο αυτό, το προσθέτεις στο template. Αν θεωρείς ότι organ δουλεύεις το τάδε της αρτούρια, pads το τάδε πρισετ από εκεί, lead 2-3 διαφορετικά από το ίδιο instrument, τα προσθέτεις όλα. Όμως αυτό σε οδηγεί πάντα στους ίδιους δρόμους. Τώρα τα πρισετ των 1.000 τρακ προσωπικά τα ακούω βερεσέ. Αν δεν είναι στημένα σε VEPro (σε άλλον σέρβερ που μένει ανοιχτός) δεν έχει νόημα.

Το scaling το κάνει αυτό νομίζω. Αν δουλεύεις την ανάλυση στο 100% από τα windows, όλα είναι οκ τις περισσότερες φορές.