Ali Barout

A picture of the sound a tear of joy makes when it gracefully bounces off the gossamer bubble of an idle reverie.

Εμένα με στεναχώρησε το 6χορδο.

Πολύ πιθανόν. Και κάτι για ακτίνα είπαν, αλλά δεν κατάλαβα αν είναι της πίτας ή του κρεμμυδιού.

Ααα... Κρίμα ρε γαμώτο. Άκουσα ότι από το s/n 340 αλλάξανε κρεμμύδια και είχε καλύτερο σκάσιμο το σουβλάκι.

Και το κόρο λέει "Ένα μωρέ;"

το 72 είναι πιο σικ γιατί έχει περισσότερους διαιρέτες.

Ουδείς έχασε ακούγοντας αξιόλογους. Θα το δω όλο.?

ιου Εδιτ: Πιλάρα θενκς, θα τη δω σίγουρα αύριο πρωί που θα έχω χρόνο.

Αυτό το καλογραμμένο άρθρο μπορεί να συμπυκνωθεί ως εξής: "Από Μπρους Σπρινγκστην, Τηλέμαχος Χυτήρης"

Αμήν.

Βασίλη, δεν ξέρω αν έχω καταλάβει ακριβώς τον σκοπό του νήματος. Μιλάς γι' αυτό; Ή γενικά για την περιχαράκωση σε ένα αθλητικό είδος μουσικής που απευθύνεται μόνο στους μύστες του ίδιου είδους, προφανώς μουσικούς του ίδιου είδους; Ή ότι σου αρέσαν οι σρέντερ κάποτε και τώρα που βλέπεις ότι το σρεντινγκ είναι (γίνεται, παραμένει, εξελίσσεται, βάλε όποιο ρήμα ταιριάζει) έτσι ξενερώνεις;

Και βάζεις πρωί πρωί να ακούσεις την Τάξη και ξεκινάει στη μέση απόπειρα αυτοσχεδιαστικής φούγκας μονοτέικ με πρώτη έκθεση. Δηλαδή, ε δηλαδή. ΘΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΝΤΡΛΑΝΕΙΣ ΠΡΩΙΝΙΑΤΙΚΑ; Πάλι καλά που κρατήθηκαν τα αυτοσχεδιαστικά προσχήματα και δεν είχαμε έκθεση Β στη σχετική, κανόνα και στρέττο (αν και το θέμα στρετάριζε μόνο του με την ίδια κεφαλή που ξαναπαίζεται στην 5η). Και βρε αθεόφοβε, στο τέλος μόνο οκτάβες/πέμπτες; Περίμενα την τρίτη ματζόρε, δεν ήρθε. "Ελάτε παιδιά, τζάμπα κούτες τσιγάρα!" "Έχεις αναπτήρα;" "Όχι."? Μπράβο ρε Μάνο, μπράβο. Πολύ γουστάρω.

Δε μου φάνηκε καθόλου χαωτικό...? Να είναι μετα-μήνυμα του καλλιτέχνη; (Ότι το ακατάληπτα απογοητευτικό χάος που ζούμε όταν φιλτράρεται μέσα από την τέχνη αρχίζει να υπακούει καθ ελάχιστον σε πρωτογενείς νόμους της; Δεν ξέρω.) Σαν μουσική πάντως, άρτια. Ευχάριστο άκουσμα, απότομες (ίσως και βίαιες) αλλαγές, αλλά άκουσμα πάντα μουσικό. Μεγάλο συν για εμένα η λειτουργική ενορχήστρωση, το λάιβ που είπαν ο Βρασίδας και ο Γιωργοκουρμούλης. Δίνει μεγάλη ζωντάνια στη μουσική κσι κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο. Δώσε Μάνο!

Βρασίδα, τι γνώμη έχεις για τις μπεκάτσες στην ταστίερα των PRS?

Τώρα μη στέκεσαι στη λέξη. Εγώ κόντρα λέω όποια ρυθμική σχέση ξεφεύγει από τη διαίρεση δια 2 και επαναλαμβάνεται. Πολλές κόντρες γυρνάνε στη θέση, άλλες όχι. Π.χ.: Σε πλέγμα δέκατων έκτων: |- Χ - - Χ - - Χ - - Χ - - Χ - -| - X X X - - - - - - - - - - - -| Εξαρτάται και ποια υποδιαίρεση μετράμε. Δηλαδή το παραπάνω, αν το ζυγίσεις ως προς τα τέταρτα, θέση πατάει μόνο στο δύο. Αλλά αν το ζυγίσεις ως προς τα όγδοα, θέση πατάει κάθε δεύτερη νότα (επειδή είναι 1,5 όγδοο.) Ενδιαφέροντα είναι αυτά, αλλά δεν έχουν σχέση. Εξάλλου παίζονται με το αυτί πιο εύκολα απ' όσο διαβάζονται με το μάτι, οπότε συνεχίστε ακάθεκτοι όπως πριν, εγώ απλά σχολίασα το τι αξίες ήταν το κλιπάκι. Μην εκτροχιαστούμε σε ρυθμολογίες.

Αυτά είναι παρεστιγμένα όγδοα στις κόντρες, σαν κλάβε. Αλλού πέφτουν θέσεις, αλλού άρσεις.

"ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΚΟΛΑΖΟΥΝ ΜΕ ΟΨΙΟΝ ΑΓΟΡΑΣ ΠΙΤΚΟΪΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΔΩΡΙΣΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΤΕΛΕΚΑΣΤΕΡ" Γκασμάς ο Πακτωλός 1038 μ.Χ.

Μέχρι να έρθει το κουφό λιοντάρι.

Ταχει όλα αυτά; Τέλε κακό για κιθάρα;

Απαπα, ακριβά μεταφορικά.

Πολύ ωραίο κλίμα ως συνήθως!

Και μολις παρατήρησα ότι το Λιοντάρι της Νεμέας φοράει γυαλιά. ??Αμαν πια αφτει υ χήψταιρ.

Και το άλλο το ρεμάλι, τι του είπε ο πατέρας; Αμα τη σκαπουλάρεις βάλε άσπρο πανί, κι αυτός το ξέχασε. Κι από τότε τα ακτοπλοϊκά από Κρήτη Κυκλάδες είναι πανάκριβα, γιατί προσελήφθησαν φροντιστές.

"Καλά εεε, έγραψα ένα κομμάτι πολύ σένιο!" "Έλα ρε πώς πάει;" "Κάτσε να το βρω να στο βάλω να το ακούσεις!" "Όχι ρε μλκ μη ψάχνεις τώρα, κάντο μου λίγο με το στόμα!" "... Λοιπόν ξεκινάει μπου μπου μπου μπου μπου μπου και μετά μπαίνει γουυυυυυ γουυυυυυ ουυυυυ, αλλά δεν καταλαβαίνεις τώρα, πρέπει να το ακούσεις." "Όχι κατάλαβα, κατάλαβα, στείλε μου μια πάρτα και το δοκιμάζουμε." Αμ δεν κατάλαβες!? Ωραίος ο Μάνοοοος...