Ali Barout

Ωωω, να και τα αλμπουν κάβερζ! Ευχαριστώ κυρφιουζιονάρα μου!

Τα πρωινά που δεν είμαι πρωινός, σηκώνομαι, πίνω ένα καφεδάκι, ανοίγω το Cubase και γράφω κουταμάρες. Μέχρι πρότινος, όταν έφτανε η ώρα να μαγειρέψω ή να κάνω άλλες δουλειές, ή να φύγω για τη δουλειά, πάταγα X, έλεγε Do you want to save?, επάταγα Νο, σηκωνόμουν έφευγα κύριος. Τώρα τελευταία απέκτησα την εξής κακιά συνήθεια: Πρώτα φτιάχνω φάκελο Jam 22-6-2023 π.χ., και στο τέλος πατώ και Save. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η κουταμάρα να μην απελευθερώνεται πάλι στο περιβάλλον, αλλά να μου μένει. 3 τέτοιες περιπτώσεις κουταμαρίσματος με ήχους, ταλαιπωρίας μίας και μόνο ιδέας ανα κομμάτι παρουσιάζω εδώ, για να πούμε καμια κουβέντα. Σκεφτείτε το σαν replay από ποδοσφαιράκι που έπαιξα και ήρθε 0-0 με καταστροφικό παιχνίδι κέντρου. 1. jam 20-4-2023 world.mp3 2. Έχει κάτι ενοχλητικά resonances το συνθ, σόρρυ στους ψηλοευαίσθητους, δεν το κατάφερα να τα κόψω χωρίς να αλλάξει πολύ ο ήχος του. jam 4-5-2023.mp3 3. Είναι σχετικά χαμηλά, ΜΗΝ το ανοίξετε πολύ σε ένταση από την αρχή αρχή όμως. ΚΑΒΑΤΖΟΝΕΫ ο (ανακυκλωμένος) ξάδερφος. (κάπου τον βρήκα σε έναν αραχνιασμένο φάκελο) jam 15-6-2023.mp3

Κλαααααμα! Αυτό το έχω κάνει εγώ σε κάτι φίλους, παίζαμε μια δουλειά τελείωνουμε 3, και πάω να δω μήπως παίζουν ακόμα οι φίλοι. Φτάνω κατα τις 3:30, και βλέπω ξεβράκωτη κονσόλα, ηχολήπτης να κρατάει κάτι καλώδια, και αυτούς με τα όργανα τα μισά στις θήκες. Και γυρνάω λέω (δυνατά, να ακουστώ) της γυναίκας "Α! Να, στήνουνε τα παιδιά, θα ξεκινήσουνε!"? Edit: Δεν είμαστε off-topic, ας θεωρηθεί ότι παρέχουμε outliers στα δεδομένα εκπαίδευσης των γλωσσικών μοντέλων.

Στην ίδια δουλειά, πριν ανέβει ο πάτερ, τραγουδούσε ένας δικός μας, ο οποίος δεν είχε μεγάλη εικόνα του πού τραγουδούσε (από θέμα τόνου). Και πήρε την πρωτοβουλία σε μια φάση απάνω στη βράση και έβαλε κουπλέ το αστεράκι φωτεινό από ΣΟΛ. Εγώ έχω αρχίσει και γελάω ήδη, ο μπουζουξής μου λέει τι έπαθες ρε, του λέω περίμενε περίμενε θα δεις! Ε και ήρθε το ρεφραιν και είδε.? ΜΩΒ έγινε ο μαυρίλας, οι φλέβες του σαν τα πάνω μακαρόνια από το παστίτσιο του είχαν πεταχτεί. Και μετά έκανε νοήματα, να αλλάξουμε τραγούδι, να αλλάξουμε τόνο, κι έλεγα εγώ "τι; από τώρα; έχει και άλλα δύο κουπλέ ρεφραιν!"? ωραίες φάσεις. (και στη δική μας περίπτωση, αφού ήμασταν φαντάρια, είχαμε και ασυλία, δεν θα τρώγαμε ξύλο ό,τι και να παίζαμε)

Μήπως ήταν τότε που χτίζαμε τον μύθο σου;? Κοίτα, ήταν αυτός που είχε έρθει και λέει να ανέβω να πω ένα τραγουδάκι; Και του λέει ο Γιώργης και δε λες πάτερ. Και ξεκινάει με Προσευχή (σι μινόρε), και μετά βάζει σειρά όλες τις ρούμπες και τραγούδαγε καμια ώρα. Και αφού κατέβηκε από το πατάρι κι άραξε, στο τέλος στο μάζεμα ήρθε και μας είπε παιδιά το καταευχαριστήθηκα σήμερα, αν έχετε έξοδο καμια κυριακή ελάτε στο μοναστήρι να τη βρούμε ανπλαγκντ. Αν δε σου θυμίζει κάτι, μάλλον δεν ήσουνα. Αυτό ήταν το νούμερο 2 σουρρεαλιστικό για μενα (τοπ στο γήπεδο μπάσκετ [πιάνο, γυαλιά ηλίου, εσύ], 2 αυτό, 3ο το 2 σακούλες κάρβουνα)

Και η μεγαλύτερη θρησκεία, η μουσική. Θυμάσαι βρασίδα τον ιερομόναχο στην πυκνοδενδριά; Ήσουν;

Το πρώτο έχει τη φάση της στιγμής. Είναι λίγο δυνατό όλο, και πετάει σαν ένταση. Το β με το φλάουτο, είναι μέσος δρόμος. Το γ με το άλλο ψηφίο μπαινει "κάπως", έχει κάτι σχληρές αττάκες, αλλά μετά αφού μαλακώνει ειναι ΑΑΑ. Ψηφίζω ριαμπ το α με το ψηφίο γ. Ή μπασπάτεμα το α. Ή το γ. Δεν ξέρω. Όλα στέκονται.

de mou lete re paidia afth i tele bgenh kie bolt throu?

Τιναφτά ρε; Μαρτυτούρα;

Και cos reverence βεβαίως βεβαίως, ότι αγαθός και φιλάνθρωπος ο cos υπάρχει.

Μόοοοοονον; Πωωω, κοίτα να δεις που θα έρθουν να μας ζητήσουν δανεικά οι χλεμπονιάρηδες. Θα μας δώσουν κανα ομόλογο εκατομμυριοετές με 1.000% απόδοση σε καμια τράπεζα του Μπετελγκέζη, κι όταν σκάσει να δω ποιος θα πληρώσει την τρισχιλιοστη γενιά μικροομολογιούχων.

Γεια σου ρε αλγόριθμα δυναμίτη!

Και οι δύο είναι ντουβάρια. Δεν χρειάζεται συμψηφισμός νομίζω, κατα βάθος είναι κι οι δύο το ίδιο και το αυτό. Μπράβο τους. Εγώ δεν είδα κάποιον στο θρεντ να κοροϊδεύει την επιστημονική μέθοδο, επαναλαμβάνω. Όσους εκφράζουν "παραπονάκια" για τα του οίκου της επιστήμης όμως, τους καταλαβαίνω. Δε γίνεται να μη διαφωνούν επιστήμονες που έχουν ταχθεί σε διαφορετικές σχολές. To θέμα είναι η διαφωνία να αποτελεί αφορμή σύνθεσης και αναθεώρησης, με σκοπό να περιγραφεί καλύτερα ο κόσμος που ζούμε, και όχι στείρα αντιπαράθεση κερκίδων. Κι εγώ ήμουν σπυριάρης και έπινα αρκετό καιρό φάρμακα. Το σπυριάρης το μεταχειρίστηκα καθαρά "ορμονικά" και ηλικιακά, όχι με άλλη σημασία.

Όχι. Αυτός που... ...κάνει μια ορθή παρατήρηση, αλλά η προκατάληψη, οδηγεί στο τα δεδομένα του ή οι συλλογισμοί του να θεωρούνται σκουπίδια, ενώ δεν είναι. Εννοούσα νεαρούς, που συνήθως τα βλέπουν όλα άσπρο/μαύρο, και θεωρούν ότι προσφέρουν μεγάλη επιστημονική υπηρεσία να παραβιάζουν ανοιχτές θύρες, και να κάνουν "επιστημονικές σταυροφορίες" για πράγματα που δεν ανήκουν καν στη σφαίρα της επιστήμης. (και κανα βιου παραπάνω εδώ που τα λέμε δεν είναι κι άσκημο). Προσέξτε, δεν είναι επιστήμονες (ακόμα), αλλά θεωρούν ότι αν δηλώσουν ομάδα "επιστημονιακός", αμέσως ανεβαίνουν επίπεδο, και μπορούν να κατουρούν αφ' υψηλού τους "κοινούς αγράμματους". Μπα, τυχερά είναι αυτά στη ζωή. Γιατί τόση προκατάληψη κατά τα άλλα λογικέ τρόλλευ; Αυτή είναι η παλιά αντίληψη, που είχαν πει του μπάρμπα μου στο δημοτικό "Τι δουλειά κάνει ο πατέρας σου; - Αγρότης. - Κι εσύ τι δουλειά έχεις εδώ τότε, τράβα σκάψε." Ελιτισμός ή αναισθησία; Μόρφωση ως ήθος ή ως εξοπλισμός επιχειρημάτων για την καταπίεση των αδαών;

Δεν είδα κάποιον να κατακρίνει την επιστημονική μέθοδο, αλλά το πανανθρώπινο γνώρισμα του οπαδισμού. Μπορούμε άνετα να χουλιγκανίζουμε για το αν όντως υπάρχει σκοτεινή ύλη ή όχι, άσχετα αν είναι πέραν των ορίων της γνώσης μας, όπως κάποιος μπορεί να πει "Αααντε ρε, μότσαρτ και σκατά, ΜΠΑΧ ρε μούτρα." Αυτή η συμπεριφορά είναι στενόμυαλη. Ότι δύο (ή περισσότεροι) άνθρωποι φτάνουν σε διαφορετικά συμπεράσματα ακολουθώντας ίδια μέθοδο, είναι συναρπαστικό! ΌΟΟΟΟΟμως, όταν ο άνθρωπος έχει επενδύσει στον τελευταίο του σταθμό, έργο, όπως και να το πούμε, τόσο πολύ που δεν μπορεί εύκολα να υπαναχωρήσει, και να καταβάλει πάααααλι την σισύφεια προσπάθεια για να φτάσει αλλού, εκεί αρχίζουν τα όργανα. Ακόμα και στη θρησκεία, υπάρχει αναθεώρηση. Γι' αυτό έχουμε και έναν σκασμό θρησκείες. Γι' αυτό έγιναν σύνοδοι και κηρύχτηκαν αιρέσεις. (Το ότι οι αιρετικοί δεν παρέδωσαν τα όπλα και συνέχισαν να πιστεύουν στα ίδια, είναι ακριβώς αυτό το φαινόμενο. Όσο κάτι είναι οφθαλμοφανές, π.χ. F=ma, μπορεί και η κουτσή μαρία να το επιβεβαιώσει. Ή το 3x5=15. Αν κάνεις λάθος στο τρεις πέντε δεκαπέντε και πεις τρεις πέντε εικοσιδύο κοκκινίζεις κιόλας, λες τι είπα ρε το βόιδι. Όταν όμως μιλάμε για πράγματα που δύσκολα γίνονται καταληπτά, και έχουν εξήγηση μόνο μέσω άλλων εργαλείων, όπως τα μαθηματικά, έιναι δύσκολο να γίνει αυτό. Πάλι, καλή τη πίστη δεχόμαστε κάτι, ακριβώς γιατί είναι πέρα από τα όρια της αντίληψής μας.) Ανέκδοτο. Διάβαζα ηλεκτρονικό άρθρο για τον "καινούργιο δορυφόρο" της γης, και έλεγε σε μια φάση ότι έχει μέγεθος το 1/5 το σελήνης όπως είχε μεταφραστεί. (ενώ εννοούσε ότι η τροχιά του είναι στο 1/5 απόστασης από αυτή της σελήνης) Και ερωτώ εγώ τώρα. "Ο αγράμματος αγρότης που θα πει, άντε ρε μαλακίες, δε θα το έβλεπα αν ήταν έτσι;" έχει λάθος που δεν εμπιστεύεται το κατα τα άλλα έγκυρο έντυπο (που δεν διόρθωσε το λάθος); Αυτός που το παίζει φιλοεπιστήμων και κάθεται και βλέπει σπυριάρηδες πιτσιρικάδες να βρίζουν άλλους σπυριάρηδες πιτσιρικάδες για το αν η γη είναι σφαιρική ή επίπεδη, έχει μεγαλύτερη εκτίμηση στην επιστήμη, ή όχι; Αρκεί να φοράς το κασκόλ και τη φανέλα;

Δε μπορούσε νωρίτερα, ήταν χόμο ντιβανόρουμ.

Και πάλι μπράβο στα κουλουκάκια σου Γιώργαρε, και μπράβο και σε εσένα που τα "κουρδίζεις"!

Αυτό είναι πολύ ενδοσκοπικό και ευαίσθητο ρομάντζο, από εγκέφαλο που αναρωτιέται, που το βάζει κάτω το πράγμα λογικά και μετρημένα και το συλλογιέται. Πολύ σεντιμένταλ, αλλά ωραίο σέντιμεντ ναουμ. Μπράβο του παίκτου! (Και "μαλακίες" να γράφεις για να περάσει η ώρα ρε συ μάνο, τι ωραίο ήχο που βγάζεις πάντα! ??)

Πάντως εμένα έχει αρχίσει να μου αρέσει να παρακολουθώ τα μπηφ των επιστημόνων μεταξύ τους. Που βγαίνει η κυρία σαμπιν και κράζει για το μοντέλο σωματιδίων και το cern και τέτοια. Είναι ενδεικτικό της εποχής.

Βρε αγορίνα, ωραίο είναι, αλλά μπορούμε να το πάμε έναν τονο κάτω γιατί έχει κλείσει λίγο η φωνή μου;

Ε, είναι στη φύση του. Εμφανίζεται και δεν εμφανίζεται.

https://www.scientificamerican.com/article/the-science-is-in-elephants-are-even-smarter-than-we-realized-video/ Να σκέφτονται οτι σε 10 χρόνια θα πεθάνω, όχι, αλλά όταν βλέπουν σκελετό ελέφαντα τον ασπάζονται ας πούμε, τον καλύπτουν με κλαδιά, άμμο. Καταλαβαίνουν δηλαδή, τι είναι ο ελέφαντας, ένα πουφ είναι. Ένας τεχνολογικά εξελιγμένος όμιλος αρπάγων και κορακιών ναι. Τεχνολογικά εξελιγμένος είναι ένα πράγμα, πολιτισμός άλλο. Αν είναι πολιτισμός να αρπάζεις, να αρπάζεις, να αρπάζεις και να μη χορταίνεις, να μας λείπει. Ας πατήσουν το κουμπί να ησυχάσουμε. Άλλα περιμένω εγώ από πολιτισμούς που έχουν ξεπεράσει την εφηβεία. Κι ο Ευαγγελάτος μέσα στο 3D μοντέλο

Δεν θα πουλήσουν τίποτα. Έχω κάποιες ελληνικές φωνές κατα νου που θα αποτελούσαν αισθητή βελτίωση, αλλά ας το αφήσω στη φαντασία σας.

Τέτοιο ΑΙ το αγαπώ πάντως. Reverb match, eq match, διαχωρισμός φωνών, απομαγνητοφώνηση κτπ κτπ Ναι, τέτοια θέλω.

Εεεε παπάρια, άμα πρέπει να πατήσω μιμπεμόλ τι να λέει; Στο 70 είμαστε; Τηλεκοντρόλ δεν έχει; (Πάντως εγώ ειχα πάθει ένα σοκ μια μέρα που έψαχνα τους φακέλους στο PC, και βλέπω έναν ύποπτο φάκελο μέσα στο πιανοτεκ. Τον ανοίγω, τι να δω. Με είχε φακελωμένο. Σε μίντι αρχεία, 5 χρόνια και το παραμικρό πλήκτρο που είχα πατήσει ποτέ! Πού είναι η αρχή προστασίας προσωπικώνε δεδομένωνε; Edit: Η κατάρα του πρόγκραμμινγκ θα ειναι αυτό το μποζεντόρφερ, να κυνηγάς τα βελόσιτυ και τα πετάλια μήπως πάρεις το τσοχάκι λίγο ξώφαλτσα και ακουστεί αλλιώς, να ανοίγεις να κλείνεις καπάκια, να παίρνεις τα μικρόφωνα αγκαλιά να τα κόβεις βόλτες... ?