Ali Barout

Ψψψ εργαλείους!

Γι' αυτό, επειδή έχουν μαζευτεί αρκετά τέτοια άλυτα φιλοσοφικά αδιέξοδα σαν κι αυτό, και έχουν μαζευτεί όλα τα πιόνια αφάγωτα στο κέντρο της σκακιέρας, σαν σε αγώνα φούτμπολ να μην περνάει κανείς ούτε δώθε ούτε κείθε με τα άλογα φαγωμένα, περιμένουμε τον Κιμ πότε θα το πατήσει. (Μπας και βρούμε δουλειά και μεις οι πνευστοί δηλαδή μετά. Σαμπλερ; οφφ. Υπολογιστές; οφφ; κιθάρες χωρίς ενίσχυση; χαχαχα οφφ. Θα τους νικάμε όλους στα dB, άρα, προφιτ. ) Μα καλά, εσύ δεν έπαιζες κυνηγητό μικρός; η αυτοάμυνα στην ελλάδα είναι να κάνεις οτι κοιμάσαι. Είναι όπως η "φωλιά" του κυνηγητού, δεν μπορεί να σε βλάψει στη φωλιά κανένας, εκτός αν είναι πολύ ζαβολιάρης, οπότε μετά όλοι του κρατάνε μούτρα, που είναι η χειρότερη τιμωρία.

Και δε θα υπάρχουν καν βιντεάκια στο γιουτουμπ για να μας κουνάει ο παρουσιαστής το κεφάλι με δυσπιστία όπως τώρα, πώς είναι δυνατόν να κάναν ηλεκτροσοκ για τη θεραπεία ψυχικών νόσων...

Ναι. Ανέκαθεν. Κι όταν φτιαχνόταν ο παρθενώνας όλοι γκρινιάζαν για τα λεφτά που τρωγόσαντες. Δεν μπορούσαν να προβλέψουν ότι θα ήταν ένα παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς τότε μάλλον. Μπορεί να μην του ένοιαζε κιόλας κάτι τέτοιο ως φιλοδοξία. Πάντα θέλουμε να ξέρουμε και τα αρνητικά. Και δεν είναι μόνο δικό μας ίδιον αυτό. Δείτε παραδείγματος χάριν, πώς η ουσία της διαλεκτικής έχει καταντήσει ένα στείρο, ανώριμο "debunking", πόσο πολωμένο είναι το σκηνικό γύρω μας, σε ό,τι κι αν πιάσουμε. Πόσο έχει ατονήσει η δυνατότητα συμβιβασμού, με την ουσιαστική έννοια του όρου, της σύνθεσης και σύμπλευσης, όχι του συμβιβασμού νοούμενου ως η πλήρης παράδοση και υποταγή του ηττημένου. Τέλος πάντων, είμαστε γκρινιάρηδες. Αληθεύει. Αλλά όχι πάντα και όχι πάντα αδίκως.

Όχι, όχι, δε θέλει. Είναι η πολικότητα ανάποδη για τη χρήση μου. Είναι TRS το πετάλι και TS το socket του πλήκτρου. Στο continuous λειτουργεί μόνο μια φορά σωστά, μετά δεν επιστρέφει. (Δηλαδή απάνω είναι πράγματι 0, το πάτημα φέρνει 127, αλλά όταν επιστρέφει το πετάλι πάνω, συνεχίζει 127. Το switch mode είναι πάνω 127, κάτω 0. Έχω δοκιμάσει όλες τους πιθανούς τρόπους (που γνωρίζω) για αλλαγή πολικότητας. Πάτημα πετάλι και κάρφωμα. Σβήσιμο πλήκτρο, πάτημα πετάλι άνοιγμα κ.τ.π. Λειτουργεί ως switch (στη λειτουργεία switch) μισοβαλμένο. (με το Tip μόνο δηλαδή) Όμως δε θέλω να το δουλέψω έτσι γιατί φοβάμαι μήπως χαλάσω το βύσμα σε περίπτωση κάποιου χτυπήματος ή γενικού απροόπτου. Το πετάλι το γυρνάω να δουλεύει κανονικά μέσω DAW, αλλά βαριέμαι να στήνω συνέχεια transformer για κάθε πρότζεκτ. Εξάλλου, το πήρα για το continuous. Αφού δε λειτουργεί, δεν υπάρχει λόγος να το κρατήσω, από τη στιγμή που το switch είναι αναποδιάρικο. Παίρνω ένα m-audio με 12, πασάρω και το dp-10 στον πιανίστα (ΑΝ του κάνει, μην τον παιδεύω κι αυτόν) και είμαστε μπερκέτηδες. https://www.thomann.de/gb/midiplus_x_6_iii.htm Όχι, ο Χουασίλης. Δε συμμετέχει στο φόρουμ.

Εγώ το είχα βάλει λίγο το 2008, "έκλασα στο μαξιλάρι" μερικών, μετά σκέφτηκα λίγο πιο σοβαρά, λέω, τι νόημα έχει αν δεν την μυρίζουν; Και το παράτησα.

Με πόρλαβες πιρν το διοθρώσω. Αλλά θα προσέχω αποτούδε.

Το είδα κι αυτό, αλλά μπα. Υπερβολή. Αν δεν έχει κάτι προφανές θα το διώξω σε κάποιον που θα το χρησιμοποιήσει όπως πρέπει. Έχει και αντιολισθητικό πέδιλο πτυσσόμενο. Μάνα καημένη για λάιβ.

Μακάρι, αλλά... "τώωωωρα είναιι αργάααααα, αγάπη μούγλυ κειααααα..." Πολλές εξαρτήσεις, πολλή διάδοση. Εδώ ο νέος πρόεδρος εκ Χάρβαρντ του πάνελ τεχνητής νοημοσύνης που ιδρύθηκε πρόσφατα (καλώς), είπε ότι το όραμά του είναι να περνάνε ΟΛΑ από έναν υπολογιστή. Αυτό θα ήταν ωραίο αν είχαμε ρεύμα σίγουρο και ποιοτικό 42/7/365, και ίντερνετ επίσης. Εδώ υπάρχουν άνθρωποι τη σήμερον ημέρα που κάθε φορά που αγοράζεται μια τέλε τους πέφτει το ίντερνετ. Ονόματα δε λέμε. Πώς θα δουλέψει έτσι ο κόζ(ε)μος;

Ε αν είναι έτσι, ας κάνω μια προσπάθεια να το ανοίξω. Ευχαριστώ!

Εσωτερικά δεν κοίταξα, έξω έχει ένα διακοπτάκι, από continuous σε switch. Να το ανοίξω;;?

Τι ρωτάω τώρα, οι πιθανότητες μικρές, αλλά... ααααν σου κάτσει; Έχω ένα μιντικοντρόλλερ. Αυτό το παρήγγειλα μαζί με ένα ωραίο Roland πετάλι του 50ρικου, που είναι και switch, και continuous αμα λάχει. Το θέμα είναι ότι επειδή αγοράστηκαν γουρνοτσουβαλικά, δεν είχα δει αν ταιριάζουν. Ε, δεν ταιριάζουν. Το κοντρόλλερ δέχεται switch μόνο, και αυστηρά. Αλλαγή πολικότητας με τα γνωστά κόλπα (σβήσιμο ρεύμα, πάτημα πετάλι, άναμμα, κτπ κτπ) δεν πιάνει. Το φλιπάρω βέβαια με input transformer στο Cubase, αλλά να πω την αλήθεια βαρέθηκα. Οπότε, λέω να το δωρίσω στον φίλο μου τον Μπιλάρα, ο οποίος έχει ένα Yamaha P κάτι πιάνο, και να πάρω ένα απλούν, με 12 ευρώ. Τώρα, δεν ξέρω σίγουρα, αλλά νομίζω ότι όλα τα Yamaha πρέπει να έχουν ίδια πολικότητα. Οπότε, έχει κανείς τούτο το πετάλι https://www.thomann.de/gr/roland_dp10.htm, κι αν το έχει, δουλεύει σωστά με Yamaha πλήκτρο;

Εγώ αυτό που κατάλαβα είναι ότι το θέμα είναι καθαρά νομικίστικο. Ο τρόπος που οι αμερικανικές εταιρίες χειρίζονται τα δεδομένα χρήστη διαφωνεί με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θεωρητικά, οι εταιρίες αυτές δε θα μπορούσαν να συνεχίσουν να λειτουργούν έτσι εντός ευρωπαϊκής ένωσης. Οπότε, οι εταιρίες προσφέρουν αυτή τη λύση (συνδρομή), για να μπορούν να πουν ότι συμμορφώνονται με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, κι ότι επαφίεται στο χρήστη αν θέλει τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα να προστατεύονται (έναντι αντιτίμου), ή να συνεχίσει χωρίς καμία αλλαγή, όπως ακριβώς ήξερε μέχρι τώρα, αλλά δωρέαν (διαφημίσεις). Τώρα βέβαια είναι αδύνατο να μπορώ εγώ να ξέρω ποιο είναι το πνεύμα του νόμου, κι αν μπορεί ένα αγαθό που προστατεύεται από το νόμο να εκτίθεται σε εκμετάλλευση και να αποποιείται η κυριότητά του με απλή συγκατάθεση του ατόμου. (Δηλαδή σε όποιο φόρουμ του πλανήτη και να μπούμε, αν κάποιος λίγο άπειρος ποστάρει σειριακούς αριθμούς, τηλέφωνα, διευθύνσεις, αριθμούς καρτών και τέτοια, αμέσως κάποιος διαχειριστής τα αφαιρεί για να προστατεύσει το χρήστη από ενέργειες ενδεχόμενου δόλου, άσχετα αν ο ίδιος ο χρήστης έχει ήδη κατα την εγγραφή αναλάβει την πλήρη ευθύνη των γραφομένων του.)

Ευχαριστώ! Πάω τώρα για τίποτα μπυρο-πιτσο-νιοκι-κρασο-ριζοτο-ρουμο-ουσικάρες. Φρόνιμα, ε; Όχι εσύ κυρφιουζιονάρα μου. Τα άλλα τα ρεμάλια @vrasidas27 και ΣΙΑ ΕΟΕ

Ααααα αυτό είναι που λέγανε η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και δεν καταλάβαινα τελικά. Οκ.

Αυτή νομίζω ότι είναι μια περίπτωση με τα γένια και τα χτένια. Δεν ξέρω, εγώ θα προτιμούσα το ξεβράκωτο, κι ας μη βλεπόταν. Τουλάχιστον θα ήταν μια από αυτές τις περιπτώσεις που βλέπεις κάποιον ξεπλένη με τη σαγιονάρα και τη βερμούδα και σου λέει κάποιος "ρε τον βλέπεις αυτόν; μην τον βλέπεις έτσι, δεν ξέρεις τι έχει!"

Δεν ξέρω κύριε νιαγάρα μου, τις φοβάμαι αυτές τις υπερευρυγώνιες. Σίγουρα θα μου σπάσουν τα άλατα στο σβέρκο, αυτό είναι θετικό. Και σίγουρα θα είναι άλλη φάση να χάνεσαι μέσα σε κανα κόκπιτ. Αλλά εγώ όλο νιώθω ότι ξεμένω από κάθετο χώρο στις δουλειές. Έχεις μια ορχήστρα, είναι 24 πεντάγραμμα τουλάχιστον. Ή θα δουλεύεις σε ανάλυση 4κ αλλά σε σεβαστο μέγεθος, να γλιτώσεις το ματογυάλι του ωρολογοποιού, και θα βλέπεις οριζόντια τρεις τέσσερις σελίδες, (ή ελευθερα όλη τη σύνθεση σε πάπυρο, μακρυνάρι μέχρι τέλους), ή θα δουλεύεις όπως σε μια κανονική σελίδα A3 π.χ. με 24 πεντάγραμμα, πορτρέτο. Να έχω την οθόνη 3x1920x1080 στην ουσία, δε με βοηθάει, για το συγκεκριμένο σκοπό. Ωραίες είναι, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τη χρησιμότητα, πέραν του να τις χρησιμοποιήσω σαν 3 συμβατικές οθόνες, γλιτώνοντας το bezel.

Πραγματικό τραγούδι. Πραγματικά υπέροχο. "Te mereces un amor que conozca tus espinas", μου έμεινε αυτή η φρασούλα. Ευλογημένοι άνθρωποι οι λατινοαμερικάνοι που έχουν χτίσει πάνω στην παράδοσή τους. Όπως και με το σον -> σαλσα -> τιμπα. Ζωντανές μουσικές, που έχουν "γλυτώσει" από τη δαμόκλειο σπάθη της τεχνολογίας.

Ωραία αυτή η LG, αλλά φοβάμαι μήπως δεν τη σηκώνω. Ενώ η EIZO ήταν 1920x1920, πιο "ελαφριά". https://www.eizo.com/products/flexscan/ev2730q/ (παρ' όλα αυτά ακριβότερη) Κι άλλο ένα που μου τη δίνει, είναι ότι αυτές οι "ανορθόδοξες" οθόνες, λόγω ακριβώς της ανορθοδοξίας τους είναι αυστηρά 60Hz. Έλα όμως που έχω καλομάθει από τα 75, και τα 144, πόοοοσο ξεκούραστη είναι μια οθόνη, κι ας είναι ελαφρά χαμηλότερης ποιότητας... Τέλος πάντων, αυτός είναι ο κόσμος. Ίσως στο μέλλον να πρέπει να πάρω σούξου βάσεις με βραχίονες και να φτιάξω με "τουβλάκια" των 1920x1080 το ιδανικό μου περιβάλλον. (και όσο δυνατόν λεπτότερο bezel)

Σύμφωνοι, έτσι είμαι άλλωστε, μία 26 1920x1080 ξάπλα κέντρο, και μια 24 1920x1080 όρθια δίπλα, όμως η όρθια μου δίνει την αίσθηση ότι είναι "στενή", όπως έγραψα. Αν δεν ήταν 16:9, και ήταν 4:3, θα κέρδιζα πολύ φάρδος για τα πλευρικά εργαλεία, δε θα έχανα και τόσο ύψος για να βλέπω τα όργανα. Τώρα π.χ. με 1920 χωράει κομπλέ μια ορχήστρα ολόκληρη a2 (2 φλάουτα, 2 όμποε κτπ). Λίιιιιιγο φάρδος παραπάνω θα ήθελα, κι ας μην έβλεπα τα έγχορδα, ας έκανα και λίγη κύλιση. Όμως μου φαίνεται ότι η δημοφιλία των ευρυγωνίων για gaming, ταινίες και γενική χρήση έχει καταστήσει την παραγωγή άλλων αναλογιών ασύμφορη. Έχουν κυριαρχήσει τόσο στην αγορά, που όσες οθόνες βλέπω σε εξωτικές διαστάσεις να κυκλοφορούν το έχουν το χιλιαρικάκι τους. Μα και το μπέρινγκερ που έχω, ΘΕΛΩ να βλέπω οθόνη, γιατί δεν έχει αυτό πάνω οθόνες όπως τα MCU, να βλέπω τις τιμές των παραμέτρων. Οκ, με το αυτί το πάω, αλλά καμιά φορά θες κι επιβεβαίωση να ρίξεις μια ματιά να δεις πού είσαι.

Εγώ έχω την εξής απορία. Γιατί έχουν γίνει τόσο πολύ της μόδας οι ΖΖΖύυυπερευρυγώνιες οθόνες για τη μουσική παραγωγή; Για βίντεο, το καταλαβαίνω. Αλλά για μουσική, εμένα πάντοτε μου δίνεται η αίσθηση ότι μένω από χώρο στην κάθετη διάσταση, κι όχι στην οριζόντια. Λιγουρεύομαι εδώ και καιρό αυτή την ανωμαλιάρα 1920x1920 ΕΙΖΟ, που για παρτιτούρα θα ήταν ταμαμ. Και η απλή 1920x1080 γυρισμένη 90 μοίρες καλή είναι, αλλά λίγο στενή. Αλλά και για Cubase π.χ., θα έβλεπα ακριβώς όσο "χρόνο project" βλέπω και τώρα, αλλά θα είχα και έναν "τζάμπα" editor ανοιχτό από κάτω. Ή θα έβλεπα τα διπλάσια τρακ! Ή τον ίδιο αριθμό τρακ δύο φορές μεγεθυμένα! Και οκ, ας μην πάμε στο ριζοσπαστικό 1:1. Αυτές οι παλιές 4:3, γιατί έπαψαν να υπάρχουν; Οκ, πάμε σε 1920x1200 με έναν καλό ρυθμό ανανέωσης, που είναι φθηνές και καλές, και κάνουμε δουλειά μας. Αλλά μια στο τόσο με πιάνει πάλι αυτή η απορία.

Ναι, κανένα πρόβλημα. Με τη χρεωστική μου όπως πάντα, από τη σελίδα της Steinberg.

Μετά από αρκετό ψαχούλεμα και πασπάτεμα χτες, κατάφερα κάααααπως να τιθασεύσω τα χρώματα της κονσόλας. Για το βερμπαλισμό και την οπτική φασαρία του ινσπέκτορ δεν μπόρεσα να κάνω πολλά. Είναι όμως πολύ καλύτερα από αυτό που μου βγήκε όταν το άνοιξα με τις αυτόματα μεταφερόμενες ρυθμίσεις του 12. Τουλάχιστον τώρα έχω βγάλει τα γυαλιά ηλίου και έχει σταματήσει η γυναίκα να με βλέπει και να λέει "Τι κάνεις εκεί ρε Ωνάση;..." Τι καλά που θα ήταν να το ανέφεραν σε ένα changelog ξερω γω... Να έλεγαν "Μεγάλη αλλαγή στα χρώματα, προτείνουμε να ελέγξετε όλες σας τις ρυθμίσεις."

Χαχα αυτό το χε βγάλει εδώ ένας μαγαζάτορας το χε απλώσει στη μπάρα, για να παίξει ο Γιάννης ο Σπανός. Και του λέει ο Σπανός, τι είναι αυτό ρε την πίεση θα μου πάρεις;

Με κερδίσε ο αντιχρονισμός.?