Ali Barout

"τα έχει εγκαταστήσει τόσο στέρεα στη συνείδησή μας"

Ε, εγώ είμαι σε αυτή την κατηγορία- και για να σου πω την αλήθεια, με τα πνευστά ξέρω τα "βασικά": Selmer, Conn, Yamaha, τέλος...

Δεν έβγαλε βλέπεις τίποτα... καραμούζες η Fender να πέσουμε με τα μούτρα!

Είναι πολύς κόσμος σε αυτή την κατηγορία. Κι εγώ ακόμα. Απλά το δύσκολο με τα χειροποίητα είναι το πώς να μπεις στη μάρκα "από νωρίς". Δύσκολα κάποιος που θέλει να ξεκινήσει σαξόφωνο θα δώσει 4.500 για γιαναγκισάβα. Θα μάθει πρώτα άλλες μάρκες, που έχουν επεκταθεί και σε πιο μαθητικές κατηγορίες. Η υαμάχα, καλή χρυσή άγια, με 100% σταθερή ποιότητα παραγωγής, δεν καταφέρνει να έχουν τα όργανά της "αυτό το κάτι". Πράγμα που την κάνει νούμερο 1 ασφαλή επιλογή για μαθητικά όργανα (αστειευόμαστε πολλές φορές ότι το 281 το φλάουτο της υαμάχα έπρεπε να λέγεται καλάσνικοφ, αφού το θάβεις στην αυλή έτσι σκέτο, το ξεθάβεις μετά από 3 μήνες και παίζει), όμως για παραπάνω... δεν ξέρω. Δεν τα προτιμάνε. Υπάρχουν πιο εξειδικευμένοι κατασκευαστές σε κάθε όργανο επιμέρους με καλύτερα σχέδια. Η Conn είχε κι αυτή μια καλή περίοδο εκεί στα 70-80 στις τρομπέτες και τα τρομπόνια.

Επίσης, ας μην υποτιμούμε το "εθνιτσιστικό" του πράγματος, αφού οι αμερικάνοι πάντα παινεύουν το σπίτι τους, και προτιμούν τα προϊόντα τους, κι επειδή ένα μεγάλο μέρος της κουλτούρας που λαμβάνουμε είναι καθαρά από εκεί, ε, μας έρχονται και οι προτιμήσεις τους πακέτο.

Όλα καλά είναι, λεφτά να έχεις να δοκιμάζεις. Γιατί εκεί που έχουν φτάσει πλέον τα όργανα...

https://www.thomann.de/gr/bach_42b_bb_f_tenor_trombone.htm

Αυτό, όταν ψώνιζα εγώ όργανο το 2006, έκανε 2,5 χιλιάρικα. Πότε έφτασε 4,5 δεν γνωρίζω.

"Δύσκολα κάποιος που θέλει να ξεκινήσει σαξόφωνο θα δώσει 4.500 για γιαναγκισάβα"

Χμμμ... όπως σου είπα δεν το έχω με τις καραμούζες και δεν σου κρύβω ότι όταν είδα τις τιμές στα ας πούμε hi end όργανα, με έπιασε ίλιγγος. Πολύ ακριβό το "άθλημα", αν θέλεις να πας για "βαρύ κανόνι"- είδα 15Χ, 16Χ, 20Χ... μπρρρρρ