AndyC

Βασικα το "Γκαλλαγκερ" αν θυμαμαι καλα το ειχα ακουσει για πρωτη φορα στην προσφωνηση του εκφωνητη στο irish tour πριν το tattoo'd lady. Στην καθομιλουμενη, μεταξυ φιλων κ λογω συνηθειας "χερ" τον λεω... Πιο προσφατα σε ενα doc. στο utube που αν θυμαμαι επίσης καλα, ολοι τον αναφερουν με "γκ". Slash,Edge κλπ... Για τον Rea το ειχα δει απο τον ιδιο σε μια συνεντευξη του που ελεγε οτι παντα ειχε αυτο το πρόβλημα, λογω της γραφης/προφορας του ονοματος που ειναι Gaellic λογω καταγωγης. Για το βωγκαν, κλεινοντας, (και γιατι αρκετα εκτος θεματος ειμαστε) το εγραψα αστειευομενος, αναφορικα με αρκετους φιλους ελληνες, που επισης αστειευομενοι τον αναφερουν ετσι. Γι'αυτο κ ηταν το μονο όνομα που εγραψα στα ελληνικα. Εκτος αν πιστεψες πραγματικα οτι γινεται να ξερω ποιος ειναι ο Dowd, o Lanois και τις προτιμησεις του rig τους (ή τι προτεινουν σε παραγωγες στους κιθαρίστες) και να μην ξερω τον βάουγκαν... Sorry αν καποιες φορες ξεχνάω οτι δε μιλαω με φιλους. Αυτα περι της προφορας, γιατι ηδη ειμαι off topic αρκετα.

Τζων Μαγιερ... Μου φαινεται μονο τον Γκραβενιτη λεμε ολοι σωστα...

Οχι, Αγγλία πιτσιρικας που ειχα παει, τους πηρε γυρω στα τρια λεπτα να μαντεψουν οτι αυτο που ελεγα Γκαλαχερ, εκεινοι το λενε Γκαλαγκερ. Ο Ρια, ειναι Ραε κανονικα, αλλα ο ιδιος έλεγε οτι εχει συνηθισει να απαντα και στο Ρεϋ. Ομοιως για Σουγκυ Οτις κ αλλα τινα παραδείγματα...

Μπααα, Εξω εχουν συνηθισει χρονια τωρα ακουγοντας για Γκαλλαχερ, Ρια (Κρις), Τζεφ Χαλευ, Σαγκυ Οτις κλπ...

Εδω τον βγαλαμε παραμυθιασμενο, θυμα της μοδας του παλαιου (αρα κ κουφο, ως παραμυθιασμενο), το οτι τον εγραψα με ελληνικους χαρακτηρες σε πειραξε?

Για να ξακαθαρισω το εξης απο πλευρας μου. Δεν ειμαι vintageολαγνος. Εχω και παλια και καινουρια. Το καθετι με εξυπηρετει καπου, που το αλλο δεν... Γι'αυτο εδωσα κ το παραδειγμα με καποιον που παιζει metal. Ο vintage εξοπλισμος σε τετοια περιπτωση, μαλλον θα ειναι αχρηστος. Ουτε πιστευω πως καθε παλιο=καλο και νεο=φολα. Εχω πετυχει φολες παντου, ανεξαρτητως ετους κατασκευης. Ομοιως, δεν μπορω να πω το ιδιο για το recording, επειδη το ερωτημα λεει γενικα για εξοπλισμο. Εκει ειναι σχεδον αποδεδειγμενο τι ειναι πιο κοντα στην πραγματικοτητα. Σε καμια περιπτωση ομως δε θεωρω τον εαυτο μου καταλληλοτερο απο αυτους που προανεφερα. Εαν εγω ζω καποιο παραμυθι, ο Neil Young (π. χ.) οχι. Οταν σου λεει οτι θελει το ταδε tweed για να βγαλει εναν Χ ηχο, ειναι γιατι θελει το ταδε tweed._ Επισης, ειναι κατανοητο φανταζομαι οτι η λιστα των ονοματων που εβαλα ειναι δειγματικη, σωστα? Κ οτι εκτεινεται και σε αλλους και οπως Tom Dowd, Lanois, Gilmour, Hammond (Sr.) κλπ, κλπ... Προσωπικα, δεν θεωρω οτι ειμαι σε καποιο επιπεδο, ή οτι εχω τις γνωσεις τους και την εμπειρια τους. Αν μη τι αλλο θα επρεπε να εχω παραπανω γνωση, ικανοτητα και εμπειρια απο τον Βωγκαν, ωστε να τον κρινω και να αποφανθω οτι ειναι και παραμυθιασμενος. Οποιος νομιζει, ελευθερα...

Δεν θεωρω οτι υπαρχει παραμυθι οσον αφορα των ηχο καποιων παλιων οργανων. Υπαρχει ομως, οσον αφορα τον τροπο κατασκευης τους και αλλες παραμετρους που επηρεαζουν την τιμη. Αν υπαρχει παραμυθι σχετικα με τον ηχο (καποιων, οχι ολων) τοτε αυτοματως θα πρεπει να ειναι παραμυθιασμενοι παιχτες οπως Βωγκαν, Doyle Bramhall, Sayce, Malmsteen, Gibons, Bonamassa, Miller, Jemmott, Simo, Gill, και πολλοι αλλοι... Καποιοι απ'αυτους εχουν και καινουρια οργανα, αλλα σχεδον σε ολα τα σημαντικα gigs κ στο studio παιζουν με αλλα. Δε θεωρω τον εαυτο μου περισσοτερο γνωστη απο τον Gibons. Απ'την αλλη δε βλεπω τον μεταλο ή οπαδο του Vai (οπως κ τον ιδιο τον Vai) σαν ενα ανοητο κουφο, που δεν εχει βρει ακομα το φως και γι'αυτο παιζει με ibanez ή jackson. Ολα εχουν να κανουν με το τι θες να παιξεις, τι ηχο εχεις στο μυαλο σου και πως να το προσεγγισεις.

Καποια πραγματα δεν ειναι προς αναζητηση τυχαια. Οι LP δεν εγιναν συλλεκτικες ξαφνικα το '80. Οπως επισης και οι pre war Martin. Ηταν ειδη και ηδη προς αναζητηση, απο αρχες/μεσα του 60. Ο λογος ειναι οτι βγηκαν οργανα με καποια specs που απο τοτε ηταν περιορισμενα σε κυκλοφορια και καποια δεν ξαναβγηκαν ποτε. Ειτε λογω ελλειψης υλικων, ειτε πορων οικονομικων απο τις "εταιρειες" που τοτε δεν ηταν τοσο μεγαλες οσο σημερα. Τα reissue δυστυχως, στο 80% των οργανων, δεν εχουν καμια σχεση με τα αυθεντικα. Και αυτο δεν ειναι μονο στα οργανα. Ειναι και στα αυτοκινητα και στις καφετιερες και στις λαμπες και σε ολα. Προφανως και υπαρχουν σκουπιδια σε ολες τις εποχες και προφανως υπαρχει υπερτιμολογηση στα περισσοτερα. Για μενα, ο σημαντικοτερος παραγοντας ειναι τι θες να παιξεις. Αν παιζεις ιαπωνικο grindcore, ειναι τουλαχιστον περιττο να ψαχνεις για 62 strat. Αν θες να παιξεις blues, classic rock κλπ, και διαθετεις ενα budget, μαλλον σε παλιο θα καταληξεις... Κατι που επισης παιζει ρολο, ειναι και η συντηρηση. Πριν χρονια ειχα αγορασει ενα SG 70s σε Χ κοστος. Το πουλησα το '10 σε κιθαριστα γνωστης εγχωριας stoner μπαντας. Το οργανο ηταν σε αψογη λειτουργικα, μετρια αισθητικα κατασταση. Εκτοτε, του εχει σπασει 3 φορες το μπρατσο. 2 στο headstock και 1 πιο χαμηλα στο λαιμο. Εχει επισκευαστει καλα. Ειναι η main του κιθαρα, δε σκεφτεται να τη δωσει απ'οσο ξερω και χαιρομαι πολυ που η πρωην κιθαρουλα μου εκτιμηθηκε. ΑΝ ομως ποτε χρειαστει, αμφιβαλλω αν μπορεσει να το ξαναπουλησει στα ιδια χρηματα. Για να τελειωνω, το θεμα ειναι τι θες να παιξεις και να κανεις. Απλα να εισαι vintageολαγνος, δεν εχει νοημα.

Βασικά αν ρωτήσεις κανά παλιό παίχτη που πρόλαβε τα γεγονότα, θα σου πει πως ακριβώς επειδή τα λέει η Λίντα, είναι λόγος να μην τα πιστέψεις... ;D Αλλά εκτός αυτού, τα εν λόγω σενάρια, δεν κολλάνε λόγω ημερομηνιών. Sorry για το off topic.

@Phase Shift Έλα ρε Tool, δε σε κατάλαβα... ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D @Stoner Jackass Μας και με, σκλαβώνεις καθώς δεν είμαι τραγουδιστής... Δλδ, πρώτη φορά, τώρα με τους Limpin έκανα το πείραμα, γιατί απλά κάποιος έπρεπε να τραγουδάει... @lgbesios Καλά μυαλά? Δλδ? Όσο για το άλλο, απλά σοβαρέψου... @zappateros Ευχαριστούμε πολύ. Το θέλουμε πολύ να σου πω την αλήθεια και θέλουμε να το "κυνηγήσουμε" λίγο περισσότερο ώστε να κανονίσουμε κάτι τώρα που έχουμε ξεμπλέξει με κάποιες "υποχρεώσεις"... Ευελπιστούμε να γίνει και σύντομα. Όσο για το άλλο, περί μηχανημάτων, οργάνων κλπ, αν και τα είπαμε με τον Ηλία κατ' ιδίαν, θα ήθελα να ανεβάσω τα σχετικά info για κάθε ενδιαφερόμενο, αλλά πρέπει να το κοντύνω γιατί βγαίνει λίγο μεγάλο ρε γμτ... Υ.Γ.: @Alex, τα θυμάσαι ακόμα πάντως... τσακάλι...

Πλάκα κάνετε, έτσι...? Άλλο μπήκα να δω και άλλο βρήκα... Τον είχα δει τρεις φορές. Την πρώτη ήμουν τυχερός, ήταν στον Αέρα, Πετρούπολη, κάπου το '03-'04, σχεδόν άδειο το μέρος. Ευτυχώς για μένα δλδ, γιατί βρήκα και έκατσα στο καλύτερο σημείο. Είχε ξεκινήσει το live με το Down The Road, αλλά χωρίς resonator. Τέλος. Δεν είχα ξαναδεί τέτοια ενέργεια από ένα άτομο με μόνο ένα κιθαρόνι οκτάχορδο. Την επόμενη χρονιά, στο ίδιο μέρος πάλι, δεν μπορούσα ούτε αναπτήρα να βγάλω απ'την τσέπη μου. Ξανά μετά κάπου στο Μαρούσι, όπου και του μίλησα. Είχαμε έναν κοινό γνωστό, κατασκευαστή resonator, ονόματι Frantisek Javurek και έτσι βρήκα το θάρρος. Ευγενέστατος, με φώναξε στα καμαρίνια, με ρώτησε πως ήξερα τον Frantisek και πως θα τον έβλεπε εκείνο το καλοκαίρι γιατί ήταν guest στην έκθεση του. Όταν του είπα πως παίζω, μου χάρισε ένα διπλό dvd του και το υπέγραψε κιόλας, έδωσε συμβουλές για συντήρηση των reso και σχετικά με το παίξιμο... Δεν έχω γνωρίσει και πολλούς ξένους μεγάλους παίχτες, μετρημένοι στα δάχτυλα είναι. Αλλά ο Brozman, μου είχε κάνει (θετικά) άλλη εντύπωση. Ειλικρινά, κρίμα.

Ηλία, με κάνεις και κοκκινίζω... Τιμή μας να ακούμε τέτοια λόγια από ανθρώπους που έχουν προσφέρει σε αυτή τη μουσική, όπως εσύ. Ευχαρίστως. Χαρά μου να το κάνω κάποια στιγμή. Το μόνο πρόβλημα είναι πως δυστυχώς ο main ηχολήπτης θα είναι για κάποιο διάστημα εκτός χώρας, οπότε θα υπάρχει περιορισμένη πληροφόρηση για μικρόφωνα κλπ... @jazzjoker Ευχαριστούμε για το support. Όντως, βλέποντας πως έχεις το ίδιο nick και στο soundcloud, μάλλον είσαι από τους πολύ πρώτους που άκουσαν τα κομμάτια. Πριν καν τα ανακοινώσουμε σε κάποιον άλλο ιστότοπο.

Καταρχήν ευχαριστούμε ειλικρινά άπαντες για τα καλά σας λόγια. Πάντα ήταν σχετικά δύσκολο να ζεις από τη μουσική, πλέον ίσως και λίγο περισσότερο... Δισκογραφικά, κάθε μπάντα χωρίς (ή και με, κάποιες φορές...) εταιρεία/label για τη σχετική προώθηση και βοήθεια, στην καλύτερη περίπτωση να κάνει μια απόσβεση των χρημάτων που έχει δώσει για μια παραγωγή. Όταν όμως βλέπεις μια ανταπόκριση, ακόμα και μικρή, η ηθική ικανοποίηση που έρχεται με την αποδοχή του αποτελέσματος από άγνωστο κόσμο (καθώς πάντα είναι πιο αντικειμενικοί από φίλους) αντισταθμίζει και υπερκαλύπτει κάθε "θυσία", χρονική, υλική και γενικώς... Ευτυχώς τον τελευταίο καιρό, βλέπω (και βλέπουμε με τους υπόλοιπους συμπαίκτες) πως αρκετές μπάντες σκέφτονται έτσι και συνεχίζουν παρά τις όποιες δυσκολίες. πλέον δεν τρέχουμε ούτε ανησυχούμε για artwork, mastering, κοπές και τα σχετικά... είμαι σχετικά free όποτε θες κανονίζουμε να κάνουμε πράξη το σχετικό ποίημα του bukowski... ;D Αυτό μας χαροποιεί περισσότερο. Άνθρωποι που δεν είναι και τόσο fan του blues ή του classic rock, να τους αρέσει η δουλειά μας... Thanks Nikola Ευχαριστούμε αδερφέ. Στην ουσία κυκλοφορεί ήδη από σήμερα. εάν θέλεις και όποιος άλλος φυσικά, μπορεί να μας στείλει στο: [email protected] ώστε να συνεννοηθούμε καλύτερα και κανονίζουμε από εκεί, είτε πρόκειται για Αθήνα ή και για επαρχία. Αλλιώς σίγουρα διατίθεται στα live μας και όπου να'ναι, επιλεκτικά σε κάποια (λίγα) δισκοπωλεία. Εννοείται και ευτυχώς υπάρχουν και ως κοινό περισσότεροι ενδιαφερόμενοι σε σχέση με παλιότερα. Το βρέξιμο επιβάλλεται και πολύ έχουμε καθυστερήσει Μήτσο. Ο Βαγγέλης επίσης σε χαιρετά από τα Σέρρας... @gvour Thanks bro, είμαι φαν και του Trower και του Hendrix μα κυρίως του univibe... ;D @fusiongtr Ευχαριστούμε gtr, αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι δεν ακούμε όλοι ακριβώς τα ίδια πράγματα οπότε κάθε αποτέλεσμα είναι μια μίξη και των τριών μας... Συχνά μπορεί να υπάρχει μια ιδέα, το πως καταλήγει όμως εξαρτάται από όλο το σχήμα. Όταν δε, πρόκειται για ηχογράφηση, εξαρτάται και από τους υπόλοιπους συντελεστές και το εννοώ. Τα πειράματα έτσι κι αλλιώς δεν τα φοβόμαστε. @mamakin Ευχαριστούμε και εμείς και η ομάδα του Unreal. Αλήθεια είναι πως είμαστε ιδιαιτέρως χαρούμενοι με τον ήχο συνολικά, αναλογιζόμενοι χρόνο/budget που είχαμε στη διάθεσή μας. Εκτός αυτού ήταν λίγο πρόκληση, καθώς έπρεπε να χωρέσουμε ακουστικό και ηλεκτρικό ήχο, (ψιλό)straight blues, λίγο βρώμικα φωνητικά σε κάποια-πολύ σε ένα, αλλά και σαν σύνολο να μην είναι παράτερο το ένα κομμάτι από το άλλο... Δεν θέλω να κάνω διαφήμιση, αλλά ειλικρινά πιστεύω πως δεν θα είχαμε παρόμοιο αποτέλεσμα με άλλο team γύρω μας.

Ε, ναι λοιπόν, επιτέλους τα παραλάβαμε χθες... Free full size preview δείγματα στο http://limpinexpress.bandcamp.com/ και https://soundcloud.com/limpinexpress

Επιτέλους μετά από πόνο, κλαυθμό, οδυρμό, δισκοκήλες, χειρουργεία (άσχετα δισκοκήλης...) παυσίπονα, μετακομίσεις εκτός Αθήνας, ασυμφωνίας με κάποιο label και άλλα τινά, "χαριτωμένα" απρόοπτα, ήρθε η ώρα της ανακουφιστικής εκπνοής, συνοδευόμενης απο λαγνεία και ηδονή. Τουλάχιστον για εμάς... Ύστερα λοιπόν από κάτι λιγότερο από δύο χρόνια ύπαρξης, οι Limpin Express, κυκλοφορούμε το πρώτο μας album με τίτλο "First Act…" το οποίο αν και ήταν έτοιμο από τον Δεκέμβρη και κάποιοι φίλοι είχαν ενημερωθεί για κυκλοφορία γύρω στα τέλη Γενάρη, καθυστέρησε λόγω των προαναφερόμενων συμβάντων. Το ακουστικό μέρος ηχογραφήθηκε στις 4 & 5 Ιουλίου, ενώ τα sessions για το ηλεκτρικό ξεκίνησαν στις 2 Νοέμβρη και όλο το project τελείωσε στις 15 του ίδιου μήνα όπου και προχώρησε για mastering. Η ηχογράφηση έγινε στα Unreal Studios στη Νέα Σμύρνη και το mastering στα Sweetspot Studios από τον Γιάννη Χριστοδουλάτο. Τελικώς, λόγω μη συμφωνίας με κάποιο label ή εταιρεία, προχωρήσαμε σε ανεξάρτητη κυκλοφορία. Η κοπή έγινε στην Αγγλία από την D-Wiz και το album θα είναι διαθέσιμο σε cd από τις 20 Απριλίου, ενώ μπορείτε ήδη να το βρείτε σε ψηφιακή μορφή (mp3/flac/wav) μέσω των: http://limpinexpress.bandcamp.com/ http://www.cdbaby.com/cd/limpinexpress Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους: Alex Ketenjian – sound engineer Adam Slater – φωτογραφίες εξωφύλλων Michael Dotson για την συμμετοχή του και παραχώρηση του "Travelin’ Blues" Μανώλη Αγγελάκη για την ηθική υποστήριξη και υλική βοήθεια Δημήτρη Επικούρη για τη συνεργασία στους στίχους του Granpa Said και φυσικά τον "Tool"... ;D Εντός ολίγων ημερών θα ανακοινωθεί ημερομηνία και μέρος όπου θα γίνει και η επίσημη παρουσίαση του album. Για οποιαδήποτε επικοινωνία με την μπάντα μπορείτε να μας βρείτε στο e-mail: [email protected]