kpeyos

Πόσες φορές θα πρέπει να ξαναγράψω ότι αναφέρομαι σε ένα συγκεκριμένος ήχο; Kαλά δε λέω ότι είμαι on topic αλλά για Gibson δεν μιλάμε; σε αυτήν την κιθάρα δε μου είπες ότι υπάρχει ανταγωνισμός; Βέβαια και η Fender ανταγωνισμός είναι, αλλά μη συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια, είναι και γραφικό... ). Nομίζω ότι χωρίς και πάλι να απαντήσεις γράφεις συγκαταβατικές γενικότητες, εντελώς άσχετες με την ερώτηση. Πρώτα απ'όλα, γιατί να ακούγεται ακριβώς? Εμένα (και άλλους ίσως) αυτό δεν με ενδιαφέρει καν. Με ενδιαφέρει να μου αρέσει, και δεν με ενδιαφέρει ούτε ποια VOS ρεζιλεύει, ούτε πόσο τρέντι φαίνεται το headstock, oύτε η μεταπωλητική της αξία (ποτέ δεν αγοράζω μουσικό όργανο σκεπτόμενος πόσα θα πιάσει αργότερα, γιατί απλούστατα σχεδιάζω να το κρατήσω - αν δεν το σχεδίαζα για ποιο λόγο να το αγόραζα ιν δε φέρστ πλέις?) Eγώ πάλι όταν διάλεξα κιθάρα έιχα ήδη τον ήχο που ήθελα στο μυαλό μου, και πήρα την κιθάρα που τον απέδιδε καλύτερα. Δεν ονειρευόμουν VOS, ονειρευόμουν LP. Δυστυχώς λόγω της κακής ποιότητας και consistency της συγκεκριμένης εταιρείας απλά χρειάστηκε να ψάξω αρκετά και να δώσω λίγο περισσότερα. Δεν έβαλα κάτω ούτε το calculator ούτε το μοιρογνωμόνιο. Αλλά αν έβρισκα το ίδιο όργανο με διαφορετικό headstock και πολύ φθηνότερο, φυσικά και θα το προτιμούσα, όχι για να το "τρίψω στην μούρη" κανενός, απλά γιατί αυτό είναι το λογικό... Tότε γιατί συμμετέχεις εκτενώς σε ένα thread που ασχολείται με την Gibson; Γράψε ότι μετάξυ πορτοκαλιών βαλένσια και μέρλιν εγώ προτιμω τα βερίκοκα και end of story... Έτσι δεν θα σου χρειάζονται Βελτσικές απόπειρες, αποφυγής της απάντησης... Υ.Γ Μην εκνευρίζεσαι. γκάβλα.

εννοώ ότι αν δεν ύπάρξει μια κιθάρα που θα κοστίζει το 1/3 από μια καλή gibson vos LP, έστω και ως mint μεταχειρισμένη, αλλά και θα έχει ΑΚΡΙΒΩΣ τον ήχο μιας vos LP, όπως συμβαίνει σήμερα ανάλογα με τις fender (το παράδειγμα στο προηγούμενο post), δεν πρόκειται να υπάρξει ουσιαστικός ανταγωνισμός για την εταιρεία, ούτε και δικαιώνονται αυτοί που μιλάν για headstock. Γιατί αν είναι να πάρεις μια κιθάρα με λίγα ευρώ λιγότερα που θα πάιζει έστω το ίδιο με μια Gibson, άλλα σε περίπτωση που θα χρειαστεί να την πουλήσεις θα πάρεις τα.....(ΜΠΙΠ)..... απλά δεν το κάνεις, δεν είναι κι έξυπνο δηλαδή.

...και μπράβο σου που έχεις διάσημους φίλους... ;D ;D Όταν τον δείς πες του ότι αφού είναι μουσικάρα με ακούσματα δεν χρειάζεται να σκίζει τα κομμάτια των άλλων, που για κάποιους άφησαν ιστορία. Δεν πιάνουμε το αυστραλέζικο πάνκ, χώνουμε μια γκομενίτσα, ένα beat, κι έναν τύπον με μπλούζα motorhead και φωνητικές γραμμές britney spears για να κάνουμε hitάκι στο μου του βου. Αν είχες ασχοληθεί με το είδος και την αισθητική του, θα καταλάβαινες τι σου λέω.

Από την άποψη της διασκευής και μόνο, μπορεί εύκολα να φανεί το πόσο γνωρίζουν και σέβονται το γκρουπ και τη σκηνή. Μιλάμε για μια εσωστρεφή πανκ κίνηση η οποία έγινε βάλε μπιτάκι και φύγαμε, τι να πεις παραπάνω. Την προφορά του τύπου δεν την συζητάω καν, γι αυτό και η σύγκριση με τη Θώδη. Eίμαι 100% σίγουρος ότι το poseri όχι τους Dubrovniks, ούτε που πέφτει η Αυστραλία δεν ξέρει... ;D και γι αυτούς που προφανώς ποστάρουν χωρίς να ξέρουν ίδου το link με το original κομμάτι με όλο το μεγαλείο και τη μαγκιά της απλότητας του... http://www.youtube.com/watch?v=UpD0MTro0-c

Σε άλλη μια τολμηρή προσπάθεια να μαντέψω, μάλλον παίζουν ότι τους βάζει να ακούσουν αυτός που τους μανατζάρει, ο οποίος έχει και μια χαρά κονέ αν κρίνω από την παρουσία τους στο μου του βου...

@bloody sunday. Aν υπάρχει κάποια απάντηση εδώ, στο νόημα δηλαδή τόσο αυτού όσο και του προηγούμενου post, θα με ενδιέφερε πολύ.

Kαλά κι η Άντζελα όταν τραγουδήσει Pavement δικούς της θα τους κάνει. Για να μην μνημονεύσω και τη "νέα ματιά" της Θώδη στα αγγλόφωνα τραγούδια. Τώρα τι σχέση μπορεί να έχει το ελληνοβλαχοποζεροκίτς με την Αυστραλέζικη σκηνή, την οποία προφανώς η Cyanna δεν την έχουν ούτε ακουστά;

Και πάνω που νόμιζα ότι η προσθήκη ενός beat από ένα αρμόνιο των 100 ευρώ στον Χιώτη, χάρη στους Ιμάμ Μπαιλντί, ήταν το πιο εκνευριστικό πράγμα που θα μπορούσα να ακούσω σε αυτήν την χώρα ήρθαν οι Cyanna με το...λάικ φάιαρ. http://www.youtube.com/watch?v=h3SQ27aossg Όταν το είδα, έτσι χωρίς καμιά προειδοποίηση, ξαφνικά στο MOY TOY BOY κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό!!!!! Ξαφνικά η εφηβική μου ηλικία, το αυστραλέζικο ροκ, οι πολυαγαπημένοι μου Dubrovniks, να ξεφτιλίζονται χωρίς οίκτο... Τώρα το μόνο που περιμένω είναι να δω την Άντζελα Δημητρίου να διασκευάζει Pavement... :P :P :P

Nομίζω ότι θα συμφωνήσεις ότι: α) Μια Greco, Tokai, Edwards σε αυτή την κατηγορία χρημάτων δεν θεωρείται κατά κανόνα καλύτερη. β) δεν μπορείς να τις ακούσεις στην Ελλάδα, άρα παίρνεις γουρούνι αμφιβόλου ποιότητας στο σακί γ) δεν έχουν την μεταπωλητική αξία μιας Gibson, σε περίπτωση που δεν σου κάτσουν Αναφερόμουν κυρίως στον ανταγωνισμό μιας LP Standard μιας και αν σου βρίσκονται 4000-5000 ευρώ μάλλον το μόνο σου πρόβλημα είναι ποιο headstock σ' αρέσει περισσότερο . Aν είχες διαβάσει πιο προσεκτικά το post... Για να καταλάβεις τον παραλληλισμό, πέρυσι διάλεξα μια Don Grosh Tele για έναν φίλο. Πλήρωσε 1400 ευρώ, όταν ο thomann είχε την '52 reissue 1600-1700 αν θυμάμαι καλά και πήρε ένα όργανο αξίας και specs Fender Custom Shop Masterbuilt αξίας 5000 ευρώ. Αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σε Gibson, δέχομαι μετά χαράς υποδείξεις. Καμία αντίρρηση ότι κάποια από τα όργανα που αναφέρεις εδώ πρέπει να είναι καταπληκτικά. Δεν έκανε βήμα χώρις μια replica των 20000 ευρώ...βρε τι μαθαίνει ο άνθρωπος ;D Για να ξεκινήσω από το τέλος, δυστυχώς δεν ακούγονται όλες οι κιθάρες ίδιες με ένα σετ μαγνήτες. Και λέω δυστυχώς γιατί κι εγώ θα ήθελα να λύσω το πρόβλημα μου με πέντε Epi και πέντε σετ μαγνήτες ή ακόμα καλύτερα με πέντε Squier. Το μεγαλύτερο δε πρόβλημα το αντιμετωπίζουν οι "vintage" κατεύθυνσης μαγνήτες που αποκαλύπτουν περισσότερο τον πραγματικό χαρακτήρα ενός οργάνου. Είναι δικαίωμα φυσικά του καθενός να θέλει μια Hot Rodded, Heavy Metal, Disco Duck κιθάρα, και φυσικά εκεί δεν περιορίζεται στις επιλογές του και συμφωνώ.Και μάλιστα αν θέλεις κάτι άλλο πιο πολυδιάστατο, πιο γκαζάτο κλπ δεν αξίζει με τίποτα να πας να πάρεις Gibson. Eγώ αναφερόμουν σε κάποιον που θέλει να βάλει ένα vintage set μαγνήτες και να βγάλει τον ήχο των Kossof, Clapton, Taylor,Rohnson, Allman, Betts, Green, Page κλπ, ή απλά με ένα σετάκι JB μαγνήτες να πετύχει το Growl του ήχου του Jeff Beck της εποχής LP...Εκεί o μόνος ανταγωνισμός είναι οι ρέπλικες, οι οποίες έχουν τα μειονεκτήματα που ανέφερα παραπάνω.

Σίγουρα θα είχε, αν είχε καταφέρει κάποιος να βγάλει για παράδειγμα ένα όργανο ανώτερης ποιότητας του custom shop της Gibson, ή στη μισή τιμή. Κάπως έτσι έχουν αρχίσει για παράδειγμα να πηγαίνουν "άπατες" οι Fender (στο USA), γιατί εκεί υπάρχουν πεντ'έξι μάγκες (Don Grosh, Ron Kirn κλπ) που τα 'χουν καταφέρει. Στις Gibson όμως για να πάς σε μια καλή Tokai ή μια καλή ESP Navigator θα δώσεις περίπου όσα και για την Gibson. Αν πάς να αγοράσεις μια Max (που θεωρείται η καλύτερη L.P αυτή την στιγμή θα πρέπει να πας σε αστρονομικά ποσά (20000 και βάλε)... Μετά υπάρχουν και άλλες δέκα εταιρείες, με παραπλήσια όργανα, που όμως έχουν διαφορετικό χαρακτήρα (βλέπε PRS πχ), οπότε δεν ικανοποιούν το ίδιο κοινο. Με λίγα λόγια η Gibson παίζει μόνη της.

Άλλον ένα...Marshall http://www.schreyeraudio.com/EDS45.html

Aκριβώς αυτό εννοώ κι εγώ. Και δυστυχώς όχι μόνο στα φθηνά μοντέλα. Υπάρχουν και L.P Supreme που είναι μια χαρά κουπιά. (και υπάρχουν Studio που τις πατάνε). Όποιως δεν έχει βγει στην αγορά για Gibson (το να παραγγείλεις χωρίς να ακούσεις στην συγκεκριμένη εταιρεία ισοδυναμεί με ηλιθιότητα), δεν ξέρει... Βέβαια ίσως αυτό να έχει και την πλάκα του...(κι αν σου "κάτσει"). Πάντως για όσους ισχυρίζονται ότι μια Studio είναι οπωσδήποτε μάπα και μια SG κατπληκτική, κατά τη γνώμη μου δεν ισχύει. Οι πιθανότητες είναι ίδιες. Έλεγχος ποιότητας (εκ του αποτελέσματος) φαίνεται να υπάρχει μόνο στις Custom Shop, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει οπωσδήποτε να πας να ξοδέψεις 3000. Μπορείς απλά να βγείς να ακούσεις όσες περισσότερες μπορείς από τα πιο φθηνα και να βρείς μια καλή.

Gibson L.P Studio = ελαφρύ όργανο (για Gibson) Gibson S.G Std = ελαφρύ όργανο Gibson L.P Studio = μεσαία συχνοτικά (για Gibson) Gibson S.G = μεσαία συχνοτικά Gibson L.P Studio = ίσως μία στις 20 να παίζει...ίσως και όχι (try and learn) Gibson S.G =...ακριβώς το ίδιο Ποτέ δεν αγοράζω Gibson U.S.A που δεν έχω ακούσει...αν είναι να δώσω 1200 ευρώ θα δώσω και κάτι παραπάνω αντί να τα "πετάξω" Η Ελλάδα έχει την πιο "τσακισμένη" αγορά μεταχειρισμένων...συνεπώς την προτιμώ γιατί ακούω και το όργανο που αγοράζω. A...Διαφορές μεταξυ SG και L.P Studio: To σχήμα... Kάτι ακόμα...γίνεται χαμός με την ποιότητα των Edwards L.P στο εξωτερικό. Το θέμα είναι ότι: 1) Δεν την έχεις ακούσει πριν την αγοράσεις 2) Όταν και αν την πουλήσεις στην Ελλάδα δεν θα παρεις ούτε το 1/3 των χρημάτων σου. Η Duesenberg είναι μια χαρά κιθάρες, όπως και οι Rickenbacker. Aλλά τi σχέση έχoυν με L.P?

Στα δικά μου αυτιά μιλάς ουσιαστικά για δύο ίδιες ηχητικά κιθάρες (όταν φοράν ίδια ηλεκτρικά), με άλλο σχήμα... Και οι δύο είναι πιο "μεσαίες" απο μια Les Paul Std. Και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για "φθηνα" μοντέλα (μόνο κατά την άποψη της Gibson), στα οποία υπάρχουν κάποια πολύ κακά κομμάτια και θέλει πολύ καλή ακρόαση, σε καθαρό ενισχυτή. Κυρίως θα πρέπει να διαπιστώσεις αν η κιθάρα έχει το sustain που πρέπει, δηλ. άπειρο. (9 στις 10 Gibson που καλύπτουν αυτό το κριτήριο παίζουν και αξιοπρεπώς, η κιθάρα θα πρέπει να έχει sustain ακόμα και ακουστικά, μην την δοκιμάσεις σε high gain - εκεί έχουν ακόμα και οι...φενδερ). Δεύτερον να μην είναι "πνιγμένη" στα μπάσα, (αλλά κοιτα και τις χορδές μήπως την αδικούνε). Η δουλειά στα τάστα και η ποιότητα της ταστιέρας θα πρέπει να προσεχτεί γιατί έχω δει κάποια πολύ άσχημα παραδείγματα σε αυτά τα μοντέλα. Κατα τ' άλλα διαλέγεις. Εγώ θα άκουγα όλες τις Studio και SG που θα μπορούσα (αλλά όλες), και θα αποφάσιζα. Σαν κιθάρες στο ξαναλέω, είναι ηχητικά ίδιες.

Κι εγώ είμαι κάτοχος του RS kit. Χρησιμοποιώ όμως μόνο τα pots. Για πυκνωτές έχω καταλήξει στο σετ της Luxe (bumblebee repros) γιατί είναι το πιο "vocal" (όταν χρησιμοποιείς το tone). Η βελτίωση που θα ακούσεις με το set, κυρίως στην απόκριση του volume έχει να κάνει εν πολλοίς με τους μαγνήτες που φοράει η κιθάρα. Kάποιοι μαγνήτες ακούνε καλύτερα το volume από κάποιους άλλους (έχω αλλάξει αρκετούς). Εν τέλει είναι μια πολύ καλή βελτίωση, αν έχεις καταλήξει ότι έχεις πρόβλημα με το wiring. Eπίσης αν έχεις βάλει σε καμιά καλή κιθάρα τους υπερboutique μαγνήτες κι έχεις ξοδέψει ήδη μια μικρή περιουσία, σίγουρα δεν χάνεις τίποτα να δώσεις άλλα 100 ευρώ για να δείς αν υπάρχει ή όχι διαφορά για σένα.

@Τeospir: Θα πρέπει κανείς να παραδεχτεί ότι έχεις απόλυτο δίκιο να προτιμάς την Epiphone στην περίπτωση που όπως στο βίντεο που postάρεις... α. παίζεις με έναν τόνο gain (πόσο μεγάλη διαφορά περιμένεις να ακούσεις...) β. έχεις αλλάξει μαγνήτες δίνοντας τα ωραία σου λεφτά κι αγοράζοντας μαγνήτες που προορίζονται κυρίως για Gibson με τον δεκαπλάσιο όγκο. Αποτέλεσμα...τα ανύπαρκτα μπάσα του τύπου στο βίντεο. Βέβαια, σε high gain καταστάσεις οι συγκεκριμένοι μαγνήτες μπαίνουν ακόμα και σε...strat αφού ο φυσικός ήχος της κιθάρας δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο όσο το articulation στο οποίο οι συγκεκριμένοι μαγνήτες είναι εξαιρετικοί. γ. Δεν σε ενδιαφέρει καθόλου μα καθόλου ένας παραδοσιακός Les Paul ήχος. έχω γράψει πολλάκις ποιά είναι η άποψη μου για τις Samick που γράφουν "Epiphone by Gibson" στο headstock. Εσύ κοροϊδεύεις την και καλά "προέλευση" των ξύλων της Gibson. Εγώ με κιθάρα που έχει top "τον καπλαμά που ρουφάει τα πάντα", κολλημένο μάλιστα πάνω σε alder, δε θα έπαιζα ούτε υπό την απειλή όπλου... Kαι ένα βίντεο με ήχο Gibson για να ξέρουμε γιατί μιλάω...

[quote author=tugito link=topic=168974.msg333164#msg333164 date=1243593549 γενικότερα στο καπιταλιστικό "πετυχημένο" ( :o :o) σύστημα έχουν να κάνουν με χρήμα. Τίποτα δεν θα γίνει ποτέ για το καλό σου. Δεν λειτουργεί έτσι το σύστημα. Αν υπάρχει κέρδος από πίσω ,τότε θα γίνουν όλα. Σε αυτά που λες τα πολιτικά και τις ευθύνες μας έχεις σαφέστατα και αυτονόητα δίκιο. Απλά αυτό ειναι άλλο θέμα. Στην πατρίδα του καπιταλισμού πάντως στις Η.Π.Α και ειδικότερα στην Καλιφόρνια μια χαρά εφαρμόζεται, και μια χαρά μέτρο είναι. Εγώ σαν καπνιστής, την πρώτη μέρα ξενέρωσα με τη ζωή μου αλλά μέχρι την τρίτη μέρα το είχα συνηθίσει μια χαρά. Όταν γύρισα κατόπιν και μέσα στο ταξί ο οδηγός κάπνιζε σαν φουγάρο χωρίς καν να με ρωτήσει αν με ενοχλεί, μου φάνηκε ότι ζω στην τελευταία μπανανία του πλανήτη...

Αν μιλάμε για Les Pauls η απάντηση είναι μία και απλή. Δεν υπάρχει "μεση" κατάσταση όπως στις Fender. Οι κακές απλά δεν ακούγονται. Δεν χρειάζεται να είσαι ο φωτεινός παντογνώστης για να καταλάβεις ότι: α)μια κιθάρα είναι μουντή σαν την έχεις φιμώσει και δεν έχει ίχνος attack (άρα είναι εξαρχής άχρηστη). β)ο ήχος της είναι ultra thin χωρίς μπάσα και τα πρίμα της σε ξυρίζουν κόντρα. Και στις δύο άνωθεν περιπτώσεις, που αποτελούν τις βασικές κατηγορίες των "κακών" Les Paul το sustain απλά δεν υπάρχει.

O μεγαλύτερος περιορισμός κατά τη γνώμη μου είναι η χρήση στο σπίτι. Επίσης και το budget δυστυχώς δεν αφήνει πάρα πολλά περιθώρια. Ουσιαστικά στη θέση σου θα έψαχνα με υπομονή έναν μεταχειρισμένο Boogie, κάποιο από τα απλά Studio 22, Dual Caliber κλπ, τα οποία κάποιες φορές στο Ebay τα βρίσκεις μέσα σε αυτό το price range. Έτσι θα έχεις έναν ενισχυτή πραγματικά all around, λίγο πιο high gain απ' ότι bluesοκαθαρό, με πολύ καλό master volume για να παίζεις στο σπίτι με όλο το γκάζι της προενίσχυσης, 2 κανάλια για ευελιξία, και αν έχεις πραγματικά κάφρο Drummer και δεν σου αρκεί η ένταση της 1x12 καμπίνας ένα μικροφωνάκι μπροστά θα σου κάνει τη δουλειά που θες ή εναλλακτικά μια μεγαλύτερη καμπίνα στο μέλλον. Το σημαντικότερο βέβαια όλων είναι η ποιότητα ήχου που έχουν αυτοί οι ενισχυτές που δεν μπορεί να συγκριθεί με τις budget λύσεις που συνήθως αναφέρονται σε αυτές τις τιμές. Επίσης τα watt δεν παίζουν και πολύ μεγάλο ρόλο από μόνα τους, μιας και η ένταση δεν είναι ευθέως ανάλογη με την ισχύ του ενισχυτή. Οι περισσότεροι 5w ενισχυτές είναι πολύ δυνατοί για το σπίτι...

+1 στους Βρετανούς, όχι βέβαια για την BritPop, αλλά επειδή κάποτε ανακάλυψαν το ροκ...και επειδή ο κόσμος ανακάλύψε μαζί τους, τους Vox και τους Μarshall και τους Hiwatt!

Σε αυτήν την τιμή σίγουρα κατ' αρχάς μεταχειρισμένη. Στη θέση θα τσέκαρα μια Edwards Les Paul, ή και κάποια άλλη MADE IN JAPAN Les Paul (Τokai/Greco)- πάντα μέχρι 600 ευρώ, δεν αξίζει να δώσεις περισσότερα. Παράδειγμα (τυχαίο): http://cgi.ebay.com/ESP-Edwards-Les-Paul-Standard-Made-In-Japan-Nice-Flame_W0QQitemZ350186257738QQcmdZViewItemQQptZGuitar?hash=item350186257738&_trksid=p3286.m20.l1116 Oι PRS SE είναι αρκετά αμφιλεγόμενες ηχητικά, αν και, αντικειμενικά, πολύ ευκολόπαιχτες. Δεν είναι όμως η "μια κλάση παραπάνω" για την οποία θα άξιζε να μπείς σε διαδικασίες αγοραπωλησιών. Συν ότι τα ηλεκτρικά της είναι ψιλομάπα το οποίο προσθέτει πολύ σε κόστος αν αποφασίσεις να τα αλλάξεις, και το ότι δεν θα έχει την μεταπωλητική αξία των προαναφερθέντων.

Τι θεωρείς "ελληνική μουσική". Γιατί για μένα ας πούμε η έντεχνη σκηνή αποτελεί oriental αντιδάνειο και η δημοτική μουσική είναι καταδικασμένη να έχει την τύχη όλων των ethnik ιδιωμάτων...

Δεν είναι πάντα θέμα ικανοτήτων σίγουρα. Δεν είχαν όλες οι ελληνικές μπάντες "προφορά", ξεπερασμένο ήχο κ.λ.π. Τα δικά μου παραδείγματα θα είναι οι Make Believe και οι Bokomolech. Noμίζω ότι στην εποχή τους θα μπορούσαν σίγουρα να τα καταφέρουν κι εκτός συνόρων. Το ότι αυτές οι μπάντες δεν τα κατάφεραν, κατά τη γνώμη μου σημαίνει πολλά για τον ευρύτερο χώρο του rock. Η μουσική σκηνή στην Αγγλία και την Αμερική είναι βαριά βιομηχανία. Διαβάστε λίγο NME, Rolling Stone, Uncut κλπ...Θα πάθετε hype overdose μέχρι να φτάσετε στην τρίτη σελίδα...Εν ολίγοις το να επέτρεπαν σε άλλες χώρες να παράγουν Pop μουσική θα ήταν σαν να τους παραχωρούσαμε εμείς το δικαίωμα και την τεχνογνωσία να παραγουν...δεν ξέρω...ας πούμε φέτα ;D

Kαλά δεν πηγαίνει πακέτο το επαγγελματικό studio με το Fender Rhodes ;D. Αν θές να το ηχογραφήσεις μπορώ να σου συστήσω το studio και τον ηχολήπτη μου, που είναι χειρότερος πουριτανός από μένα... ;) Είπαμε ότι ο Fender είναι καλό να υπάρχει και με το Nord, οπότε δεν συνυπολογίζεται σαν επιπλέον κόστος.