kpeyos

OK λοιπόν. Μπορείς να πάς σε ένα setάκι Seymour Duncan Jazz Neck/JB Bridge που είναι λίγο πιο high-fi υποθέτωντας πάντα ότι η κιθάρα σου ή το set-up σου δεν υποφέρει κάπου αλλού όπως αναφέρουν παραπάνω οι συμφορουμίτες. Πρόσεχε πάντως εκτός από γειώσεις-καλώδια κλπ και τα πολύ "δυνατά" πετάλια στην είσοδο του ενισχυτή, αν χρησιμοποιείς τέτοια. Εναλλακτικά, αν η κιθάρα σου φαίνεται ήδη πολύ bright, σε ένα set Seymour Duncan Pearly Gates Neck / Custom Custom Bridge (είναι λίγο πιο high gain και πιο ζεστοί και dark).

Aν και νομίζω ότι τα παραπάνω παραδείγματα είναι ακρως διαφωτιστικά, θα ήθελα απλά να προσθέσω ότι σε έναν tube rectifeid Μarshall όπως είναι ο 18άρης Bluesbreaker ή ο JTM45 αν τα ανοίξεις όλα τέρμα δεν σηκώνουν και πολλά πολλά. Κλατάρουν από μόνοι τους...A, και ένας παλιός Vox που είχα παίξει, στο 10 απλά πέθαινε... ;D Σε έναν ενισχυτή με μεγαλύτερο headroom (πχ vertical input JCM800) μπορείς να φτάσεις μέχρι το 7-8, χαμηλώνοντας όμως το preamp section και να ανταποκρίνεται στα όποιου είδους boosters. Σε αυτά που έχω παίξει εγώ τουλάχιστον. Για τον Clapton δεν ξέρω ακριβώς που έβαζε τον ενισχυτή του, πάντως ο Major του Blackmore μάλλον ήταν πεντακάθαρος...όπου και να τον έβαζε.

Τα treble booster φυσικά και δεν χρειάζεται να τα χρησιμοποιείς σε ενισχυτές που βρίσκονται στο "τέρμα". Απαραίτητη προϋπόθεση όμως είναι ο ενισχυτής να μην είναι πολύ bright. Άρα δεν κάνουν στα καθαρά Fenderάκια, ούτε και ακούγονται σωστά σε modern high gain ενισχυτές ακριβώς επειδή είναι απο μόνοι τους bright. Από την άλλη όμως μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις σε marshallάκια και voxάκια όσο καθαρά και να είναι αυτά. Απλά, σε αυτήν την περίπτωση, θα τα έχεις always on και θα βρωμίζεις/καθαρίζεις απο το νolume για να αποφύγεις το τεράστιο bump στην ένταση μιας και θα έχεις πολύ headroom διαθέσιμο στον ενισχυτή και αυτά τα πετάλια είναι πραγματικοί δυναμίτες σε db. Δες κάποια από τα παλιά live του Blackmore για να καταλάβεις τι εννοώ. Έχε επίσης υπ'οψην ότι τα normal gain treble boosters καθαρίζουν πιό απότομα από το volume απ' ότι θα καθάριζαν χωρίς το πετάλι. π.χ (high gain treble booster). και ένα πυριτίου (normal gain) Σίγουρα οι ενισχυτές είναι αυτό που θα πείξει τον πρώτο ρόλο έτσι κι αλλιώς στον ήχο κάποιου. Αλλά στις περιπτώσεις του Blackmore, του Gallagher, του Clapton και του May το treble booster ήταν πολύ μεγάλο και χαρακτηριστικό μέρος του ήχου τους. Η πρόταση μου σε αυτό που ρώτησες στην αρχή είναι το Zvex Box Of Rock. Noμίζω ότι είναι αρκετά all around και κλασικοροκάδικο γι αυτό που θές + οτι έχει και πολύ καλό booster. Και η τιμή του Vexter δεν είναι απαγορευτίκή...

+1 για ενισχυτή... βασικά η σειρά αγορών νομίζω ότι θα έπρεπε να είναι α. ενισχυτής β. κιθάρα γ. μαγνήτες (αν δε σου αρέσουν οι stock) δ. μεγάφωνα (πάλι αν δε σου αρέσουν τα stock). Επίσης η Gibson δεν έβγαλε ποτέ κακούς μαγνήτες. Απλά μπορεί να μην ανταποκρίνονται στο ιδιαίτερο γούστο κάποιων. Περίμενε όμως να τους ακούσεις σε καναν ενισχυτή της προκοπής. Αν επιμένεις να τους αλλάξεις για την εμπειρία (καλή είναι), πές μας τί είναι ακριβώς αυτό που δεν σου αρέσει στο set που φοράει άυτή τη στιγμή η κιθάρα σου.

...Πούλα, πούλα και πάρε το Hartman ή το Retrosonic, που είναι ολόιδια και έχουν και stock όλες τις μόντες...και να δεν μπορείς στο Ellada με το ΔΝΤ, βάλτο σε κανα ebay http://www.loopersparadise.de/de/prod.php?p=225 http://www.guitarsrebellion.com/crbst_150.html (σίγουρα θα παίζουν και φθηνότερα, γιατί σε αυτές τις τιμές και πάλι δεν αξίζει, αλλά επειδή έχω εμπειρία και από τους δύο κατασκευαστές είναι επίσης κορυφαίοι. Ειδικά η Retrosonic, ότι έχει βγάλει είναι καλύτερο για μένα από τα original.)

Nαι ο JAM πάντα χρησιμοποιεί φοβερής ποιότητας υλικά και έχει και καταπληκτικό αυτί όντας και ο ίδιος μουσικός (το σημαντικότερο), παρ' όλα αυτά το δικό του RAT έχει ελαφρώς διαφορετικό voicing από το original (πιο fuzzy). Όχι καλύτερο ή χειρότερο, απλά διαφορετικό.

Οι Πυξ Κλαψ ρε boys από τη Ρούλα Κορομηλά δεν ξεκίνησαν; Ποιά ροκ μπάντα και ποιά υπόληψη, αν ξεκινούσαν τώρα ούτε στο Greek Idol δεν θα τους βλέπαμε... Χώρια που επειδή κινούμουν ένα χρονικό διάστημα στα ίδια studio κ.λ.π είχα ακούσει και τόσα εμετικά από τον παραγωγό τους τότε που έλεος... Βέβαια στην Ελλάδα είναι γεγονός ότι μόνο μπάντες που μπορούν να ανοίγουν πρόγραμμα σε σκυλάδικά είναι οικονομικά βιώσιμες. Αλλά δεν είμαι και υποχρεωμένος να τους σέβομαι. Και θα τις κράζω όπως θα κράζω και τους RHCP που έχουν να βγάλουν album που να μου αρέσει απ' το One Hot Minute...

...και 'γω το έχω το 90s Reissue και είναι φοβερό πετάλι αλλά 248 ευρώ για το RAT εν έτει 2010 είναι τουλάχιστον αστείο. Από τότε που το RAT ήταν ένα από τα καλύτερο distortion έχουν βγεί 5 δις πετάλια. Το OCD V4 και το ZVex B.O.R που μου έρχονται έτσι πρώτα το μυαλό (αν και το β' έχει περισσότερο muff voicing) είναι κλάσεις ανώτερα πετάλια από αυτό και μάλλον είναι και φθηνότερα.

Ο ΥCV είναι φάση Hot Rod Deluxe. Λίγο που τον έχω ακούσει (5-10 λεπτά έχω παίξει) μάλλον είναι και λίγο καλύτερος από τον Fender...αλλά από μεγάφωνο κι αυτός χάλια μου φάνηκε..

Nαι, καταλαβαίνω τον προβληματισμό αλλά μια ψιλοdead ακουστικά καμπίνα (βρετανική σχολή ήχου) δεν χρειάζεται να είναι και τίποτα superουάου... Τώρα από προσωπική εμπειρία, η γνώση του πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν στο eq σου τα μεγάφωνα και το τί μπορείς να κάνεις στον ήχο σου με λίγες τέτοιες μετατροπές, πολύ φθηνότερες στην τελική από το να αγοράζεις συνέχεια ενισχυτές (ιδιαίτερα τύπου blues jr ή koch, o Vox που έχεις είναι κλάσεις ανώτερος...για τα γούστα μου πάντα), είναι ανεκτίμητη. π.χ: Ο συγκιθαρίστας στη μπάντα πήρε έναν DR.Z 20/40 1x12 και δεν ακουγόταν με τίποτα πάνω από τη μπάντα με τον κάφρο ντράμερ, και τον δικό μου JCM 4104. To πρόβλημα του λύθηκε με το Axiom (γενικότερα έχουμε δοκιμάσει πολλά μεγάφωνα και του άρεσε ο AlNiCo ήχος, χωρίς compression). Tου κόστισε περίπου 150 ευρά. Αν δεν ήταν υποψιασμένος, ακόμα θα έκλαιγε τα φράγκα του Dr.Z (2000 ευρά). Γενικά πιστεύω ότι με τα κατάλληλα μεγάφωνα/καμπίνα μπορείς να κάνεις ακόμα και μετριότατους ενισχυτές να ακούγονται υπέροχοι, και με τα λάθος να καταστρέψεις τον ήχο και του πιο ακριβού μπουτίκ...Είναι περίπου όπως οι μαγνήτες στην κιθάρα. Τόσο σημαντικά. Επειδή όμως νοιώθω και υποχρεωμένος να σου προτείνω έναν combo, στη θέση σου θα έψαχνα για 'καναν παλιό, καλό Boogie (Μark κατι) σε καλή τιμή στα μεταχειρισμένα. Δεν είναι Voxoήχος, αλλά αν θέλεις έναν stock 1x12 να λύσει το πρόβλημά σου δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο σε αυτήν την κατηγορία. Εκτός πάλι αν είσαι τυχερό παιδί και βρείς σε αυτά τα λεφτά κάποιον μεταχειρισμένο DR.Z Maz18 1x12 όπου εκεί μάλλον θα πουλήσεις και τον Vox...

+1 ...και πιο αναλυτικά, αγοράζεις μια καμπίνα 2x12 (πουλάει κάποιος μια Framus φθηνά στις αγγελίες), ξηλώνεις τα κινέζικα V30, τα πουλάς και αγοράζεις δύο Fane Axiom με τεράστιο sensitivity και ακούγεσαι στον Θεό, και με πολύ καλύτερη ποιότητα ήχου από το κινέζικο Vox Blue! (δοκιμασμένα πράγματα)...

Σαφώς για αυτά τα πετάλια η σειρά είναι 1ο το Fuzz Face και μετά το Jackhammer... To Fuzz Face δεν θέλει καν buffered πετάλι μπροστά του. Πάει πάντα πρώτο. Επίσης καλύτερη τύχη με το fuzz face αν θές τα έχεις stacked θα έχεις με ένα treble booster μετά από αυτό (τα fuzz face είναι ψιλό dark γενικά, ειδικά με διπλούς).

Korg Tuner - Jen Wha - Sunface - BSM RM Metal - Octavian - Phaseomatic - CE-2 Chorus - DM-2 Delay, Replex Delay...

Συνήθως τα fuzzes πάνε πρίν τα overdrive. Mεγάλη σημασία έχει όμως και το αν το overdrive που θα χρησιμοποιήσεις "συνεργάζεται" καλά με πετάλια που δίνουν boost στο σήμα πρίν από αυτό. Το ανάποδο είναι πιο δύσκολο ακριβώς γιατί σπάνια βρίσκεις fuzz που να μην χαλάει ο ήχος του όταν δεν συνδέεις την κιθάρα σου καρφί σε αυτό. Από 'κει και πέρα μια πιο αναλυτική περιγραφή του εξοπλισμού σου και του τι σκοπεύεις να κάνεις θα βοηθούσε περισσότερο.

Στους Supro το πετάλι που δημιούργησε υστερία πραγματική είναι το BJFE Honey Bee (Το voicing της αντίστοιχης έκδοσης του από Mad Professor (Sweet Honey) έχει περισσότρο voicing Super Reverb παρεπιπτώντος. Επίσης το πιο πετυχημένο Fenderish (Deluxe) O/D κατά τη γνώμη μου είναι το Lovepedal Les Lius. Το Reezafratziztz επίσης κατά τη γνώμη μου έχει περισσότερο "Boogie" voicing (Flat Mids)... ....και το Box Of Rock περισσότερο "Muff" voicing. Πολλά βέβαια δεν τα έχω ακούσει καν!

Καλά ότι του δίνεις δεν βγάζει, απο την άποψη ότι έχει mid spike και treble roll off να φαν' κι οι κότες... σαν ένα hi-wattage V30 ψιλοακούγεται (από την προσωπική μου εμπειρία τουλάχιστον)... Εξάλλου όλα τα ηχεία έχουν τον χαρακτήρα τους, εμένα πχ μ' αρέσουν τα small wattage Celestion g12h αρκετά στους deluxe (νομίζω κάποια στιγμή το έβαζε και η fender). Πιστεύω ότι επωφελείται ο συγκεκριμένος ενισχυτής απο το compression και το μπασάρισμα του εν λόγω μεγαφώνου όταν γκαζώνεις...εξάλλου ο DR.Z που τα χρησιμοποιεί στους 1x12 Jaz 20/40 και η Divided by 13 που τα χρησιμοποιεί στους "μικρούς" της ενισχυτές κάτι ξέρουν... ...και on topic, καλό θα ήταν και σαν προσπάθεια για τον Classic 30, γενικά είναι πολύ τίμιο μεγάφωνο για τους μικρούς 1x12. Tους κάνει να ακούγονται πολύ μεγαλύτεροι στα βρώμικά τους. Βέβαια δεν κάνει για metal. Εκεί θα συμφωνήσω κι εγώ στα high wattage ηχεία...

Συνταγή για τα απόλυτα καθαρά σε έναν vintage marshall... α. Τοποθετούμε ένα καλό treble booster ή ένα fuzz face μεταξύ του του ενισχυτή και της κιθάρας. Προσέχουμε τα πετάλια να είναι με normal gain transistors. β. Ανοίγουμε τον ενισχυτή σε vol 5-7. γ. Χαμηλώνουμε το vol της κιθάρας κατά βούληση και ανάλογα με τους μαγνήτες. Τips: α. Αν θέλουμε να παίζουμε με τα καθαρά του Marshall plexi στο 2, αγοράζουμε έναν Roland Cube και γλυτώνουμε έναν σκασμό λεφτά. β. Αν είναι να αγοράσουμε Major, αγοράζουμε έναν Fender Twin ultralinear και γλιτώνουμε ακόμα έναν σκασμό λεφτά (ακόμα και μετά τις moddες και τα μεγάφωνα που μπορεί να γουστάρουμε). Τέλος, δεν έχει νόημα να αγοράζεις single channel vintage Marshall χωρίς (καλό φυσικά) attenuator...

Aπό τη στιγμή που αγοράζεις έναν superlead, θα πρέπει να μπείς και λίγο στη διαδικασία του τί θες ακριβώς να κάνεις. Αν τον θές για να τον τερματίζεις και να χώνεις και κανα booster η fuzz από πάνω για παχιές lead καταστάσεις, ή αν θές να τον έχεις στο 6-7 για crunch και να εκμεταλλεύεσαι το vol της κιθάρας σου για να καθαρίζεις τον ήχο, ή αν θές να παίζεις στο 2 και να έχεις καθαρά (που θυμίζουν κουτάκι cola) και να παίζεις με πετάλια distortion για τα βρώμικα οπότε απλά θα χρησιμοποιείς τον χαρακτήρα του tone stack αλλά όχι τα βρώμικα που έχει ο ενισχυτής (αυτά θα τα παίρνεις από πετάλι). Μετά θα πρέπει να έχεις κατά νου ότι τα μεγάγωνα της καμπίνας παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στον ήχο, όσο και οι μαγνήτες της κιθάρας. Τα ΕV-12L ας πούμε δεν έχουν καμία σχέση σαν απόκριση αφενός και σαν compression από την άλλη με τα celestion g12m και g12h που χαρακτήρισαν τον ήχο των Marshall τις δεκαετίες 60-70, και είναι και πολύ πιο δυνατό σαν ένταση (5 db είναι αρκετά μεγάλη διαφορά). Το tonker από την άλλη είναι ένα πιο "αναίσθητο" (δεν κομπρεσσάρει δηλαδή) Vintage 30 -στα αυτιά μου- και λίγο πιο boxy επίσης. Και αυτό δεν έχει χαρακτήρα Greenbacks. Kατά τη γνώμη μου μια 2x12 καμπίνα γύρω στα 130-150 watt συνολικά είναι υπεραρκετή (ώστε να πιάνει σε wattage μια 4x12 περίπου), ώστε να έχεις και τον χαρακτήρα και το compression (αν και μόνο σε τέρμα εντάσεις) για vintage correct ήχο. Πρότείνω είτε τα Celestion G12 65 στα 65 watt έκαστο, ή τα Scumbacks (Μ ή Η) στα 75 watt έκαστο. Και όπωσδήποτε ένα καλό attenuator (έτσι κι αλλιώς μετά τα attenuators ξαναήρθαν στη μόδα τα single channel θηρία). Τα EV12L είναι καλή λύση αν προσανατολίζεσαι σε πολύ πιο μοντέρνες καταστάσεις ήχου. Τα Τonker δεν θα τα έβαζα.

Delay: http://www.thomann.de/gr/trex_reptile.htm σε οικονομικότερο: http://www.dv247.com/studio-equipment/akai-e2-headrush-effects-pedal-delay-looper--22816 (μακριά απ΄τα Boss) αν δε σε πειράζει να μην έχει tap, τότε: crazytubecircuits : time (κάνε ένα google) - ψηφιακό Reverb: http://www.dv247.com/studio-equipment/electro-harmonix-holy-grail-plus-reverb-pedal--60302 (who needs reverb anyway) Chorus: http://www.thomann.de/gr/electro_harmonix_small_clone.htm (who needs chorus anyway...) Βooster: http://pedaler.eu/webshop/catalog/product_info.php?products_id=36 Fuzz: http://www.dv247.com/studio-equipment/cornell-1st-fuzz--53874 ή http://www.dv247.com/studio-equipment/mxr-m-173-classic-108-silicon-fuzz-guitar-effects-pedal--51561

Κοίτα, τώρα δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται...επαληθέυτηκαν λέν οι νεοφιλελεύθεροι που δεν τους ακούγαμε τόσα χρόνια να εκχωρήσουμε αμαχητί όλα τα εργασιακά κεκτημένα, επαληθεύτηκαν λέν οι αριστεροί γιατί η ΕΕ μας φαλήρισε κι ενώ όλα τα λεφτά πήγαν σε δέκα ανθρώπους τώρα εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε τα σπασμένα, επαληθεύτηκαν οι ΠΑΣΟΚοι που τόσα χρόνια αφήσαμε τον καταλληλότερο να βουλιάξει τη χώρα στο χρέος, επαληθέυτηκαν και οι ΝΔκράτες που έλεγαν πρίν τις εκλογές ότι δεν υπάρχει σάλιο... Από κατηγορώ άλλο τίποτα. Λύσεις δεν ακούω όμως... (καλά όχι ότι περιμένω και τίποτα από τα δισέγγονα και τα μικρανήψια αυτών που κυβερνάνε την ελλάδα εδώ και 80 χρόνια...)

...ακριβώς γιατί οδεύουμε προς την αυτοεκπληρούμενη προφητεία ότι η χώρα θα βυθιστεί...

Καταλαβαίνεις βέβαια ότι στην Ελλάδα είναι εντελώς αδύνατο να στηθεί ξαφνικά ένας τέτοιος ελεγκτικός μηχανισμός, αδιάφθορος και ικανός να αξιολογεί (πράγμα από μόνο του στα όρια του αδύνατου) τις τιμές στις οποίες θα πρέπει να πωλούνται τα αγαθά. Το πιθανότερο είναι, μέσα στη ζούγκλα που θα επικρατεί να δημιούργήσεις τρελούς μιζαποδοχείς, ή να καταστρέψεις όλη την αγορά με παράλογες (σοσιαλιστικές) τιμολογήσεις.

Έτσι κι αλλιώς οι μεγάλες οφειλές των δανείων αφορούν τα στεγαστικά. Και αυτά είναι και τα πίο κρίσιμα γιατί αλλιώς ουσιαστικά θα πετάξεις τη μισή Ελλάδα στο δρόμο. Δε διαφωνώ ως πρός τα καταναλωτικά, αλλά πες μου μία τράπεζα που θα μπορέσει να δεχτεί μια τέτοια μαζική αναπροσαρμογή στις αποπληρωμές που έχει να λαμβάνει. Αυτό εννοώ ανεφάρμοστο. Επίσης μην ξεχνάς ότι όταν "ο κάθε ηλίθιος" αγόραζε κάτι, ο μισθός του μπορεί να το κάλυπτε, αλλά μετά από μια μείωση της τάξης του 30% αυτό να μην ισχύει πλέον. Όσο για κάποια κλειστά επαγγέλματα, όπως τα ταξί και τα φορτηγά, αυτά και ανεβάζουν το κόστος υπηρεσιών για τον πολίτη (βλέπε τη σχέση δ.χ βυτοφόρων με τις τιμές των καυσίμων π.χ), και κρατάν το επίπεδο των προσφερόμενων υπηρεσιων σε πολύ χαμηλό επίπεδο (βλέπε 30.000 ταξί που πηγαινοέρχονται αποκλειστικά στο κέντρο της Αθήνας με διπλές και τριπλές κούρσες). Επίσης υπάρχουν τα υπερκέρδη των φαρμακείων και τα άλλων "κλειστών" επιχειρίσεων που πηγαίνουν από "πατέρα σε γιό" σαν να πρόκειται για το εξκάλιμπερ και διασφαλίζουν ότι κάποιοι δεν θα χρειαστεί να δουλέψουν ποτέ για να επιβιώσοιυν σε αυτή τη χώρα μιας και έχουν βρεί την "κοτα που κάνει τα χρυσά αυγά" . Αυτή η χώρα γενικότερα έχει μηδενικό social mobility (δεν μπορείς ποτέ να γεννηθείς πλούσιος και να φτωχύνεις, ούτε και το αντίθετο). Αν αυτό δεν αλλάξει, με μεγαλύτερη αντικειμενική φορολόγηση συν τοις άλλοις και περικοπη των πολύ μεγάλων συντάξεων (ένα πλαφόν γύρω στις 2.000 δεν θα ήταν άσχημη ιδέα) δεν μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για ανάπτυξη. Απλά αυτό που ήθελα να πώ είναι ότι ο κ. Παπαδόπουλος είναι η κλασική περίπτωση έλληνα πολιτικού ο οποίος ενώ εισηγείται να κατασκευαστούν ποδηλατόδρομοι στην Πολιτεία όπου διαμένει, ταυτόχρονα κατεβάζει και μιά πρόταση για να μπούν διόδια στην Κυψέλη, από την οποία φυσικά δεν έχει τύχει καν να περάσει. Η πρόταση του είναι, για να το πω κομψα, εκτός τόπου και χρόνου.

Εγώ πάντως στις εξαγγελίες του κ. Παπαδόπουλου βλέπω μια αόριστη πρόταση υιοθεσίας του άκρατου νεοφιλελευθερισμού. Κατά τη γνώμη μου αυτό το μοντέλο δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα που τα καρτέλ υπάρχουν ακόμα και στην εμπορία καρφιτσών, και δρούν ανεξέλεγκτα εμποδίζοντας τους νόμους της ελεύθερης αγοράς να δράσουν υπέρ του καταναλωτή. Όσο για τη θέσπιση ενός αποτελεσματικότερου ελεγκτικού οργάνου για την αγορά, που μπορεί να αντιπροταθεί, η σημερινή ελληνική πραγματικότητα το καθιστά ανεφάρμοστο (μεγάλο κόστος, τεράστιες μίζες). Η περαιτέρω δε μείωση των αποδοχών σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να ξεκινήσει από αναπροσαρμογή των οφειλών των ιδιωτών πρός τις τράπεζες, γιατί δεν είναι δυνατόν να σπρώχνεις όλη την ελλάδα να αγοράζει σπίτια και αυτοκίνητα, τρομοκρατώντας τη με την αύξηση των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων ή δίνοντας κίνητρα για την αγορά πολυτελών αυτοκινήτων και μετά να μειώνεις τους μισθούς έως και 30%. Άρα μιλάμε για ανεφάρμοστα πράγματα, που στερούνται στοιχειώδους σοβαρότητας. Το ίδιο ισχύει πάνω κάτω και για τα "κλειστά" επαγγέλματα. Δεν μπορεί από τη μία στιγμή στην άλλη να πετάξεις ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους δεν είναι σε ηλικία που μπορούν να ξεκινήσουν κάτι καινούργιο στη ζωή τους, στον δρόμο, έτσι άκριτα. Πρέπει να δούμε ποιοί είναι οι προνομιούχοι (κι εγώ π.χ συμφωνώ ότι ένας οδηγός ταξί δεν μπορεί να βγάζει 3.000 ευρώ το μήνα, αλλά ένας ναύτης 50 χρονών που ίσα ίσα επιβιώνει χάρη στο καμποτάζ, τι μας πειράζει - τόσο πολύ τους θέλουμε τους φιλιπινέζους στα πλοία;) και να υπάρξουν ανάλογα μέτρα. Ας ξεκινήσουν απλά μειώνοντας δραστικά τα έξοδα του δημοσίου, καταργώντας τους υπεράριθμους και κάτι απίστευτες άχρηστες θέσεις που υπάρχουν (όχι δε λύπάμαι τους αφισοκολλητές της γλυφάδας) και ας μας πεί κάποιος κάτι συγκεκριμένο, έστω και τώρα να δώσουν έναν στόχο, ένα μοντέλο ανάπτυξης. Τα πολιτικο-οικονομικά μοντέλα δεν είναι ούτε θρησκείες ούτε πανάκειες. Δεν μπορούν από μονα τους να λύσουν το πρόβλημα.

Συνήθως ένας γενικότατος κανόνας είναι: χαμηλότερο sensitivity = περισσότερα μπάσα. Γύρω στα 97db παίζουν τα "κλασικά" Celestion Greenbacks ου θεωρούνται από τα πλέον low efficient. (σημ. η διαφορά μεταξύ ενός μεγαφώνου με efficiency 97db με ένα των 103db έιναι πάρα πολύ μεγάλη. Σε σημείο που προσωπικά δεν νομίζω ότι έχει νόημα να μπαίνουν καν στην ίδια καμπίνα, μιας που θα ακούς μόνο το ένα μεγάφωνο...)