kpeyos

Μπορεί για μια απλή ηχογράφηση ενός μικροφώνου ή ένα καρφί DI όλα αυτά να ακούγονται overkill, αλλά η συμβουλή μου είναι αφού υπάρχει το budget να φτιαχτεί κάτι που να κοιτάει λίγο και στο μέλλον, να έχει πάνω μια καλή υποστήριξη Thunderbolt η μητρική, κάναν πυρήνα παραπάνω ο επεξεργαστής, να μην είναι τσίμα τσίμα η RAM κλπ... Nα φτιαχτεί ένα PC που αν στο μέλλον θέλεις να κάνεις και μια απλή μίξη με σύγχρονα plugins, ή αν θες να αναβαθμίσεις το audio interface που έχεις, να μπορεί να ανταποκριθεί. Εγώ βαρέθηκα κάποια στιγμή να παιδεύομαι και είπα να δώσω το κάτι τις παραπάνω. Έχω ένα PC με 11900k, 64gb RAM και μια Gigabyte VisionD που υποστηρίζει Thundebolt4 (στα 1200-1300€ πριν δυόμιση χρόνια με τιμολόγιο από το Alternate.de). Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι δουλεύει υπέροχα. Επίσης λόγω του set-up θα μπορούσε αν ήθελα να μετατραπεί εύκολα σε Hackintosh (που για μένα δεν υπάρχει περίπτωση, αλλά κάποια στιγμή μπορεί να γίνει το backup της συζύγου που είναι Mac user). Όσον αφορά τα Apple, αυτή τη στιγμή τα μεταχειρισμένα Macbooks με M1Pro & 16gb μνήμη παίζει να είναι στα 700€ ότι πιο VFM υπάρχει σε αγορά υπολογιστή, ειδικά για κάποιον που δεν έχει τη δυνατότητα τιμολογίου. Το πρόβλημα είναι ότι είναι Apple με ότι αυτό συνεπάγεται.

Θες να ανεβάζεις κομμάτια, να ακούς μουσική ή να γράφεις μουσική εσύ; Δώσε λίγες περισσότερες λεπτομέρειες.

Θεωρώ πώς με μια καλή επιλογή εξωτερικών IRs (πχ Celestion ή York), θα βελτιωθεί πολύ, σίγουρα όμως δεν είναι ένα μηχάνημα που μπορεί να συγκριθεί με πεταλιέρες που κοστίζουν τα δεκαπλάσια χρήματα. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να συγκριθεί με κάποιο plugin, όπως αυτά της Neural, γιατί έχει το πλεονέκτημα του σχεδόν μηδενικού latency σε όλες τις περιστάσεις.

Φαντάζομαι ότι συζητάς για να ανοίξεις επιχείρηση (αφού το να δεις αν ψάχνει κάποιος για βοηθό είναι τόσο απλό όσο το να ανοίξεις ένα website αγγελιών). Το να ανοίξεις μια επιχείρηση λοιπόν έχει πολλές μεταβλητές. Οι περισσότεροι όταν ξεκινούν στέκονται μόνο στα κομμάτια που γνωρίζουν ακριβώς επειδή αγνοούν τα υπόλοιπα, τα οποία όμως είναι πολύ σημαντικά. Η δική μου απάντηση και συμβουλή είναι να πάρεις κάνα δυο απλά σεμινάρια στο coursera σε bussiness management, να ξεκινήσεις να αποκτάς μία ιδέα του ποιοί είναι οι παράγοντες που θα σου δώσουν μια καλή ευκαιρία να επιτύχεις σε αυτό που θέλεις να κάνεις. Πού θα ανοίξεις το μαγαζί; Πόσο μπορείς να το κρατήσεις χωρίς να βγάζει μέχρι να σε μάθει ο κόσμος; Ποιός είναι ο ανταγωνισμός σου; Ποιο είναι το συγκριτικό σου πλεονέκτημα για να μπορέσεις να διεκδικήσεις κομμάτι της πίτας από την αγορά, και ποιό κομμάτι, ποιάς αγοράς; Πόσο μπορείς να χρεώνεις μια επισκευή και πώς πρέπει να υπολογίσεις τα πραγματικά σου κόστη; Τί θα γίνει αν πας καλά και χρειαστείς έναν βοηθό; και πολλά πολλά ακόμη. Το ότι ρώτησες εδώ πάντως είναι καλό σημάδι, δείχνει άνθρωπο που την ψάχνει. Το μόνο που έχω να πω το οποίο ξέρω για την αγορά από τους ανθρώπους που εγώ πηγαίνω όργανα για επισκευή και συζητάμε, είναι πως η κύρια και η καλή πελατεία σου θα είναι οι άσχετοι χομπίστες, οι γιατροί και οι δικηγόροι με τις 10 κιθάρες που έχουν τα λεφτά και δεν έχουν τον χρόνο. Οι επαγγελματίες μουσικοί αντίθετα, θα είναι αυτοί που κατά κανόνα θα σου βγάζουν το λάδι: μονίμως άφραγκοι, τζαμπατζήδες και εξυπνάκηδες φάση ξέρεις ποιός είμαι εγώ κλπ

Και να πεις ότι ήθελε φορητότητα και πάει σε κάποιο Apple Silicon Macbook να το καταλάβεις. Τέλος πάντων υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν από Windows, έχουν μάθει από το 2005 που τα PC ήταν άχρηστα και ξεκίνησαν με Apple, υποθέτω ότι αυτός είναι ο κύριος λόγος. Αλλιώς ειδικά τα intel iMac, πρέπει να είναι πλέον από τα πιο άχρηστα μηχανήματα στον πλανήτη βάσει κόστους/απόδοσης.

Θα ήταν πολύ καλύτερα να είχες ρωτήσει πριν κάνεις την αγορά. Γνώμη μου είναι να μην ασχοληθείς καθόλου με το συγκεκριμένο μηχάνημα αφού απ' ότι καταλαβαίνω το έχεις πάρει μεταχειρισμένο. Πούλα το ξανά και πάρε ένα μεταχειρισμένο Mac mini M1, με 16gb μνήμη να λύσεις όλα τα θέματα σου. Πέραν αυτού στο φόρουμ δεν επιτρέπεται να διαφημίζουμε torrent sites και πειρατικό software γιατί όπως καταλαβαίνεις είναι παράνομα.

Με λίγο ψάξιμο, αυτό φαίνεται να είναι το ορίτζιναλ τροφοδοτικό του. Απ' ότι διαβάζω είναι μόνο 125 mA, πάρα πολύ μικρό δηλαδή. Πιθανότατα δε θα δυσκολευτείς να βρείς. Πχ: https://www.electronio.gr/trofodotiko-pak-15v-ac-1a.html?skr_prm=WyJkYjhhODliMy0zOGE3LTQxZGUtYjlhOC1lMTZiOTgxZjc0ZGMiLDE3MjU2Mzc1OTkyMzgseyJhcHBfdHlwZSI6Im5hdGl2ZSIsImNwIjoiZiIsInRhZ3MiOiIifV0

Επικό performance πρώτον και δεύτερον έχω μετανοιώσει σα σκύλος που δεν χτύπησα την reissue oxblood που την είχε και σε προσφορά ο Thomann. Όχι για τα λεφτά που θα την πουλούσα αλλά γιατί πραγματικά είναι άλλο πράγμα οι Les Pauls ηχητικά χωρίς τις tune-o-matic γέφυρες. Πολύ πιο σκαστό και αέρινο.

https://jamstik.com/collections/software-sound-packs#controlapp Aπ' ότι φαίνεται έχει αυτό το companion app στη θέση των παλιότερων μετατροπέων σήματος. Επίσης δε φαίνεται να μπορείς να μιξάρεις αναλογικό με ψηφιακό από τις ψηφιακές εξόδους αν εννοείς αυτό.

Καλημέρα. Μια φωτογραφία θα ήταν χρήσιμη γιατί τα τροφοδοτικά μπορεί να είναι 1. Συνεχούς ρεύματος - center positive 2. Συνεχούς ρεύματος - center negative 3. Εναλασσόμενου ρεύματος Επίσης κάπου θα αναγράφεται και η ελάχιστη ισχύς του τροφοδοτικού, είτε σε amperes (A), είτε σε milliamperes (mA). To τροφοδοτικό θα πρέπει να την καλύπτει. Αν είναι μεγαλύτερο, δε μας πειράζει. Τέλος καλό είναι να προμηθευτείς κάποιο τροφοδοτικό για audio χρήση, συνηθως υπάρχουν άπειρα οικονονικά. Μην πας πχ σε κάποιο τροφοδοτικό από υπολογιστή, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχεις πάρα πολύ θόρυβο. Κάποιες εικόνες για βοήθεια: Αυτά είναι τα δύο είδη συνεχούς που μπορεί να παίρνει: Και αυτό είναι το σύμβολο του εναλασσόμενου:

https://beastsamples.com/

Πολλές φορές το ίδιο το όργανο φέρνει την εξέλιξη. Πχ: Synthesizers και η εξέλιξή τους. Ή πχ τα fx της Eventide. Μπορεί κανείς να σκεφτεί ύπαρξη Shoegaze σκηνής χωρίς αυτά; Εμείς απλά αρεσκόμαστε σε δινοσαυρική μουσική

Ε, εντάξει τώρα. Η ηλεκτρική κιθάρα έχει μείνει στις απαρχές του ηλεκτρισμού, με προπολεμικά κράματα μαγνητών που δε χρησιμοποιούνται πουθενά αλλού. Για κάτι τρέμολα του '50 δε, ας το μην το συζητήσουμε είναι ανέκδοτο. Δεν εννοώ να την αφήσεις ίδια και να της βάλεις ξερω 'γω αυτόματο πότισμα, μιλάω για πραγματική εξέλιξη.

H ιστορία και οι θρύλοι ξεπουλάνε από μόνοι τους - σα ζεστά ψωμάκια ? Γιατί τί θέλουμε εμείς οι μουσικοί;

Κατ' αρχάς: Κανόνας μετά από 30 χρόνια για να μην παιδεύεσαι: Αν δεν παίζει η κιθαρα, ένα σετ μαγνήτες δε θα την κάνουν ξαφνικά ένα εκπληκτικό όργανο. Μερικές κιθάρες είναι μαγικές. Μερικές είναι φλόμπες. Έτσι είναι η ζωή. Δεύτερον: Αν θες να σου φύγει η απορία τα σκας, παίρνεις ένα σετ που θεωρείται από τον πολύ κόσμο ή από τον μέσο όρο αν προτιμάς αδιαμφισβήτητα εκπληκτικό και ξεκινάς απευθείας με αυτό. Έτσι έχεις ένα σετ αναφοράς, χωρίς πολλά μα-μου-κι-αν-το-ένα-κι-αν-το-άλλο. Αν θες να το κάνεις και χωρίς να χάσεις πολλά χρήματα, κοίτα reverb και αγόρασε μεταχειρισμένους από Ευρώπη. Ακόμη κι αν τελικά καταλήξεις στο ότι δε σου κάνουν, θα έχεις πάρει μια δική σου καλά πληροφορημένη απόφαση και θα ξέρεις πώς να προχωρήσεις. Αυτό αξίζει τα 20-30 ευρώ που θα χάσεις. Εγώ θα πήγαινα σε Fralin Vintage Hot. Ο τύπος έχει ένα βασικό μοντέλο όλο κι όλο και θεωρείται holy grail. Θα το βρεις κάποια στιγμή στα μεταχειρισμένα σχετικά εύκολα και είναι φοβερά έυκολο να το ξαναπουλήσεις αν δεν σου κάνει. Όσον αφορά και τους μαγνήτες του Nick Silver που ρωτάς, τα clips πείθουν. Όμως δεν νομίζω ότι εμφανίζονται συχνά μεταχειρισμένοι. Επίσης αν τους αγοράσεις καινούργιους, δεν ξέρω τί μεταπωλητική αξία έχουν σε περίπτωση που δε σου κάνουν.

H Fender δεν διαφημίζει τα super duper special wow sets που είναι τυλιγμένα από την Abby Ybarra? Άρα αν πραγματικά θες να το πάμε βάσει της παραδοχής της εταιρείας που έβγαλε την Strat, τότε θα πρέπει να δεχτούμε πως all pickup winders are not created equal.

Ο Fralin Vintage Hot και οι Lollar Blackface (Sixty Four) είναι πιο complex από οτιδήποτε Fender έχω ακούσει, αλλά ακόμη και μεταξύ αυτών των δύο υπάρχουν διαφορές: περισσότερο sparkle οι Fralin, καλύτερα μεσαία οι Lollar. Είναι γενικά θέμα γούστου. Αν ψάχνεις σε φθηνότερους οι Q Pickups στο reverb ακούγονται τιμιότατοι στα clips. Γενικά τα vintage voiced strat σετ παίζουν σε αγγελίες από 120-130€ για Fender, 150-180€ για Seymour Duncan και 180-200€ για Fralin, Lollar και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Γι αυτό σου γράφουν ότι είναι χώμα η τιμή της Fender για το prewired pickguard.

Φήμες λένε πώς αν πάει η φάση καλά θα βάλουν και την Ελλάδα στο πρόγραμμα. Ήδη κυκλοφορούν προσχέδια της αφίσας:

Με δεδομένο ότι οι κιθαρίστες είναι ικανοί να τσακώνονται για το αν ένας Peavey 5150 είναι ίδιος με έναν Peavey 5150 με άλλο logo και πολύ περισσότερο με ένα Peavey 6105 (απλή αλλαγή ονόματος όταν αποχώρησε ο Van Halen), δεν αλλάζεις ΤΙΠΟΤΑ από ένα επιτυχημένο μοντέλο. Ούτε τη γραμματοσειρά στο logo.

+1 To Master of Puppets είναι ένα σημείο καμπής στο οποίο άλλαξε όλος ο ήχος όλου του σκληρού rock/metal, ή αν προτιμάς προστέθηκε μία πολύ σοβαρή εναλλακτική επιλογή στους Marshall. Οι Dual & Triple Recto είναι όλος ο ήχος του μοντέρνου rock των 90s από τους Soundgarden μέχρι τους Evanescence και από τους Rammstein μέχρι τους Radiohead. Σήμερα μπορεί στον σκληρό ήχο να έχουν επικρατήσει οι 5150 αλλά κι αυτοί δεν έχουν λιγότερο βάρος ή knobs. Το πιθανότερο, απλά η Gibson έχει τόσο κακό track record που όλοι την περιμένουν στη γωνία.

Ο Randall Smith, ιδρυτής και Chief Designer της Mesa Boogie εδώ και 55 χρόνια αποχωρεί από την εταιρεία η οποία ελέγχεται πλέον από τη Gibson. Υπάρχει έντονη φημολογία ότι η Gibson τον απέλυσε: https://guitar.com/news/industry-news/randall-smith-left-gibson-mesa-boogie/

Αν παίζεις έστω και κάποιες φορές με δύο χέρια, μπασογραμμή ή ακκόρντα και μελωδία ταυτόχρονα, το 61 βολεύει άπειρα περισσότερο. Αλλιώς είναι περιττό βάρος και όγκος, οπότε πας στο 49άρι.

Κιθάρα: Την πας σε έναν μάστορα, αλλάζει ποτενσιόμετρα με μετρημένα στα 500kOhm και βάζεις πάνω δύο μαγνήτες με χαμηλή έξοδο. Προτείνω ένα ζευγάρι Seymour Duncan 59 ως βέλτιστη λύση για δημοτικά, αλλά υπάρχουν και φθηνότεροι. Χορδές οι γνώστες προτείνουν flatwounds, οπότε πας σε LaBella. Τώρα με την πεταλιέρα, ένας καθαρός λαμπρός ήχος με λίγο reverb & θα είσαι οκ. Δες πχ τον ήχο του τύπου στην αρχή, βασισμένο σε έναν Fender Twin ενισχυτή:

Καλύτερα πολυεστέρας (που δεν είναι και ιδιαίτερα παχύς στις εδώ που τα λέμε) παρά αγυαλιστο νίτρο που σου μένει στα χέρια μόλις ιδρώσεις και η ποιότητα είναι λες και την έβαψε την κιθάρα μεθυσμένη μαϊμού? Αλλά ας πούμε ότι αυτό είναι θέμα γούστου. Οι H1 έχουν μαγνήτες επιπέδου Squier με μπάρα αντί για μαγνητικά pole pieces, μιλάμε για χάλι. Σε σύγκριση στις Classic Series παίρνεις τουλάχιστον κιθάρα με πραγματικούς Strat μονούς, vintage voiced, που μπορείς και να τους κρατήσεις. Άσε που με τα ίδια λεφτά παίρνεις Charvel με έβενο ταστιέρα και μαγνήτες Seymour Duncan. Τί συζητάμε;

Το θέμα είναι γιατί να του αρέσουν κάποιου αυτές οι κιθάρες. Σώματα από δεκαεφτά κομμάτια ξύλο, απαίσιοι μαγνήτες, χάλια φινίρισμα. Ένα USA στο headstock δεν αξίζει από μόνο του τόσα χρήματα.