kpeyos

Σορυ που πετάγομαι και χαλάω αυτήν την ωραία ατμόσφαιρα, αλλά μήπως είμαι ο μόνος που αυτό που κατάλαβε από το post ήταν μια καθόλα αθώα αναφορά στην έκθεση που θα πρέπει να επιδιώκει ο κάθε μη αυτιστικός καλλιτέχνης; Συμφωνώ ότι για κάποιους χρησιμοποιείται ο όρος συνθέτης καταχρηστικά - όχι για μένα πάντως, αυτά μου κάνουν κάργα για ωδειακά στεγανά. Συμφωνώ ότι ίσως το παράδειγμα με τους street artists χωράει κουβέντα κι εγώ πρώτος έθεσα κάποιους προβληματισμούς. Από 'κει και πέρα όμως δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος ξεπερνάει τόσο εύκολα τα εσκαμμένα της στοιχειώδους ευγένειας φτάνοντας σε σχεδόν σχιζοφρενικά συμπεράσματα που εμπεριέχουν εικόνες ανθρώπων που μανιπιουλάρουν και εκμεταλλεύονται τα αθώα μέλη κι επισκέπτες που διαβάζουν το post τους. Δεν θυμάμαι συγκεκριμένα post σου trolley αλλά θυμάμαι πως η γενική ιδέα που έχω αποκομίσει είναι ότι είσαι συγκροτημένο άτομο με υψηλό IQ και εκπλήσσομαι. Ελπίζω απλά να είχες μια κακή μέρα. ΥΓ: Ρε συ Κώστα, μέχρι πριν τρεις ώρες τους αγαπούσες τους χιπιδες, τωρα τί σε έπιασε;

Είμαι 36, δεν νομίζω όμως ότι θα χρειαζόταν ο πλυθηντικός έτσι κι αλλιως. Ελπίζω επίσης ότι το σχόλιο δεν είναι ειρωνικό και μου αναγνωρίζεις το δικαίωμα να ενοχλούμαι με το κάθε ημιμαστουρωμένο ρασταφαράκι το οποίο θεωρεί ότι έχει κάθε δικαίωμα να ηχορυπαίνει φαλτσαροντας επιδεικτικά με μια ακουστική της κακιάς ώρας ακριβώς στο σημείο όπου γνωρίζει πως οι άνθρωποι μαζεύονται για να δουν κάποιο άλλο αξιοθέατο με τρόπο που σαφώς δεν μπορεί κάποιος να αγνοήσει ακόμη κι αν θέλει. Οι χιπιδες ειναι σαν τις κατσαρίδες. Αντέχουν ακόμα και σε πυρηνική καταστροφή... Απλά μπορεί να αλλάζουν τα ονόματα και μην φοράνε πλεόν καμπάνες... ;D Τελευταία φορά ήμουν στην Βαρκελώνη τον Μάιο του 2007.

;D ;D ;D ;D ;D Καλά αυτό πάει για μετάφραση κι ανέβασμα στο "birds and moons" ως ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ πρώτη τέτοιου είδους κριτική για finish της PRS!!!

Τι να την κάνει την Tele...του φτιαξε η PRS μια signature που είναι σχεδόν το απόλυτο session όργανο (αν και αυτό θα μπορούσα επίσης να το πώ και για την CE24 και την Swamp Ash Special)...και είναι και πανέμορφη!

Η εμπειρία μου από το customer service και το technical service του συγκεκριμένου καταστήματος προ τετραετίας υπήρξε από δραματική έως τραυματική και βεβαίως ιδιαίτερα πολυέξοδη...Πραγματικά προτείνω οποιαδήποτε άλλη λύση ως περισσότερο ενδεδειγμένη...Μακριά από το service του Bon Studio για τον Θεό....

Πολύ ωραίο post. Aνακάλυψα επίσης ότι οι Nico Vega είναι μια πολύ αξιόλογη μπάντα. Thanks. Κρίμα βέβαια που οι street artists στην πλειοψηφία τους είναι απίστευτα ενοχλητικοί επιδειξίες με έντονες ναρκισισιτικές τάσεις - ιδιαίτερα στα μέρη που συχνάζουν χιπιδες όπως οι ράμπλες της Βαρκελώνης...

Κοίτα μια φορά μου έτυχε το βύσμα ενός συγκεκριμένου καλώδίου να είναι λίιιιιιιιιιιιιιιγο πιο κοντό και το υπερσπάνιο πανάκριβο πετάλι μου να μην παίζει...πήγα να τρελαθώ για κανα δυο ώρες και τελικά το ανακάλυψα σχεδόν κατά τύχη συνδέοντας ένα άλλο καλώδιο λίγο πριν το πάω στον τεχνικό... στην τελική όμως αν δεν βρεις τι έχει το πας σε έναν τεχνίτη. Αν αυτό σε παρηγορεί συνήθως τα πετάλια που χαλάνε από εσφαλμένη τροφοδοσία φτιάχνονται ευκολα. Αυτή τουλάχιστον είναι η δική μου εμπειρία..

Η ηχογράφηση της κιθάρας έχει φυσικά να κάνει με πολλούς παράγοντες... Μπορεί να ηχογραφείς μια rough ιδέα στο σπίτι σου ή στο home studio για να την παρουσιάσεις στα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος ή μπορεί να είναι δουλειά μιας ζωής η οποία τελικά θες να αποτυπωθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μπορεί να έχεις συνολικά ένα ελάχιστο budget ή να μην έχεις ιδιαίτερο πρόβλημα με το πού θα φτάσει το κόστος. Μπορεί να απευθύνεσαι σε κιθαριστικό κοινό και έτσι να χρειάζεσαι συγκεκριμένο hi end εξοπλισμό ή να είσαι lo-fi από άποψη και να χρειάζεσαι ελάχιστα. Mπορεί να ασχολείσαι με κάποιο ιδιαίτερο ηχητικά είδος ή να πρέπει να "κλωνοποιήσεις" έναν συγκεκριμένο ήχο και να χρειάζεσαι συγκεκριμένα εφέ ή μπορεί να ασχολείσαι με κάποιο παρακλάδι της rock ή της jazz που έχει ελάχιστες απαιτήσεις.

Ok, αν και μου φαίνεται πάλι ότι έχει να κάνει με άλλα κομμάτια του set up και των ρυθμίσεων παρά με τους ίδιους τους μαγνήτες. Πάντως για να μην το κουράζω κι εγώ τους συγκεκριμένους μόνο για πολύ ειδικά πράγματα θα τους έβαζα (randy,zakk,thrash). Για versatile που ζήτησε ο OP κι εγώ ήδη πρότεινα άλλες λύσεις...

Μιας και από προηγούμενα threads έγινε για άλλη μια φορά ξεκάθαρο ότι οι περισσότεροι ψάχνουν μια οικονομική λύση για να κάνουν τη δουλειά τους όσον αφορά την αγορά εφέ. Mιλήσαμε για mods αλλά ξεκάθαρα φαίνεται πώς υπάρχει και αρκετή διάθεση για DIY είπα να παραθέσω κάποια sites που γνωρίζω ως πολύ καλές πηγές για DIY κατασκευές με κάποια με έτοιμες πλακέτες, άλλα με ολοκληρωμένα σετ τα οποία συμπεριλαμβάνουν parts. Περιμένω και ιδέες από τους πιο έμπειρους του χώρου... Οι πλακέτες τους είναι πολύ της μόδας στα diy fora τελευταία... http://www.madbeanpedals.com/projects/index.html κλασικοί με κάποιες και με κάποιες σχετικά πιο πρωτότυπες κατασκευές... http://www.olcircuits.com/olckits.html και φυσικά η BYOC (built your own clone) http://www.buildyourownclone.com/ Eπίσης το παρακάτω που έχω δοκιμάσει. Είναι καταπληκτικό για μοντάρισμα του φθηνού σας wah (μιλάμε για κορυφαία των κορυφαίων ποιότητα)... καλύτερο αποτέλεσμα από wah των 250 ευρώ για τα δικά μου γούστα (very vocal, vintage voiced) http://dandyjob.com/product.php?id_product=15

Με συγχωρείς, θα ήθελα να ρωτήσω τί εννοείς με αυτό. Εγώ με τη μικρή μου εμπειρία από active μαγνήτες δεν είχα κάποιο θέμα, ούτε tone loss...

Nαι υπάρχει διαφορά. Όπως αν βάλεις locking πχ στην κιθάρα αυτή την αισθάνεσαι να σφίγγει και να γίνεται πιο άμεση στην αττάκα, έτσι κι αν βάλεις μια Tonepros σε μια Gibson συμβαίνει κάτι ανάλογο σε πολύ μικρότερο βαθμό βέβαια. Στις χειρότερες κιθάρες βελτιώνει και λίγο το sustain. (Οι καλές έχουν άπειρο από μαμά έτσι κι αλλιώς). Σε άλλους, κυρίως τους πιο hard rockers και πάνω αρέσει πολύ αυτή η μόντα. Εγώ προσωπικά τις σιχαίνομαι.

Έλα μωρέ εδώ άλλοι δίνουν 250000 ευρώ για ένα τριάρι στη Νίκαια (του Πειραιά όχι της Γαλλίας). Εμάς μας πειράξαν οι Gibson;

Κι αυτοί από το κοινό της LP luthiers θεωρούνται και μάλιστα από τους κορυφαίους. Δεν έχει σημασία τι πιστεύεις εσύ ή ποιά είναι τελικά η αλήθεια. Σημασία στην αγορά έχει το perception 's reality του συγκεκριμένου κοινού.

Καμία αντιστοιχία καταστάσεων. Δες πόσο έχει ένα αντίγραφο του Chris Derrig σήμερα και πες μου ποιά κιθάρα φτιαγμένη στα 50s από luthier εκτός της Gibson έχει μεγαλύτερη αξία από μια original της εποχής. Είναι άκυρο το παράδειγμα, αν και ο καθένας μπορεί να κάνει την εκτίμηση του για το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στο μέλλον. Εγώ πιο πιθάνό θεωρώ σε καμια 20ετία να κοστίζουν μόνο οι Holmes κανα πεντοχίλιαρο...

Συμφωνώ ότι κατ' αρχάς μιλάμε για ανόμοια κυκλώματα. Μπορεί να παίζουν πολλοί παράγοντες. Παρόλα το μεγαλύτερο wattage τείνει να ακούγεται σαν "όγκος" και "punch" και φυσικά όχι σαν μεγάλη διαφορά έντασης αφού για να διπλάσιάσεις την ένταση πρέπει να δεκαπλασιάσεις απ' όσο θυμάμαι την ισχύ. Στις περισσότερες των περιπτώσεων πολύ μεγαλύτερο ρόλο παίζει το sensitivity των μεγαφώνων της εκάστοτε καμπίνας σου στην τελική σου ένταση, παρά η ισχύς του ενισχυτή σου.

Μπορώ να πώ ότι καταλαβαίνω τί θες να πεις, αλλά εγώ σε πολλές περιπτώσεις το έχω δεί να μην ισχύει και σίγουρα στους active δεν το θεωρώ άξιο αναφοράς. Τέλος πάντων όμως ακόμη κι εκεί που ισχύει, τις περισσότερες τουλάχιστον φορές η αντιστάθμιση μέσω των controls του ενισχυτή είναι κάτι τουλάχιστον απλό. Δε χρειάζεται να γράφεις κεφαλαία για να μου τονίσεις κάτι το οποίο δεν είναι ούτως ή αλλως γενική αλήθεια αλλά προσωπική σου άποψη.

στους EMG; Εδώ αυτό δεν ισχύει ούτε στις αξιοπρεπείς passive υλοποιήσεις όταν έχουν και pots της προκοπής...

Καλύτερα λέω εγώ να τον πληροφορήσουμε με ακρίβεια και να αποφασίσει μόνος του. Να μάθει και κάτι σαν κάποιος που συμμετέχει σε μουσικό forum. Να του υπενθυμίσουμε επίσης οτι η κιθάρα έχει και volume άσχετα αν για κάποιους είναι πυρηνική φυσική να το χρησιμοποιήσουν. Mε τους EMG δε, λειτουργεί μια χαρά. Περισσότερο headroom στα καθαρά αν θέλει ας του προτείνουμε να πάρει ενισχυτή. Δεν χρειάζονται ανακρίβειες.

Το κοινό των LP δεν λειτουργεί έτσι. Οι τύποι θεωρούνται άριστοι luthiers και η κιθάρα σε καμία των περιπτώσεων δεν χάνει την μελλοντική της αξία, ακριβώς το αντίθετο - είτε της κάνεις ένα απλό refinish είτε ολόκληρο retopping. Είναι σαν να της βγάλεις τους original Burstbuckers και να της βάλεις ένα σετάκι Holmes. Θα χάσει σε αξία; Όχι βέβαια. Επίσης οι συλλέκτες που θέλουν την ακριβή ρέπλικα δεν ισχυρίζονται την ηχητική της ανωτερώτητα. Συνήθως είναι θέμα vintage accurate συλλεκτικότητας, στην χειρότερη αν μια κιθάρα προορίζεται για να παιχτεί (πράγμα σπάνιο για αυτές τις κιθάρες) είναι θέμα εμφάνισης ή και τρέλας. Έχω βέβαια παρακολουθήσει σε τέτοια fora και άνθρωπο που έκανε ανακατασκευή με retopping σε original Les Paul του '52. Αυτό ναι, είναι παρανοϊκο. Λυπήθηκα την κιθάρα που αντεξε με αξιοπρέπεια 60 χρόνια για να την βάλουνε τελικά...στην πλάνη.... :o

Είναι ένα κοινό λάθος να συγχέει κάποιος τη μεγάλη έξοδο με την ποιότητα των καθαρών ενός μαγνήτη κατ’ απόλυτη αντιστοιχία. Η έξοδος των EMG είναι αρκετές φορές μεγαλύτερη από αυτή ενός vintage style humbucker (έξι ή εφτά φορές περίπου) αλλά ακόμη κι έτσι δύσκολα μπορεί να υπερφορτώσει την είσοδο των περισσότερων ενισχυτών ιδιαίτερα των πιο μοντέρνων. Ακόμη όμως κι αν συμβεί κάτι τέτοιο υπάρχει το volume knob της κιθάρας που πολύ εύκολα μπορεί να μας λύσει αμέσως το πρόβλημα. Το ότι η υψηλότερη τιμή εξόδου έχει συνδεθεί με χειρότερα καθαρά όμως δεν είναι τυχαίο. Έχει να κάνει όμως όχι με την ίδια την τιμή της εξόδου αλλά με τον τρόπο με τον οποίο επιτυγχάνεται αυτή. Πιο αναλυτικά, στους passive μαγνήτες που χρησιμοποιούνταν και ακόμα χρησιμοποιούνται στην μέγιστη πλειοψηφία των κιθαριστικών εφαρμογών η υψηλότερη τιμή εξόδου έχει να κάνει με τον αριθμό των τυλιγμάτων του πηνίου ενός μαγνήτη. Όσο αυξάνεται όμως αυτός ο αριθμός με σκοπό να αυξήσουμε την έξοδο τα πρίμα «φιλτράρονται» εκτός και έτσι μειώνουμε ουσιαστικά την συχνοτική απόκριση του. Προσπαθώντας να αντισταθμίσουν την απώλεια αυτή οι κατασκευαστές για να δώσουν πίσω τα χαμένα πρίμα κυρίως χρησιμοποίησαν πιο ισχυρά μαγνητικά υλικά όπως τους κεραμικούς μαγνήτες τα οποία όμως επίσης σαν παρενέργεια επέφεραν και κάποιες άλλες αλλαγές περισσότερο ως παρενέργειες στην ηχητική ταυτότητα ενός μαγνήτη. Αυτές οι αλλαγές ιδιαίτερα στις πρώτες τους υλοποιήσεις θεωρήθηκαν και συνεχίζουν να θεωρούνται από την πλειοψηφία των κιθαριστών ως λιγότερο ευχάριστες ηχητικά, ιδιαίτερα στον καθαρό ήχο. Φυσικά η κάθε διαφορετική υλοποίηση ειδικά σήμερα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και το παραπάνω δεν μπορεί να είναι μια γενική αλήθεια για όλους τους κεραμικούς μαγνήτες, αντανακλά όμως τους συνειρμούς που γίνονται όταν κάποιος ξεκινάει να μιλάει για high output μαγνήτες. Εν ολίγοις δεν είναι το υψηλό output που θα μας δώσει «χειρότερα.» ή «καλύτερα» για κάποιον καθαρά αλλά ή συχνοτική απόκριση και η συνολική ηχητική ταυτότητα ενός μαγνήτη που το καθορίζει. Όλα αυτά βεβαίως ίσχυουν για passive μαγνήτες. Οι EMG 81/85 είναι μεν active μαγνήτες με πολύ διαφορετική κατασκευή η οποία όμως σαν συχνοτικό αποτέλεσμα έχουν παρόμοιο με αυτό των πλέον overwound passive μαγνητών. Αυτό χοντρικά σημαίνει ότι έχουν πολύ λίγα πρίμα και πάρα πολλά μεσαία. Για να το καταλάβει αυτό κάποιος καλύτερα αρκεί να συγκρίνει το resonant peak το οποίο είναι περίπου στα 2.5kHz στους EMG 81/85 όταν το resonant peak ενός hot passive humbucker είναι περίπου 5kHz, ενός vintage humbucker είναι περίπου στα 7kHz και αντίστοιχα ενός μαγνήτη Telecaster στα 9kHz. (Η σύγκριση είναι ανάμεσα σε μαγνήτες που προορίζονται για το bridge position). Εδώ αξίζει επίσης να αναφερθεί πως active μαγνήτες φτιάχνονται σε όλο το συχνοτικό εύρος δεν έχουν δηλαδή τόσο μεγάλους κατασκευαστικούς περιορισμούς όσο ένας overwound passive μαγνήτης αλλά δεν έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλείς στο ευρύ κιθαριστικό κοινό για έναν άλλο κυρίως λόγο. Λόγω της κατασκευής τους το δικό τους εγγενές ελλάτωμα είναι η παραγωγή λιγότερων αρμονικών που τους έκανε να ακούγονται λιγότερο «πλούσιοι» ηχητικά σε σύγκριση με τους passive στα αυτιά της πλειοψηφίας των κιθαριστών. Από κεί και πέρα το headroom του ενισχυτή γενικότερα και ειδικότερα του power section είναι λάθος να αναφέρεται εδώ μιας και δεν επηρρεάζει τίποτα απολύτως σχετικό με το θέμα μας. Eννοείται ότι ένας ενισχυτής με μεγαλύτερο headroom θα έχει περισσότερη ένταση στα καθαρά δεν έχει να κάνει με τους μαγνήτες.

Δεν θα είναι και το πιο ευέλικτο όργανο και μόνο αν λάβεις υπόψιν τους μαγνήτες του, οι οποίοι βέβαια πρέπει να προσθέσω ότι είναι πολύ ποιοτικοί αν σου αρέσει αυτό που κάνουν ειδικά για τέτοιας κατηγορίας όργανο. Απλά κάτι σε passive ηλεκτρικά και πιο "mainstream" είναι ηχητικά και σε βοηθάει αν θες να πειραματιστείς και με άλλα σετ μαγνητών, μια διαδικασία που ειδικά για κάποιον που ξεκινάει τώρα να την ψάχνει περισσότερο είναι και άκρως εκπαιδευτική αν έχει και έναν ενισχυτή που τον βοηθάει ανάλογα. Εγώ θα σου προτείνω σαν πολύ ποιοτικό όργανο να σκεφτείς και αυτήν: http://www.rondomusic.com/al3100silverburst.html στα μισά λεφτά με επίσης πολύ καλά specs + ένα σετάκι CTS pots + ένα ζευγάρι μαγνήτες (εγώ θα 'λεγα τους PRS DragonII από thomann αλλά επιλογές υπάρχουν άπειρες) το οποίο θα σε φέρει επίσης σε πολύ καλό επίπεδο. Για extra ήχους, οι συγκεκριμένοι μαγνήτες splitάρουν έξοχα και σε μονούς. Να προσθέσω απλά για την βέλτιστη πληροφόρηση ότι προσωπικά δεν την έχω πιάσει στα χέρια μου αλλά σπάει τα κοντέρ σε φόρα όπως το mylespaul και δεν έχω λόγο να αφισβητήσω την άποψη ανθρώπων που άνετα μπορούν να συγκρίνουν το συγκεκριμένο όργανο με τις πέντε δέκα Gibson που έχει ο καθένας τους...Τους μαγνήτες τους έχω ακούσει φυσικά και τους προτείνω σαν Νο1 μαζί με τους Pearly Gates για όλες τις LP copies.

Oi VOS είναι σχετικά κάτι κοινό. Λίγες μάλλον είναι προορισμένες να αποκτήσουν συλλεκτική αξία στο μέλλον - κάποιες signature κ.λ.π. Aπό την άλλη τέτοιου είδους κιθάρες ή της Guitar Clinic ή του Keebler ή του Florian Jaeger έχουν σαφώς καλύτερες προοπτικές... Η Gibson δεν μπορεί π.χ να στοκάρει brazilian rosewood που είναι απαγορευμένο στις ΗΠΑ ούτε και γουστάρει να χρυσοπληρώνει luthiers που θα βγάζουν περισσότερα απ ότι θα βγάζει το ίδιο το εργοστάσιο στην κάθε κιθάρα...

Σαφώς κι από ενα σημείο και μετά δεν μιλάει κανείς για ποιότητα ήχου αλλά τίθεται μόνο το θέμα της συλλεκτικότητας. Ξέρεις τί είναι να αγοράσεις σήμερα μια τέτοια κιθάρα και σε είκοσι αν θες χρόνια να κοστίζει όσο μια κοστίζει σήμερα μια replica του Max ή του Chris Derrig; (κάνε κι ένα google σ' αυτούς να σου πέσουν τα σαγόνια)...Έτσι ακριβώς όπως τιμολογείται μια Tele του '52 στις 30000 και μια LP του '59 στις 500.000, με αυτή την λογική τιμολογούνται κι αυτές οι κιθάρες.

+1 αν και πιστεύω ότι αξίζει να το προσπαθήσω...