kpeyos

Αν δεν έγραφε "LAKLAND" το συγκεκριμένο θα ορκιζόμουν ότι είναι το παλιό ΕΚΟ του θείου μου που το κάναμε προσάναμα για τ' αρνί πριν δυο τρία χρόνια... ;D ;D

Bump για το πιο ιδιαίτερο thread των τελευταίων ετών στο noiz...

Γιατί σε βάθος χρόνου ένα όργανο με καλύτερο playability και ήχο κοστίζει λιγότερο. Με λίγα λόγια από αυτά που διαβάζω το συγκεκριμένο μπάσο δεν θα χρειαστεί τίποτα παραπάνω σαν αναβάθμιση. Στο VM ούτε τα ηλεκτρικά, ούτε και το μπράτσο του με ενθουσίασαν ιδιαίτερα. Θα έλεγα ότι ήταν στο ίδιο επίπεδο με τα SX των 150 ευρώ, αν δεν ήταν και λίγο καλύτερα τα SX. Μάλιστα τα SX ήταν και τα πρώτα μπάσα που κοίταξα για να σου προτείνω, αλλά δεν βρήκα PJ. Αυτό δεν σημαίνει ότι με ένα VM δεν θα κάνεις την δουλειά που περιγράφεις, σημαίνει απλά ότι το ESP για μένα το αξίζει το έξτρα κατοστάρικο. Στα συν ότι η τιμή του Thomann είναι εξαιρετική για το συγκεκριμένο όργανο.

Εγώ πάντως αν ήταν κι έφτανα στα 300+ για PJ θα σκεφτόμουν πρώτο αυτό: http://www.thomann.de/gr/esp_ltd_vintage204_rw.htm ειδικά λόγω των αποθεωτικών κριτικών που έχει στο talkbass συγκρινόμενο με Vintage Modified. Χρωματικά τα γούστα μου είναι πιο κοντά σε αυτό, http://www.thomann.de/gr/esp_ltd_vintage204_mn.htm (με μαύρο pickguard).

Ναι βέβαια το άρθρο του studio54 είναι κατά τη γνώμη μου απλά μια άποψη. Οποιοσδήποτε έχει παίξει κάποιες Norlins και Gibson Historics αντίστοιχα εύκολα μπορεί να χαμογελάσει διαβάζοντας το. Ακόμη και αυτοί που τους αρέσει ο ήχος των T-Tops (και δεν είναι και πολλοί εδώ που τα λέμε) θα συμφωνήσουν ότι πολλές φορές (όχι όλες αλλά τις περισσότερες) τόσο το φυσικό resonance τσουγκράνας όσο και τα απαράδεκτο playability, ακόμη και τα looks που είχαν οι Norlin δεν είχαν καμιά σχέση με τις κιθάρες που έγραψαν ιστορία στο British Blues και που ουσιαστικά διαιώνισαν τη φήμη και την ιστορία της συγκεκριμένης κιθάρας μέχρι τις μέρες μας και στις οποίες βασίζονται πάνω κάτω οι σημερινές Historics. Θα διαφωνήσω επίσης με το άρθρο για την αποτυχία των Les Paul τη δεκαετία του '50 και θα πρέπει απλά να σκεφτούμε ότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν καν οι κατάλληλοι ενισχυτές για τέτοιες κιθάρες. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι τόσο η Norlin Gibson όσο και η Fender την δεκαετία του '70 έβγαλαν μάλλον τις χειρότερες κιθάρες τους (για την Gibson μάλλον τα χειρότερα όργανα που έχω πιάσει ήταν των αρχών των 80s).

Περαστικά και πάντα χρήσιμη η άποψη των εμπειρότερων...Πάντως το να είναι "εντελώς Custom" και να πωλείται στο Guitar Center θα μου επιτρέψεις να πώ πως το αποκλείω πάραυτα. Αν ήταν κάποια φθηνότερη Guitar Center Edition α) Θα το ήξερα :) β) Μάλλον θα είχε κάποια ειδική σήμανση στο serial no.

Επίσης θεωρώ ότι για τα λεφτά του (γύρω στη μισή τιμή) ο Kustom Defender δεν απέχει και πολύ στα καθαρά από έναν HRD. Με ένα καλύτερο μεγάφωνο μπορεί να είναι και καλύτερος του.

Ο οποίος φίλος παραθέτει το post μου...Δεν παρεξηγήθηκα φυσικά ούτε το παίζω δικηγόρος κανενός και ελπίζω και 'συ να μην το πήρες στραβά. Απλά εξηγώ ότι δεν πρέπει να κρίνουμε εξ ιδίων το τί είναι ακριβό και φθηνό. Μπορώ να σου φέρω άπειρα παραδείγματα, αλλά απλά μπορώ να σου πώ αυτό: Το να αγοράσεις και να δοκιμάσεις μια Gustavsson για να κρίνεις αν αξίζει ή όχι είναι σχεδόν τζάμπα, μιας και δεν έχω δεί κάποιον στα ξένα fora να δυσκολέυεται να την μεταπωλήσει όσο ή σχεδόν όσο την αγόρασε. Επίσης μπορεί κάποιος να την αγοράζει σαν επένδυση. Υπάρχουν παραδείγματα τέτοιων "ακριβών" Les Pauls που μέσα σε δύο-τρεις δεκαετίες πενταπλασιάστηκε η αξία τους για διάφορους λόγους. Τέλος πάντων ας κάνει ο καθένας αυτό που πιστεύει. Στην τελική δεν χρειάζεται να απαξιώνουμε κάτι για το οποίο δεν έχουμε καμία προσωπική άποψη. Ναι, την πουλούσε για Gibson Custom του 2005

Πως μπορείς να κρίνεις τον άλλο αν τα παραλεέι ή όχι. Είπαμε, κάποιος μπορεί να έχει να διαθέσει δεκαχίλιαρα για το χόμπυ του κι άλλος να μην έχει να φάει... Τί να πούν δηλαδή αυτοί που σήμερα δίνουν κοντα στα 800.000 για μια '59άρα...

Όχι δυστυχώς. Το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι ότι αν μεγένθυνες πολύ τις φωτό θα έβλεπες ότι τα πλαστικά pickups rings είχαν κενά γύρω από τους μαγνήτες σαν τα φθηνότερα replacement parts που βρίσκει κανείς στην αγορά. Επίσης το diamond inlay στο headstock έδειχνε λίγο μικρότερο (αλλά όχι τόσο όσο σε άλλες ρέπλικες) απ' ότι στις κανονικές Custom που σταματάει σχεδόν πάνω από το Truss Rod Cover. Πάντως νομίζω ότι αν δεν ήταν για την rosewood ταστιέρα εκ πρώτης όψης δεν θα έδειχνε ύποπτη... Το χειρότερο είναι ότι ο τύπος έλεγε ότι η κιθάρα είναι ελεγμένη ως γνήσια από το μαγαζί που αγοράστηκε (Guitar Center) και είχε ebay feedback 99,5%.

Πάντως οφείλω να παραδεχτώ πως είναι γρήγοροι οι τύποι...(του ebay) Όσον αφορά τα σχόλια για την τιμή πρέπει να το δούμε σχετικά...εμένα αν π.χ μου περίσσευαν τα δεκαχίλιαρα μπορεί να έδινα και κανένα στον κ. Gustavsson για να δώ τι παίζει με μια Bluesmaster έστω κι αν αυτό που μπορεί στην τελική να κέρδιζα να ήταν ένα 10% σε ποιότητα ή ήχο. Απ' την άλλη αν ήμουν πιτσιρικάς, άνεργος και δεν είχα ούτε ν' αλλάξω κάλτσες και τα 500 ευρώ που κάνει μια ξεπιφων θα μου φαίνονταν αστρονομικό ποσό...

http://www.ebay.com/itm/2005-Gibson-Les-Paul-Custom-Left-Handed-Electric-Guitar-Gold-Hardware-Nice-Lefty?item=190650324107&cmd=ViewItem&_trksid=p5197.m7&_trkparms=algo%3DLVI%26itu%3DUCI%26otn%3D5%26po%3DLVI%26ps%3D63%26clkid%3D6869926560209698360 Ο τύπος ισχυρίζεται ότι η κιθάρα είναι αυθεντική και ζητάει 3300 δολλάρια... Βέβαια προσωπικά δεν έχω δει Gibson Custom με ανοιχτόχρωμη καφετί (μπλιαχ) Rosewood ταστιέρα όπου τα τάστα εξέχουν πάνω από τα binding και το harware (ειδικά η tuneomatic) να δείχνει τόσο cheapικο. To χρώμα είναι επίσης περίεργο, αλλά OK δεν είμαι και σίγουρος ότι δεν υπάρχει σαν απόχρωση της Gibson...Πάντως τα κραγμένα στοιχεία όπως τα two piece μπράτσα (με το κολλημένο headstock) η εντελώς κλίση του headstock και το λογότυπο καθώς και τρίβιδο αντί για δίβιδο truss rod cover έχουν ήδη διορθωθεί από τους αντιγραφείς...Θα πρέπει να είμαστε 1000% σίγουροι μου φαίνεται πια για να κάνουμε μια αγορά Gibson εκτός νόμιμων αντιπροσώπων...

Με αφορμή κάποια projects που έχω τα οποία έχουν βγεί πολύ καλά από άποψη ήχου αλλά πάσχουν από λίγο ως πολύ σε αισθητική αναρωτήθηκα αν υπάρχει κάποιος στην Ελλάδα που να ασχολείται αποκλειστικά ή εν μέρει με το re-housing πεταλιών έτσι ώστε κι αυτά να μην αισθάνονται κόμπλεξ δίπλα στα vintage και boutique αδερφάκια τους... Δεν ζητάω υπερβολές με engraving τύπου Fromel ή Μoolon αλλά ούτε φινιρίσματα λούνα πάρκ τύπου Landgraff ή Zvex. Αν έχετε κάτι υπόψιν θα με ενδιέφερε πολύ να το μάθω. Θα προτιμούσα να είναι από Αθήνα...

To μπλε είναι ένα put a Dr. Scientist Put a Bird on it Verberator Dr. και το κίτρινο ένα HBE Detox EQ...

Ουσιαστικά πρόκειται για παραλλαγές στο ίδιο θέμα. Οι AlNiCo II είναι πιο πρίμάτοι και σκαστοί. Αν θεωρείς ότι η κιθάρα σου ακουστικά είναι μουντή ή boxy ή δεν έχει αττάκα είναι προτιμοτερο να πας σε αυτούς. Οι DiMarzio είναι μια "σφιχτή" ηχητικά version ενός PAF ήχου, με χαρακτηριστικά και αρκετά τονισμένα μεσαία για τέτοιου είδους μαγνήτη, περισσότερο full range από τους AII. Απευθύνεται σε πιο ισορροπημένα όργανα. Το πιο χρήσιμο εδώ θα ήταν να μας ελεγες γιατί θέλεις να αλλάξεις τους μαγνήτες που έχει επάνω η κιθάρα.

Κατ' αρχάς εγώ μιλάω γενικά και αναφερόμενος σε πραγματικές συνθήκες και εξοπλισμό ενώ εσύ συγκρίνεις με γνώμονα στουντιακές και γενικά ιδανικές καταστάσεις θέτοντας ως παράδειγμα έναν καλλιτέχνη ο οποίος έχει έναν από τους πιο επεξεργασμένους κιθαριστικούς ήχους όλων των εποχών. Σίγουρα βέβαια και τα γούστα μου μπορεί να διαφέρουν από κάποιου άλλου. Είναι λοιπόν πιθανό σε κάποιον να αρέσει περισσότερο απ' ότι αρέσει σε μένα ένας αναιμικός και "hollow" μονός και να μπορεί να τον χρησιμοποιήσει ταυτόχρονα στο ίδιο κομμάτι μαζί με τον διπλό. Στο προηγούμενο post μου εγώ παλώς ανέφερα τον μόνο ίσως τρόπο από αυτούς που έχω ακούσει ο οποίος όντως μπορεί να δώσει 5 χρήσιμους ήχους σε κιθάρες με δυο μαγνήτες ακόμη και μέσα στό ίδιο κομμάτι. Επίσης μπορεί να κάνω και λάθος και ο συγκεκριμένος μαγνήτης να έχει κάποια πατέντα και να ακούγεται όντως αξιοπρεπώς splitαρισμένος. Έτσι κι αλλιώς μίλησα γενικά, εξάλλλου προανέφερα ότι η αντίσταση δεν μας λέει πάντα την αλήθεια. Παρόλα αυτά με αφορμή το τελευταίο σου post έψαξα λίγο στο net αν και υπάρχουν ελάχιστα πράγματα για τον συγκεκριμένο μαγνήτη splitαρισμένο. Στο μόνο σχετικά αξιοπρεπές clip που βρήκα, αυτό που άκουσα δικαιολογεί την άποψη του προηγούμενου post μου. Για budget μαγνήτες δυστυχώς δεν γνωρίζω.

Αν θες να σου σπλιτάρει ο μαγνήτης κατ' αρχάς θα πρέπει να έχει χρήσιμο output σαν μονός. Αυτό πρακτικά (και με πολλές προϋποθέσεις) σημαίνει ότι πρέπει ο μονός να έχει μια αντίσταση πάνω από 5k. Άρα ένας "παραδοσιακός" διπλός θα πρέπει να έχει πάνω από 10k αντίσταση. Αυτό αυτόματα αποκλείει όλους σχεδόν τους vintage output, PAF clone humbuckers οι οποίοι σχεδόν πάντα φτάνουν max τα 8-8,5k. Επίσης αν βάλεις έναν μαγνήτη 10k στο neck δεν θα είναι πολύ χρήσιμος σαν διπλός στο neck μιας και θα μπουκώνει/λασπώνει ενώ θα πρέπει να αλλάξεις και τον bridge με έναν γύρω στα 12k για να διατηρείς μια ισορροπία μεταξύ των διαφορετικών θέσεων της κιθάρας. Υπάρχει η λύση των μαγνητων με mismatched coils όπως οι Fralin Unbuckers http://www.fralinpickups.com/humbuckers.asp#un Αυτοί όταν σπλιτάρουν διατηρούν τον μαγνήτη με το μεγαλύτερο output. Εκεί βέβαια δεν έχεις 100% humbucking, κάποιος θόρυβος περνάει ακόμα και όταν τον έχεις ως διπλό. Ενδιαφέρουσα ιδέα σε Epi είναι να αλλάξει όλο το σετ με μαγνήτες PRS είτε με Vintage Bass/HFS είτε με Modern Eagle και να κάνει με push pull το ίδιο switching με μια CE24 (το μόνο switching που δίνει πέντε χρήσιμους ήχους ταυτόχρονα σε κιθάρα με δύο μαγνήτες IMHO, μιας και δεν χρησιμομποιεί μόνο του τον μονό τον neck των 8k αλλά σε συνδυασμό με έναν πολύ πιο hot bridge). Στα συν ότι οι Epi επωφελούνται από τα αυξημένα μεσαία των μαγνητων της PRS...

Κατ' αρχάς απ' όσο γνωρίζω δεν υπάρχει mini humbucker με ειδικά pickup rings ώστε να μπορεί να αντικαθιστά έναν full size humbucker. Το πιο κοντινο που μπορείς να κάνεις είναι να βάλεις έναν TV Jones Classic με English mount (όχι humbucker mount) στη γέφυρα που είναι επίσης αρκετά πιο "στενός" ηχητικά και έρχεται με ειδικά pickup rings για να χωράει σε full humbucker cavity. Βέβαια Firebird μαγνήτης, δεν είναι. Δεύτερον δεν χρειάζεται να πας σε ιδιαίτερα εξωτικές λύσεις όσον αφορά τον Humbucker Sized P90. Τόσο η Gibson όσο και ο Seymour Duncan βγάζουν πολύ καλούς μαγνήτες (και πολύ κοντινούς ηχητικά). Και εκεί βέβαια όπως επιβεβαιώνει και ο "Guru" των P90s Jason Lollar λόγω της διαφορετικής γεωμετρίας η οποία πάιζει πολυ μεγάλο ρόλο στον τελικό ήχο ενός μαγνήτη δεν θα έχεις ακριβώς την αττάκα ενός P90. Το αποτέλεσμα είναι πολύ πιο "σφιχτό" περισσότερο σαν overwound μονο με παρόμοια συχνοτική απόκριση. Το Vibramate προσωπικά θεωρώ ότι δείχνει κάτι περισσότερο από άθλιο. Αν θες bigsby, βάλε bigsby.

Πάντως εμένα τώρα τελευταία με εντυπωσίασε για τα λεφτά του to Golden Age Projects R1 Active Mk2...

Εντάξει, σε σχέση με τα δυο Classic Vibe (Jazz) που έχω πιάσει στα χέρια ίσως λίγο καλύτερο μπράτσο όπως είπα και πρίν. Τα classic vibe είχαν καλύτερη γέφυρα, αλλά τη γέφυρα έτσι κι αλλιώς την αλλάζει κανείς πάμφθηνα. ['Eναρξη offtopic] Παρεμπιπτόντως το SX που μου έδωσες με πολύ υπομονή (για να βρεθούν σε πραγματικά πολύ φθηνή τιμή τα διάφορα parts από διάφορα fora του εξωτερικού) έγινε ένα ωραιότατο partcision με Musickraft maple μπράτσο, Sheptone Vintage P μαγνήτη, CTS ποτενσιόμετρα, Cornell Dubilier PIO cap και Wilkinson Vintage Style γέφυρα...τώρα θα του αγοράσω και ένα σετάκι 110 LaBella Deep Talkin' και είναι Super!!!!!!!!!!!!!! [Τέλος Offtopic]

Εάν είσαι από Αθήνα κατέβα Μοναστηράκι και δοκίμασε κάποιο SX. Eίναι ίδιο ποιοτικά με τη σειρά Classic Vibe της Squier (τα Squier υπερτερούν λίγο στη γέφυρα, από την άλλη το μπράτσο του SX μου αρέσει λιιιιιγο περισσότερο). Γλυτώνεις σχεδόν 150 ευρώ συν το ότι δοκιμάζεις το όργανο. Σημειωτέο είναι πως με αυτά τα λεφτά που γλυτώνεις μπορείς να αλλάξεις όλα τα ηλεκτρικά με Fender standard μαγνήτες, CTS ποτενσιόμετρα και τη γέφυρα με μια ωραιότατη Wilkinson με brass sadles και να έχεις ένα πολύ, πολύ ανώτερο μπάσο από το stock Classic Vibe.

Οι κριτικές όλων των Marshallheads για τις current production συμφωνoύν πιστεύω στις SED Winged "C". Αν θέλεις πιο καθαρό ήχο ή περισσότερο volume και headroom μπορείς εναλλακτικά να πας σε JJ EL34L αλλά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο ηχητικά. Καλό είναι για περιπτώσεις ηχογραφήσεων να έχεις κι ένα NOS σετάκι Mullard πρόχειρο κατά την ταπεινή άποψη. Πρόσφατα άκουσα ένα ζευγάρι XF2 και μπορώ να πώ ότι υπάρχει όντως διαφορά "μεταξύ πλυμένου και πραγματικά καθαρού"...

O Tone Zone δεν έχει έλειψη πρίμων. Το μόνο που μπορεί να σε ενοχλήσει είναι ότι ο ήχος του είναι λίγο cocked wha φάση. Αλλά αυτό είναι κάτι επιθυμητο από πολλούς high gain κιθαρίστες (κάποιοι αφήναν και τα wha πατημένα τέρμα στις πιο extreme καταστάσεις των 80s, ο TZ φυσικά δεν είναι τόσο extreme). Πάντως μπορεί να πάιξει άνετα οποιοδήποτε είδος σε Ibanez απο απομίμιση LP hard rock ήχους μέχρι Megadeth. Για τον Super Distortion διαφωνώ. Oι Gibsonομαγνήτες κάνουν σχεδόν πάντα μόνο σε Gibson. Καλά θα μου πουν κάποιοι αμα τους πλακώσεις στα γκάζια...ο Kurt τους έβαζε και σε Jaguar...Τέλος πάντων απλά για να μην παίζει η κιθάρα λες και την περασες από High Pass Filter καλό είναι να αποφεύγονται. Και το αντίθετο βέβαια ο Τone Zone όντως είναι μπασοβαρύς και boomy στις Les Paul. Για το neck κι εγώ προτείνω Paf Pro. Εντελώς διάφανος μπορεί να πάρει επάνω την "μανα του και τον πατέρα του" από γκάζια και effects και παρόλα αυτά να μην λασπώνει με τίποτα. Δυστυχώς οι σχέσεις μου με τις συγκεκριμένες κιθάρες και μαγνήτες σταμάτησαν κάπου στις αρχές της προπερασμένης δεκαετίας...οπότε μάλλον οι πιο εκσυχρονισμένοι θα σε βοηθήσουν περισσότερο. Εγώ απλά παραθέτω αυτά που ξέρω μιας και αναφέρθηκες στα πιο "κλασικά" μοντέλα του DiMarzio που τυγχάνει κι έχω ακούσει (για αρκετά χρόνια).

Δεν είναι πυρηνική φυσική. Βγάλε τον ενισχυτή από την πρίζα, ξεβίδωσε το μεταλλικό περίβλημα της λάμπας περιστρέφοντας το αντίθετα από τη φορά του ρολογιού και άλλαξε την προενισχύτρια.

Με αφορμή αγγελία που έχει μπεί στο forum και μετά από αρκετό ψάξιμο θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στα "Signature" basses. Τα πραγματικά μοντέλα αυτής της Καναδέζικης εταιρίας βρίσκονται εδώ: http://www.oocities.org/signatureguitar/#model Αυτή η εταιρία συνεπώς ποτε δεν έφτιαξε Jazz ή P basses. Τα parts που πωλούνται στο ebay πιθανολογείται ότι είναι rebranded SX Parts. Μπορεί να μην είναι κακής ποιότητας σαν parts αλλά οι τιμές τους φυσικά είναι παραφουσκωμένες λόγω της παραπάνω απάτης. Εδώ όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει περαιτέρω λεπτομέρειες... http://www.talkbass.com/forum/f8/350$-old-signature-excalibre-brand-bass-should-i-buy-544783/