kpeyos

Εντάξει δε νομίζω πως υπάρχει αριστερός που υποστηρίζει σοβαρά το σοβιετικό μοντέλο και τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Κι εγώ έχω πάει σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ από το '94 έως το '03 αρκετές φορές και μπορώ να πιστοποιήσω την απέραντη ανέχεια αλλά και το επίπεδο που διέκρινε τους ανθρώπους το οποίο ήταν πολύ υψηλότερο από τον αντίστοιχο των μέσων Ελλήνων του 2013 για ό,τι αξίζει αυτό. Ως προς αυτό λοιπόν δεν μπορώ να κατανοήσω την παραβολή αντίστοιχων παραδειγμάτων. Ξαναγράφω ότι δεν υπάρχει καμιά πανάκεια μέσα από τις ιδεοληψίες. Όλα τα πολιτικά συστήματα ευαγγελίζονται την πρόοδο και την ευημερία του μεγαλύτερου συνόλου της κοινωνίας όταν εφαρμόζονται ιδανικά. Είναι όπως οι θρησκείες, απλές ιδεοληψίες στη βάση τους. Στην πράξη η επιτυχία τους στηρίζεται στο κατά πόσο ένα συγκεκριμένο σύνολο μπορεί να της εφαρμόσει επιτυχώς. Ο καθένας μπορεί να έχει φυσικά τις απόψεις του πάνω στο θέμα, οι οποίες όμως μάλλον στηρίζονται σε διαίσθησεις της μαζικής ψυχολογίας παρά συνάγονται από λογικά επόμενα. Επίσης δεν καταλαβαίνω και γι αυτό δεν πολυσυμμετέχω κιόλας γιατί αυτά να συζητιούνται σε ένα φορουμ μουσικής τεχνολογίας, στο οποίο μάλιστα απ' ότι φαίνεται η γνώμη του 95% συμπίπτει ενώ το υπόλοιπο 5% απλά θυματοποιείται ενώ υπάρχουν άπειροι χώροι με πολιτικό προσανατολισμό που μπορούν να γίνουν πολύ πιο ουσιαστικοί διάλογοι. Μια κοινωνική προσφορά επίσης σε όσους έχουν υπερπολλαπλάσια post περί πολιτικοκοινωνικών θεμάτων παρά συνεισφορά σε θέματα μουσικής τεχνολογίας καθώς και σε όσους ψάχνουν ένα chat για να περνάν την ώρα τους. Εδώ θα περάσετε πολύ πιο ωραία: https://twitter.com/

Κοίτα τώρα με την σταθερότητα που είχε το τότε νόμισμά μας δεν μπορώ θυμάμαι απο χρονιά σε χρονιά τις διαφορές στις τιμές. Σου είπα για '95 γιατί τότε αγόρασα κι εγώ την πρώτη μου ηλεκτρική και θυμάμαι τιμές: Αμερικάνα 180-200 χιλ. Γιαπωνέζα 130-160 Μεξικάνα 100-120 περίπου.

Αν μια Custom Shop πουλιέται στα 1500 και μια Signature sta 1100 συμφωνα με τις εδώ αγγελίες πάντα, από 900 και κάτω.

Περίεργο, εγώ στην Αθήνα την δεκαετία του '90 τις θυμάμαι κοντά στις 100.000 δρχ. Μια Am. Std Plus το '95 κόστιζε 180.000 στα γνωστά μας Αθηναϊκα φαρμακεία της Χαριλάου Τρικούπη. Μου φαίνεται τουλάχιστον εξωφρενική η τιμή. Μπας και πρέπει να παμε να ανάψουμε καμιά λαμπάδα στον Άγιο Θωμα τον Γερμανό;

Οι παλιότερες Μεξικάνικες strat που γράφουν "Made In Mexico" μπροστά στο headstock έχουν κατά τη γνώμη μου χαμηλότερη αξία και είναι πιο κοντά στις σημερινές Squier Vintage Modifed απ' 'οτι είναι στις σημερινές μεξικάνικες Std. Το πλεονέκτημα όμως που έχουν οι παλιές Μέξικο είναι πως αν σου αρέσει το σώμα σαν resonance, πιθανότατα μπορείς με μεγαλύτερη σιγουριά να φτιάξεις μια καλή partscaster αλλάζοντας το μπράτσο με ένα καλό Musikraft, USCG ή Warmoth από τα πολλά που θα βρεις στο νετ μεταχειρισμένα. Σαν τιμή όμως, προσωπικά πάντα, με τίποτα δεν θα έδινα πάνω από 250 ευρώ για "Made In Mexico" Fender. Υπολογίζοντας ότι ένα ποιοτικό μπράτσο και μαγνήτες/pots για να την κάνω κιθάρα επιπέδου θα μου στοίχιζαν το ελάχιστο άλλα 300 ευρώ σημαίνει ότι και πάλι είναι οριακό αν αξίζει τον κόπο. Σίγουρα δεν αξίζει τον κόπο να φτιάξει κανείς μια parts που θα έχει στοχίσει περισσότερο από μια καλή μεταχειρισμένη Am Std η οποία μπορεί σήμερα να βρεθεί ώς και 650 ευρώ στις αγγελίες. Ίσως βασικά να συμφέρει περισσότερο να την "σπάσεις" σε parts για να φύγει και πιο εύκολα και έτσι ίσως βγάλεις και κάτι παραπάνω - ας πούμε 180 το σώμα με το hardware, 80 το μπράτσο με τα κλειδιά και 30 το pickguard κομπλε με μαγνήτες είναι τιμές στις οποίες μάλλον θα πουλήσεις γρήγορα και χωρίς να χρειάζεται να "πιασεις Κώτσο" καναν πιτσιρικά. Αλλιώς μπορείς να επιλέξεις και να την κρατήσεις και να κάνεις εσύ το project. Κυρίως σε τάστα, nut και ηλεκτρικά πάσχουν αυτές. Οπότε ανάλογα κοιτάς αν σε συμφέρει να αλλάξεις τάστα, nut ή να πας σε καινούργιο μπράτσο, βάζεις και τους μαγνήτες που γουστάρεις και είσαι κομπλέ.

Κοίτα, υπάρχει το Octron της FoxRox που αναφέρθηκε και πιο πριν και που είναι μια ενδιάμεση κατάσταση μιας που έχει χροιά που θυμίζει Octavian αλλά προσφέρει και μία οκτάβα κάτω. Βέβαια είναι πανάκριβο και δεν το έχω ακούσει από κοντά για να σου μεταφέρω τυχόν περιορισμούς ή ιδιαιτερότητες. Κατά τ' άλλα: και τα Octavian και τα POG κάνουν κατά τη γνώμη μου για alternative καταστάσεις. Με το Octavian μπορείς να ανοίξεις και το Gain του, το οποίο σημαίνει βέβαια ότι δεν θα έχεις τόσο πολύ το εφέ της οκτάβας και συνδυάζοντάς το με άλλα Fuzz γερμανίου ή πυριτίου να έχεις μέχρι και διάφορες αποχρώσεις Superfuzz. Από τα POG κατ' αρχάς μου άρεσε το v1 και καθόλου το v2 το οποίο ακούγεται εντελώς "πλαστικό" και συνίστανται αν θες να πας προς White Stripes / Kills μεριά.

Όχι, δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο... από τη στιγμή που έχεις ήδη fuzz πήγαινε σε καθαρο octavian...

Αν και δεν έχω ακούσει από κοντά το Octafuzz της Fulltone από την περιγραφή μου φαίνεται Hendrixoπέταλο οπότε μάλλον προσωμειώνει το Tycobrahe Octavia το οποίο ουδεμία σχέση έχει με πετάλια τύπου POG, Whammy, Harmonizer, Boss OC κλπ. To octavia είναι ένα πολύ ιδιαίτερο πετάλί το οποίο υπο ορισμένες συνθήκες (12 τάστο και κάτω, neck μαγνήτης με το χαμηλότερο output που γίνεται, κλειστό tone κλπ, ελαφρό pick attack) σου δινει μια οκτάβα υψηλότερη σε τονικότητα αλλά με πολύ ιδιαίτερο τρόπο και χαρακτηριστικό ήχο. Συνήθως μπαίνει πρώτο στην αλυσίδα γιατί άμα το γκαζώσεις με κάτι άλλο "το χασες το κορμί πατριώτη". Βέβαια η περιγραφή μάλλον είναι φτωχή για να σου περιγράψω ακριβώς τον ήχο και πως αυτός συνδυάζεται κατόπιν με ένα fuzz...

* Το μεγαλύτερο μέρος του buzzing στις εγγραφές με computer συνήθως προέρχεται από την αλληλεπίδραση μαγνητών κιθάρας και computer monitor. Κάποιοι προτείνουν μάλιστα να έχεις το monitor κλειστό. To ίδιο μπορεί να συμβεί και με μια απλή τηλεόραση, αν παίζεις και την έχεις ανοικτή. ** Δεν μου έχει τύχει, θεωρητικά τα δυναμικά δεν θα έχουν μεγάλο θέμα. Κάποια άλλα πιο ευαίσθητα όπως τα ribbon σίγουρα θα καταστρέφονταν. Αλλά γιατί να ξεχάσεις ανοικτό κάτι που δεν θα χρειαστείς να χρησιμοποιήσεις ποτέ;

Καλύτερα να μην πας σε κάτι με πολλά γκάζια. Με τα καθαρά fenderάκια θα έχεις λιγότερα προβλήματα ότι και πετάλι να τους καρφώσει ο καθένας που θα έρχεται στο studio. Θα προτείνω κι εγώ έναν Hot Rod Deluxe ως κλασικό all around ενισχυτή ο οποίος είναι και "σκυλί'. Και για μπάσο τα φθηνα μοντέλα της Ampeg είναι πολύ καλά και με κλασικό ήχο. Οι Orange είναι περίεργοι ενισχυτές. Σε κάποιους αρέσουν πολύ, σε άλλους καθόλου. Επίσης και με αυτούς και με τους Marshall όταν θα έρχεται ο καθένας και θα τους ανοίγει στο 10 για να γκαζώσουν θα βαρεθείς να αλλάζεις λάμπες και να τους κάνεις biasing.

Θόρυβο αν έχεις προβλήματα με γειώσεις στο σπίτι ή κιθάρα με μονούς θα έχεις έτσι κι αλλιώς. Κατά τ' άλλα απλά προσπαθείς να μην έχεις τους μαγνήτες της κιθάρας πολύ κοντά στην οθόνη του υπολογιστή και θα είσαι οκ. Τα περισσότερα προγράμματα επίσης έχουν και πολύ καλά noise gates οπότε μειώνεται πολύ περισσότερο το θέμα θορύβου. Στις κάρτες για να δεις πρακτικά διαφορές στους προενισχυτές τους και στους μετατροπείς τους νομίζω πως πρέπει να ξεπεράσεις το budget σου. Αλλά επειδή όπως είπα δεν είμαι ειδικός θα αφήσω και κάποιον πιο έμπειρο καλύτερα να απαντήσει.

Σίγουρα θα έχεις καλύτερα αποτελέσματα με το Guitar Rig ή το Amplitube ειδικά αν τα μάθεις καλά, μάθεις και να χειρίζεσαι προγράμματα διαχείρησης impulse responses κλπ. O λόγος είναι απλός: Και ο ενισχυτής σου και αυτά τα προγράμματα κάνουν modelling ενισχυτών με τη διαφορά ότι τα προγράμματα χρησιμοποιούν μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ και δεν περιορίζονται από την φθηνή καμπίνα/μεγάφωνο. Κατά τ' άλλα αν επιμένεις στη λύση της ηχογράφησης του ενισχυτή σου, και αφού θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να ηχογραφήσεις τη φωνή με κάποιον τρόπο πήγαινε στην πρώτη προτασή μου. Δεν αξίζει τον κόπο να δώσεις λεφτά για μια καλύτερη κάρτα, μιας και σε αυτό το budget αλλά και τη χρήση δεν νομίζω να ακούσεις και καμιά φοβερή διαφορά συν το γεγονός ότι δεν χρειάζεσαι περισσότερες εισόδους, εξόδους κ.λ.π.

Χωρίς να είμαι ο μεγαλύτερος ειδήμων στις σπιτικές ηχογραφήσεις, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι αξίζει τον κόπο να αυξήσεις το budget σου κατά 50 ευρώ ακόμη περίπου έτσι ώστε να πάρεις κάτι που θα σου κάνει αξιοπρεπώς τη δουλειά και θα σου μείνει. Θα χρειαστείς βασικά ένα μικρόφωνο και μια κάρτα ήχου με μια είσοδο με τους built in προενισχυτές της για να γράψεις. Nα πω ότι φαντάζομαι ότι δεν θες να ηχογραφείς ταυτόχρονα φωνή και κιθάρα αλλά ξεχωριστά, κανάλι-κανάλι σε κάποιο daw. Αλλιώς το budget για δύο μικρόφωνα και κάρτα με δύο εισόδους μου φαίνεται πολύ μικρό. Τώρα ξεκινώντας, θα βρεις μάλλον αρκετές κάρτες ήχου στα μεταχειρισμένα του νοιζ. Αυτό που σε ενδιαφέρει είναι να έχει ένα XLR input για το μικρόφωνο και ένα 1/4'' jack input με Hi-Z είσοδο ώστε να μπορείς να "καρφώσεις" και απευθείας την κιθάρα σου χωρίς να μπλέκεις με DI κ.λ.π. έτσι ώστε να μπορείς να την επεξεργαστείς μετά βάζοντας της επάνω ενισχυτές και εφέ από κάποιο plugin όπως το Amplitube ή το Guitar Rig. Προτίμησε κάποια γνωστή μάρκα του χώρου (όπως η M-Audio για παράδειγμα) και όχι κάρτες ήχου για gamers η κάτι soundblasters που βλέπω να κυκλοφορούν άσχετα αν θα τις βρεις πάμφθηνες. Θα σε γλυτώσει από αρκετά μπλεξίματα. Θα πρέπει να διαθέσεις ένα budget γύρω στα 80-90 ευρώ πάνω κάτω. Μετά πάμε στα μικρόφωνα. Μπορείς να ξεκινήσεις με ένα Shure SM57. Σίγουρα είναι ένα μικρόφωνο που κρατήσεις για όσον καιρό θα ηχογραφείς κιθάρες, και είναι καλό να έχεις ένα δικό σου SM57 σε άψογη κατάσταση ακόμη και όταν ηχογραφείς σε studio, μιας και πολλές φορές έχω δει στραπατσαρισμένα χιλιόχρονα 57άρια σε τέτοιους χώρους που απλά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Συν ότι θα σου χρησιμέυσει σαν εμπειρία για τον ήχο σου. Στη φωνή το έχουν χρησιμοποιήσει (λέγεται) μέχρι και οι Red Hot Chili Peppers και ο Kravitz. Προσωπικά βέβαια δεν μου αρέσουν τα δυναμικά στις φωνες αλλά για τη δουλειά που λες ότι θες να κάνεις μάλλον θα είναι μια χαρά. Εναλλακτικά μπορείς να δεις το SM58 που είναι καλύτερο στις φωνές αλλά όχι τόσο καλό, ή μάλλον όχι τόσο κλασικό, στις κιθάρες όσο το SM57 ή το SM57 beta που είναι μια ενδιάμεση κατάσταση. Σημαντικό να είναι καινούργιο ή σαν καινούργιο. Budget γύρω στα 120 ευρώ.

Έλα μωρέ σιγά...πάρε ένα κομπλέ κιτάκι με το whipple και ένα icar βάλτο σε οποιοδήποτε wha κάν' το και true bypass και καθάρισες...

Έτσι για του λόγου το ακριβές, δεν υπάρχει "original cry baby" φτιαγμένο από την Dunlop. Ο όρος χρησιμοποιείται για τα ιτάλικα cry babies των 60s-70s. H Dunlop απλά πρόλαβε να κλέψει το όνομα από την αυθεντική κατασκευάστρια που ήταν η Thomas Organ. Επίσης, για να μας μπερδέψει περισσότερο, έχει κοπιάρει και εσωτερικά στοιχεία όπως τα fasels για παραδειγμα τα οποία επίσης ουδεμία σχέση δεν έχουν ηχητικά με τα original.

To κράτος στην Γερμανία πηγαίνει βασικά στον αυτόματο. Οι περισσότεροι Γερμανοί ούτε με τις εκλογές δεν ασχολούνται. Στην προσωπική ευθύνη θα συμφωνήσω αλλά είναι άλλος λαός με άλλα βιώματα και με πολύ καλύτερη παιδεία από την οποία φυσικά ξεκινάνε όλα. Εδώ πχ όταν ξεκινάς κουβέντα για την κρίση.... 1. Οι ακραίοι κατηγορούν τα αστικά κόμματα ότι υπέγραψαν και συνεχίζουν να τηρούν τα μνημόνια γιατί είναι δωσίλογοι των Γερμανών και των μονοπωλίων. 2. Οι δεξιοί κατηγορούν την τελευταία κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ για την διαχείρηση της κρίσης χρεόυς την οποία μετέτρεψε σε κρίση δανεισμού και την υπογραφή του α' μνημονίου που μας έφερε ως εδώ. 3. Μετά οι ΠΑΣΟΚΟΙ κατηγορούν την τελευταία κυβέρνηση ΝΔ για τον διπλασιασμό του χρέους σε απόλυτο αριθμό (από 150 δις σε 300 δις) και για την απώλεια της ευκαιρίας να συμμαζευτεί το χρέος δεδομένης της ανάπτυξης που επήλθε με την είσοδο της χώρας στο ενιαίο νόμισμα. 4. Ξαναμετά, οι ΝΔίτες κατηγορούν την περίοδο του Α. Παπανδρέου ως υπέυθυνη για τον διορισμό 1.000.000 ψηφοφόρων από έναν ναρκισιστή με μόνη έννοια την παραμονή στην εξουσία και την απόλυτη και διαπλεκόμενη διαφθορά ως αιτία της εκτίναξης του δημοσίου χρέους. 5. Τέλος οι Αριστεροκεντρώοι ξανακατηγορούν τους δεξιούς πως πριν τον Παπανδρεισμό υπήρξαν 40 χρόνια ανθρωποκυνηγητού που εξαπελύθησαν κατά της μισής Ελλάδας μετά τον εμφύλιο. Τους κατηγορούν επίσης για τη φτώχεια, τις κοινωνικές ανισότητες, τις πραξικοματικές ξένες παρεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας και τα βαθιά συντηρητικά ήθη και έθιμα που επικράτησαν. 6. Τότε και οι δεξιοί σπέυδουν να επισημάνουν ότι ήταν τα τάγματα του ΕΛΑΣ που ξεκίνησαν τις εκκαθαρίσεις στην αστική τάξη και... αυτή νομίζω είναι η δική μας συγχρονη πολιτική ιστορία. Με μεγάλες διαφορές από τη Γερμανική και στην ακόλουθη παιδεία που έχει δημιουργήσει. Θα το ξαναγράψω πως δεν υπάρχει πολιτικό σύστημα που θα σταθεί με 30% διαφθορά. Αν δεν είναι το δημόσιο θα είναι τα ιδιωτικά καρτέλ, μικρές οι διαφορές. Μπορεί κάποιος να σταθεί επίσης στα παραδείγματα της Δανίας και της Βουλγαρίας για να δει ότι η διαφθορά είναι θέμα πολιτισμού και όχι μεγέθους του δημοσίου τομέα (η Βουλγαρία με πολύ μικρότερο δημόσιο έχει πολύ μεγαλύτερη διαφθορά). Επίσης η Ελλάδα λόγω μικρού εύρους αγοράς αλλά και γεωγραφικών ιδιομορφιών (τα πολλά πάνεμορφα νησιά μας) δεν μπορεί πάρα να διατηρεί κάποιες μορφές προστατευτισμού σε ορισμένους κλάδους ακόμη και για στρατηγικούς λόγους όπως και λενα σχετικά μεγαλύτερο δημόσιο τομέα σε σχέση με το μέγεθός της. Εδώ λοιπόν εμφανίζουν ακόμη μεγαλύτερες αποκλίσεις ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ (με κεφαλαία γιατί έχει να κάνει) των οικονομικών θεωρίων. Όμως εκτός από αποφοίτους της ΑΣΟΕΕ θα χρειαζόμασταν και μερικούς αποφοίτους της Παντείου στη συζήτηση για να βγάλουμε κάποια άκρη και δεν νομίζω ούτως ή άλλως πως κάποιος το 'χει ιδιαίτερα σε αυτό το forum. Βέβαια, για να μην παρεξηγηθώ, σε μια πολιτισμένη κοινωνία τίθεται μέγα ζήτημα ισονομίας και ισοπολιτείας όταν το μισό εργατικό δύναμικό (οι Δ.Υ) προστατεύεται εις βάρος του άλλου μισού που καλείται να πληρώσει αυτήν την προστασία. Πόσο μάλλον δε όταν η ο δημόσιος τομέας είναι αυτός που σήμερα προτοστατεί στην διαφθορά και την αναξιοκρατία. Και βέβαια σε μια κοινωνία όπου σήμερα οι μισοί εκμεταλλεύονται τους άλλους μισούς και το θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμά τους, θα ήθελα να μάθω πως σκέφτονται να στήσουν την ιδανική τους κοινωνία κάποιοι εκ των ακραίων που μιλάν για κατάργηση της εκμετάλλευσης...

Όλα τα οικονομικά συστήματα, από τον αναρχισμό μέχρι τον άκρατο φιλελευθερισμό έχουν στη βάση τους την ευμάρεια του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου. Αν κάποιος μένει μόνο εκεί όμως είναι περίπου όπως οι θρησκείες, απλές ιδεοληψίες μέσω των οποίων κάποιος εντάσσεται σε μια ομάδα, απλά επειδή έχει ανάγκη να το κάνει. Καλό είναι να τα κοιτάζουμε κριτικά, όχι τόσο από οικονομική σκοπιά όσο από την σκοπιά της ανθρώπινης ψυχολογίας, της καλλιέργειας και του πολιτισμικού επιπέδου που χρειάζονται για εφαρμοστούν τα συγκεκριμένα οικονομικά συστήματα όπως και από την πλευρά της εφαρμοσιμότητάς τους σε μια δεδομένα παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Δεν νομίζω ότι κανένας μπορεί να πιστέψει ότι η εφαρμογή ενός οποιουδήποτε οικονομικού συστήματος σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, με 30% διαφθορά, η οποία φυσικά λόγου του τεράστιου μεγέθους της, έχει μολύνει και αφορά όλους τους πολιτικούς χώρους από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, μπορεί να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα. Επίσης όποιος έχει διδαχτεί οικονομικά γνωρίζει πόσα πολλά κενά υπάρχουν μεταξύ των θεωρητικών στατιστικών της και του πρακτικού αποτελέσματος. Για μένα η Ελλάδα έχει κατ' αρχάς τεράστιο πολιτισμικό πρόβλημα στο οποίο πρέπει όλοι μας να απευθυνθούμε. Αλλιώς κάποια στιγμή θα μοιραία καταλήξουμε χρεοκοπημένοι φασίστες, στον απόπατο της ανθρώπινης εξέλιξης.

Βασικά ότι έχω ακούσει από μαγνήτες του Suhr με έχει αφήσει από αδιάφορο έως απογοητευμένο, λαμβάνοντας υπόψιν και την τιμή τους. Η βασική μου ένσταση και στους μονούς και στους διπλούς του είναι ότι στερούνται βάθους και complexity, είναι αρκετά μονοδιάστατοι "στην πένα" αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Κατα τ' άλλα, κατ' αρχάς δεν αναφέρεις το όργανο για τους οποίους προορίζονται ώστε να υπάρξουν άλλες προτάσεις και από την άλλη το είδος που παίζεις και το gear των συγκροτημάτων που αναφέρεις δεν στηρίζεται τόσο στους μαγνήτες μιλώντας πάντα σε λογικά επίπεδα. Είμαι σίγουρος π.χ ότι αν παίζεις με ένα Axe FXII όπως οι meshugga (αν δεν κάνω λάθος) σίγουρα θα βρεις ήχους που να σου κάνουν και με αυτούς και με οποιουσδήποτε άλλους μαγνήτες. Επίσης αν έχεις έναν υπεργκαζωμένο συγχρονο κεφάλι όλοι οι μαγνήτες πάνω κάτω ίδιοι θα ακούγονται με το κατάλληλο πείραγμα του eq. Πάντα φυσικά μιλάω μέσα σε λογικά πλαίσια, συγκρίνοντας τους Suhr με αντίστοιχης εξόδου DiMarzio ή Seymour Duncan.

Είναι γεγονός πως αφού μας παρακρατούν ήδη το 65% του μισθού μας για να πληρώνουν τον στρατό των υπεράριθμων διορισμένων στο δημόσιο και συνταξιοδοτημένων στα 55 του ψηφοφόρων τους, δεν μπορούμε να μιλάμε για ανηθικότητα σε όποιον από μας προσπαθεί να φοροδιαφύγει. Ήδη εγώ προσωπικά αισθάνομαι πως με το παραπάνω και εν γνώση μου πληρώνω ακριβά όλη αυτή την μεγάλη μερίδα των άχρηστων συμπολιτών μου που με εκμεταλλεύεται. Αν βγεί νόμος που ορίζει ότι θα πρέπει να κάτσω να μου αφαιρέσουν ένα νεφρό για να σωθεί το κάθε λαμογιο και δεν τον υπακούσω, δεν είμαι ανήθικος.

Όχι αυτό είναι τελείως άκυρο. Το gain είναι ευθέως ανάλογο με το output. Γκάζια καλό είναι να παίρνεις από τα πετάλια ή τον ενισχυτή. Τους μαγνήτες τους επιλέγουμε για άλλους λόγους. H χροιά, το σκάσιμο και το attack είναι πολύ πιο σημαντικά. Οι low medium output μαγνήτες λοιπόν γενικά υπερέχουν γιατί: 1. Συνεργάζονται καλύτερα ακόμη και με πιο ιδιαίτερα πετάλια (κάποια πιο vintage style που δεν γουστάρουν μεγάλες εξόδους) 2. Έχουν συνήθως καλύτερα καθαρά και μεγαλύτερη διαύγεια όταν την χρειάζεσαι. 3. Σε high gain δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους πιο hot μαγνήτες εκτός πια κι αν θες razor sharp αττάκα ή έχεις στο μυαλό σου μια συγκεκριμένη (80s) χροιά. Τώρα για noiseless all around set υπάρχει και αυτό: http://www.seymourduncan.com/products/electric/sets/everything_axe_1/ απλά αντί για μονό βάλε έναν κανονικό JB ή Pearly Gates.

Όχι κοκκάλινο. Μοιάζει μεν οπτικά με το ελεφαντόδοντο το οποίο είναι το holy grail των nuts (το οποίο όμως εκτός από παράνομο είναι και εντελώς ανήθικο) και δείχνει πιο classy από την πλαστικούρα, αλλά λίγα υλικά είναι πιο ακατάλληλα γι αυτή τη δουλειά. Και μόνο από πλευράς μηδενικής λιπαντικότητας που έχει το κόκκαλο μπορεί να σου προκαλεί συνέχεια προβλήματα κυρίως με τη σταθερότητα του κουρδίσματος. Το πλέον εξελιγμένο υλικό είναι το TUSQ. Το βάζει η PRS στα αμερικάνικα μοντέλα της. Κάνε ένα search.

Θα ξεκινούσα από τη γέφυρα για να φύγει ο ένρινος τσίγκος των wraparound των PRS. Προσωπικά στην Αμερικάνα μου έχω βάλει αυτή: http://www.schroederguitars.com/buy/guitar-parts/schroeder-adjustable-stoptail-bridge Σε μαγνήτες δεν θα πήγαινα σε κάτι που θα φορούσε π.χ μια Ibanez γιατί έχω την αίσθηση πως στις Αμερικάνικες PRS τουλάχιστον παραέχουν πολλά μπάσα. Αν αυτό ισχύει και στις SE τότε για πιο dark ήχους πήγαινε στους Dragon II ή για περισσότερο versatility με bridge pickup κατάλληλο για metal και coil splitting κλπ σε Vintage Bass/HFS από PRS. Μου φαίνεται πιο ασφαλής επιλογή. Μπορείς να δεις πολλά videos από PRS Custom που φοράνε τους πρώτους και PRS CE24 που φοράνε τους δεύτερους. Γενικά το πολυ gain όμως θα το πάρεις από ενισχυτές, πετάλια κλπ. Ψάξε λίγο τον εξοπλισμό αυτών που προανέφερες και θα διαπιστώσεις ότι πολλές φορές οι μαγνήτες δεν είναι παρά απλοί PAFs (early Black Sabbath, late Metallica πχ.) Τώρα για nut, αν θεωρείς ότι έχει θέμα πήγαινε στον Κουρμπή να σου φτιάξει ένα καινούργιο αλλά το να αλλάξεις tuners μου φαίνεται ότι είναι πεταμένα λεφτά. Μπορείς επίσης ανάλογα με την ποιότητα των ηλεκτρικών σου να κοιτάξεις και κάποια pots και πυκνωτές RS Guitarworks ή από singlecoil.com.

Πέραν πάντως της συζήτησης πέρι ξύλων/μαγνητών στην οποία πολλές φορές καταλήγει να χάνεται κάθε αντικειμένικότητα και από τις δύο πλευρές, αυτό για το οποίο κατηγορώ κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι την Gibson, είναι πως δεν χρησιμοποιεί τους νεωτερισμούς της ως εξέλιξη αλλά ώς μέθοδο διαχωρισμού των "φθηνότερων οργάνων με τα λάθος specs" από τα "ακριβότερα όργανα με σωστά specs".

Άστά, έχω φορέσει...τη μισή Αμερική από μαγνήτες και ακόμα κάποιοι μου κάνουν μάθημα... (παράφραση για το αστείον του πράγματος) ;D ;D ;D

Κατ' αρχάς η Gibson κατά τη γνώμη μου δεν έχει βγάλει και πολλούς άθλιους μαγνήτες ίσως οι κεραμικοί 496R και 500T απείχαν, όπως και οι Dirty Fingers. Ειδικά ο 496 κατά τη γνώμη μου είναι μια χαρά για κάποιον που ψάχνει Zeppelin ήχους. Τώρα βέβαια αν κάποιος συγκρίνει με τους μαγνήτες της Gibson με τους Fralin τους Rolph τους Kloppman ή τους Holmes όλοι άθλιοι είναι, αλλά το να λέει ότι οι 490/498 είναι αθλιοι μπροστά στους Burstbuckers είναι λιγάκι αστείο. Κατά τ' άλλα το προαναφερθέν σετ απλά είναι πιο hot και πιο dark από τους Burstbuckers και επίσης είναι ένα πολύ κοινό σετ φορεμένο κατά κόρον σε παλιότερες Les Paul και στις SG μέχρι πριν μερικά χρόνια. Δεν αλλάζει κάτι από αυτά που είπα πριν.