kpeyos

Celestion G12H Anniversary

Έιχα διάφορους τέτοιου είδους ενισχυτές. Σήμερα από τη Marshall σχολή έχω έναν 50άρη JCM 4104 και έναν Matchless Chief που είναι ουσιαστικά ένας overbuilt 100άρης plexi με πιο ευέλικτο voicing. Το πρώτο σχόλιο μου σε αυτό το thread είναι πως μεγαλύτερες διαφορές θα ακούσεις με διαφορετικά μεγάφωνα παρά με διαφορετικά κεφάλια της ίδιας σχολής. Αν το ίδιο μαρσαλοκέφαλο το παίξεις με V30, με G12 65, με G12 H30, με Alnico Gold με EV κλπ κλπ... οι διαφορές είναι επιπέδου άλλος ενισχυτής. Οι καμπίνες είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο που αλλάζει όλη την απόκριση στα μπάσα και στα μεσαία ανάλογα με την κατηγορία και την υλοποίηση. Το δεύτερο σχόλιο για τους Marshalls (και σχεδόν για οποιοδήποτε καλό ενισχυτή) είναι πως πρώτα επενδύεις σε καλό reactive attenuator και μετά σε ενισχυτή. Είτε τον θες για πρόβα, είτε για το σπίτι. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως η επάνοδος των single channel θηρίων συνέπεσε με τον ερχομό των attenuators. To master volume είναι απλά μια λύση ανάγκης είτε είναι normal, είτε ppimv. Αλλιώς είναι σα να αγοράζεις Ferrari με ελαστικά που έχουν όριο ταχύτητας τα 80χλμ. Από κει και πέρα όπως ήδη ξέρεις φαντάζομαι άλλο voicing οι EL84 άλλο οι EL34. Δεν είναι τόσο μεγάλη η διαφορά όσο το να άλλαζες μεγάφωνα, αλλά είναι πιο jangly, λιγότερο throaty. Οπότε μια διαφορά ο 20w με τον 50w plexi την έχουν. Ο JTM45 είναι πιο dark σαν ήχος (όταν τον ανοίξεις) & spongy στην ατάκα απ τον plexi σε ένα γενικό. Όλα αυτά σε περίπτωση που θες να παίξεις με το γκάζι του ίδιου του ενισχυτή. Αν θες να παίξεις καθαρά με πετάλια για το drive, είναι άλλη συζήτηση.

Κατ' αρχάς συμφωνώ με τον προλαλήσαντα. Σ αρέσει ο Silverface, πάρε Silverface. Έτσι κι αλλιώς παίζουν μπόλικοι στην Ελλάδα κι εδώ στα μεταχειρισμένα και σε αγγελίες παντού. Από κει και πέρα απλά επισημαίνω ότι πολλές φορές το gear μας είναι ένα σύνολο πραγμάτων που ακούγεται καλύτερα με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Δίνω παράδειγμα για να γίνω πιο σαφής: Αν πχ, έπιανες κι έβαζες ακόμη πιο "ψόφιους" μαγνήτες στη Strat σου (πχ τους CS '69), τους έβαζες και ψιλοχαμηλά, ειδικά τον μεσαίο, τότε θα έβλεπες βελτίωση στο σκάσιμο του Bassbreaker. Μπορεί όμως μετά ο Silverface να σου φαινόταν ότι ξύνει ή είναι υπερβολικά "λεπτός¨σαν ήχος. Αντίστοιχα ο DSL Marshall, που δεν τον θεωρώ κακό ενισχυτή, είναι στημένος για άλλο είδος καθαρού ήχου. Βάλε και σ αυτόν το κακομοίρη όμως έναν κομπρέσσορα μπροστά και παίξε ένα can't stop, πριν τον ρίξουμε στα τάρταρα.

Με συγχωρείς αλλά ο όρος σκάσιμο από μόνος του δε μου λέει τίποτα. Σκάσιμο άλλος λέει και μπορεί να θέλει το quack που έχει στη θέση 4 μια strat, το twang ενός bridge μαγνήτη Telecaster ή μιας Jazzmaster ή μιας Gretsch ή μιας Rickenbacker κλπ. Όλοι αυτοί εντελώς διαφορετικοί ηχοι μεταξύ τους. Άλλος μπορεί με το σκάσιμο να εννοεί ακόμη και το εφέ απ το υπερβολικό spring reverb που είχαν παλιά οι surfers. Κατ' αρχάς ίσως θα έπρεπε να διευκρινίσεις εσύ ήχους με "σκάσιμο" που θα ήθελες να προσεγγίσεις κι έπειτα να μας δώσεις ένα πιο πλήρες gear list. ΟΚ, ο ενισχυτής σου είναι Marshall DSL αλλά ή κιθάρα σου; Το λέω γιατί ίσως μπορεί έτσι να βρεθεί μια πιο βιώσιμη οικονομικά πρόταση (πχ έναν μαγνήτη, ένα μεγάφωνο, ένα πετάλι reverb) ώστε να φτάσεις εκεί που θες. Μπορεί να έχει να κάνει ακόμη και με μια απλή αλλάγή στο setup του ίδιου του οργάνου, ένα χαμήλωμα των μαγνητών σου πχ.

Θεωρητικά, αν υποθέσουμε ότι μιλάμε για κάποιον mini combo, απλά παίρνεις το καλώδιο του ενισχυτή σου που πηγαίνει στο μεγάφωνο, το προεκτείνεις, του κολλάς κι ένα jack και το βάζεις σε μια καμπίνα με μεγάφωνο στα ίδια ohm. Πρακτικά αυτό που θα ακούσεις από ένα 12άρι σε σχέση με ένα 8άρι π.χ μεγάφωνο μπορεί να σου αρέσει, μπορεί και όχι. Συνήθως αυτά τα ενισχυτάκια είναι σχεδιασμένα με voicing που ταιριάζει στο stock ηχείο. Επίσης με τόση ποικιλία σε μικρούς ενισχυτές, φθηνά modelers και VSTs που μπορείς να συνδεσεις για practice στο σπίτι σου δεν ξέρω καν αν αξίζει. Για ποιον ενισχυτή μιλάς συγεκριμένα;

Εδώ ίσως είναι χρήσιμο να αναφέρουμε ότι πολλά studios πλέον προσφέρουν αρκετά οικονομικές υπηρεσίες online reamping, γι αυτούς που δεν έχουν την εμπειρία και δε θέλουν να μπλέξουν. Ίσως είναι και προτιμότερο απ το να δώσει κάποιος μερικά χιλιάρικα σε μουσικό εξοπλισμό ή υπολογιστές, κάρτες ήχου, di κλπ για ένα project να επιλέξει αυτή την οδό. Συνήθως μιλάμε για ένα κόστος αρκετά κάτω από 10 ευρώ το track.

Η εγγραφή από σκέτο di με σκοπό το μετέπειτα reamping είναι για μένα συνταγή αποτυχίας. Για χρόνια δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί το reamping μου ακουγόταν χάλια και νόμιζα ότι έφταιγε το chain, τα reampers της Radial κλπ. Μετά κατάλαβα ότι η κύρια χρήση του reamping είναι να γράψεις με τον ενισχυτή και το di ταυτόχρονα ακούγωντας όμως τον ενισχυτή και μετά αν θες να διορθώσεις τη θέση του μικροφώνου ή να κάνεις κανα quantizing στο di και να το ξαναπεράσεις. Αν έχεις πάιξει με το di σκέτο ή με έναν εντελώς διαφορετικό ενισχυτή και πας να κάνεις reamping, οι πιθανότητες είναι ότι θα απογοητευτείς με το αποτέλεσμα.

Τα IRs σου δίνουν μια σχεδόν τέλεια ηχογραφημένη καμπίνα (πρέπει να τσεκάρεις αν έχει κάποιο resonant peak κι αν ναι να το αφαιρέσεις). Ο ενισχυτής φυσικά και παίζει ρόλο, τον ίδιο ρόλο που θα έπαιζε αν ηχογραφούσες με δική σου καμπίνα και μικρόφωνο.

Οι μετατροπές σε μια κιθάρα (εγώ δε θα τις ονομάσω ούτε αναβαθμίσεις, ούτε προσαρμογές) πάντα σχεδόν αφαιρούν από την αξία του συνόλου των parts. Ως προς την προσέγγιση θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Superfunk στη λογική του "κράτα τα original parts κι όταν έρθει η ώρα ξαναφέρε την κιθάρα σε stock και πούλα ξεχωριστά". Όμως υπάρχουν και οι πιθανές εξαιρέσεις. Πχ: Αν ο άλλος πουλάει μια Fender Player με αναβαθμισμένο wiring και τέλειο setup από μάστορα, σε τέλεια κατά τ' άλλα κατάσταση εγώ μπορεί να την προτιμήσω από μία καινούργια. Με βγάζει απ τον κόπο, μου γλυτώνει κι ένα 100ρικο που είναι το 20% της αξίας του οργάνου. Οταν πηγαίνουμε σε πιο παρεμβατικές καταστάσεις, μαγνήτες, τάστα κλπ, αρχίζει κι αλλάζει το πράγμα. Πρέπει κατ αρχάς να συμπίπτουν τα γούστα με του ιδιοκτήτη. Αλλιώς δεν έχει νόημα. Πχ: αν την έχει κάνει ο Κακανιάρης Nitro σε ένα χρώμα που μου αρέσει, σίγουρα είναι αναβάθμιση. Αν έχει βάλει ο Οικονομάκης τάστα που με βολεύουν, τότε ναί με τρέλα σε σχέση με τη στοκ κιθάρα. Αν έχει κι ένα σετάκι Fralins, να τους πληρώσω κάτι τις. Κι άλλα πολλά... Οι πιθανότητες όμως είναι ότι σε αυτές τις πιο παρεμβατικές καταστάσεις δεν θα υπάρχει απόλυτη αντιστοιχία γούστων, οπότε κάπου θα πρέπει να χάσει ο πωλητής κάτι παραπάνω. Είναι σα να πουλάς partscaster από ένα σημείο και μετά. Ξέρεις απ όταν την φτιάχνεις ότι είναι παντρειά, οπότε μετά δεν είναι πώληση, είναι διαζύγιο άρον άρον... Πάντως για να μη μένουμε μόνο στις μετατροπές, υπάρχει μια πικρή αλήθεια που πρέπει να την αποδεχτούμε: Αν δε γράφει Fender, Gibson ή Martin επάνω, σίγουρα θα πονέσει στην μεταπώληση.

Πολύ μπακάλικα, κόψε μεσαία ή υψηλομεσαία, συνήθως στην περιοχή γύρω απ' τα 2k για πιο hi-fi αποτέλεσμα που ταιριάζει καλύτερα σε μπαλάντες και πιο άδειες μίξεις ή δώσε στη συγκεκριμένη περιοχή για πιο "τηλεφωνικό" ήχο που κόβει σε μια πιο busy μίξη. Δεν ισχύει μόνο για λαϊκά αλλά γενικά. Μετά έχει να κάνει και με το μικρόφωνο που χρησιμοποιείς, το compression και το reverb. Όλα αυτά είναι παράγοντες που θα τη βοηθήσουν να κάτσει καλύτερα στη μίξη. Επίσης υπάρχουν κι εργαλεία τα οποία όμως είναι πιο προχωρημένα όπως το Izotope vocal τα οποία διευκολύνουν την όλη διαδικασία.

Εγώ απ την άλλη σκέφτηκα ότι για τις περισσότερες των περιπτώσεων αρχάριων στην Ελλάδα, ρωτάς αν τη θέλει για ρεμπέτικο κι αν όχι, αν θα παίζει με δάκτυλα ή πένα και μπορείς να κάνεις με αυτά τα δεδομένα μια-δυο προτάσεις. Πιστεύω το να θέλει να παίξει Robert Johnson ή Tony Rice είναι σχεδόν απίθανο σε αυτή την κατηγορία. Για να κάνω και το blanket statement της ημέρας, πιστεύω ότι το 90% των Ελλήνων που ψάχνει ακουστική, ψάχνει μια Taylor.

Είναι φυσικό το ότι το thread απέκτησε πολλά posts: όταν προσβάλλουν τον άλλον το πιθανότερο είναι να απαντήσει και όλο αυτό μετά να ξεκινήσει μια ατέρμονη αντιπαράθεση, χωρίς ιδιαίτερο νόημα. Σε οποιοδήποτε αντίστοιχο forum του εξωτερικού, όχι μόνο θα είχε κλειδωθεί το θέμα, αλλά θα είχαν διαγραφει όλα τα posts υβριστικού περιεχομένου και πιθανότατα θα είχε αποκλειστεί κι ο χρήστης. Η ανοχή σε τέτοιες συμπεριφορές απλά αποθαρρύνει τη συμμετοχή ανθρώπων με επίπεδο που μπορούν να προσφέρουν ή θέλουν να μάθουν. Εν τέλει θέλω να ρωτήσω τον OP: δε θέλει το μοναδικό forum που ασχολείται στην Ελλάδα με αυτό που αγαπάμε να είναι ένας feelgood χώρος; Γιατί; Προτιμάει να μπαίνει εδώ μέσα και να παρακολουθεί το ξεκατίνιασμα τρώγωντας πατατάκια;

Γενικά το πιο συχνό λάθος που έχω συναντήσει τα τελευταία χρόνια ακολουθεί το εξής σενάριο: Ξεκινάει ένας αρχάριος να επιλέξει κιθάρα, έχοντας κι ένα καλό budget. Οι dreadnought του φαίνονται γκουμούτσες ενώ οι τύπου 000 όμορφες και γλυκούλες. Αγοράζει την 000. Πιάνει μια πένα και ξεκινάει να σφυροκοπεί χωρίς αύριο το "να μ' αγαπάς". Η κιθάρα του ακούγεται χάλια. Κάποια στιγμή πιάνει μια dreadnought Stagg των 100 ευρώ και ξαφνικά αναρωτιέται τί στο διάολο πήγε λάθος με την επιλογή του και η Stagg ακούγεται καλύτερα.

Η Walden είναι μια απ τις καλύτερες κιθάρες για τον Έλληνα που ψάχνει μια φθηνή ακουστική για να σολάρει, δεδομένου ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε τόσους πολλούς flatpickers που θα παίξουν bluegrass στο στυλ του Tony Rice. Ήταν και ένα απ τα best kept secrets των επαγγελματιών στις μπουζουκοφάσεις τα προηγούμενα χρόνια (εκεί που δεν θέλεις να σέρνεις μια κιθάρα των 3.000€). Τώρα οι τιμές και της Walden έχουν πάρει την ανιούσα.

Κατ' αρχάς ξεκινάμε απ το ότι πρέπει να σε βολεύει το σχήμα του μπράτσου. Σε αυτό δεν υπάρχει γενικός κανόνας, μόνο διαφορετικά γούστα. Το δεύτερον είναι πού αναφέρεσαι όταν μιλάς για playability. Αν θες μια κιθάρα για γρήγορο alternate picking πχ, περιορίζεσαι σε πιο χοντρές χορδές με μεγαλύτερη τάση. Αν δεν σε νοιάζει αυτό και θες να σολάρει σαν ηλεκτρική, βάζεις πιο λεπτές χορδές και κάνεις τη ζωή σου πιο εύκολη. Από κει και πέρα, εγώ δε θα έπαιρνα μια Dread να της βάλω 10ρες, θα προτιμούσα κάποια auditorium πιο κοντά σε σχολή Τaylor, ίσως κάποια Walden αν μιλάμε για κοντά στα 500?

Μπράβο για τον χρόνο που πήρες για την αναλυτικότατη αυτή παρουσίαση. Όταν έγραψα ότι υπάρχουν κιθάρες για fingerstyle και για strumming, δεδομένου ότι μιλάμε για αρχάρια πήρα πάνω κάτω τον γενικό κανόνα. Ναι μπορείς να παίξεις fingerstyle με dreadnought αλλά δε θα έχει το ίδιο definition και δε θα βγάλει εύκολα διαφορετικές δυναμικές. Μπορείς να κάνεις strumming σε μια parlor (βλέπε ρεμπέτικα) αλλά με τον περιορισμό του light touch και των πιο λεπτών χορδών, ώστε να μην "σπάει" ο ήχος μιας που το bracing δεν είναι τόσο ενισχυμένο με αποτέλεσμα το καπάκι να παραμορφώνει άμα το ζορίσεις. Φυσικά σε όλα αυτά υπάρχουν εξαιρέσεις: Υπάρχουν και μικρές κιθάρες με πιο ενισχυμένο bracing που αντέχουν καλύτερα: μια Gibson για παράδειγμα που δεν έχει τόσο σκαμμένα καμάρια, είναι πιο κατάλληλη για πένα και κάπως πιο δυνατό παίξιμο από μια μικρή Martin. Έχει όμως και πιο μεσαίο και forward ήχο, πιο vintage blues, με λιγότερη λεπτομέρεια. Θα μπορούσαμε να επεκταθούμε κι άλλο, να μιλήσουμε για τα διάφορα καμάρια (bracing) και τον σημαντικότατο ρόλο που αυτά παίζουν στο voicing και το compression της κιθάρας και για άλλα πολλά, πχ για τον ήχο των Taylor που είναι κι αυτός μια σχολή ολόκληρη. Άπλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι χρήσιμη μια τέτοια ανάλυση για έναν αρχάριο και γιατί πρέπει στη συγκεκριμένη περίπτωση να επικεντρωθούμε σε εξαιρέσεις και υποκατηγορίες. Περισσότερο νομίζω μπερδεύεται κάποιος έτσι παρά βοηθιέται. Επίσης καλές οι ηχογραφήσεις αλλά εκεί με τη χρήση διαφορετικών μικροφώνων και λίγο eq, μπορείς να κάνεις την κιθάρα να ακούγεται όπως θέλεις. Ειδικά το να κάνεις μια μικρή κιθάρα να ακούγεται μεγαλύτερη, είναι σχετικά εύκολο.

Μέχρι 500 αυτές δείχνουν η πιο promising για μένα: https://www.thomann.de/gr/harley_benton_cla_15m_solidwood.htm?ref=prod_variations_406400_3 https://www.thomann.de/gr/harley_benton_custom_line_cla_15mce.htm?ref=prod_variations_406394_2 Μέγεθος auditorium, ούτε πολύ μεγάλες ούτε πολύ μικρές, παίζουν και fingerstyle & πένα αξιοπρεπώς. Υπάρχουν και βίντεος στο youtube, πολύ καλές κριτικές γενικά. Νομίζω ότι για να πας σε κάτι άλλο με σημαντική διαφορά από αυτό που ακούω σε αυτές, πρέπει να περάσεις το χιλιάρικο.

Νομίζω ότι οι καινούργιες Harley Benton φτιάχνονται στο εργοστάσιο που φτιάχνονται και οι Sigma και με καλύτερα specs (solid woods). Πολύ σημαντικό είναι στην αγορά ακουστικής το είδος που τη θέλει και αν θα παίζει με πένα ή fingerstyle.

Καλύτερα στείλε mail, δεν έχει νόημα να κάνουμε υποθέσεις. Εγω πχ, καταλαβαίνω ότι είναι ακόμη Ελλάδα στο τελωνείο απ το μύνημα που σου εμφανίζει, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Όπως σου είπα και πριν, είναι random.

Το "σκέτο di" δίνει τη δυνατότητα να κάνεις sculpt τον ήχο του μπάσου ώστε να μη χρειάζεται να παλέυεις με τα άλλα όργανα για χώρο. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις αρκεί. Εκεί που για μένα υπολείπεται είναι όταν θες ο ήχος του μπάσου να έχει έναν πολύ συγκεκριμένο χαρακτήρα: Πχ το light drive του SVT Classic όταν παίζεις ροκομεταλλιές, το τάπα γκάζι ενός Orange στη φάση του Stoner ή το mid emphasis ενός Trace Elliot στο New Wave κλπ. Βέβαια μετά θα πρέπει να τοποθετηθεί και το μπάσο στη μίξη ώστε να ακούγονται αυτά. Αν είναι να το θάψουν οι μπότες και οι κιθάρες, τότε τζάμπα ο κόπος. Γεγονός είναι πως τα plugins σήμερα ιδιαίτερα στο low end τα καταφέρνουν μια χαρά. Δεν δίνουν την ίδια χαρά στο χέρι αλλά σε ένα μπάσο στη μίξη θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα ότι μπορώ να τα ξεχωρίσω. Αρκεί να μην το παρακάνεις και να μη θες distortion σε υψηλομεσαίες περιοχές. Ωραία φάση κι αυτό! Θυμάμαι την εποχή που έγραψα το μπάσο με ένα MKI Tonebender direct. To θέμα είναι βέβαια ότι με τα χρήματα που χρειάζεται για να βρεί RAT σαν κι εκείνα αγοράζει και καναν μεταχειρισμένο Gallien Krueger :) Επίσης νομίζω ότι ο συγκεκριμένος θέλει λίγες άκρες στον ήχο του, τύπου Newsted ενώ αυτοί οι ήχοι παραπέμπουν περισσότερο σε punk/stoner φάση τύπου Fu Manchu ή ΟΜ.

Το πρόβλημα σου έτσι όπως το περιγράφεις πιθανότατα είναι τα ground loops. Υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείς να κάνεις και κάποια άλλα που δεν μπορείς. Κατ΄αρχάς σου προτείνω να βρεις στο youtube διάφορα βίντεο που περιγράφουν τί είναι τα ground loops. Προς Θεού όμως αγνόησε αν υπάρχει οποιαδηποτε πρόταση αφαίρεσης των γειώσεων, καθώς ενέχει ΣΟΒΑΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΗΛΕΚΤΡΟΠΛΗΞΙΑΣ. Συνοπτικά και με δεδομένο ότι μόνο στο σπίτι σου έχεις πρόβλημα, το hum πιθανότατα προέρχεται από την κοινή γείωση που μοιράζονται διάφορες ηλεκτρικές συσκευές στο σπίτι σου, ή από την κοινή πάλι γείωση που μοιράζεται ό ίδιος σου ο εξοπλισμός. Σε αυτή την τελευταία περίπτωση, αν το πρόβλημα σου προέρχεται από τα τροφοδοτικά των πεταλιών, είσαι τυχερός. Ένα isolated τροφοδοτικό, ακόμη και τα σχετικά οικονομικά της Harley Benton, θα σου λύσει το πρόβλημα. Αν το πρόβλημα όμως προέρχεται από τον ενισχυτή ή την αλληλεπίδρασή του με άλλες συσκευές του σπιτιού θα χρειαστεί κατ' αρχάς να προσπαθήσεις να συνδέσεις τις διάφορες αυτές συσκευές σε διαφορετικές πρίζες, με την ελπίδα ότι αυτές οι πρίζες δε θα μοιράζονται κοινή γείωση. Αν ούτε αυτό είναι εφικτό, τότε η μόνη λύση νομίζω είναι η αγορά μεγάλου μετασχηματιστή 1:1 για τον ενισχυτή σου, αυτό το τελευταίο όμως δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ για να ειμαι ειλικρινής και θέλει περισσότερο ψάξιμο. Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι καλύτερα αντί για ηλεκτρολόγο να φωνάξεις κάποιον ειδικό σε ηχητικό εξοπλισμό. Ίσως τα παιδιά της Analog Touch αν είσαι από Αθήνα να μπορούν να σε βοηθήσουν.

Δυστυχώς αυτή την εποχή ο χρόνος στα Ελληνικά τελωνεία είναι εντελώς random. Έχω φέρει διάφορα από μαγαζιά αλλά και από ιδιώτες, κυρίως από Αμερική. Κάποια καθάρισαν το τελωνείο ήρθαν στα χέρια μου σε δεκά ημέρες, κάποια άλλα έκαναν ακόμη και τέσσερις μήνες. Καλύτερα πάντως αντί για τηλέφωνο. να στείλεις ένα email για να υπάρχει. Συνήθως κάποια στιγμή απαντάνε.

Δεν ξέρω αν είμαι τομάρι ή αν κάνω κάτι τόσο λάθος, αυτό που ξέρω είναι ότι απ το 2004 μέχρι σήμερα έχω γνωρίσει τα περισσότερα απ τα μέλη μέσα απ τις αγγελίες και δεν συνυπογράφω αυτά που λες. Οι κακές μου εμπειρίες περιορίζονται σε κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις οι οποίες στην τελική δε μου κόστισαν ούτε σε χρήμα ούτε και σε ιδιαίτερο χρόνο. Για όλα τα άλλα υπάρχουν και οι αξιολογήσεις μας.

Φυσικά και ανήκει. Τί σημαίνει το "σε σέρνει στην άλλη ακρη της Αττικής;" Τί σημαίνει το "εκβιαστικά"; Τί σημαίνει το "σε βάζει στον πάγο"; Εγώ από αυτή σου τη διατύπωση καταλαβαίνω ότι ο άλλος είναι από θέση ισχύος και εσύ βρίσκεσαι στην ανάγκη να κάνεις παραχωρήσεις.

Disclaimer: ξεκαθαρίζω ότι το παρακάτω το έγραψα μεν σε β' ενικό αλλά δεν αφορά τον ίδιο τον OP, τον οποίον άλλωστε δεν γνωρίζω. Είναι μια γενική παρατήρηση. Κι όμως @PeterGriffinαν το καλοσκεφτείς, με το 3 δεν μπορείς στην ουσία να διαφωνήσεις, είναι αξίωμα. Θα σου εξηγήσω: Αν λοιπόν σαν πωλητής πουλάς σε καλές για την παρούσα αγορά τιμές, θα έχεις και την πολυτέλεια μέσα από τις προσφορές που θα έχεις να το διαπραγματευτείς και να ζητήσεις αυτά που σε εξυπηρετούν: πχ μπορείς να ζητήσεις τα λεφτά μπροστά με paypal ή να δεχτεί ο άλλος αν βρίσκεται μακριά και την χρέωση ενός courier. Έτσι δε θα μπλέκεις με μπαταχτσήδες και δε θα ταλαιπωρείσαι. Αν από την άλλη σαν αγοραστής δεν περιμένεις την ευκαιρία του θανάτου πάνω στην οποία θα πέσουν όλοι με τα μούτρα για να αγοράσεις, μπορείς να έχεις και κάποιες αντίστοιχες απαιτήσεις από τον πωλητή. Εξάλλου τίποτα από αυτά δεν είναι αγενές αν εξυπηρετεί και τις δύο πλευρές και συμφωνούνε. Αν όμως θές να πουλάς χωρίς να χάσεις και να αγοράζεις του θανάτου, αν καίγεσαι για ρευστό άμεσα ή λυπάσαι το κάθε παραπάνω δίφραγκο, τα πράγματα για σένα δυσκολεύουν. Αυτό συμβαίνει ακριβώς γιατί δεν είσαι πλέον σε θέση ισχύος, οπότε αναγκαστικά θα επιλέγεις και τον όποιον να 'ναι με τα γνωστά στο τέλος αποτελέσματα.