kpeyos

Με γειά! Όντας κάτοχος μιας SG Standard P90T, είναι μια απόλαυση αυτή η κιθάρα με τους συγκεκριμένους μαγνήτες. Το μόνο πρόβλημα μου είναι ότι οι P90s είναι πιο θορυβώδεις απ τους υπόλοιπους μαγνήτες όταν έχεις απέναντι οθόνες, φώτα, προβολείς κλπ. Γι αυτό είναι λίγο απρόβλεπτοι σε live καταστάσεις. Εγώ στις Gibson μετράω pots να είναι όλα πάνω από 500k, αλλάζω σε 50s wiring και βάζω και 2 luxe πυκνωτές. Ούτε treble bleed, ούτε τίποτα. Πολύ πιο φυσικό κράτημα πρίμων μόλις συνηθίσεις την αλλαγή στη συμπεριφορά των pots, που δεν είναι και κάτι φοβερό.

Ως πιτσιρίκι, αρχές γυμνασίου, άκουσα για πρώτη φορά hammond εδώ: Βρήκα ένα μεταχειρισμένο Korg CX3 στο Vibrato και μετά από λίγους μήνες έπαιξα στην πρώτη μου μπάντα. Κιθάρα, μια γιαπωνέζα Tele βεβαίως βεβαίως, αγόρασα για πρώτη φορά ως φοιτητής μετά το άκουσμα αυτών των κυρίων:

Ας τα. Κι εγώ το ίδιο.

Τα αγαπημένα μου Neural DSP έχουν "birthday sale" από 8 έως 18 Απριλίου, όλα στη μισή τιμή εκτός απ τον καινούργιο Tone King.

Μπορούμε να επιστρέψουμε όσο πίσω θέλουμε αν είναι να μαστιγώσουμε τη δύση, τους Αγγλοσάξωνες κλπ. Να θυμηθούμε την αποικιοκρατία, τα σκλαβοπάζαρα, την εταιρεία Δυτικών Ινδιών, την εξολόθρευση των Ινδιάνων, τί έκανε ο Τσώρτσιλ τους Ινδούς ή τους Μαορί, τη Δρέσδη, τη Χιροσίμα, το Βιετναμ κλπ. Κι απ την άλλη φυσικά θα υπάρχουν κάποια αντεπιχειρήματα και πολύ whataboutism για τον έταιρο πόλο για την ανελευθερία, τα γκουλάγκ, το holodomor στην Ουκρανία, την εισβολή σε Φινλανδία και Πολωνία και την Κορέα, την Τσεχοσλοβακία, την Ουγγαρία, το Αφγανιστάν, την Τσετσενία, τη Γεωργία κοκ. Το θέμα είναι ότι κάπου πρέπει να τραβήξουμε μια γραμμή. Η αναθεώρηση συνόρων φέρνει πολέμους. Οι πόλεμοι καλλιεργούν άσβεστα μίση που τους ανατροφοδοτούν. Άρα κατ' αρχάς το status quo των υπάρχοντων συνόρων πρέπει να είναι απαραβίαστο για να ξεκινήσουμε να μιλάμε. Αν δεν είναι σεβαστό αυτό κι ο καθένας προσπαθεί να απελευθερώσει μειονότητες ή να ξαναφτιάξει αυτοκρατορίες κάποια στιγμή θα γίνει και το μεγάλο μπαμ. Και το μεγάλο μπαμ αυτή τη φορά μπορεί να είναι και το τελευταίο. Απο κεί και πέρα το "αιρετικό" κείμενο του @serres δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία ακόμη κουτσομπολίστικου επιπέδου άποψη που βρίθει από λογικά άλματα (μιας που όποιος έχει επιχειρήσει επιστημονικές αναλύσεις ξέρει ότι χρειάζεται συγκεκριμένη και διαφανής μεθοδολογική προσέγγιση για να να τις πάρει κάποιος στα σοβαρά). Το κυριότερο λογικό άλμα είναι μάλλον ότι ο συγγραφέας θεωρεί ότι είναι πιο έξυπνος απ όλους τους χαζοευρωπαίους πολιτικούς και οικονομικούς αναλυτές. Αυτό είναι ένα γνώρισμα που κατά κόρον ανήκει σε μια συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων, των οποίων η ψυχολογία τους σπρώχνει συνήθως στα άκρα του πολιτικού συστήματος ή/και σε θεωρίες αεροψεκασμών. Μπορεί φυσικά κάποιος με στοιχειώδη παρατηρητικότητα να εντοπίσει τις αντιφάσεις μέσα στο κείμενο μιας που τελικά δε νομίζω να μπορεί κανείς να καταλάβει αν οι Αγγλοσάξονες προτιμούν τη φθηνή ενέργεια για να αναπτύσσονται οι οικονομίες τους ή την ακριβή ενέργεια για να πουλάνε στην Ευρώπη τα αποθέματα τους (hint: το πρώτο μόνο ισχύει).

Επειδή αυτή η Γιουγκοσλαβία έχει γίνει καραμέλα, αφήνω αυτό εδώ... Μνημείο αμάχων πεσόντων στη Σρεμπρενιτσα. Αριθμός νεκρών: 8.000. Στην εικόνα δεν συμπεριλαμβάνονται οι 20.000 βιασμένες μουσουλμανες που επέζησαν.

Διάβασα λίγο και αποσπασματικά τις σελίδες αυτού του thread, οπότε ας εκφέρω κι εγώ τη γεωστρατηγική μου εκτίμηση: 1. Δεν μπορώ να πιστέψω το αφήγημα της κύκλωσης της Ρωσίας απ το ΝΑΤΟ. Αν ήθελε το ΝΑΤΟ, σήμερα έχει και την αφορμή και όλα τα μέσα να εξαφανίσει το μισό τακτικό στρατό της Ρωσίας μέσα σε μια ημέρα. Έχει και τη δύναμη πυρός και την ακτίνα βολής. Δεν το κάνει όμως λόγω της πυρηνικής αποτροπής που διαθετει η Ρωσία. Έξι χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές, περισσότερες από όσες έχουν όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ μάζι. Αυτές οι πυρηνικές κεφαλές είναι όμως και ο λόγος που η Ρωσία δεν θα μπορούσε να κινδυνεύσει ποτέ στρατιωτικά απ το ΝΑΤΟ. Άρα το επιχείρημα της ασφάλειας που επικαλείται η Ρωσία, απλά δεν ευσταθεί. 2. Η θέση του αιμοσταγούς δικτάτορα είναι, λόγω της φύσης της, ισόβια. Ο Πούτιν ανέλαβε την Προεδρία καθαρίζοντας πολύ κόσμο στη Τσετσενία αρχικά, τους διάφορους αντιμαχόμενους σε αυτόν μαφιόζους της νομενκλατούρας μετέπειτα. Στην πορεία μπορεί να μάζεψε δις, να έκανε το δικό του ιδιωτικό στρατό της Βάγκνερ αλλά ξέρει ότι όλα αυτά δεν αξίζουν τίποτα χωρίς την εξουσία του Τσάρου. Στη Ρωσία την επόμενη μέρα της διαδοχής του, το πιο πιθανό είναι να τον πιάσει ξαφνικός πονόκοιλος ο οποίος θα αποβεί μοιραίος. Οπότε το να παραμένει στη θέση του είναι η Νο1 προτεραιότητά του. Τί θα μπορούσε να απειλήσει περισσότερο τη θέση του από τη δημοκρατική μετάβαση της ξαδερφούλας του Ουκρανίας στη δημοκρατία η οποία έγινε σε πείσμα του ιδίου καθαιρώντας το ανδρείκελό του Γιανουκόβιτς και αποδεικνύοντας ότι δεν είναι παντοδύναμος; 3. Στο παρελθόν η αριστερά έδωσε αγώνες ακόμη και για την αυτοδιάθεση του τελευταίου κορμοράνου. Δεν μπορώ να καταλάβω λοιπόν γιατί αν μία χώρα θέλει να προσχωρήσει στο ΝΑΤΟ, γιατί αυτό δεν θα πρέπει να είναι επιτρεπτό. Μπορώ αντίθετα να καταλάβω κάποιον που θέλει να προσχωρήσει στο ΝΑΤΟ, κυρίως για να μην πάθει αυτά που παθαίνει η Ουκρανία. 4. Θεωρώ ότι η τελευταία απειλή η οποία θα μπορούσε να μας γυρίσει στον μεσαίωνα είναι ο Ρωσο-Κινεζικός άξονας. Δύο τεράστιες, βαθιά οπισθοδρομικές χώρες που σιχαίνονται κάθε τί ελεύθερο και προοδευτικό. 5. Όσον αφορά τη στάση των καλλιτεχνών, αν μπορεί κανείς να τους ονομάσει έτσι, νομίζω ότι απλά αντανακλά το τοξικό πολιτικό περιβάλλον και τον εκτσογλανισμό που έφεραν μαζί τους τα κομματα του λαϊκισμού από το 2010 και μετά στη χώρα. Περιχαρακώνεται ο καθένας πίσω απ το κόμμα του και περιμένει τη γραμμή για να δράσει και να μιλήσει αναλόγως. Κρύβεται πίσω απ τις λέξεις ή τις προβάλλει με τη γροθιά υψωμένη, χωρίς να πολυκαταλαβαίνει τί σημαίνουν. Στο Netflix έχει το "Winter On Fire" το ντοκυμαντέρ για την ανατροπή του Γιανουκόβιτς και στο YouTube το "Ukraine On Fire" το Ρώσικο ντοκυμαντέρ-απάντηση στο προηγούμενο. Μεταξύ των δύο αυτών νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Θα κλείσω κι εγώ με ένα τσιτάτο: "Λένε ψέμματα. Ξέρουμε ότι λένε ψέμματα. Ξέρουν ότι ξέρουμε ότι λένε ψέμματα. Ξέρουμε ότι ξέρουν ότι ξέρουμε ότι λένε ψέμματα. Αλλά και πάλι λένε ψέμματα κι εμείς προσποιούμαστε ότι τα πιστεύουμε." Elena Gorokhova.

Όταν θα παίξει με αυτές ο Dan Auerbach, τότε θα καταλάβουν και οι Δυτικοί πως: 1. Αν οι μαγνήτες δεν έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια του Τσέρνομπιλ, δεν παίζουν. 2. Οι έξτρα διακόπτες επικοινωνούν απευθείας με τον Sputnik.

Αν ο Πούτιν αποφασίσει να φτιάξει τέλεια αντίγραφα Fender και Gibson για να χτυπήσει τις Αμερικάνικες πολυεθνικές πώλησης μουσικών οργάνων, ίσως αυτό το thread αποκτήσει κάποιο ενδιαφέρον.

To post inverter master volume ήταν της μόδας πριν καμιά 10ετια αλλά ποτέ δεν κατάλαβα γιατί. Ίσως για marshall κυκλώματα που θέλει κάποιος να ακούγονται gainy σε χαμηλές εντάσεις; Μπορεί. Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, το pre master volume ακούγεται λίγο πιο weak και thin αλλά από την άλλη το post mv ακούγεται υπερβολικά fuzzy. Προτιμώ το pre.

Εμένα παλιά μου άρεσε κι αυτό: https://reverb.com/item/33651825-line-6-fbv-shortboard-bass-pod Είναι και φθηνό, μάλιστα υπάρχουν και διάφορα floor pods στα 120 ευρώ μεταχειρισμένα αλλά δεν τα έχω ακούσει και δεν ξέρω αν είναι ίδια. Γενικά επειδή τα περισσότερα πολυεφε υποφέρουν στο high end και τα μπάσα δεν έχουν τέτοια προβλήματα, είναι θεωρώ εύκολο να βγάλεις καλούς ήχους κι από φθηνά μηχανήματα. Εντάξει δε θα είναι H9 ή Darkglass, αλλά αν κάνεις τη δουλειά σου, who cares...

Ούτε εγώ αγοράζω με αυτή την προοπτική μιας κι έτσι κι αλλιώς πιστεύω ότι οι ηλεκτρικές κιθάρες έχουν εγγενή ηχητικά χαρακτηριστικά τα οποία πολλές φορές δεν διορθώνονται με ένα φίλτρο/eq. +1000 Οι συγκεκριμένοι είναι πολύ καλοί all around μαγνήτες. Mε το vol και το tone στο 7-8 έρχονται πολύ κοντά σε vintage χροιές και δίνουν και το headroom μετά αν τους ανοίξεις να γκαζώσουν για πιο σκληρό ήχο. Σε σχέση βέβαια με αγαπημένους μου PAF style μαγνήτες, ο bridge είναι πιο scooped απ ότι θα ήθελα κι ο neck πιο dark. Πάντως δεν καταλαβαίνω το "θάψιμο" που έχουν φάει οι 490-498. Έχοντας αλλάξει μαγνήτες σε πολύ ακριβές κιθάρες ο βασικός λόγος είναι ότι ψάχνω συνήθως μια πολύ συγκεκριμένη απόκριση. Αν το όργανο πρέπει να παίζει κι ακουστικά με τον τρόπο που εγώ θέλω κι έχει το playability που μου αρέσει θα το πάρω κι αν οι μαγνήτες δεν είναι 100% εκεί που θέλω δε χαλιέμαι, απλά τους αλλάζω.

Μιας που είμαστε σε mood για polls, ας βάλω κι εγώ ένα. Γενικά το πρώτο πράγμα που κάνω σε μια κιθάρα προσωπικά είναι να αλλάξω μαγνήτες και συνήθως και wiring. Με τόσες πολλές ποιοτικές επιλογές πλέον μου είναι πολύ δελεαστικό να προσπαθήσω φέρω το όργανο ακριβώς στα μέτρα μου αλλάζοντας τον πυρήνα του ήχου του. Αυτή τη στιγμή έχω 7 κιθάρες και μόνο στις 2 οι μαγνήτες είναι "μαμα". Στην SG με τους P90s, μιας που οι P90s της Gibson μου αρέσουν που είναι λίγο aggressive απ τους περισσότερους boutique και σε μια Gibson Studio, που πιθανότατα θα αλλαχτούν κι εκεί αλλά προς το παρόν έχω βολευτεί το stock σετ του οποίου ο overwound χαρακτήρας ταιριάζει στην συγκεκριμένη κιθάρα. Επίσης ποτέ δεν βάζω το ίδιο ακριβώς σετ σε δύο κιθάρες μου. Μου αρέσει να υπάρχει σαφής διαφοροποίηση: Έτσι η PRS φοράει DiMarzio PAF Masters, η R8 Tom Holmes, η Studio 490-498 (και εντός ολίγου ένα Fralin Modern set) και η Epi Flying V φοράει EMGs!!! Η μία Telecaster φοράει Fralin Vintage Hot, ενώ σιγά φτιάχνεται και μια parts με broadcaster wiring και Fender Nocaster set.

Θα σου πρότεινα να ρίξεις μια ματιά στο "γυρίσματα και μοιρολόγια" του Πετρολούκα Χαλκιά και στα βάθη που χρησιμοποιούν οι Cocteau Twins (Eventide Blackhole / Valhalla Shimmer), αν όντως θες το βάθος να ακούγεται σαν εφέ - που δεν το θεωρώ απαραίτητο. Δεν είναι ότι δεν τα κατάφερες να ακουστεί εκκλησιαστικό. Ίσα ίσα αυτό εννοούσα όταν ανέφερα τον Γαϊτάνο. Απλά αυτή η αισθητική του "fake cathedral" reverb που χρησιμοποιείται πολύ συχνά για να δώσει έμφαση σε ηχογραφήσεις (ή ακόμη και live!!!) τόσο βυζαντινών όσο και καθολικών ψαλμωδιών, εμένα μου κάνει κιτς - νοιώθω κιολάς ότι αφαιρεί απ την κατάνυξη/σοβαρότητα.

Επειδή ακριβώς είναι εξαιρετικό, θα μου επιτρέψεις αν θες δύο μικρές παρατηρήσεις που πιστεύω θα με έκαναν να το ευχαριστηθώ ακόμη περισσότερο: Η πρώτη αφορά τα βάθη στη φωνή. Είναι υπερβολικά και λίγο κιτς, βασικά μου θυμίζουν Γαϊτάνο. Νομίζω ότι θα πρέπει να μειωθούν πολύ. Αν τελικά τα θέλεις οπωσδήποτε, τότε καλύτερα να κινηθούν προς την κατεύθυνση των Cocteau Twins (με κάποιο eventide ή valhalla ίσως). Το δεύτερο είναι περισσότερο θέμα άποψης και γενικότερης αισθητικής. Το μοιρολόι είναι μια έκφραση του ανθρώπου που βγαίνει απ τα βάθη της ψυχής ως λυτρωτικό στοιχείο κι αυτό δεν το ένιωσα. Η μελωδική γραμμή είναι πολύ τεχνική και "κλειστή". Δεν έχει τις μεγάλες εκπνοές και την αμεσότητα που χαρακτηρίζει το είδος. Νομίζω λοιπόν ότι σε κάποια σημεία το κομμάτι θα έπρεπε να "ανοίγει" παραπάνω.

Πολύ ωραίο. Μου θυμίζει ως κατεύθυνση το Pygmalion των Slowdive.

Πρώτον: Επί 10 χρόνια προσπαθούσα να κάνω μια PRS να παίξει σαν Les Paul. Τελικά ευτυχώς τα παράτησα και την άφησα να παίζει σαν PRS. Οπότε διαβάζοντας το "ολες οι Les Paul και τα αντίγραφα τύπου PRS", ένα μικρό εγκεφαλικό το έπαθα... Δεύτερον: Ο Superfunk, γνωστός ιεροκύρηκας του "τα κσύλα δε μετράνε", έχει 8 παρόμοιες μεταξύ τους κιθάρες, δεν αναφέρει καν τους μαγνήτες και κατηγοριοποιεί τα όργανα όχι βάσει ήχου αλλά μόνο ώς προς το body shape ??.

Να το θέσω έτσι: Άν ο ΟP έβρισκε μια R9 σε πολύ καλή κατάσταση στα 3.000€ στο εξωτερικό μπορεί να του έλεγα να την πάρει. Και να μην του καθόταν, so what? Την έβαζε για πούλημα και την πούλαγε στα ίδια και καλύτερα μέσα σε μια βδομάδα. Επίσης αν μας ρώταγε για κάποια partsocaster του 500ρικου, δε θα του λέγαμε να πληώσει 150€ εισητήρια να πάει να τη δει. Με λίγα λόγια, συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια: Φυσικά και υπάρχουν ευκαιρίες στα μεταχειρισμένα και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα. Αν είσαι "με το δάκτυλο στη σκανδάλη" αρκετό καιρό πάνω απ τις αγγελίες, κάτι θα βρεις. Φυσικά και το κόστος των αεροπορικών και η ταλαιπωρία ζυγίζουν διαφορετικά για μια κιθάρα των 500€ και για μια των 3.000€. Αλλά όταν είσαι διατεθειμένος όπως ο OP να πληρώσεις cash το street price για ένα καινούργιο ακριβό όργανο, η πληθώρα των επιλογών μετράει. Αλλιώς υπάρχει και ο Νάκας, τιμιότατο μαγαζί, που μπορεί να έχει ένα κομμάτι απ το κάθε μοντέλο αλλά το παίρνεις με 36 δόσεις, ξενοιάζεις και νοιώθεις και όμορφα που στηρίζεις πέντε δουλειές στον τόπο σου.

To βασικό μου σετ είναι 11-48 Ernieball Power Slinky. Προτιμώ το Eb κούρδισμα αλλά παίζω συνήθως είτε E standard, είτε πιο σπάνια D standard. Για πιο jazz ηχους στην Tele, βάζω D Addario 12-54.

Gibson Les Paul R8 / Tom Holmes 450-455 Gibson SG Std 2016 P90T Gibson Les Paul Studio Alpine White / Fralin Std Humbuckers PRS Singlecut USA (Lawsuit) / DiMarzio PAF Masters Fender MIJ Jazzmaster / US Jazzmaster pickups Tokai Breezysound Telecaster / Fralin Vintage Epiphone '58 V / EMG '81 Set

Γιατί έτσι κι αλλιώς αν ρωτήσεις 100 εδώ μέσα πώς πρέπει να παίζει μια καλή Les Paul, θα πάρεις 100 διαφορετικές απαντήσεις. Εγώ τη θέλω ελαφριά αλλά, σε αντίθεση με τους περισσότερους, non-resonant. Άλλος τη θέλει 6 κιλά και να ξυρίζει. Ο παραδίπλα αγόρασε μια full hollow CR, της έχει βάλει flats και παίζει jazz...?

Προσωπικά αν ήταν να δώσω κοντά στις 3.000€ για καινούργια Les Paul, θα έπαιρνα αεροπλανάκι και θα πήγαινα μία Γερμανία σ έναν Thomann αυθημερόν και θα έπαιζα με 30 διαφορετικές. Αξίζει το εισητήριο, πίστεψέ με. To έχω κάνει όταν ήμουν Αμερική και μου πήρε κι αρκετό καιρό να βρώ αυτή που μου κάθόταν ακριβως όπως την ήθελα. Εναλλακτικά μπορείς να περιμένεις κάποια R7 ή R8 στις αγγελίες ξέροντας πως δε θα χάσεις και χρήματα μετά στη μεταπώληση.

H επισκευή ενός σπασμένου λαιμού από επαγγελματία συνήθως κοστίζει λιγότερο από την αφαίρεση fretboard κι αντικατάσταση truss rod., σχεδόν τα μισά λεφτά. Είχα κι εγώ Les Paul επισκευασμένη από Joker Guitars (Κακανιάρης) την οποία και αγόρασα και πούλησα πάμφθηνα, παρόλο που η επισκευή ήταν αόρατη και η κιθάρα έπαιζε άψογα επί χρόνια με 11άρες. Όταν αγοράζεις ένα τέτοιο όργανο συνήθως ή το παντρεύεσαι ή αναγκάζεσαι μετά να το σκοτώσεις, αν ποτέ θελήσεις να το πουλήσεις.

Γενικά να αποφύγεις αν μπορείς τις 2012 με τα laminate fretboards και τις standard custom shop του 2015 με το short tenon, εκτός αν τις βρείς ευκαιρία.

Ο καθένας πουλάει κι αγοράζει όσο θέλει. Υπάρχουν πιο μικροί σε ηλικία που έχουν μεταξύ τους δημιουργήσει τον μύθο ότι μια Standard των 70s, 80s, 90s είναι καλύτερη από μια καινούργια κι έτσι οι τιμές τους έχουν ξεφύγει λίγο. Πριν τρεις μηνες όμως πήρε φίλος από τις αγγελίες εδώ μια Τraditional 2015, με specs στην ουσία custom shop (ελαφριά ξύλα χωρίς κανένα weight relief) στα 1.300 ευρώ. Οπότε υπομονή χρειάζεται. Οι τιμές της Gibson ανεβαίνουν συνεχώς καθώς ακολουθούν και τις τιμές των δυσεύρετων πια ξύλων της αλλά ευκαιρίες πάντα θα υπάρχουν. Αν είσαι αποφασισμένος να δώσεις 3.000 πιστεύω κάποια R7/R8 θα βρεις κι απ τον νόιζ. Καλύτερα να βάλεις αγγελία ζήτησης.