kpeyos

Το EP, που είναι το μόνο ίσως πετάλι που ακόμη και σήμερα έχει λίγες εναλλακτικές αν θες τον ήχο του, είναι αντιγραφή κυκλώματος μικρότερης εταιρείας (μου διαφεύγει τώρα ποια ήταν). Το RC απλά ΟΚ για σήμερα. Σίγουρα εγώ προτιμώ ακόμη και το ZVex SHO για καθαρό boost σε σχέση με το RC και πάλι όμως αν βάλω στο παιχνίδι και το Κlon που μου έφτιαξε ο Analog Design, τελειώνει πολύ γρήγορα η συζήτηση. Θα έλεγα αντιθέτως ότι το AC+ είναι πάρα πολύ καλό αν κάποιος ψάχνει light (Dumble-style?) drive. Παρόλα αυτά εδώ υπάρχουν άπειρες επιλογές. Δεν έχω ακούσει το SL, το Plexidrive του Wampler (low to mid gain) και το Plexitone της Carl Martin (mid to high gain) είναι τα κορυφαία σε αυτό το είδος, με σημαντική διαφορά απ ότι άλλο έχω ακούσει. Η Fulltone έβγαλε μια σειρά κορυφαίων πεταλιών στην εποχή της. Το ίδιο θεωρώ και η Xotic. Η Fulltone ήταν πιο φθηνή στα βασικά της πετάλια απ την Xotic την προηγούμενη δεκαετία. Δεν τα έχω παρακολουθήσει και πολύ, αλλά το AC+ που έχω κόστιζε κοντά στα 250€ νομίζω. Γιατί "μπούκωσε" η αγορά από basic drives και fuzzes. Γιατί ότι έκανε η Fulltone καλύτερα απ όλους το 2000, το κάνουν σήμερα όλοι καλύτερα απ τη Fulltone. Συμφωνώ. Το ίδιο λέω. Ότι το "ακροαριστερό υποσύνολο των Democrats" δεν είναι το 50% του παγκόσμιου αγοραστικού κοινού της Fulltone.

Καταλαβαίνω αλλά αν κρίνω από αντίστοιχες εταιρείες, δεν νομίζω ότι προσλάμβανε στελέχη της Google για τη συναρμολόγηση. Είναι σίγουρα παράγοντας, η ζωή σε κάποιες περιοχές του Δυτικού κόσμου έχει ακριβύνει πάρα πολύ. Η California πάντως δεν είναι όλη West Beverly & Hollywood. Κάτω απ τη Sunset Blvrd έχει παράγκα και μετανάστες 1ης γενιάς που πάει σύννεφο. Έχω ταξιδέψει εκεί και σε πολλές άλλες πολεις της Αμερικής επί πολλά έτη γι αυτό το λέω. Πρώτον για να έχεις παρουσία στα social, στο youtube κλπ, πρέπει να έχεις καινούργια και αξιόλογα προϊόντα. Πολλές μικρότερες εταιρείες πάντως, χωρίς ιδιαίτερο marketing επιβιώνουν χάρη στην niche αγορά που ψάχνει τα fora. Νομίζω ότι συγχέεις τους democrats με τη woke κοινότητα. Τα περισσότερα κανάλια που κλίνουν προς τους democrats είχαν εκείνη την εποχή εκτεταμένα ρεπορτάζ για το πώς το looting επισκίαζε τους ειρηνικούς διαδηλωτές. Θεωρώ πως με την κατρακύλα που είχε πάρει η Fulltone το Reverb βρήκε την ευκαιρία να κάνει απλά ανέξοδη διαφήμιση. Όσο για το GC, η Fulltone είχε διακόψει από πιο πριν τις εμπορικές σχέσεις, οπότε μπήκε κι αυτό να κάνει το promo του. Δε θεωρώ ότι ήταν αίτια δηλαδή αλλά αποτελέσματα της παρακμής της Fulltone.

H βιωσιμότητα μιας εταιρείας εξαρτάται από μία σειρά πραγμάτων. Η Xotic ήταν και είναι μικρότερη φάση απ τη Fulltone, αυτό ίσως και να σημαίνει ότι χρειάζεται λιγότερες πωλήσεις για να επιβιώνει. Και η Fulltone και η Xotic έχουν βγάλει πετάλια που είναι ορόσημα κατά τη γνώμη μου. Ούτε και η Xotic όμως είναι η εταιρεία που κάνει "γκελ" σήμερα στα gearhead fora.

Αν πρόκειται για τα σχόλια που κριτικάριζε το looting που ακολούθησε τον θάνατο του Floyd, ΟΚ δεν ήταν και η πιο έξυπνη στιγμή του αλλά δε νομίζω πως η αμερικάνικη woke κοινότητα ήταν το μισό του πελατολόγιο, ακόμη κι αν το Reverb ή το Guitar Center άρπαξαν την ευκαιρία για να κάνουν τζάμπα promo. Αν ήθελα να κάνω μια ανάλυση θα έλεγα ότι η Fulltone επαναπαύθηκε στη σειρά των επιτυχημένων προϊόντων που είχε βγάλει μέχρι πριν 15 χρόνια, δε θέλησε να αναπτυχθεί και να καινοτομήσει και μοιραία ξεπεράστηκε απ τον ανταγωνισμό. Θυμάμαι το 2000 στην Αμερική την πρώτη φορά που άκουσα το original Fulldrive και το Fulltone Distortion Pro και μου πέσαν τα σαγόνια. Σήμερα τέτοια πετάλια υπάρχουν περσσότερα απ όσα θα μπορούσαν όλοι οι κιθαρίστες του κόσμου να χωρέσουν στις πεταλιέρες τους.

Στην ανακοίνωση λέει πως έβγαλε πολλά λεφτά στις αρχές του 2000, η εταιρεία εδώ και πολλά χρόνια δε βγάζει κέρδη αλλά την κρατούσε για χάρη των εργαζόμενών του και την κλείνει γιατί δεν είναι διατεθειμένος να τη χρηματοδοτήσει από την προσωπική του περιουσία.

Γνώμη μου είναι πως η εποχή των πεταλιών με τα "μαγικά" 5 components που άφηναν τα τρελά κέρδη, έχει παρέλθει. Στα Αμερικάνικα fora, ακόμη ψάχνουν πετάλια των αρχών του 2000 όσον αφορά αυτή την κατηγορία. Και με κάποιες εξαιρέσεις (π.χ ΑΜ King of Tone), τα σημερινά boutique πετάλια που έχουν κάποια επιτυχία, φέρνουν στο τραπέζι τεχνολογία που δεν είναι εύκολο να την αντιγράψει ένας χομπίστας κιθαρίστας στο τραπέζι της κουζίνας του. Γι αυτό και δεν είπα πως "τους έχει πάρει η κατιούσα" τους boutique κατασκευαστές, μίλησα για μία συγκεκριμένη κατηγορία πεταλιών και αν θες ως προέκταση για τις εταιρείες που ασχολούνται με αυτά.

Ακόμη τα δείχνει διαθέσιμα στo music accesories. Εξαντλούνται γρήγορα στην Ευρώπη πάντως. Ποιος ξέρει, ίσως πετάλια που δεν απαιτούν vintage parts να συνεχίσουν να παράγονται, έστω και στην Κίνα. Επίσης για αυτά τα πετάλια θα υπάρξουν άπειρες εταιρείες που θα σπεύσουν να τα κλωνοποιήσουν ώστε να καλύψουν το κενό. Δείχνει όμως ένα τέλος εποχής. Οι εποχές που μπορούσες να αγόρασεις vintage τρανζιστοράκια με 10 λεπτά το καθένα και μετά να πουλήσεις ένα πετάλι με 5 components και ένα ωραίο κουτάκι στα 200 ευρώ, φαίνεται πως έχουν παρέλθει.

O περισσότερος κόσμος που ασχολείται με την κιθάρα και τα gear forums μάλλον γνωρίζει τον Mike Fuller που ξεκίνησε στα μέσα του '90 την Fulltone, μια απ τις πρώτες εταιρείες που κατασκεύασαν και ουσιαστικά δημιούργησαν τον όρο "boutique" πετάλια, καβαλώντας παράλληλα το κύμα αυτού του trend τα τελευταία 25 χρόνια. Σήμερα απ ότι φαίνεται γράφονται οι τίτλοι τέλους, τουλάχιστον για το στεγασμένο στις ΗΠΑ "boutique" κομμάτι της εταιρείας.

Για τους κιθαρίστες πολλά μπορεί να έχουν ενδιαφέρουν απ το blues έως το μέταλ. Οι υπόλοιποι τί φταίνε... Εγώ πάντως πληκτράς ξεκίνησα και έπιασα την ηλεκτρική στα 90s γιατί δεν άντεχα άλλο τα σολΙΔΙΑ.

Άλλο το μεροκάματο κι άλλο να σου αρέσει να πηγαίνεις στην πρόβα με καφέ κι εφημερίδα

Οι Death Metal μπάντες της χώρας είναι πιο διεθνείς κι απ την Άννα τη Βίσση. Τί να λέμε τώρα. Όσο για τους μπλουζ κιθαρίστες, πάντα μου έκανε εντύπωση πώς βρίσκουν μπάντες να θέλουν να παίξουν αυτό το είδος. Δηλαδή είσαι μπασίστας ή drummer και σ' αρέσει να παίζεις guitar blues; Τί σε σταματάει απ την αυτοκτονία;

Δεν ισχύει αυτό που σου είπε ο καθηγητής σου. Κάθε μοντέλο κρίνεται ως εμπορικό ανάλογα με τη ζήτηση στην κατηγορία τιμής του και το πόσο καλά κρατἀει ή ανεβάζει τιμή σε σχέση με την τιμή αγοράς του. Παράδειγμα: Μια καινούργια Studio στα 1.500€ που έχει χειρότερα specs από μια Studio του 2010 την οποία βρίσκεις με 900 ευρώ μεταχειρισμένη δεν είναι εμπορική. Απ την άλλη αυτή η παλιά Studio πιθανότατα θα ανεβάζει συνέχεια τιμή, καθώς πλέον η Gibson παράγει το συγκεκριμένο μοντέλο με χειρότερα specs. Άρα μια παλιά Studio με σκούρα rosewood ἠ εβένινη ταστιέρα στα 800-900€ πιθανότατα είναι πάρα πολύ εμπορική. Λέω "πιθανότατα" γιατί έτσι κι αλλιώς φαίνεται πως η αγορά έχει κορεστεί. Συζητιέται και σε fora στο εξωτερικό που "ζούσαν" όλον αυτά τα χρόνια απ τις αγγελίες. Πλέον έχουν παραχθεί πολλές καλές κιθάρες όλα αυτά τα χρόνια, ο καθένας μας έχει κι από 5-6 όργανα και η ζήτηση, που επί εποχής Covid-19 lockdown είχε ένα ακόμη boom, έχει πλέον πέσει στα τάρταρα. Με αυτό το δεδομένο δεν ξέρω ποιες και πόσες κιθάρες θα κρατήσουν τιμή στο μέλλον. Ιδιαίτερα αν κάποιον τον ενδιαφερει και η γρήγορη πώληση. Πάντως το να γράφουν Gibson ή Fender ως τώρα ήταν μια εξασφάλιση. Υπἀρχουν και κάποια συγκεκριμένα μοντέλα που είναι εμπορικά από άλλες εταιρείες αλλά εκεί γίνεται ακόμη πιο πολύπλοκο το θέμα.

Βασικά και σε αυτή την τιμή να τη χτυπήσει τη συγκεκριμένη Studio δεν πρόκειται να χάσει λεφτά. Μη σου πω ότι μες το εξάμηνο μάλλον βγάζει κι ένα 300αρι χέρι με χέρι.

Gibson Les Paul Studio 2009 Alpine White with ebony fretboard + original case https://reverb.com/item/49090369-gibson-les-paul-studio-2009-alpine-white-with-ebony-fretboard-original-case?utm_source=android-app&utm_medium=android-share&utm_campaign=listing&utm_content=49090369

H πρώτη λύση είναι να σετάρεις τον ενισχυτή με τα ποτενσιόμετρα στο 7 με 8. Πολύ συνηθισμένο στις Gibson. Επειδή δεν είναι σαν τα φεντεράκια να ακούν τόσο πολύ στην ατάκα της πένας, οι γκιμπσονάκηδες παίζουν πολύ με τα ποτενσιόμετρα για να δώσουν έκφραση. Αλλά αυτό που σου είπα για το 50s wiring έχει το ίδιο εφε με το treble bleed. Απλά δεν έχει αυτό το ενοχλητικό resonant peak που έχουν τα περισσότερα treble bleeds και τα κάνει να ακούγονται "σκληρά". Η διαφορά με το 50s wiring είναι ότι η ένταση πέφτει ΚΑΙ καθώς μειώνεις το tone, το οποίο τα πρώτα 10 δευτερόλεπτα μπορεί να σου φανεί περίεργο αλλά μετά εγώ τουλάχιστον το συνήθισα και το χρησιμοποιώ κατά κόρον. Καταλαβαίνω την χαρά του καινούργιου αλλά για μένα αγοράζεις 4 TVT pots απ το Crazyparts και 2 PIO πυκνωτές, τα συνδέεις 50s style και δεν κοιτάς ποτέ πίσω. Μάλλον κρατάς και το original wiring αυτούσιο χωρίς να χαλάσεις κολλήσεις σε περίπτωση που θες να την πουλήσεις.

Η καλύτερη μακράν Les Paul που θα βρεις στο budget σου απ όλες τις απόψεις είναι κάποια παλιά (πριν το 2010) Gibson Les Paul Studio Alpine White. Για να την βρείς όμως σε αυτό το budget θα πρέπει να κοιτάς συνέχεια αγγελίες εδώ ή στο Reverb. Γιατί είναι η καλύτερη; Έχει specs που πλέον δεν μπαίνουν πλέον ούτε σε πιο ακριβές κιθάρες της Gibson με βασικότερο όλων την ταστιέρα που είναι από έβενο στις λευκές κιθάρες εκείνης της εποχής (το rosewood έκανε bleed στο φινίρισμα απ όσο γνωρίζω). Είναι μια κιθάρα εντελώς under the radar ακόμη αλλά η αξία της σίγουρα ανεβαίνει και γρήγορα μάλιστα όσο όλοι καταλαβαίνουν ότι η αγορά έχει ξεμείνει από ξύλα και πλέον έβενοι και σκούρα rosewoods μπαίνουν μόνο σε custom shop, άνω των 3.000 ευρώ όργανα. Θα πρότεινα να μείνεις μακριά από αντίγραφα. Καλύτερα να δώσεις 150 ευρώ παραπάνω και να ξέρεις ότι αυτό που πήρες έχει αν μή τι άλλο μεταπωλητική αξία. Ιδιαιτέρως μείνε μακριά από 70s γιαπωνέζικες ή 80s Κορεάτικες απομιμήσεις. Overpriced χωρίς αντίστοιχη ποιότητα.

Με γειά! Όντας κάτοχος μιας SG Standard P90T, είναι μια απόλαυση αυτή η κιθάρα με τους συγκεκριμένους μαγνήτες. Το μόνο πρόβλημα μου είναι ότι οι P90s είναι πιο θορυβώδεις απ τους υπόλοιπους μαγνήτες όταν έχεις απέναντι οθόνες, φώτα, προβολείς κλπ. Γι αυτό είναι λίγο απρόβλεπτοι σε live καταστάσεις. Εγώ στις Gibson μετράω pots να είναι όλα πάνω από 500k, αλλάζω σε 50s wiring και βάζω και 2 luxe πυκνωτές. Ούτε treble bleed, ούτε τίποτα. Πολύ πιο φυσικό κράτημα πρίμων μόλις συνηθίσεις την αλλαγή στη συμπεριφορά των pots, που δεν είναι και κάτι φοβερό.

Ως πιτσιρίκι, αρχές γυμνασίου, άκουσα για πρώτη φορά hammond εδώ: Βρήκα ένα μεταχειρισμένο Korg CX3 στο Vibrato και μετά από λίγους μήνες έπαιξα στην πρώτη μου μπάντα. Κιθάρα, μια γιαπωνέζα Tele βεβαίως βεβαίως, αγόρασα για πρώτη φορά ως φοιτητής μετά το άκουσμα αυτών των κυρίων:

Ας τα. Κι εγώ το ίδιο.

Τα αγαπημένα μου Neural DSP έχουν "birthday sale" από 8 έως 18 Απριλίου, όλα στη μισή τιμή εκτός απ τον καινούργιο Tone King.

Μπορούμε να επιστρέψουμε όσο πίσω θέλουμε αν είναι να μαστιγώσουμε τη δύση, τους Αγγλοσάξωνες κλπ. Να θυμηθούμε την αποικιοκρατία, τα σκλαβοπάζαρα, την εταιρεία Δυτικών Ινδιών, την εξολόθρευση των Ινδιάνων, τί έκανε ο Τσώρτσιλ τους Ινδούς ή τους Μαορί, τη Δρέσδη, τη Χιροσίμα, το Βιετναμ κλπ. Κι απ την άλλη φυσικά θα υπάρχουν κάποια αντεπιχειρήματα και πολύ whataboutism για τον έταιρο πόλο για την ανελευθερία, τα γκουλάγκ, το holodomor στην Ουκρανία, την εισβολή σε Φινλανδία και Πολωνία και την Κορέα, την Τσεχοσλοβακία, την Ουγγαρία, το Αφγανιστάν, την Τσετσενία, τη Γεωργία κοκ. Το θέμα είναι ότι κάπου πρέπει να τραβήξουμε μια γραμμή. Η αναθεώρηση συνόρων φέρνει πολέμους. Οι πόλεμοι καλλιεργούν άσβεστα μίση που τους ανατροφοδοτούν. Άρα κατ' αρχάς το status quo των υπάρχοντων συνόρων πρέπει να είναι απαραβίαστο για να ξεκινήσουμε να μιλάμε. Αν δεν είναι σεβαστό αυτό κι ο καθένας προσπαθεί να απελευθερώσει μειονότητες ή να ξαναφτιάξει αυτοκρατορίες κάποια στιγμή θα γίνει και το μεγάλο μπαμ. Και το μεγάλο μπαμ αυτή τη φορά μπορεί να είναι και το τελευταίο. Απο κεί και πέρα το "αιρετικό" κείμενο του @serres δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία ακόμη κουτσομπολίστικου επιπέδου άποψη που βρίθει από λογικά άλματα (μιας που όποιος έχει επιχειρήσει επιστημονικές αναλύσεις ξέρει ότι χρειάζεται συγκεκριμένη και διαφανής μεθοδολογική προσέγγιση για να να τις πάρει κάποιος στα σοβαρά). Το κυριότερο λογικό άλμα είναι μάλλον ότι ο συγγραφέας θεωρεί ότι είναι πιο έξυπνος απ όλους τους χαζοευρωπαίους πολιτικούς και οικονομικούς αναλυτές. Αυτό είναι ένα γνώρισμα που κατά κόρον ανήκει σε μια συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων, των οποίων η ψυχολογία τους σπρώχνει συνήθως στα άκρα του πολιτικού συστήματος ή/και σε θεωρίες αεροψεκασμών. Μπορεί φυσικά κάποιος με στοιχειώδη παρατηρητικότητα να εντοπίσει τις αντιφάσεις μέσα στο κείμενο μιας που τελικά δε νομίζω να μπορεί κανείς να καταλάβει αν οι Αγγλοσάξονες προτιμούν τη φθηνή ενέργεια για να αναπτύσσονται οι οικονομίες τους ή την ακριβή ενέργεια για να πουλάνε στην Ευρώπη τα αποθέματα τους (hint: το πρώτο μόνο ισχύει).

Επειδή αυτή η Γιουγκοσλαβία έχει γίνει καραμέλα, αφήνω αυτό εδώ... Μνημείο αμάχων πεσόντων στη Σρεμπρενιτσα. Αριθμός νεκρών: 8.000. Στην εικόνα δεν συμπεριλαμβάνονται οι 20.000 βιασμένες μουσουλμανες που επέζησαν.

Διάβασα λίγο και αποσπασματικά τις σελίδες αυτού του thread, οπότε ας εκφέρω κι εγώ τη γεωστρατηγική μου εκτίμηση: 1. Δεν μπορώ να πιστέψω το αφήγημα της κύκλωσης της Ρωσίας απ το ΝΑΤΟ. Αν ήθελε το ΝΑΤΟ, σήμερα έχει και την αφορμή και όλα τα μέσα να εξαφανίσει το μισό τακτικό στρατό της Ρωσίας μέσα σε μια ημέρα. Έχει και τη δύναμη πυρός και την ακτίνα βολής. Δεν το κάνει όμως λόγω της πυρηνικής αποτροπής που διαθετει η Ρωσία. Έξι χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές, περισσότερες από όσες έχουν όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ μάζι. Αυτές οι πυρηνικές κεφαλές είναι όμως και ο λόγος που η Ρωσία δεν θα μπορούσε να κινδυνεύσει ποτέ στρατιωτικά απ το ΝΑΤΟ. Άρα το επιχείρημα της ασφάλειας που επικαλείται η Ρωσία, απλά δεν ευσταθεί. 2. Η θέση του αιμοσταγούς δικτάτορα είναι, λόγω της φύσης της, ισόβια. Ο Πούτιν ανέλαβε την Προεδρία καθαρίζοντας πολύ κόσμο στη Τσετσενία αρχικά, τους διάφορους αντιμαχόμενους σε αυτόν μαφιόζους της νομενκλατούρας μετέπειτα. Στην πορεία μπορεί να μάζεψε δις, να έκανε το δικό του ιδιωτικό στρατό της Βάγκνερ αλλά ξέρει ότι όλα αυτά δεν αξίζουν τίποτα χωρίς την εξουσία του Τσάρου. Στη Ρωσία την επόμενη μέρα της διαδοχής του, το πιο πιθανό είναι να τον πιάσει ξαφνικός πονόκοιλος ο οποίος θα αποβεί μοιραίος. Οπότε το να παραμένει στη θέση του είναι η Νο1 προτεραιότητά του. Τί θα μπορούσε να απειλήσει περισσότερο τη θέση του από τη δημοκρατική μετάβαση της ξαδερφούλας του Ουκρανίας στη δημοκρατία η οποία έγινε σε πείσμα του ιδίου καθαιρώντας το ανδρείκελό του Γιανουκόβιτς και αποδεικνύοντας ότι δεν είναι παντοδύναμος; 3. Στο παρελθόν η αριστερά έδωσε αγώνες ακόμη και για την αυτοδιάθεση του τελευταίου κορμοράνου. Δεν μπορώ να καταλάβω λοιπόν γιατί αν μία χώρα θέλει να προσχωρήσει στο ΝΑΤΟ, γιατί αυτό δεν θα πρέπει να είναι επιτρεπτό. Μπορώ αντίθετα να καταλάβω κάποιον που θέλει να προσχωρήσει στο ΝΑΤΟ, κυρίως για να μην πάθει αυτά που παθαίνει η Ουκρανία. 4. Θεωρώ ότι η τελευταία απειλή η οποία θα μπορούσε να μας γυρίσει στον μεσαίωνα είναι ο Ρωσο-Κινεζικός άξονας. Δύο τεράστιες, βαθιά οπισθοδρομικές χώρες που σιχαίνονται κάθε τί ελεύθερο και προοδευτικό. 5. Όσον αφορά τη στάση των καλλιτεχνών, αν μπορεί κανείς να τους ονομάσει έτσι, νομίζω ότι απλά αντανακλά το τοξικό πολιτικό περιβάλλον και τον εκτσογλανισμό που έφεραν μαζί τους τα κομματα του λαϊκισμού από το 2010 και μετά στη χώρα. Περιχαρακώνεται ο καθένας πίσω απ το κόμμα του και περιμένει τη γραμμή για να δράσει και να μιλήσει αναλόγως. Κρύβεται πίσω απ τις λέξεις ή τις προβάλλει με τη γροθιά υψωμένη, χωρίς να πολυκαταλαβαίνει τί σημαίνουν. Στο Netflix έχει το "Winter On Fire" το ντοκυμαντέρ για την ανατροπή του Γιανουκόβιτς και στο YouTube το "Ukraine On Fire" το Ρώσικο ντοκυμαντέρ-απάντηση στο προηγούμενο. Μεταξύ των δύο αυτών νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Θα κλείσω κι εγώ με ένα τσιτάτο: "Λένε ψέμματα. Ξέρουμε ότι λένε ψέμματα. Ξέρουν ότι ξέρουμε ότι λένε ψέμματα. Ξέρουμε ότι ξέρουν ότι ξέρουμε ότι λένε ψέμματα. Αλλά και πάλι λένε ψέμματα κι εμείς προσποιούμαστε ότι τα πιστεύουμε." Elena Gorokhova.

Όταν θα παίξει με αυτές ο Dan Auerbach, τότε θα καταλάβουν και οι Δυτικοί πως: 1. Αν οι μαγνήτες δεν έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια του Τσέρνομπιλ, δεν παίζουν. 2. Οι έξτρα διακόπτες επικοινωνούν απευθείας με τον Sputnik.

Αν ο Πούτιν αποφασίσει να φτιάξει τέλεια αντίγραφα Fender και Gibson για να χτυπήσει τις Αμερικάνικες πολυεθνικές πώλησης μουσικών οργάνων, ίσως αυτό το thread αποκτήσει κάποιο ενδιαφέρον.