kpeyos

Οκ κι από εμένα έχουν περάσει όλοι αυτοί κι εντάξει στα 275 ευρώ θα έλεγα κι εγώ πως είναι ευκαιρία οι Wizz, εννοείται. Μεγαλύτερη ευκαιρία ακόμη βέβαια ήταν ενας Sheptone που μου τον έστειλε free ο κατασκευαστής για να τον τσεκάρω, αλλά δεν θα τον πρότεινα ως μια τζάμπα λύση στα υπόλοιπα μέλη ? (αστειεύομαι).

Το θέμα είναι να βρεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου και κάνει στην συγκεκριμένη κιθάρα. Εμένα μου αρέσουν οι RS True 60s, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν είναι αυτό που έχουν στο μυαλό τους οι περισσότεροι όταν σκέφτονται "boutique PAF". Επίσης μου έχει τύχει οι ίδιοι μαγνήτες σε διαφορετικές κιθάρες (ίδιος τύπος κιθάρας) να έχουν διαφορετικά αποτελέσματα. Και το πιο τρελό ήταν πως μου έχει τύχει - δύο σετ Burstbuckers (1,2) ένα σετ του 2003 και ένα του 2012, να ακούγονται τελείως διαφορετικά. Και υποτίθεται πως είναι εργοστασιακοί μαγνήτες...

Εντάξει επειδή ξεκίνησες με το "αν κάποιος ενδιαφέρεται" απλά λέω πώς άλλος ήχος οι Wizz και άλλος οι Custombuckers, δηλαδή θα έλεγα ότι δεν μπορούν να συγκριθούν. Πχ αν σε κάποιον αρέσει ο PAF να είναι σούπερ διάφανος και ένα τσικ saggy, αυτό το κάνουν μια χαρά οι CB, καλύτερα απ τους Wizz. Επίσης αν είναι κάποιος να δώσει 450 ευρώ για Wizz, κάποιος μπορεί να πει πως οι DiMarzio PAF Masters κάτω απ τα μισά λέφτά είναι πολύ κοντά σε αυτό το στυλ ήχου. Θέλω να πω πως αυτή είναι μια συζήτηση για γούστα και value for money που πάει αλλού. Γεγονός είναι ότι το κοινό για την αγορά των CB υπήρχε και οι τιμές τους ήταν ήδη εξωφρενικές στην αγορά μεταχειρισμένων. Οπότε makes sense to me, αυτό λέω. Όσον αφορά το β' σκέλος της απάντησής, εως τώρα οι Custombuckers φαίνονταν να δίνουν μια αξια που ξεπερνούσε τα υποκειμενικά γούστα. Δεν ξέρω αν ισχύει το ίδιο για τους Throbak, που έχουν φτάσει στις ίδιες τιμές. Είναι πολλοί αυτοί που ακόμη θέλουν μια κιθάρα όπως την είχε στο μυαλό του ο κατασκευαστής και που δεν ρισκάρουν μόντες που μπορεί όταν θελήσουν να πουλήσουν την κιθάρα να τους προβληματίσει. Οι Gibson είναι Gibson. Οι υπόλοιποι απευθύνονται σε πιο niche κοινό. Αντε πχ να πείσεις τον τύπο απ την Alabama ότι υπάρχει ένας Κροάτης που τυλίγει μαγνήτες στο υπόγειό του καλύτερους από αυτούς που φτιάχνονται στο Αμέρικα...

Άρα μιλάς για κάποια μονταρισμένη partscaster με μέτρια parts, όχι για custom όργανο. Αλλιως τί έχεις στο μυαλό σου; Για να φτιάξεις μια warmoth, musikraft, USACG πχ, σίγουρα δε θα σου πάει τόσο όσο λές. Θα φτάσεις εύκολα το χιλιάρικο χωρίς ηλεκτρικά και μονταρίσματα απ τον μάστορα. Εάν είναι να πας σε φθηνά parts, τότε γνώμη μου πως καλύτερα η Music Man ή η Schecter, τις οποίες δεν τις παντρεύεσαι κιόλας αν κάποια στιμγή θες να τις πουλήσεις.

Έχοντας ακούσει πολλούς και διάφορους PAF clones, δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να μιλήσει για "καλύτερους". Οι Custombuckers έχουν τον δικό τους χαρακτήρα κι επίσης μπορούν από μόνοι τους να δωσουν αξία πχ σε μια Custom Shop πριν το '13.

Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι αν φτιάξεις ένα custom όργανο σε έναν καλό τεχνίτη θα είναι 100% στα μέτρα σου. Από κει και πέρα η roadhouse που έφερε ως παράδειγμα ο OP ήταν στα 750€ αν δεν κάνω λάθος. Σε αυτά τα χρήματα όχι custom αλλά ούτε και partscaster στα μέτρα του δεν φτιάχνει, εκτός αν περιμένει αρκετά το reverb να βγαίνουν σιγά σιγά σώματα, μπράτσα απ τη warmoth κλπ σε πολύ καλές τιμές. Γι αυτό και οι προτάσεις.

Ω ναι...αλλά και οι μεταχειρισμένοι κάπου εκεί πήγαιναν. Εγώ έδωσα 450 το ζευγάρι μέσα σε μια μερα νομίζω.

https://www.thomann.de/gr/sterling_by_music_man_cutlass_ct50hss_vintage_cream.htm?glp=1&gclid=Cj0KCQjw94WZBhDtARIsAKxWG-86vVcXnUWHs1y7wMi6ES5WA0Pf4GUnaCINI6YOJ2rG6McHAdyQyJ0aAvUcEALw_wcB Δεν είναι 100% στην περιγραφή σου αλλά προς τα κει θα κοίταζα αν έψαχνα μεσαίας κατηγορίας στρατ, μοντέρνας κοπής με 22 τάστα.

https://www.sweetwater.com/store/detail/CBNC2--gibson-accessories-custombucker-humbucker-neck-bridge-pickup?irclickid=TrIykVTnXxyIWOzxncVdtQiSUkDWC01BSUw-VQ0&irgwc=1&utm_source=Impact&utm_medium=EnthusedDigital&utm_campaign=Online Tracking Link Η τιμή είναι μεν υψηλή αλλά απ την άλλη για όσους ενδιαφέρονται αυτά είναι μάλλον καλά νέα. Πρώτον γιατί κάπου εκεί κοντά θα τους έβρισκε μεταχειρισμένους και δεύτερον γιατί οι συγκεκριμένοι δεν είναι και εύκολο να ξεχωρίσουν απο απομιμήσεις. Επίσης κάποιοι αγοραστές έψαχαν μόνο Custom Shop που να έχουν αυτούς τους μαγνήτες, τώρα ανοίγει λίγο παραπάνω η αγορά. Για τον ήχο που έχουν οι συγκεκριμένοι δεν θα μιλήσω, εγώ τους πούλησα αλλά περί ορέξεως κολοκυθόπιτα...

Κατ αρχάς το κομμάτι του Styles φαίνεται να έχει mono το beat με φοβερό de-essing και τις φωνές και τα πλήκτρα stereo για τo widening και τo κομμάτι φαίνεται να είναι πολύ πιο wide. Το beat του είναι compressed απ το limiting συνολικά του κομματιού, όχι γιατί έχει κομπρεσσάρει τα τύμπανα και είναι πολύ πιο δυνατά, το δικό σου είναι πολύ πιο vocal mix. Η μπότα του είναι πολύ πιο ψηλά συχνοτικά απ τη δική σου, τα μπάσα και τα πλήκτρα δίνουν τα sub αλλά είναι ταυτόχρονα και εξαιρετικά high passed, ίσως 12db στα 50hz? Εσένα αντίθετα φαίνεται να έχει αρκετό masking στις χαμηλές. H φωνή θα έλεγα ότι είναι πολύ hollow στο δικό σου, τις λείπουν πολλές χαμηλομεσαίες και γενικά θα έλεγα λείπουν απ το κομμάτι σου. Αυτός ίσως να είναι και ο λόγος που λες ότι σου ακούγεται χάλια σε μικρότερα συστήματα. Τελευταία παρατήρηση τα πλήκτρα μου ακούγονται να έχουν κάποια artefacts στα ψηλά, ίσως έχεις βάλει εκεί κάποιο exciter η eq? Όσον αφορά τα levels θα διαφωνήσω με το πού πρέπει να είναι το κομμάτι. Ανεξάρτητα με το normalizing που κάνουν οι διάφορες πλατφόρμες το κάθε compression έχει τον δικό του ήχο. Μπορείς ποτέ να φανταστείς πχ τους Royksopp στα -14db? Αυτό πχ αν θυμάμαι είναι στα -3db...

Κι εγώ στο δικό μου σύστημα δεν ακούω κάτι συμπιεσμένο από mastering/limiting συνολικά του κομματιού. To κομμάτι συνολικά μπορώ να πω ότι για τα δικά μου γούστα είναι και υποσυμπιεσμένο με εξαίρεση για κάποιο λόγο τα τύμπανα τα οποία μου ακούγονται flat out limited.

Το 99% απο μας νομίζω έχει προτυποποιημένους κάποιους ήχους στο μυαλό του, άρα μιλάμε συνήθως για υπαρκτές υλοποιήσεις. Ο τζαζίστας για μένα αν έχει καψούρα την L5 καλύτερα να μαζεύει σιγά σιγά κι ως τότε υπάρχουν κάποιες Ιαπωνικές υλοποιήσεις της L5 απ τα τέλη της δεκαετίας του 70, υπερ-τιμιότατες και πολλές φορές τζάμπα. Απλά χρειάζεται αρκετός χρόνος στο ίντερνετ.

Συγγνώμη δεν καταλάβα το σχόλιο.

Καλά κι εκεί υπάρχουν άπειρες ενδιαμεσες καταστάσεις και λύσεις. Μια fat strat ή κάποιες superstrat μπορούν παίξουν από dire straits μέχρι metallica με ευκολία. Τώρα αν παίζεις surf και black metal ταυτόχρονα, εκεί όντως μπορεί να υπάρχει πρόβλημα.

Εξαρτάται τί θεωρείται σήμερα ακριβό και φθηνό. Ένα αυτοκίνητο των 20.000€ που χάνει το 20% της αξίας του με το που θα μπεις για πρώτη φορά μέσα; Ένα κινητό των 800€ που θα απαξιωθεί σε 3 χρόνια; Η ένδυση και υπόδυση στην εποχή του fast fashion που τα ρούχα κρατάνε μία σεζόν; Τουλάχιστον εκεί αν πραγματικά βρεις ένα όργανο να δεθείς, το χεις για όλη σου τη ζωή. Άρα για μένα πάμφθηνο είναι.

https://www.thomann.de/gr/goeldo_e9hb1_vintage_pickup_cable.htm?glp=1&gclid=Cj0KCQjw08aYBhDlARIsAA_gb0dcrg4J9Hz2wXNqwNXYie8YzF3cpVD_g5pUqqcCdg5ODTZifVITMscaAogWEALw_wcB Εντάξει ας έχει καλύτερα καποιο shielding και να ναι μεγαλύτερης διατομής απ το τύλιγμα των μαγνητών (συνήθως 22 AWG και παραπάνω).

Αν έπρεπε να δώσω μία γενική απάντηση θα έλεγα δύο κιθάρες των 700€ + δυο upgrade sets των 300€ που θα τις φέρουν όσο γίνεται περισσότερο στα μέτρα σου από μαγνήτες κατ' αρχάς ή ό,τι άλλο. Στην πραγματικότητα όμως από τα 17 μέχρι τα 24 είχα μόνο μία Tele και από τα 24 μέχρι τα 35 μόνο μια Les Paul, την οποία αν είχα ακόμη (εκλάπη) μπορεί να μην είχα πιάσει άλλη κιθάρα στα χέρια μου. Σήμερα έχω όμως 7 διαφορετικές σε όλα τους κιθάρες και ο λόγος που δεν πουλάω καμία είναι ότι η κάθε μία κάνει και κάτι διαφορετικό ή τουλάχιστον με εμπνέει διαφορετικά. Αλλά και με καμία δεν έχω ψάξει τόσο βαθιά και δεν έχω εξελιχθεί μαζί της όπως με τις δύο προηγούμενες και ειδικά με τη Les Paul. Άρα τελικά θα έλεγα πως αν βρεις μία κιθάρα και την ερωτευτείς, δως στα και μην κοιτάξεις ποτέ πίσω, είτε κάνει 1.000 είτε 2.000. Αυτό σαν συναίσθημα δεν υποκαθίσταται. Αλλιώς tools for the job υπάρχουν πολλά. Διαλέγεις και παίρνεις.

Ενισχυτής -> Attenuator -> Radar (ή κάποιο άλλο IR loader) -> Celestion IRs -> Monitors Παραμένω κουλός αλλά οι δυο νότες το μισάωρο που παίζω ακούγονται υπέροχα ?

1ον κι εγω πλάκα κανω 2ον εξώ απ την πλακα, αν η Boss ήταν το pinnacle των πεταλιών, δε θα είχε υπάρξει ποτέ η Fulltone 3ον στην αρχή δεν είχες βάλει τον Prince αλλά και πάλι δεν τρελλάθηκα με τον ήχο του drive στο συγκεκριμένο clip επίσης δεν ξέρω αν η Boss μαζι με το DS-1 δινει δώρο τον ηχολήπτη να μου φτιάχνει ήχο στο σαλονι μου 4ον δε χρειαζόμαστε νομίζω clips. Όλοι μας έχουμε πετάξει κάποτε ένα DS-1 ?

Βασικά για το ότι έκλεισε η Fulltone συζητάμε. Τώρα μπος - ξεμπός, όταν είσαι mic'ed με full band και το χρησιμοποιείς απλά για λίγο boost, πάρε και joyo, το ίδιο είναι. Θα σου μείνουν και για το ρεύμα και την επόμενη δόση του ενφια. Κατά τ' άλλα εγω κυρίως ψάχνω drive για κουλούς που να ακούγεται καλά στο σαλόνι μου ?

Ενδεικτικό βίντεο για το πώς ακούγεται ένα καλό drive

Έχει (τουλάχιστον στο site) το Music Accessories στην Ελλάδα.

Εδώ να πω επίσης πως μια εταιρεία που ξαφνικά υπερ-επεκτείνεται, είναι δύσκολο να την παλέψει χωρίς σύγχρονο management. Εδώ αναγκάστηκε να πουλήσει η Matchless το 2007, πάνω στο απόγειο της φήμης της και σε μια χρύση ακόμη εποχή. Κάποιοι έχουν γράψει ότι ακόμη και το πραγματικό αίτιο της πώλησης της Fender απ τον Leo ηταν αυτό ακριβώς. +1. Επίσης τώρα που τελειώνει το καλοκαίρι μπορείτε να να συνεχίσετε να έχετε μαζί σας τον ήχο απ τα τζιτζίκια να σας θυμίζει τις διακοπές.

Μπορεί να ισχύει αλλά επί της ουσίας δε νομίζω ότι αλλάζει και πολλά. Ίσα ίσα το ότι αυτά τα πετάλια της Xotic δεν υπήρξαν ποτέ τόσο επιτυχημένα όσο το OCD της Fulltone πχ, δεν έδωσε και το κίνητρο να κλωνοποιηθούν ώστε να τα βρίσκεις με 30 ευρώ.

Κατ αρχάς υπάρχουν τα Joyo Ultimate Drive και Mooer Hustle Drive που είναι direct clones αν δεν κάνω λάθος. Αλλά νομίζω ενα modified RAT κύκλωμα είναι, εναλλάκτικές υπάχουν άπειρες.