kpeyos

Έχει δει κάποιος επεισόδιο του Andertons που να λέει "πω πω guys, αυτό που πουλάμε είναι πραγματικά χάλια;" Αν ναι, είναι δόκιμη η κριτική. Αν όχι, τότε το συγκεκριμένο site πρέπει να αντιμετωπίζεται ως διαφημιστικό έτσι κι αλλιώς και όχι ως αντικειμενικό. Εμένα πιο άσχημη πχ μου φάνηκε η περίπτωση γνωστού ντραμιστικού καναλιού που έκανε μέτριες/συγκρατημένες κριτικές στην Tama και ξαφνικά όταν η Tama ξεκίνησε να τους στέλνει special run μοντέλα είδικά για το μαγαζί τους, ξεκίνησαν την αποθέωση με εκφράσεις του επιπέδου "θα μπορούσαν να φτιάχνουν μπότες από χαρτόκουτα και πάλι να σκίζουν" και άλλα τέτοια. Εκεί ας πούμε μπορώ να διακρίνω ότι είτε χρησιμοποιούσαν τη συγκεκριμενη εταιρεία ως λαγό μέχρι ενός σημείου για να πουλάνε τα υπόλοιπα σετ τους, είτε συγκαλυμμένα εκβίαζαν που και τα δύο μου φαίνονται πιο πονηρά και άθλια.

@trolley Κατ' αρχάς δεν ξέρω τί εννοείς με τον όρο ρουφιανιές. Εγώ δεν έκανα κανένα αμένσιοτο: σας ταγκάρισα και εσένα και τον @Waterfall-K mk2 και σχολίασα επί του σχολιασμού σας. Και τον χαρακτηρισμό τρολ δε θα τον πάρω πίσω, γιατί αν τον έπαιρνα θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω κάποια βαρύτερη ίσως έκφραση για κάποιον που σε δεύτερο thread αντί να συζητήσει μέσα σε ενα πλαίσιο τεχνικού forum, χλευάζει σε συνεχόμενα posts λες και γνωριζόμαστε απ τον στρατό ή είμαστε ακόμη στο γυμνάσιο και με ύφος χιλίων καρδιναλίων επίσης σε δεύτερο thread και για συνεχόμενα posts μου γράφει τί είναι καλό για εμένα και δεν το ακούω/ξέρω. Χωρίς φυσικά να κάνει πουθενά την παραμικρή προσπάθεια να μάθει τί θέλω εγώ από ένα FM synth, ειρωνεύεται κάτι που εγώ δεν είπα ποτέ (το ότι το FM8 και το SY77 είναι ισάξια ή έχουν ίδιες δυνατότητες) με δηλώσεις επιπέδου "αν πατούσες το edit" & "άνοιξε το manual"... Αυτά για το πιο σοβαρό που έγραψες. Από κει και πέρα πάλι διευρίνεις τη θέση μου και επιχειρηματολογείς πάνω σε πράγματα που δεν έχω πει. Ποιος μίλησε για fanboys και ποιος είπε ότι καθαρίσαμε; Μήπως πάλι μπερδεύεις εμένα με τα επεισόδια της κόντρας σου πάνω στο θέμα με κάποιον άλλον; Γιατί ακριβώς γι αυτό έγραψα προηγουμένως. Ότι αντί να ασχοληθούμε και να μιλήσουμε για το thread είναι σα να παρακολουθούμε άλλο ένα επεισόδιο απ' το ίδιο σήριαλ της κόντρας σας. Και δε φταίει καθόλου γι αυτό που το θέμα μπήκε στο forum και όχι στα news. Φυσικά και ήθελα να σχολιαστεί. Όσο γι αυτά που όντως είπα, όταν μια εταιρεία έχει ήδη βγάλει καμιά δεκαριά επιτυχημένες υλοποιήσεις ή τουλάχιστον καμία από αυτές δεν θεωρείτε μέχρι σήμερα πατάτα, αυτό της δίνει ένα αξιόλογο προηγούμενο. Φυσικά και πάλι εγώ δεν ισχυρίστηκα όπως γράφεις ότι "έχει κλείσει το θέμα". Μπορεί όντως να βγει το UB-X και να είναι χάλια. Αλλά εννοείται ότι ο κάθε λογικός άνθρωπος θα το λάμβανε υπόψιν. Όπως ο κάθε λογικός άνθρωπος θα λάβει υπόψιν τα test που δείχνουν ότι συγκεκριμένα Behringer στον φασματογράφο φαίνονται να μην έχουν διαφορές από αντίστοιχα vintage units και θα τα χρησιμοποιεί αυτά τα vintage units ώς σημείο αναφοράς.

Εντάξει μάλλον ξέρεις καλύτερα τί χρειάζομαι εγώ από ένα FM synth απ' ότι ξέρω εγώ ο αδαής πρώην ιδιοκτήτης του κι επίσης αν με βολεύει ή όχι το analog σε hardware ή όχι. Και ΟΚ, σε βοηθάω λίγο με την κατανόηση κειμένου να πιάσεις το νόημα της παραγράφου, αντί να ασχολείσαι με την υπολεπτομέρεια για τα 4 DX7, αλλά αν πιστεύεις ότι αξίζει από μόνο του ένα ολόκληρο thread για να ασχοληθούμε, άνοιξέ το εσύ. Aλλα΄τί να σου κάνω που μου είσαι και ειρωνικό τρολάκι βρε μπαγάσα.

Εδώ μέσα έχουμε όλοι και κάποια ηλικία, οπότε όλοι αυτοί οι "reviewers" είναι απλά γραφικοί και ακίνδυνοι. Πιο πολύ ανησυχώ για τους ανθρώπους που τώρα ξεκινούν στο ταξίδι του gear και θα μάθουν στραβά, θα χαλάσουν ένα σκασμό λεφτά και θα πρέπει στο τέλος του λαβύρινθου να βρουν την έξοδο που γράφει "Noiz" ώστε να συνειδητοποιήσουν διαβάζοντας @Superfunkότι το μόνο που χρειάζονταν τελικά ήταν 5 ίδιες Telecaster με 10-38 χορδές. ???

Φοβάμαι μπας και μια μέρα ξυπνήσουμε και θα συνειδητοποιήσουμε πως ότι βλέπουμε, ακούμε και διαβάζουμε κρύβει από πίσω κι από ένα μεροκάματο ???

Δεν υπάρχει κάτι απόλυτο. Έχω δει συχνά πυκνά το πιο ταλαντούχο μέλος μιας μπάντας, αυτός που φέρνει ιδέες είναι ο songwriter κλπ να είναι ο πλέον άσχετος τεχνικά. Κι αυτό γιατί το να έχεις τέτοια ταλέντα είναι πολύ πιο δύσκολο απ' το να παίζεις ένα όργανο άρτια. Οπότε οι "μουσικάρες" συγκεντρώνονται γύρω από αυτόν που μπορεί να τροφοδοτεί με ιδέες και πρωτότυπο υλικό.

Guys ακούστε. Έχει γίνει λίγο βαρετό σε κάθε thread για synth να ακούγονται απ'τούς ίδιους @trolley και @Waterfall-K mk2 τα ίδια και τα ίδια, αν οι ρετρόπληκτοι είναι ηλίθιοι, αν όσοι γουστάρουν τα Behringer και πάνε να κάνουν μια σύγκριση με τα vintage originals διαπράττουν ανοσιούργημα και στο τέλος να κολλάμε στο αν το SY77 είναι 4 ή 14 DX7. Είπα εκεί ένα νούμερο για να δείξω μια τάξη μεγέθους, υπάρχουν αναλυτικότατα άρθρα και posts σε fora για τις διαφορές όχι μόνο του SY77 με το DX7 αλλά και των διαφόρων DX7 μεταξύ τους. Κι αυτό γιατί to point ήταν ότι το SY77 δε μου έδινε τίποτα παραπάνω από το FM8 αντίθετα έπρεπε να ξαναπάω πανεπιστήμιο και να αρχίσω τα ψυχοφάρμακα για να μάθω να το προγραμματίζω. Αντίθετα το Behringer Deepmind μου δίνει παρά πολλά πράγματα σε σχέση πχ με το Diva γιατί στο Behringer θα παίξω in the moment με real time controls ενώ με το Diva μέχρι να ανοίξω pc να φτιάξω ή να θυμηθώ τα assign στο midi και να ξεκινήσω, έχω ξενερώσει ήδη. Το Diva είναι γαμάτο για άλλες δουλειές και άλλο workflow. Εν κατακλείδι το νόημα του post ήταν πως για εμένα και εμένα μόνο και προσωπικά το FM hardware synth δεν είχε νόημα, όπως δεν έχουν και τα ROMplers. Το analog έχει.

Δεν είναι θέμα δυσκολιών. Δυσκολίες έχουν ακόμη και οι drummers? Φυσικά όλοι μουσικοί έχουμε αναφορές ήχων, γι αυτό και τα κολλήματα. Αλλά αν ποτέ ξεκινήσεις να ασχολείσαι με κιθαριστικό gear και δεις τα συγκριτικά που κάνουν και που ανεβάζουν στο youtube κι έχουν και τεράστια απήχηση, γελάνε και οι κότες. Για τον μέσο πληκτρά είναι ακατανόητα.

Δεν "κόβομαι", σιγά, χρόνο καίω. Ούτε είναι "ετερόφωτα επιχειρήματα" βασικές γνώσεις πάνω στο debate ώστε να μην δημιουργεί ο άλλος εντυπώσεις απαντώντας πάνω σε κάτι που δεν έχεις πει. Όντως τα γραπτά μένουν. Πχ: Σε ενοχλεί και σε αυτό το post αφάνταστα κάτι που μου προσάπτεις επίσης χωρίς να το έχω πει ή εννοήσει. Εγω περιληπτικά είπα οτι το τάδε synth της Behringer έχει τον ήχο Χ και τις δυνατότητες Ψ. Εως τώρα που δεν υπήρχαν αντίστοιχες εναλλακτικές οι τιμές των vintage analog synths, ακόμη και των πάλαι ποτέ entry level (γιατί τέτοιο ήταν το Juno στην εποχή του) είχαν εκτοξευθεί. Τώρα λογικά θα πέσουν γιατί πλέον δεν θα απευθύνονται σε χρήστες που θέλουν απλά ένα αναλογικό synth με καλό ήχο αλλά σε συλλέκτες και ρομαντικούς. Ούτε προτροπές, ουτε κουμάντο σε τσέπες ούτε τίποτα. Το έγραψα και πιο πριν ότι δε με νοιάζει αν δεν είναι ακριβείς κλώνοι τα Behringer και δεδομένου ότι προσθέτουν και πολλές λειτουργικές δυνατότητες στα originals, όντως είναι όργανα αυθύπαρκτα. Βέβαια όταν ο φασματογράφος εμφανίζει τα ίδια αποτελέσματα με το original, είναι δύσκολο να το παραβλέψει εντελώς κανείς, δε νομίζεις;

Αν δεν υπήρχε η Behringer τώρα κάποιοι θα έδιναν 1000€+ για να αγοράσουν κάποιο virtual analog της Roland. Και επειδή έχω και το System-1 της Roland, πίστεψε με όταν σου λέω ο κόσμος θα ήταν ένα πολύ χειρότερο μέρος. Η καταναλωτική ανάγκη για αναλογικά synths με real time controls υπάρχει. Δεν είναι ανάγκη να την ασπάζεσαι εσύ. Κι ακόμη και αν υπάρχουν διαφορές λόγω κάποιων υλικών που δεν είναι πλέον διαθέσιμα, το θέμα είναι ότι υπάρχει η επιλογή. O Dave Smith έβγαλε επίσης κλώνους των δικών του synthesizers που κατά γενική ομολογία διαφέρουν περισσότερο ηχητικά από τα originals απ' ότι το Behringer και κόστιζουν περισσότερο. Έβγαλε και κάποια που ήταν πιο κοντινα αλλά κοστίζουν 4.000€. Όλα είναι θέμα σύγκρισης. Όσο για τo θέμα Behringer vs originals, υπάρχουν άπειρα βιντεο στο YouTube. Με φασματογράφους και τα πάντα γιατι οι πληκτράδες δεν είναι κανίβαλλοι σαν τους κιθαριστες που κάνουν συγκριτικά τεστ με Shure 57 (καλά δε μιλάω για τους drummers που κάνουν συγκριτικά σε τύμπανα με διαφορετικά δέρματα ή κούρδισμα, αυτοί είναι για ειδικό σχολείο).

Κατ αρχάς δε θα διαφωνήσω. Τα μικρά synth της Behringer είναι όντως τέτοιου είδους κλώνοι. Μόνο που κοστίζουν 299€. Τα πιο ακριβά, έστω και λίγο πιο ακριβά synth της Behringer, προσθέτουν ένα σωρό δυνατότητες: Κατ΄αρχάς αξιοπρεπές midi, για να μην ξεχνιόμαστε modulation matrix, πολυφωνία ή παραφωνία σε μονοφωνικά synths και πολλά άλλα. Επίσης όμως απαντάς σε κάτι που δεν ισχυρίστηκα: Δεν άφησα πουθενά να εννοηθεί ότι ο ακριβής κλώνος του Juno 6 της Behringer είναι η Margot Robbie και το original της Roland η Σαπφώ Νοταρά. Την αναλογία την έκανα μεταξύ Behringer UB-X και Roland Juno 6. Είδες η άτιμη η λογική; Μπορεί να διακρίνει κάποιον που διευρίνει σκόπιμα τη θέση σου για να σου προσάψει κάτι που δεν έχεις πει ?

Οι προηγούμενοι κλώνοι της Behringer, της δίνουν την καλή μαρτυρία, ναι. Επίσης για να είμαι ειλικρινής δε με νοιάζει αν το UB-X πιάνει το Oberheim στο 100%. Με νοιάζει ότι φαίνεται να είναι μια εξαιρετική επιλογή σε ένα βιώσιμο price range. Όταν οι εναλλακτικές όσως ήθελαν ένα πολυφωνικό αναλογικό synth ήταν ένα Prophet-8, που για μένα ακουγόταν φθηνό ή κάποιο vintage Juno, φυσικά και θα χαρώ για το Behringer.

Απαντάω σε αυτό που έγραψες αλλά αυτό το τελευταίο σου post δεν το κατανοώ.

Εγώ πάντως, πρώην κάτοχος του SY77 που είναι τέσσερα DX7 μαζί, δεν έβλεπα κανένα νόημα να το κρατάω αντί για το FM8 για χίλιους λόγους. Δεν ξέρω αν εγώ μιξάρω τζιν & τόνικ ή αν απλά αφιέρωσα λίγο χρόνο παραπάνω για να μάθω το FM8 ή απλά κάπου κάπου χρειάστηκε και λίγο εξωτερικό Eq ή compression ή saturation, πάντως η εμπειρία μου διαφέρει παρα πολύ από αυτό που περιγράφεις. Ανάλογα, αν εσένα το Juno 6 σου φαίνεται για Margot Robbie ? Εγώ πχ θα το έλεγα έτσι. Όποιος θα μπορούσε να πάει διακοπές με την Margot Robbie αλλά κάθε μέρα προσεύχεται να αναστηθεί η Σαπφώ Νοταρά, ας το κάνει.

Νομίζω ότι ναι, καθαρίσαμε. Δεν το έχουμε ξανασυζητήσει εξάλλου; Μη λέμε και συνεχώς τα ίδια. Υπάρχουν εκεί έξω τα συγκριτικά βίντεο για τα διάφορα clones της Behringer με παλμογράφους και τα πάντα. Τώρα όποιος θέλει να πάει να δώσει 3+ χιλιάρικα για να αγοράσει ένα Juno 6, από εμένα καλό ταξίδι. Θεωρώ τους πληκτράδες τους εξυπνότερους των μουσικών και γι αυτό θέλω να πιστεύω ότι δεν θα πάει όπως πήγε με τους κιθαρίστες. Ως τώρα ήταν λογικό μιας και δεν υπήρχαν σύγχρονες εναλλακτικές. Συλλεκτικά vintage μηχανήματα θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Δε νομίζω πχ ότι ένα Yamaha CS80 ή ένα Jupiter 8 είναι τόσο εύκολο ή αξίζει εμπορικά τον κόπο να κλωνοποιηθούν. Αλλά το να πάει κάποιος να δώσει τρία χιλιάρικα για ένα single oscillator synth, με πρωτόγονο midi και φωνές που χαλάνε, ενώ έχει την επιλογή με τα μισά να αγοράσει ένα synth με πάρα πολύ καλή ποιότητα ήχου, δεκαπλάσιες δυνατότητες, βασισμένο σε ένα iconic μηχάνημα που ποτε μέχρι σήμερα δεν ήταν ουσιαστικά προσβάσιμο στο ευρύ κοινό; Ναι θα υπάρξουν και κάποιοι ρομαντικοί. Αυτοί που σήμερα αγοράζουν τα DΧ7 και SY77, ενώ θα μπορούσαν να παίζουν απλά με ένα NI FM8, που τα στέλνει για τσάι... Αλλά αυτοί είνια μειοψηφία, γι αυτό και τα εν λόγω μηχανήματα δεν πιάνουν τιμές. Τώρα όλο το υπόλοιπο Analog vs VST είναι κατά τη γνώμη μου apples vs oranges. Το κύριο πλεονέκτημα του αναλογικου είναι ότι τα έχεις όλα μπροστά σου. Εντελώς διαφορετικό workflow και εντελώς διαφορετικοί οι ηχοι σους οποίους θα καταλήξεις. Ναι το U-he Diva είναι καταπληκτικό, καμία αντίρρηση. Αλλά είναι άλλο πράγμα για τους περισσότερους (αυτούς που θέλουν κάποια στιγμή να παράξουν μουσική και όχι να σετάρουν με τις εβδομάδες midi controllers). Είναι για να παίζεις κατά 90% με presets, για να χαθείς μέσα στις επιλογές και για στιγμές στις οποίες ξέρεις από πριν ακριβώς τί θα ήθελες να κάνεις. Και κατά τ' αλλα είναι και θέμα προσωπικής προτίμησης.

Έρχεται με πιθανότερη τιμή κοντά στα 1.500€... Όσοι έχετε παλιά Juno κλπ, στη θέση σας θα είχα αρχίσει να "ξεφόρτωνα"... Δεν το βλέπω και πολύ καλά το vintage market των πλήκτρων...

Πάτα τη χορδή στο πρώτο και στο τελευταίο τάστο με τα δύο σου χέρια. Βλέπεις να ακουμπάει κάπου στα μεσαία τάστα; Αν ναι, χαλάρωσε τη βέργα 1/4 της βόλτας κάθε φορά μέχρι να λυθεί το πρόβλημα. Αλλιώς έλεγξε αν έχεις φαγωμένα τάστα κάπου εκεί. Μπορεί κάποια να έχουν πέσει σε ύψος και να βρίσκει στο πρώτο ψηλότερο. Τέλος, αν δε συμβαίνει κάτι από αυτά το πρόβλημα βρίσκεται πιθανότατα στη γέφυρα ή στο nut, κάπου μαγκώνει η χορδή. Λίγο λιμαρισμα με τη βοήθεια βίντεο στο YouTube και θα είναι οκ.

Ξεκινώντας: Θα χρειαστείτε ένα αρκετά καλό λάπτοπ για να τρέξει μοντέρνα plugins και μια εξωτερική κάρτα ήχου με καλούς drivers ώστε να έχετε ικανοποιητικό latency. Αν υποθέσουμε ότι τα έχετε αυτά, από τη στιγμή που θα χρησιμοποιηθεί το λάπτοπ για την παραγωγή των ήχων και υπάρχει ήδη ένα digital piano, που μπορεί να καλύψει τις πιανιστικές ανάγκες, αυτό που θα πρότεινα είναι η αγορά ενός οικονομικού midi controller, το οποίο μπορεί να έχει και faders σε στυλ drawbars, αν θέλετε να επικεντρωθείτε σε παίξιμο organ. Πχ: https://www.thomann.de/gr/arturia_keylab_essentials_61.htm Μετά θα χρειαστεί assign τα διάφορα controllers του arturia στο software Hammond και θα είστε μια χαρά.

Μιλ μερσί, ωραιότατο!

Ευχαριστώ αλλά ειμαι vegan?

Για Ινδικολαϊκογιαπωνέζικο 50s Kazantzides revival φολκλορικό συναπάντημα, καλά είναι ?

Παρόλο που έχω και τους Tom Holmes και το Beano, και παίζω με το ίδιο ακριβώς σετ χορδών στις LP (11-48 Ernieball) δεν κατάφερα να πετύχω τίποτα! ?? Δεν άκουσα όμως τα πιο καθαρά κλιπς. Μου έκαναν φοβερή εντύπωση τα τραγουδιστά πριμομεσαία του U-1000. Τον περασα ξεκάθαρα για τον Holmes. ΄Έπρεπε να εχω χτυπήσει ένα σετάκι, κάπου εδώ στις αγγελίες τους έδιναν σχεδόν τζάμπα... Επίσης τον Dry-Z τον περίμενα πιο πριμάτο και άγριο. Βέβαια σε όλα αυτά παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο και οι κιθάρες πάνω τους οι μαγνήτες. Τέλος έχω να πω, ότι το χέρι και το βιμπράτο του @ez είναι αληθινά εξωπραγματικό για 11-48 σετ. Η άνεση και το expression μου θύμισε τον Dickey Betts, που έπαιζε με 9ρες. Περισσότερο γι αυτό τον ρώτησα κιόλας.

Thanks @ez. Θα περιμένω τα αποτελέσματα.

Θα περιμένω να το ακούσω κάπου καλύτερα κι όχι στο λάπτοπ γιατί δε θυμάμαι τον ήχο. Αλλά: ΟΚ, το 1970 ο τρόπος που ήξεραν για να βγάλουν focus και punch, και που ήταν ίσως η φυσιολογική εξέλιξη απ' τις πετσέτες πάνω στα τύμπανα στα 60s, ήταν το close micing και τα υδραυλικά δέρματα και τα concert toms κλπ... Πολλές από αυτές τις μουσικές τις έχω μαθει κι εγώ έτσι κι αν ήθελα να κάνω κάτι με τόσο έντονο reference σε κάποια εποχή, μπορεί να τους χρησιμοποιούσα αυτούς τους ήχους. Hell, έχω στην αποθήκη ακόμη και μια Premier Elite με concert toms, just in case, αν και περισσότερο για ηχους Phil Collins σε συνδυασμό με gated reverb και μετά για φάση Reggae/Disco/Italian 70s. Ας το δούμε έτσι: Αν πήγαινα σε 70s party, θα φόραγα παντελόνι καμπάνα. Αν ξαναέρχονταν τα παντελόνια καμπάνα στη μοδα, θα ψόφαγα στα γέλια και φυσικά δε θα αγόραζα ποτέ.

Θεϊκά του Bob Marley που κολλούσαν με ολο το punch της παραγωγής και ακούγονται φρέσκα μέχρι σήμερα. Των Fleetwood Mac είναι για ημερίδα με τίτλο "Αποτυχημένα trends των 70s".