kpeyos

Αν θες επίσης, μια διαφορετική αλλά ενδιαφέρουσα για μένα "old school metal" πρόταση είναι και οι Gibson 496R/500T που έβαζε στα μέσα των 80s η Gibson σε πολλές Flying V & Explorer. Λογικά κάπου θα τους πετύχεις μεταχειρισμένους πάμφθηνα. Όσο για τους D-Activators:

+1 Απλά πρόβαρε και το πώς θα τυλίξεις την μπαταρία με κάτι μη αγώγιμο ώστε να μην ακουμπάει στο κύκλωμα. Με ένα λεπτό λάστιχο πχ.

Τους έχω δοκιμάσει. Οι EMG 81/85 ή 81/60 κάνουν κάτι που κανένα άλλο σετ δεν κάνει ίδια. Κατ' αρχάς ο ήχος τους είναι εντελώς bandpassed. Δηλαδή έχουν μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή συχνοτήτων στην οποία επικεντρώνονται και απο ΄κει και πέρα δεν υπάρχει τίποτα. Επίσης είναι εντελώς compressed, σε σημείο που στο χέρι αφήνουν μια περίεργη αίσθηση καθώς δεν ακούν σχεδόν καθόλου στην ατάκα της πένας. Υποτίθεται ότι ο '81 είναι αντίστοιχος overwound ceramic, o '85 στυλ PAF και ο 60 στυλ mini PAF. Tώρα στο ερώτημά σου θα απαντήσω σε δύο σκέλη: 1. Αν θα έπαιζα ποτέ με αυτούς τους μαγνήτες: Nαι, αν ήθελα τον ήχο του ...And Justice For All, των Slayer ή αν έπαιζα Black Metal. Αν ήθελα κάτι το εντελώς μη οργανικό και ψυχρό. Αυτό δεν μπορούν να κάνουν άλλοι μαγνήτες. Όχι αν ήθελα οποιοδήποτε άλλο είδος. Ακόμη και τα κλασικά Thrash albums γράφτηκαν στην πλειοψηφία τους με passive μαγνήτες. 2. Αν θα τους έβαζα ποτέ σε Gibson Les Paul: Γεγονός είναι ότι οι Les Pauls προσθέτουν κάποια μπάσα και βάθος που δίνουν μια έξτρα διάσταση στους EMG, την οποία χρειάζονται (αν δεν παίζεις Black Metal). Οπότε αν είχα αποφασίσει ότι θέλω να παίξω με EMG, μπορεί να τους δοκίμαζα. Βέβαια, το να παίρνεις μια Les Paul για να της βάλεις EMG, μου κάνει λίγο σαν να φοράς κουστούμι για να πας να μαζέψεις ελιές, από την άποψη ότι είναι μαγνήτες με τους οποίους οι διαφορές που θα ακούσεις μεταξύ ενός οργάνου που κάνει 3.000€ και ενός οργάνου που κάνει 300€ μειώνονται αρκετά. Αλλά ο καθένας με τα γούστα του :) Από κει και πέρα, αν θες έναν κοντινό σε EMG ήχο αλλά με τα καλά των passive μαγνητών και χωρίς άλλες μόντες, η δική μου πρόταση είναι οι DiMarzio D-Activators. Ουσιαστικά πρόκειται για την προσπάθεια της DiMarzio να πιάσει αυτόν τον ήχο. Είναι σαφώς πιο οργανικοί και ζεστοί μαγνήτες από τους EMG, αλλά πολύ κοντινός ήχος για metal κλπ.

Πολύ συμπαθητικό πετάλι το βρίσκω. Για κάποιον που δεν έχει ένα digital delay επιπέδου Eventide, αυτό ίσως να είναι το next best thing,

@Μανώλης Χναράκης Απλά θεωρώ ρίσκο τα πυκνωτικά χωρίς δοκιμή. Μπορεί να πιάνει ανεπιθύμητες πηγές, να μικροφωνίζει, οτιδήποτε... Ακόμη και υπερκαρδιοειδή πυκνωτικά που τα θεωρώ φοβερά καλύτερης ποιότητας σε φωνή, όπως το Sennheiser MD431 ή το Rode S1 δεν τα σύστησα για αυτό τον λόγο. Και σίγουρα δεν ξέρουμε για phantom power κλπ...

Αυτό είναι το Shure Beta. Πολύ μεγάλη διαφορά ήχου από το απλό SM58. Μοιάζει περισσότερο στο AKG απ' ότι το απλό SM58 αλλά θα έλεγα ότι είναι πολύ πιο λεπτομερές και πιο καλά φτιαγμένο σε όλους τους τομείς από το AKG. Γι αυτό και η διαφορά τιμής. Όπως είπα και πιο πριν και επανέλαβε και @Μανώλης Χναράκης το ηχοσύστημα του ναού θα παίξει μεγάλο ρόλο. Πιο ξεκούραστο απ' όλα θεωρώ ότι θα είναι το απλό SM58. Σαν πρακτική συμβουλή αν δεν μπορείς να τα δοκιμάσεις, αν θεωρείς ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα θα το είχες στα πρίμα πάρε το απλό SM58. Αν θεωρείς ότι το πρόβλημα μπορεί να είναι τα μπάσα και η λάσπη, πάρε το AKG ή το Beta.

To Shure είναι 30 ευρώ πιο ακριβό, δεν ξέρω αν αυτό θεωρείται μεγάλη διαφορά τιμής. Ο λόγος που πρότεινα το SM58 είναι γιατί είναι πιο γενικά αποδεκτό ως ένα εύκολο μικρόφωνο, αλλά ναι, είναι πιο σκοτεινό. Απλά θεωρώ ότι είναι η ασφαλής επιλογή για πρώτο μικρόφωνο. Το AKG όπως και το Beta έχουν περισσότερα πρίμα και είναι υπερκαρδιοειδή. Αυτά μπορεί να είναι καλά ή κακά ανάλογα με το ηχοσύστημα και τα μεγάφωνα της εκκλησίας που θα παίξουν τελικά και τον μεγαλύτερο ρόλο. Σίγουρα όμως το D5 είναι πιο ιδιαίτερο. Πχ σε εμάς το χρησιμοποιεί ο τραγουδιστής που έχει πολύ σκοτεινή φωνή και είναι πολύ καλό, αλλά στην τραγουδίστρια δεν ταιριάζει καθόλου - το 58 είναι πολύ καλύτερο. Από την άλλη όμως το 58 είναι αρκετά καλό και στον τραγουδιστή... Άλλο ένα ζήτημα είναι η απόρριψη που χρειάζεται να έχει το μικρόφωνο. Αν προτιμούμε να απορρίπτει καλύτερα τον ήχο από την πίσω πλευρά, τότε είναι καλύτερο το SM58 που είναι καρδιοειδες. To D5 απορρίπτει καλύτερα τον ήχο από τα πλάγια αλλά όχι το ίδιο καλά τον ήχο πίσω από το ίδιο το μικρόφωνο.

Καλησπέρα. Το SM58 είναι μία στάνταρ λύση για όλες τις live εφαρμογές που απαιτείται δυναμικό μικρόφωνο φωνής. Υπάρχει και το Shure Beta 58, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει αντίστοιχα πολλούς θαυμαστές, κυρίως από αυτούς που ενοχλούνται από τον χαρακτήρα "ακούγεται από χωνί" του απλού SM58. Αν δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία σίγουρα προτείνω ένα από τα δύο αντί του AKG.

Χαχαχα, αν είχε p90s δε θα το συζητούσα. Τώρα είναι λίγο στριφνούλα. Πάντως συζητάω για κιθάρες που με λιγότερο από 400€ δεν χρειάζονται κανένα upgrade για να σε βγάλουν. Ταστιέρες smooth, ηλεκτρικά αξιοπρεπή.

Α, καλά, ξέχασα αυτή που έχω ήδη στο watchlist στο Reverb : Μια Rickenbacker 330/12 ? Εργαλείο έμπνευσης!!! Επίσης αν ποτέ αγόραζα PRS αυτή θα ήταν πιθανότατα κάποια παλιά CE24. Για μένα αυτή είναι ο απόλυτος PRS ήχος. Κι αν έπρεπε να ποτέ πουλήσω την R8 και να την αντικαταστήσω με PRS, μία Grissom.

Ναι αυτή. Ένα σετάκι μαγνήτες κι ένα βάψιμο νίτρο αυτή κι είσαι custom shop φάση πλέον

Ο πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος είναι και ο πιο λεπτομερής κατά τη γνώμη μου: Παίρνεις λίγο χαρτόνι, ξεπατικώνεις και ανοίγεις τις ίδιες τρύπες με την κιθάρα. Βάζεις τα ποτενσιόμετρα στις τρύπες του χαρτονιού, κολλάς τις γειώσεις και τα lugs στα ποτενσιόμετρα. Τα βάζεις όπως είναι στην κιθάρα. Κολλάς μαγνήτες. Τέλος :)

Ναι ΟΚ, δεν αφαιρείς ποτενσιόμετρα και κύκλωμα, απλά μου φαίνεται παλούκι χωροταξικά. Παρόλο που έχω αρκετή εμπειρία και επαγγελματικό κολλητήρι με μύτες που χωράνε, μου φαίνεται πιο εύκολο να τραβήξεις το παλιό κύκλωμα να βάλεις 4 νέα pots και έχεις τον έξτρα χώρο.

Αυτό το έκανες για να κρατήσεις την κιθάρα όσο πιο κοντά στην αρχική κατάσταση σε περίπτωση πώλησης; Γιατί διαφορετικά δεν ξέρω... Κατά τη γνώμη σου αξίζει τον κόπο σε σχέση με το να το έβγαζες τελείως; Επειδή μιλάμε και για Epiphone τώρα, που δε θα χάσει σίγουρα σε αξία με τέσσερα καλά ποτενσιόμετρα...

@BillTrantos Αν θες τη συμβουλή μου η πιο vfm Les Paul που μπορεί να βρεθεί στην αγορά αυτή τη στιγμή, παίζει και σίγουρα θα ανεβάσει αξία στο κοντινό μέλλον, είναι η Studio με το ebony fretboard. Συνήθως θα τη δεις σε Alpine White (εκεί έβαζε έβενο η Gibson μέχρι το 2012 νομίζω για να μην "ξερνάει" στο χρώμα το rosewood), αλλά κάποιες στις αρχές των 90s έβγαιναν και σε άλλα χρώματα. Ακόμη βρίσκω κάποιες μεχρι 1000€. Προτείνω πάντως μια Alpine White 2006-2012. Όσο για εμένα, κάποια στιγμή ένας κολλητός πέτυχε και μια Morris L7 copy, με 350€, full solid maple, και δυστυχώς την έδωσε πριν το καταλάβω. Αυτή αν την ξαναπετύχαινα, σίγουρα θα την αγόραζα και στα διπλά ίσως χρήματα. Ήταν εύκολα μες το top 5 καλύτερων κιθαρών που έχω ακούσει στη ζωή μου. Επίσης αν δεν είχα ήδη τόσες πολλές κιθάρες, από Fender θα έπαιρνα την 60s classic MiM Tele με το rosewood fretboard που δεν τη βρίσκεις πια εύκολα σε προσιτή τιμή. Πιο vfm για μένα κιθάρες για κάποιον που ψάχνει να προσθέσει "ένα ακόμη σχήμα στη συλλογή του" είναι κάτι Cort και κάτι Bacchus Κορεάτικες. Ειδικά τα semi και full hollow μοντέλα της Cort εξαιρετικά, οι strat & tele της Bacchus παρα πολύ καλές. Επίσης η PRS SE Hollow είναι μια εξαιρετική κιθάρα, πολύ ευέλικτη με δικό της ήχο. Μιλάμε πάντα για όργανα που ακόμη μπορεί κάποιος να τα πετύχει με λίγη υπομονή στα 350€.

Στα καταστήματα ηλεκτρονικών θα πρέπει να πας με δείγμα, να έχεις δηλαδή μαζί τον μαγνήτη, γιατί 5 pin headers υπάρχουν σε διάφορα μεγέθη και δε θα βρεις αλλιώς άκρη. Μπορείς να δοκιμάσεις το "Φανός" και το "Ακτίνιο" στο κέντρο Αθήνας. Αν δε βρεις εκεί μάλλον είναι μονόδρομος να τα φέρεις απ' έξω: https://www.ebay.com/sch/i.html?_from=R40&_trksid=p2332490.m570.l1313&_nkw=epiphone+quick+connect&_sacat=0 https://www.aliexpress.com/item/1005005111264270.html Αυτά αν θέλεις να διατηρήσεις το quick connect. Δεύτερη η λύση που εγώ θα εφάρμοζα: να ξηλώσω όλο το wiring, να το βγάλω όλο μαζί κανα 30 εύρω στις αγγελίες και να αγοράσω καλά ποτενσιόμετρα ίντσας (TVT short shaft), έναν καλό PIO πυκνωτή και pickup selector από crazyparts.de. Θα χρειαστεί λιιιγο μεγάλωμα η τρύπα για να χωρέσει το ίντσας που γίνεται εύκολα με λίγη μονωτική ταινία γύρω από τις παλιές τρύπες (για να μην πετάξει φλούδα απ τo finish) και ένα τρυπάνι αέρος 3/8, αλλά το αποτέλεσμα αξίζει τον κόπο για μένα. Μετά ένα 50s wiring και αρχηγός. Είπαμε, προσωπικό γούστο. Τρίτη λύση αν δε θες να πας σε μεγαλώματα τρύπας και εξωτικά ποτενσιόμετρα και παραγγελίες από το εξωτερικό κλπ κλπ, όταν πας στον Φανό ή στο Ακτίνιο και δεν βρεις αυτό που θέλεις πάρε από εκεί τέσσερα καλά λογαριθμικά ποτενσιόμετρα 500kΩ, με πάχος 8mm και ύψος περίπου 9,5mm ή πετάξου μέχρι το Music Accessories που είναι τρία λεπτά πιο πάνω και ζήτα να σου δώσουν ποτενσιόμετρα και καλώδιο για Epiphone. Εκεί θα ξέρουν τα παιδιά.

Πολύ καλαίσθητο μπάσο με εξαιρετικό finish, μπράβο. Όταν γράφεις ότι υπολογίζεις την τάση σε 60lbs, σε τί κούρδισμα και με τί πάχος χορδών;

Νομίζω πως αν συνεχίσει να υπάρχει κιθαρομουσική και κιθαρόκοσμος (ένα μεγάλο εάν), μέχρι το τέλος της δεκαετίας θα έχει υπάρξει μια γενιά κιθαριστών για την οποία αυτά τα όργανα που θα κοντεύουν τη 40ετία θα έχουν το δικό τους hype. Αν μη τι άλλο μεχρι σήμερα τα 90s παραμένουν το τελευταίο μεγάλο μεσουράνημα της κιθαριστικής μουσικής.

Ναι βέβαια δεν νομίζω ότι το πνεύμα του thread είναι η συλλεκτικότητα και η εμπορική αξία, γιατί εκεί σίγουρα θα κάναμε μια πολύ διαφορετική κουβέντα. Κάποτε κιθάρες που πιάνουν σήμερα 5.000+ (κάτι juniors, κάτι mustang) τις είχαμε για να κρατάμε την πόρτα να μην κλείσει κι εφεδρικές για το τζάκι άμα τελείωναν τα καυσόξυλα.

@manosx Συμφωνώ απόλυτα, απλά είδα λίγο posts που σχολίαζαν τί κιθάρα έπαιρνες τότε με τόσα λεφτά κλπ. Εκεί πήγαινε.

Επειδή έχουν αναφερθεί πολλές φορές στη συζήτηση οι τιμές προ-εικοσαετίας ή και παλιότερα και γίνονται συγκρίσεις για την ποιότητα των τότε σε σχέση με τα σημερινά όργανα, καλό είναι να λαμβάνουμε υπόψιν ότι υπάρχει και ένας πληθωρισμός στη μέση. Δεν είναι σχόλιο για να μεταφερθεί η συζήτηση στην οικονομία, το οποίο δεν επιτρέπεται άλλωστε από τους κανόνες του forum, είναι απλά μια αντικειμενική παρατήρηση. Καλύτερα αντί να συζητάμε για απόλυτα ποσά να βλέπουμε την αξία με πιο αντικειμενικά κρίτηρια. Πολλές high end superstrats των 80s για παράδειγμα, έπρεπε στην εποχή τους να δουλεύει κάποιος με τον κατώτατο μισθό 3 μήνες για να τις αγοράσει. Μια Gibson Les Paul Std σχεδόν ένα χρόνο. Με έναν κατώτατο μισθό αγόραζες κάποια πολύ low end γιαπωνέζικη Aria, Westone κλπ τέτοιο ή κάποια Κορεάτικη Vester, τότε που η ποιότητα κατασκευής στην Κορέα ήταν λίγο χειρότερη από τις σημερινές Ινδονησίες, Βιετνάμ κλπ

Εννοείται ότι μιλάμε για φοβερά ποιοτικές και ακριβές κατασκευές. Μου έκανε πάντα εντύπωση πώς κάτι τέτοιες κιθάρες με ατάκα-κοτρώνα στο στομάχι και πρίμα για αιώνες που μπορούν να υποστηρίξουν μεταλλό-μαγνήτες με 968769873 kΩ αντίσταση δεν "έπιασαν" ποτέ στα πιο ακραία είδη. Ίσως δεν έχουν αρκετά σατανικό look :)

@Billytheking86 δεν είναι θέμα λογοκρισίας αλλά κάποιων ελάχιστων κανόνων καλής συμπεριφοράς, γιατί είναι εύκολο να υπάρξουν παρεξηγήσεις, ιδιαίτερα στον γραπτό λόγο. Νομίζω πως όλοι καταλαβαίνουμε αυτό που λες και μπορεί να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε. Δύο κοσμητικά επίθετα λιγότερα δεν κάνουν διαφορά ? Καλώς όρισες και καλή χρονιά!

Γενικά δεν είναι τόσο το στυλ μου τα big muffs, κυρίως επειδή με τις Les Paul που κυρίως έχω παίξει είναι περίεργα τα περισσότερα, αλλά ξεχώρισα ένα, το πιο ευγενικό muff style fuzz που πέρασε ποτέ απ' τα χέρια μου, το Bearfoot Pink Purple Fuzz που έχει και μεγάλο sweet spot και μεγάλο εύρος ήχων (πραγματικά δύσκολος συνδυασμός) και το έχω στην κύρια πεταλιέρα εδώ και πολλά χρόνια.

@vrasidas27 Όπως εξήγησα και πριν απάντησα συνολικά και στους δύο και δεν αφορούσε όλο το ποστ εσένα, Παρόλα αυτά επειδή καταλαβαίνω ότι μπορεί σε θίγει κάτι περισσότερο απ' ότι θίγει εμένα το γεγονός ότι σπέυδεις να συμφωνήσεις με ένα ποστ η ουσία του οποίου είναι ότι κάποιος άμπαλος σαν κι εμένα δεν μπορεί να κρίνει, έσβησα το tag και διόρθωσα το ποστ. Καλή χρονιά και πάλι.