kpeyos

Ας ξεκινήσουμε από το ενδιαφέρον γεγονός ότι το όνομα της εταιρείας στα Κινέζικα σημαίνει Φτωχορόκ :) Ξεκίνησαν πριν πολλά χρόνια μαζί με μια εταιρεία που λέγεται 68pedals να φτιάχνουν κλώνους γνωστών πανάκριβων πεταλιών όπως πχ του BJFE που απευθυνόταν στον μέσο Κινέζο bedroom guitarist με μέσο μισθό 200€. Μέχρι σήμερα δεν πωλείται τίποτα εκτός Κίνας απευθείας από τους ίδιους και αυτά που πωλούνται στην Κίνα δεν έχουν την ίδια εμφάνιση με τα πρωτότυπα. Κάποιοι όμως σκέφτηκαν να αγοράσουν enclosures και PCBs από την Κίνα, να συναρμολογήσουν πετάλια που είναι σχεδόν πανομοιότυπα με τα πρωτότυπα και να τα πουλήσουν μέσω Taobao και Ali Express στον υπόλοιπο κόσμο. Οι κριτικές τους από κατόχους των originals απ' όσο θυμάμαι στο TGP, ήταν all over the place. Από "εξαιρετικά καλοφτιαγμένα", στο "δε θα ξανάδινα ουτε 20€". Το οποίο μπορεί να εξηγείται από το στόρυ της ύπαρξης τους στις διάφορες πλατφόρμες πώλησης εκτός Κίνας (αλλά και από το γεγονός ότι πρόκειται για απόψεις σε κιθαριστικό forum ?). Όπως και να έχει, τόσο απλά κυκλώματα συνήθως δεν προστατεύονται από κάποια πατέντα, για αυτό και το 95% των μπουτίκ πεταλιών που υπάρχουν σήμερα είναι παράγωγα ή απευθείας κλώνοι κάποιων άλλων. Αλλά η αντιγραφή κώδικα software, logo και εξωτερικής εμφάνισης το πάει σε επίπεδα κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας. Κι όπως έχει συζητηθεί από τις απαρχές αυτού του χώρου, άνθρωποι που ασχολούνται με τη μουσική, που κάποιοι περιμένουν να ζήσουν από την πνευματική τους εργασία, δεν είναι ωραίο παράλληλα να στηρίζουν τέτοιες πρακτικές.

Μεγάλη κουβέντα...Αν παίζεις με έναν ενισχυτή και αν παίζεις με έναν ήχο και αν τον έχεις έτοιμο στημένο με μικρόφωνο και αν δεν ενοχλεί η ένταση του τη σύζυγο...μαζεύονται πολλά αν...?

Καλημέρα. Δεν απαγορεύεται να απαντάμε σε παλιότερα νήματα. Αλλά πιο σωστό για να μπορέσει να γίνει δομημένη κουβέντα είναι αν έχεις κάποιο θέμα να ανοίξεις ένα καινούργιο νήμα. Αυτό που σου εγραψαν από πάνω είναι πως όταν απευθύνεις μία ερώτηση σε κάποιον που έγραψε πριν 10+ χρόνια, είναι πολύ πιθανόν να μην πάρεις ποτέ απάντηση. Φυσικά υπάρχουν θέματα μονίμως ενδιαφέροντα και φυσικά δεν πέρασε η εποχήτου άταστου μπάσου. Αλλά μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια μπορεί να έχει αλλάξει η αγορά και οι προσφερόμενες λύσεις, οπότε και το να πατήσεις ακόμη πάνω στα δεδομένα που διάβασες στο παλιό νήμα, μπορεί να έχει νόημα, μπορεί και όχι. Πάντως δε φταίει ο @13-13. Από τη στιγμή που υπάρχει το "oldies but goodies" και τόσο παλιά νήματα εμφανίζονται στην πρώτη σελίδα, είναι λογικό ότι κάποια από αυτά θα "αναστηθούν".

Νομίζω ότι υπάρχουν αρκετά βίντεο να δεις τόσο βασικές διαφορές χιλιάδες φορές καλύτερα απ όσο θα μπορούσαμε με λόγια να στις περιγράψουμε. ΥΓ Με πρόλαβε ο @gkourmoul1

Made in Mexico. Αλλά όλες οι Mexico δεν είναι το ίδιο καλές. Αυτές που γράφουν Made In Mexico από μπροστά είναι παλιότερες των 90s και όχι τόσο καλές. Οι Classic players είναι μάλλον οι καλύτερες και οι καινούργιες player είναι καλύτερες από τις 90s αλλά χειρότερες από τις Classic Players

Κι εγώ για budget λύση μέχρι 700 Classic Player θα πρότεινα. Αν μπορείς να βρεις Am Std κι έχεις το budget, παίρνεις μια κιθάρα που είναι λύση ζωής όπως λέει και ο @Superfunk. Τώρα αν μπορείς να φτάσεις και τα 1.300 εκεί με υπομονή και τύχη μέχρι και American Elite έχουν παίξει. Για μένα περισσότερη διαφορά έχει στο χέρι μου μια Elite από μια Am Std απ' ότι μια Am Std από μια Classic Player. Στις μεταχειρισμένες να προσέξεις τάστα κλπ, γιατί μπορεί να σε πάνε άλλα 200+ πίσω. Squier έχουν θέματα με μπράτσα, βέργες κλπ. Για λίγο καιρό και για αρχάριο καλές είναι. o Greg Koch παίζει με active μαγνήτες Fishman Fluence. https://www.thomann.de/gr/fishman_fluence_pu_set_wh.htm

Κανείς νομίζω δε διαφωνεί με αυτό. Δεν είπαμε ότι αν βάλεις καταπληκτικούς πανάκριβους μαγνήτες σε μια κακή κιθάρα θα έχεις μια καταπληκτική κιθάρα. Αυτό και εγώ το έχω δει btw. Έχω βάλει ακριβώς την ίδια γέφυρα (Gotoh brass), κλειδιά (vintage style) και μαγνήτες (Fralin vintage hot) με μετρημένα pots σε δύο Telecasters που φορούσαν ίδια Dunlop 6105 τάστα και δεν είχαν σχέση η μία με την άλλη. Η μία είχε ένα φυσικό compression με παχιά πρίμα, sustain και ισορροπία και η δεύτερη ήταν κλασικό klanger. Αυτό που λέω εγώ τουλάχιστον είναι πως αν ξέρεις κατ΄ αρχάς να ακούς τις αδυναμίες του οργάνου που έχεις σε σχέση με αυτό που θες και ξέρεις και πως να διαλέξεις μαγνήτες, αλλάζοντάς τους στο τέλος θα έχεις μια κιθάρα που θα σου αρέσει περισσότερο. Και επειδή έφερες και σαν παράδειγμα τις PRS, ήμουν μέλος του "Birds & Moons" του μεγαλύτερου ανεπίσημου forum της PRS για πάρα πολλά χρόνια. Οι περισσότεροι άλλαζαν τους μαγνήτες σε αυτές τις κιθάρες πριν να αγοράσει η PRS την Leesona και ξεκινήσει να τυλίγει PAF clones. Σχεδόν κανείς δεν κρατούσε τους Dragon II ή τους Vintage Bass/HFS ή τους #7. Και όλοι ήταν πορωμένοι με τις κιθάρες τους, απλά συμφωνούσαν ότι η PRS δε φτιάχνει καλούς μαγνήτες. Μάλιστα υπήρχαν και "go to" sets για PRS τότε στα οποία υπήρχε συμφωνία ότι ακούγονται καλά σε αυτές τις κιθάρες. Οι WCR Darkburst/Godwood και οι Lollar Imperials. Η δική μου εμπειρία ήταν ότι η PRS έπαιξε όπως ακριβώς ήθελα όταν έβαλα τους DiMarzio PAF Masters. Δεν φταίει πάντα η κιθάρα λοιπόν. Υπάρχουν άπειρες περιπτώσεις που οι εργοστασιακοί μαγνήτες δεν είναι το βέλτιστο που θέλει κάποιος για το όργανο. Άλλο παράδειγμα, οι Les Paul. Ποιοι είναι οι "καλοί εργοστασιακοί μαγνήτες"; Οι underwound T-Top του 70; Οι overwound 490/498 του 80; Οι Burstbuckers; Oi Custombuckers; To κάθε ένα από αυτά στα σετ ακούγεται εντελώς διαφορετικά. Όλοι θα ακουστούν καλύτερα σε μια καλή υλοποίηση αλλά καμία κιθάρα δε ακουστεί ίδια είτε φοράει T-Top είτε 490/498.

Μία πρόταση επίσης σε όσους ψάχνουν πιο "σφιχτό" ήχο απ' τις les paul τους είναι να δοκιμάσουν εκτός από τους μαγνήτες και μια Tonepros γέφυρα. Στα δικά μου αυτιά και χέρια, σφίγγει πολύ το όργανο.

Ιδιαίτερα οι Studio με την εβένινη ταστιέρα που δίνει λίγο παραπάνω πρίμα και μπορεί να σηκώσει πιο μεσαίους μαγνήτες, μπορούν να γίνουν metal machines.

Προτείνω να ανοίξετε ένα καινούργιο thread με τίτλο: "Έχουν τα fora ρόλο να επιτελέσουν με δεδομένο ότι τα γούστα είναι υποκειμενικά και κανένας δεν μπορεί να βοηθηθεί από τους άλλους; Κι αν όχι, τί κάνω εγώ εδώ μέσα;" ?

"Για τα πράγματα που δεν μπορείς να μιλήσεις, πρέπει να σωπαίνεις." Βιτγκενστάιν.

Απλά να επαναλάβω: Ούτε καν αλλαγή μαγνητών. Αλλαγή ενός μόνο μαγνήτη στο neck όταν όλο το υπόλοιπο rig σου κάνει.

Μια μικρή διόρθωση. Ο χαρακτήρας ενός μαγνήτη προέρχεται από τον συνδυασμό αντίστασης και έντασης μαγνητικού πεδίου. Συνηθίζεται οι μαγνήτες με μεγάλη αντίσταση να έχουν και ισχυρά μαγνητικά κράματα (συνήθως κεραμικούς, Α8 κλπ) που δίνουν περισσότερή "χορδίλα" γιατί αλλιώς οι πρίμες συχνότητες θα εξοντώνονταν από την αντίσταση του τυλίγματος και στο τέλος θα ακουγόταν μία λάσπη. Οπότε είναι η συνολική υλοποίηση που δίνει την ένταση, το compression, το resonant peak και τη συχνοτική απόκριση. Οι τιμές των αντιστάσεων κάποιες φορές είναι ενδεικτικές αλλά τις περισσότερες ξεγελάνε. Παράδειγμα: ένας μαγνήτης που είναι degaussed, που έχει επίτηδες απομαγνητιστεί ή πχ ένας DiMarzio Air που έχει τοποθετημένο τον μαγνήτη χαμηλότερα, θα ακουστεί πιο χαμηλά από τον αντίστοιχο κλασικό μαγνήτη με την ίδια αντίσταση και το ίδιο κράμα.

Ανοίγει ο OP ένα thread. Έχει ένα ωραιότατο rig και μια κιθάρα που του αρέσει στις θέσεις middle & bridge και αναρωτιέται αν μπορεί να πάρει καμιά πρόταση για neck μαγνήτη από το forum. Πάνω σε αυτή τη βάση η συζήτηση ξύλα vs ηλεκτρικά δεν έχει μεγάλο νόημα σε αυτό το thread. Αν θέλετε να ανοίξουμε ένα καινούργιο να το συζητήσουμε κι ας πουν κάποιοι ότι θα είναι η εκατομμυριοστή φορά. Εξάλλου πάντα θα υπάρχει καινούργιος κόσμος που θέλει να συνεισφέρει ή παλιός που μπορεί να έχει εν τω μεταξύ αναθεωρήσει.

Χίλιες φορές ένα καλό pcb. Αλλά δυστυχώς η μεγάλη μερίδα καταναλωτών θα δουν "handwired" και θα πιστέψουν, όπως πιστεύουν ότι τα μπισκότα κάνουν καλό στο στομάχι επειδή γράφουν "digestive" ?

Υπάρχει ένα μικρό εξτραδάκι για πολλούς από αυτούς τους solid state Marshalls. Όταν ηχογραφείς high gain φάσεις μπορείς να τον προσθέσεις ηχητικά πίσω από τον κύριο ενισχυτή για να σου δώσει ένα έξτρα ξυσιματάκι. Σουηδικά κόλπα.

Νομίζω ότι καλό είναι να υπάρχει στο forum το όνομά του ή κάποιο στοιχείο επικοινωνίας. Θα βοηθήσει πιθανότατα κι άλλους στο μέλλον που μπορεί να ψάξουν το ίδιο. Εκτός αν υπάρχει φυσικά κάποιος προσωπικός ή άλλος λόγος.

@Dimdim Tί ακριβώς θες να πετύχεις; Έχεις καμία φώτο;

Δε γνωρίζω κάποιον, αλλά αν δε θέλεις κάτι πολύ συγκεκριμένο υπάρχουν πάρα πολλά βίντεο στο youtube με relicing. Κάποια κομμάτια όμως του relic μπορεί να μη γίνονται όυτε από μάστορα νομίζω. Πχ δεν μπορείς να κάνεις μια κιθάρα με poly finish να "κρακελάρει" όπως το νίτρο. Δεν μπορείς να την κιτρινίσεις αν έχει finish αν έχει finish ανθεκτικό στο UV. Τώρα τα υπόλοιπα, με λίγο ντουκόχαρτο, λίγες μικρές βίδες και πηχτό καφέ ίσως μπορείς να τα πετύχεις μόνος σου αν δεν θέλεις να ρεπλικάρεις ακριβώς κάποια συγκεκριμένη κιθάρα.

Κάποιες φορές δε χρειάζεται να ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα, όταν υπάρχουν δίπλα μας επιτυχημένες λύσεις. Δεν αποτρέπεται, νομίζω ενθαρρύνεται. Τα websites σαν το noiz ζουν από την κινηση που έχουν. Ο χώρος των αγγελιών εκτός από λειτουργικός για όλους πρέπει να είναι και βιώσιμος για να συνεχίζει να υπάρχει. Όπως εξήγησε και η ιδιοκτησία παραπάνω αλλά θα σου επαναλάβω κι εγώ: Κάθε μέρα κάποιες παλιές αγγελίες έληγαν, ερχόταν mail σε αυτούς που τις είχαν βάλει και με ένα κλικ τις ανανέωναν. Άρα σε μεγάλο βαθμό παλιές αγγελίες υπήρχαν πάντα. Αυτό που δεν υπήρχε, προστέθηκε και είναι εξαιρετικά βοηθητικό είναι ταξινόμηση με τις νέες αγγελίες να εμφανίζονται πρώτες. Το οποίο είναι ένα κλικ υπόθεση για όποιον θέλει να τις παρακολουθήσει έτσι. Τα ίδια έλεγε και η Kodak. Την ξέρεις την Kodak? ?

To bump δίνει κίνητρο παρουσίας στις αγγελίες και η παρουσία επιβραβεύεται, έτσι συμβαίνει παντού σε αντίστοιχα fora του εξωτερικού, όπου μάλιστα σπάνια υπάρχει ταξινόμηση με βάση τις νεότερες αγγελίες. Το ότι πλέον δεν λήγουν οι αγγελίες καθιστά πολύ εύκολο με ένα search να βρει ο αγοραστής αυτό που τον ενδιαφέρει. Με το προηγούμενο σύστημα εγώ πολλές φορές σημείωνα τα στοιχεία πωλητή γιατί φοβόμουν μην εξαφανιστεί η αγγελία και τον ψάχνω.

@manosx Ο OP δεν είπε καν ότι δεν του αρέσουν όλοι οι μαγνήτες, μόνο για τον neck μίλησε. Όσον αφορά εμένα προσωπικά αν ήταν εύκολο να αλλάζει radius, τάστα και πάχος μπράτσου η κιθάρα, θα ήμουν πανευτυχής γιατί αμέσως θα πολλαπλασιάζονταν τα όργανα που μου κάνουν. Πχ, τώρα μία Gibson R7 με πάνχοντρο μπράτσο και μικρά τάστα δε μου κάνει, αν αυτά μπορούσαν να αλλάξουν στα specs μιας R9 ή ακόμη και R0 θα μπορούσα να γλυτώσω σχεδόν 2000€ Άλλο τρανό παράδειγμα: Αν δεν ήταν εύκολο να αλλάζει κανείς μαγνήτες η PRS δε θα είχε πουλήσει ούτε κιθάρα πριν το 2015...

Υπάρχει μια φάση, μία στο τόσο αν ψάχνεις συνέχεια ή αν είσαι εξαιρετικά τυχερός να πιάσεις στα χέρια σου το υπερκίθαρο καινούργιο και να πεις "Θεε μου, τι ειν' αυτό;;;;;" Και να μη θες να πειράξεις τίποτα σε αυτό το τέλειο κατασκεύασμα, από τον φόβο μην χάσεις κάτι από τη μαγεία του. Όλα αυτά βέβαια αν βρίσκεσαι σε ηλικία μουσικής ωριμότητας και έχεις και το παικτικό mileage να εκτιμήσεις ότι μόλις έπιασες στα χέρια σου κάτι ιδιαίτερο. Αλλά επειδή δεν είναι τόσο συχνό και σε πολλούς ίσως να μην συμβεί ποτέ κιόλας, βρίσκουμε αυτό που βρίσκουμε ανάλογα με τις δυνατότητές μας και το φέρνουμε στα μέτρα μας όσο μπορούμε, για να το ευχαριστηθούμε όσο καλύτερα γίνεται. Και οι μαγνήτες είναι ένας πάρα πολύ σημαντικός τρόπος να επηρεάσει κάποιος τον χαρακτήρα του οργάνου. Απλά πρέπει να έχει την εμπειρία να καταλάβει τον χαρακτήρα του οργάνου που έχει στα χέρια του, τί θέλει να αλλάξει σε αυτό και πώς θα το πετύχει. Για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο κάποιος όμως, χρειάζεται να έχει περάσει από μια σειρά ατελών οργάνων, να έχει γίνει serial modder, να δοκιμάσει να αποτύχει, να ξαναδοκιμάσει κλπ... Ας κάνω λοιπόν, έτσι για τη φάση, έναν παραλληλισμό με τις ανθρώπινες σχέσεις?: Κάποιοι θα γνωρίσουν κάποια στιγμή το άλλο τους μισό πορτοκάλι, τον/την σύντροφο έρωτα της ζωής τους, θα το νιώσουν, θα μπορέσουν να αντιληφθούν την αξία και θα ζήσουν happily ever after... Ίσως να μην συμβεί με τους περισσότερους όμως αυτό. Πολλοί θα περάσουν μέσα από κάποιες σχέσεις, καλές, κακές και στο τέλος κάπου θα καταλήξουν. Αν έχουν μάθει να προσπαθούν μέσα από αυτές τις ατελείς σχέσεις να πάρουν αυτά που τους κάνουν χαρούμενους, στο τέλος το σίγουρο είναι πως και χωρίς να πέσει στο διάβα τους ο μεγάλος έρωτας, θα έχουν ένα καλό επίπεδο ευτυχίας. Αν κάποιοι από την άλλη θέλουν να συνεχίσουν να ψάχνουν μέχρι να βρουν το δικό τους άλλο μισό πορτοκάλι, επίσης έχειν καλώς, αρκεί να το κάνουν ξέροντας τις πιθανότητες τους. Αντικειμενικά, αλλιώς αλλάζεις σχέσεις όταν είσαι νέος, όμορφος, πλούσιος και με περίσσιο ελεύθερο χρόνο και αλλιώς όταν είσαι γέρος, άσχημος, φτωχός και ξεπατώνεσαι στη δουλειά 16 ώρες την ημέρα. Έτσι λοιπόν για να γυρίσουμε στις κιθάρες, αλλιώς θα αγοράσεις κιθάρα αν πας ένα ταξιδάκι Γερμανία στον Thomann με ένα 5χίλιαρο κι αλλιώς όταν περιμένεις κάποια στιγμή που θα 'χεις λίγα χρήματα και χρόνο να βρεις στα μεταχειρισμένα να σκοτώνεται η κιθάρα που (γιατί άραγε...) δεν έκατσε στον άλλον. Έχει λοιπόν νόημα τελικά στον άλλον που ανοίγει thread και σου γράφει ότι "όλα ΟΚ, απλά να μωρέ μόνο ο neck μαγνήτης με χαλάει λίγο" και σου ζητάει μια πρόταση, να απαντήσεις "Πούλα, ψάξε βρες κιθάρα, ενισχυτή γιατί ο μαγνήτης σου δε φταίει"; Αν ξαναγυρίζαμε στις σχέσεις, είναι σαν να λες "ΤΙ; ο σύντροφός σου μια χαρά, αλλά ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΓΙΟΥΒΑΡΛΑΚΙΑ;;;; σιγά το δύσκολο φαγητό. Αποκλείεται να είναι αυτό το πρόβλημά σου. Προτείνω διαζύγιο και μετακόμιση σε οπισθοδρομικό χωριό της επαρχίας για να είσαι σίγουρος..."

Από modulation, delays, και μηχανήματα που κάνουν PING! είμαι καλά. Βρωμοπέταλα όμως ποτέ δεν μπορεί να έχει κάποιος αρκετά ? Κυρίως κοιτάζω μπας και βρω κάποιο RAT σαν το παλιό το 90s re-issue που κάποτε είχα, το BSM Fireball και το Chicago Iron Octavian σε τιμές που να μη μπορώ να αντισταθώ. Κατά βάση δηλαδή τα πετάλια που μου είχαν κλέψει πριν 15 χρόνια ? A, επίσης κι ένα KR Gypsy Fuzz που το πούλαγε κάποτε ο @Freedom και το σνόμπαρα τότε αλλά μετά το σκυλομετάνοιωσα αλλά ακόμη πιο μετά το ξανασκέφτηκα και χάρηκα που δεν το είχα πάρει γιατί θα μου το είχαν κλέψει κι αυτό ?

To πείραγμα των βιδών του μαγνήτη είναι μια κλασική τακτική σε PAF style μαγνήτες. Κάποιοι, ιδιαίτερα παλιότερα που τα σετ δεν ήταν calibrated, έπαιζαν με τα ύψη των μαγνητών για να πετύχουν καλύτερη ισορροπία στην ένταση και στις συχνότητες. Επειδή όμως σε αντίθεση με τους μονούς μαγνήτες οι PAF έχουν πιο ασθενές και λιγότερο συγκεντρωμένο μαγνητικό πεδίο, όταν τους χαμηλώνεις χάνουν τα μεσαία και γίνονται "ασαφείς". Η λύση γι αυτό είναι να σηκώσεις τις βίδες ώστε να σου δώσουν πίσω μεσαία και ευκρίνεια.