Αυτό ξαναπέστο αδελφέ...
Χθές το πήρα, και ακόμα προσπαθουν να μου το ξεκολήσουν απο το ποδι... 8O
Δεν είχα ξανακουσει τετοιο πραγμα...και δεν έχω ξαναδεί τόσο θετική συμπεριφορά... το wah παραμενει σαν ήχος σε οποιοδήποτε μερος της ταστιέρας, ακόμα και στις ψιλές χορδες στα τελευταία τάστα...το δοκιμασα με μια strat (οχι την δικια μου) και επαθα πλακα οταν ανακαλυψα οτι είχα ξεχάσει τον επιλογέα στον neck μαγνήτη και όμως ακόμα ακουγόταν σαν wah...ακόμα και με τους πανμουντους μαγνήτες της benton δεν μασάει...επίσης οταν το έχεις ενεργοποιημένο αλλά τερμα πατημένο (τέρμα πρίμα) ΔΕΝ σου ξεσκίζει τα αυτιά...για την χροιά του δεν έχω να πω πολλά πραγματα...είμαι ερωτευμένος... :oops:
Σαν αρνητικά, δεδομένου οτι πρίν είχα ένα Dunlop, είναι ο σκληρός διακόπτης που θέλει συνήθεια...δεν είναι σαν τα Dunlop πατάς το πετάλι, βρίσκει τον διακόπτη με την μια (πολλές φορές κατα λάθος) και τον ανοιγεις ή τον κλεινεις...αυτό θελει πάτημα μεχρι τα ελαστικά μαξιλαράκια του να συμπιεστουν αρκετά και μετά μια εξτρα σπασμωδική κίνηση για να ανοιξεις ή να κλεισεις τον διακόπτη...αν δεν το πετύχεις είτε δεν θα ανοιξεις-κλεισεις τον διακόπτη, είτε θα βρείς "νεκρά"...επίσης οταν παιζεις σε χαμηλές εντάσεις οταν πας το πετάλι πανω κατω, στο τέρμα κάτω που η "λαμαρίνα" ακουμπαει τον διακόπτη, ακουγεται ο μεταλλικος θορυβος του διακόπτη...και στο Dunlop ακουγεται αλλά λιγότερο ισως επειδή είναι πιο μαλακός...
Αν καποιος γουστάρει vintage ήχο, ασχέτως αν έχει τα χρήματα ή όχι (μπορεί να μην είναι το πιο ακριβό wah αλλά τα έχει τα λεφτάκια του) καλό θα ήταν να πάει να το ακουσει...απλά να το ακουσει...(και να μην εχει την πιστώτική του μαζι)...