πέραν όλων των άλλων που συμφωνώ, θα έλεγα ότι όλη η ουσία είναι στα bold.
Βέβαια ο Carlos τα πετύχαινε αυτά, και με μονούς και με διπλούς και με ό,τι έπιανε γενικά στα χέρια του, όπως κάνουν βέβαια όλοι οι κιθαρίστες και όχι οι σαν εμάς.
Από την δική μου εμπειρία που είναι μικρή (καθώς τα Live μου ήταν πολλά χρόνια πριν και με άλλη στόχευση) και σχεδόν σπιτική χρήση, αλλά με προενίσχυση λάμπα (soldano) και τελικό τρανζιστοράτο καθαρή τάξη Α (αυτόν που ακούω μουσική) μετά από πολλά χρόνια έβγαλα ήχο κοντά στον πρώτο του Carlos (Ι, Abraxas, III) με φτηνή squier tele με δυό πεταλια ultimate drive +american sound της joyo. Τα πετάλια γύρω στη μέση από gain και drive και ποτ στην κιθάρα κατεβασμένο χαμηλά και δούλεμα, και τόνου λίγο κάτω από τη μέση.
Δεν ξέρω τι αξία έχει η εμπειρία αυτή, καθώς δεν μπορεί να αναπαραχθεί (ούτε από μένα) ζωντανά από άλλον. Επίσης δεν έτυχε να δοκιμάσω την tele deluxe με τους widerange στο σεταπ αυτό, γιατί είναι πρόσφατο. Ετυχε τη μέρα εκείνη να το στήσω και να το δουλέψω με την squier και μου έκανε εντύπωση. Απλά το καταθέτω.