dimsonic

πάντως δυό καλοκαίρια 2012 και 2013 σερί την εβγαλα μ αυτό τη μια για ανάγνωση, την δεύτερη για εμβάθυνση ;D

εξαιρετικές συγκυρίες. Σε ευχαριστούμε ;)

παντως όλες οι κιθάρες μου είναι είτε 41 ή 42 το πολύ. Αλλά έχω λεπτά δάχτυλα... εν τω μεταξύ άρχισα να κουρντίζομαι εδώ πάνω κάτω οι 200ρηδες... το ερώτημα είναι εγώ με το 290 κάτω να βάλω πάνω 280 ή 200?

καν το οπως ο Κηφ ακορντο=δυο χορδές ενα δάχτυλο

Πάντως εγω την affinity την πηρα 200 τσιλικη χωρίς να σκέφτομαι οτι πρέπει να θυσιάσω αργότερα τους tonerider για κατι ενδεχομένως μπουτικ με καλυτερα κλειδιά με 6αρα γεφυρα και σας διαβεβαιώνω ηταν και ακουγόταν καλυτερα απο mim... δηλαδη απο τα 200 στα 400τοσα ουσιαστικά ειβαι για ένα σετ tonerider? που κανουν 90?

να κι οι μονοί http://www.tvjones.com/starwood-tele-pickups.html

medium jumbo και 9.5 αν δεν κάνω λάθος φοράει η δικιά μου deluxe. Αλλά τώρα μιλάω για την απλή. Αν πάρεις τελικά tv jones πες μας από πού και πως θα κάτσει στο neck.

εμένα ο προβληματισμός μου είναι με τι να συνδυάσω τον NF του bIll Lawrence που έχω bridge. Η εύκολη λύση είναι σίγουρα ένας NF neck αλλά έλα που μου αρέσει ο ήχος του single έστω φτηνού που φοράει τώρα.... Πάντως αυτοί οι tv jones ακούγονται φοβερά.

με σχεδόν 40 χρόνια εμπειρία από τέλε "που δεν είναι τελε" (καθώς έχει μπράτσο στρατ, τρεμολο στρατ, σώμα τέλε, και 2 humbucking μαγνήτες) και ελάχιστη εμπειρία ούτε μισού χρόνου με τυπική τελε, θα έλεγα απερίφραστα ότι αν ΜΙΑ κιθάρα μπορεί να τα κάνει όλα αυτή είναι η απλή τυπική τέλε. Τόσο που σκέφτομαι αν χρειαστεί ποτέ να βγώ κάπου με μιά κιθάρα μόνο, αυτήν θα πάρω κι όχι την άλλη που γράφει fender...

Δες για 612 ή 272

αν πιάσεις δεν θα την αφήσεις. ;D Αυτό είναι προειδοποίηση. Θα έπαιρνα την μπλε. Μόνο και μόνο επειδή ο Ronson στα τελευταία του είχε μια τέτοια... :D

το ότι έπαιζε strat τελευταία ήταν σχεδόν κοινό μυστικό. Και πάρα πολύ παλιά επίσης. Πριν πιάσει τις gibson με τους p90 ή την L6. Μάλιστα είχε μιά του 57 που την είχε χαρίσει σε ένα μαύρο μπλουζίστα. Τώρα μου διαφεύγει. Το IV είναι εξαιρετικός δίσκος.... Ο καλύτερος μετά το supernatural ή ακόμα κι από αυτόν επίσης.

Η fuzzville δεν τους έχει αυτους?

πολύ ενδιαφέρον, γιατί ήδη ετοιμαζόμουν να χτυπήσω ένα που κάνει 50 :D

ρε συ μούρλια ήτανε... μόλις τελείωσα μια πρίμα βίστα από πάνω του με την dot.... Η αλλαγή μετά το 3:00 με έστειλε. Κρίμα δεν είχα πατήσει το rec θα σου έστελνα τώρα μια ωραία φλυαρία πάνω του από την αρχή μέχρι το τέλος... (αλλά άστο καλύτερα γιατί έχω το νύχι μου με super glue.... ;D)

μα ίσια δεν παίζουν. Αν δεν είναι στρογγυλεμένα σπάζομαι απίστευτα. Υπάρχει η λύση του στυλ thumbpick αλλά είναι για περιορισμένα αλα Wes πράγματα....άσε που δεν μας παίρνει... Συνήθως το βασικό είναι να παίζω σαν να κρατάω πένα με το νύχι του δείκτη, από τότε που πήγαινα γυμνάσιο και με λέγανε ραπτομηχανή (επειδή είχα σπάσει την άρθρωση του αντίχειρα και πήγαινε μόνο πάνω κάτω... ;D) Αλλά είπαμε τρώγεται γρήγορα και μετά σπάει την άλλη μέρα. ...

κλασική όχι. Πού τέτοια τύχη.... το αριστερό ...δεν. Είπα ότι τα τελευταία παίζω χωρίς την πένα γιατί βρήκα πολλούς νέους τρόπους για ήχους, όχι ότι η πένα μου έβγαζε αυστηρά έναν. Θα το ψάξω για βερνίκι πάντως...

Λοιπόν σοβαρά τώρα.... επειδή δεν γουστάρω να δανειστώ τα ψεύτικα απ την κόρη μου... τι κάνετε οι υπόλοιποι? Κυρίως πως τα διατηρείτε και δεν τα σπάτε? Και αν τα σπάτε πως τα γιατρεύετε? (εγώ μια λύση πάντως πρότεινα) ;)

εε. μααα.... ;D

Περιστασιακή είναι.... Στο κάτω κάτω οι γυναίκες που βάζουν τόσες σκληρυντικές ουσίες ...κάτι παραπάνω ξέρουν... ;D

έκανα 30 χρόνια να την παρατήσω....(εντάξει σαν το ποδήλατο είναι δεν ξεχνάς) δεν έχει επιστροφή. Εχεις δεκάδες τρόπους έκφρασης....

Μπορεί να φανεί πεζό σαν θέμα >:D αλλά εδώ και 5-6 χρόνια παίζω με δάχτυλα όλο και περισσότερο. Πλέον πένα μόνο σε εξεζητημένα πράγματα. Αυτό δημιουργεί ανάγκη για μανικιούρ ;D Διάσημοι κιθαρίστες έκαναν πχ ο Ροϋ και κάνουν μανικιούρ αρκετοί αν και δεν ξέρω πως τα διατηρούν. Ενα από τα δυσκολώτερα θέματα. Πως θα διατηρήσεις στο ένα χέρι σταθερό μεγαλύτερο μήκος και στρογγυλεμένες άκρες σε σχέση με το άλλο που πρέπει να είναι ένα χιλιοστό. Πες ότι το συνηθίζεις. Το θέμα πάει μετά στο πως τα διατηρείς. Του δείκτη είναι το πρώτο υποψήφιο για σπάσιμο. Ιδίως όταν το χρησιμοποιείς σαν να είναι πένα. Λεπταίνει και στο πρώτο ζόρι σπάει Όταν θα σπάσει συνήθως σπάει στη μέση και μετά έχεις το Γολγοθά να μεγαλώσει. Βασικά πως τα προστατεύετε? Εγώ πρόσφατα βρήκα τρόπο να περνάω κάπως ανώδυνα τα σπασίματα του δείκτη. Η λύση είναι super glue. Συμμαζεύεις λίγο το σπάσιμο με νυχοκόπτη και μετά βάζεις μια σταγόνα από πάνω φροντίζοντας να περάσει ανάμεσα στο σχίσιμο. Αν τα καταφέρεις να βάλεις λίγο και από κάτω χωρίς να γίνει ένα με το δέρμα είναι ακόμα καλύτερα. Σε πέντε λεπτά στεγνώνει, λιμαρεις ελαφρά και για σωστή δουλειά πας για δεύτερο χέρι. Στο τέλος λιμάρεις ελάχιστα. Ετσι έχεις τοπικά ένα λίγο παχύτερο νύχι. Η αίσθηση είναι κάπως διαφορετική αλλά τουλάχιστον μέχρι να περάσουν μιά δυό εβδομάδες μπορεί να μεγαλώσει και εσύ να συνεχίσεις να παίζεις. :D (ενδιαμέσως ίσως χρειαστεί να του περάσεις ένα δυό χέρια ανάλογα με το πόσο θα παίζεις...)

το να μη στεναχωριόμαστε ακούγεται σαν ευχολόγιο. Ιδίως όταν (μπορεί να) απευθύνεται και σε κόσμο που βράζει το αίμα του και βλέπει νόιζ και μπαίνει για να πει με ενθουσιασμό μια γνώμη. Ή σε κάποιον επαγγελματία που μπαίνει με σκοπό να κάνει γνωστή την εργασία του. Οι σφαλιάρες που θα φάει και το αντίκτυπο που θα έχουν επάνω του είναι καθαρα εκτός από θέμα ηλικίας, της διαδικτυακής εμπειρίας που μπορεί να έχει. Που πολλές φορές κάποιος στα 25 δεν την έχει. Μπορεί να μην την έχει και στο 40 αλλά θεωρώ ότι στα 25 δύσκολα την έχει. Τον τελευταίο καιρό μπαίνω και είμαι στο νοιζ σχεδόν συνέχεια. Η κίνησή του (και λόγω καλοκαιριού) είναι πεσμένη. Αλλά βλέπω συχνά αντιδράσεις νέου κόσμου. Ερχονται ρωτάνε...δεν παίρνουν απαντήσεις... Αντε γειά μετά. Ερχονται άλλοι, βάζουν ένα κλιπ.... Τρώνε πόρτα σε αυστηρότητα.... Όταν ρωτάει κάποιος μπορεί (θεωρώ) το οποιοδήποτε μέλος να καταλάβει αν ο ερωτών ψοφάει θα ένα θετικό σχολιάκι και μετά τα αρνητικά με τρόπο και πότε γουστάρει να του πούν με τη μία τα στραβά (προσωπικά ανήκω στη β κατηγορία). Επίσης έρχεται κάποιος ρωτάει για το τάδε και του ξεφεύγει μια....αφέλεια... Πέφτουν και ένα και δυό ειδήμονες και τον αρχίζουν.... Τα έχω δει όλα τα παραπάνω. Και εδώ αλλά και τα έχω ζήσει αλλού. Θέλει εμπειρία για να διατηρηθεί ένας χώρος. Την εμπειρία την έχουν οι διαχειριστές, την επιβάλλουν (κύρια ισομερώς κρατώντας όσο το δυνατόν ισορροπίες μεταξύ νέων και ασχέτων-ακόμα και παλιών=γκουρού) αλλά προστατεύοντας τους γνώστες που είναι οι στυλοβάτες της πληροφορίας. Δηλαδή στο βωμό των ίσων αποστάσεων για να διατηρήσεις ηρεμία σε ένα φόρουμ δεν μπορείς να θυσιάζεις ή να τραβάς τα αυτιά σε κόσμο που έχει προσφέρει επειδή μπαίνει ένας νέος με λυμένο ζωνάρι. Είναι πολύ λεπτές ισορροπίες. Το νοιζ έχει κάνει αρκετές αλλαγές πρόσφατα που νομίζω ακόμα δεν τις είδαμε να πιάνουν τόπο. Και φυσικά θέλει τα άλλα μέλη να προστατεύουν τον χώρο αλλά και τους διαχειριστές. Φυσικά η χρήση του πμ προς τη διαχείριση είναι σωτήρια καθώς δεν γίνονται flames έξω. Ναι ίσως είναι πιό εύκολο να την πείς σ αυτόν που σε αδίκησε σε δημόσια θέα, αλλά βοηθάς τον χώρο αν στείλεις ένα πμ στην διαχείριση εξηγώντας ευγενικά το πρόβλημα....

εγώ είμαι γύρω στα 2 2.5 χρόνια μέλος. Αμα ψάξω προς τα πίσω σαν νέο μέλος μπορεί και να έχω δυο τρία αντίστοιχα. Το νοιζ έχει απίστευτο δυναμικό. Είναι στο χέρι όλων να διαφυλαχτεί. Τα μέλη όση υπομονή και να θελήσουν να δείξουν δεν φτάνει. Και στο κάτω κάτω ΔΕΝ είναι η "δουλειά" τους. Τα εισαγωγικά διότι η διαχείριση επίσης δεν είναι δουλειά. Όμως ένα νέο μέλος όπως πχ ο Ray πριν 9 χρόνια για να είναι εδώ ακόμα, είχε γαϊδουρινή υπομονή και ανοχή σε καταστάσεις. Το λεω εγώ με μόλις 2 χρόνια.

ο τυπάς είναι ο γνωστός του Premier guitar που κάνει όλες τις συνεντεύξεις του είδους. Το θέμα είναι ότι ο Tommy δεν έχει ουσιαστικά rig.... μόνο χέρια...