dimsonic

Ποιος λέει ότι παρακαμπτεται?

το σύστημα ουτως ή άλλως επιλέγει μία. Ή του λες εσύ ποιά.

καλημέρα. Δεν ήθελα να δημιουργηθούν αντιπαραθέσεις. :( Ιδίως με κάτι τόσο αγαπημένο για το οποίο αφιέρωσα ένα σημαντικό κομμάτι από τη ζωή μου τότε και τώρα που το ξαναπαρουσιάζω. εξήγησα παραπάνω, ότι το κομμάτι παρουσιάζεται όπως παρουσιάστηκε τότε. Δεν υπάρχει κλίμακα, και δεν υπήρξε ποτέ στο κομμάτι αυτό. Ήταν μια διαδοχή από νότες ή ακόρντα, που δεν υπήρχε καν κανόνας ποιό προηγείται και ποιό ακολουθεί το άλλο. Μια διαδοχή που στα αυτιά μου και στα αυτιά των άλλων αποτελούσε ένα ενδιαφέρον άκουσμα. Συγχωρέστε μας αλλά ...τότε έτσι τό'χαμε. Στους A priori η διαφορετικότητα και η αντισυμβατικότητα ήταν το ζητούμενο. Σήμερα οποιοσδήποτε μουσικολόγος μπορεί να κάτσει να αναλύσει τι ακριβώς είναι. Αλλά αν είναι ΄"σωστά" ή όχι.... Αυτό έχει κριθεί εδώ και πολύ καιρό.

καλά βρε....όλη η γλύκα ήταν η 9η...! όσο για τη F# πως είναι παράταιρη, αφού το ακόρντο είναι αυτό που είναι. Τώρα μη μου πεις γιατί είναι αυτό το ακόρντο και όχι ένα άλλο. Αυτό είναι... ;D Σου εξήγησα πιό πάνω τις βασικές αρχές που δούλευα και εγώ και ο μακαρίτης ο Κωνσταντινίδης τότε τα κομμάτια. Γιατί, όλα αυτά της πρώτης περιόδου φτιάχτηκαν (και αγαπήθηκαν) με τον τρόπο αυτό. Να σου πω την αλήθεια, τόσα χρόνια ποτέ δεν έσκασα να μάθω αν είναι κάποια κλίμακα ή όχι. ;D Είναι αυτό που ήταν. Ενα θέμα εδώ, μετά πως θα πάει, θα πάει με εκείνο το θέμα, πως? έτσι.... Τότε κανείς μας δεν ήξερε καν τι είναι frygian ή mixolydian. Σωτήριον έτος 1977. Δεν έχει αλλάξει τίποτα από την αρχική ενορχήστρωση, ρόλους οργάνων, φωνές, time signature (είναι συγχρονισμένο με κασέτες από τις τότε εμφανίσεις) , ήχοι οργάνων, ακόμα και πετάλια που χρησιμοποιούσαμε τότε. (εννοώ όχι τα ίδια, αλλά όπου είχε overdrive>overdrive, όπου phaser>phaser). Οι μόνες αλλαγές είναι το πιάνο που δεν το πέρασα ακόμα και το σόλο του που αντικαταστάθηκε με ένα προσωρινό σόλο κιθάρας...που το συνήθισα τόσο που δεν το έσβηνα. ;D) , το σόλο φλάουτο που λείπει, και τα παραπανίσια timpales-μια φράση). Α, και το μπάσο που επειδή είναι άταστο πού και που σε παρασύρει ακόμα και σε λάθη ή υπερβολές. Όλα αυτά τα λεω γιατί ο σκοπός μου ήταν, και είναι για τα υπόλοιπα, να φτιάξω μια πιστή εικόνα αυτών που έπαιζε τότε το γκρουπ σαν να είχε μπεί στο στούντιο. και εννοείται, ούτε θεωρώ ότι "μου τη λες" ούτε και εγώ "στη λέω"... :D Απλά εξηγώ ορισμένα πράγματα μιας άλλης εποχής.

καλά....άμα θες να σε παρηγορήσω, μπορώ να σου πώ άλλα όμορφα αντίστοιχα για μερικά χρόνια μετά... ;D ;D ;D ευχαριστώ. Πάντως γενικά παίδες, θεωρώ τα σχόλια περί θεμάτων "αρμονίας" όντως εποικοδομητικά, και εννοείται ότι δεν απολογήθηκα πριν, αλλά σίγουρα ΘΕΛΩ γνώμες για την παραγωγή και την τελική μίξη (εγώ ήδη έχω εντοπισμένα πράγματα, που αν θελήσω να τα κάνω θα φτιάξω άλλες 200 εκδόσεις του...) αλλά βοηθείστε...μην τα βρίσκετε όλα καλά....χαίρομαι ειλικρινά, αλλά θέλω λίγο ζόρισμα. :angel:

σχετικά με τα ακόρντα στο 6.τόσο....(με βάλατε σε σκέψεις....βρε λες να... ;D) λοιπόν το ριφ είναι A E A > A G D G> D9 C G C >Cmaj7 A# F A# > A#maj7 A E A > A F# C F# >Ab7#5 και μάλιστα τις τελευταίες νότες του ριφ τις άλλαξα πριν κανα χρόνο καθώς το ακόρντο πάντα ήταν Αb7#5 και εμείς παίζαμε τότε του καλού καιρού ΑΕΑ... ;D Η μόνη παρατυπία ίσως φαίνεται στην 9η (βασικά η 7η στην 9η) αλλά αφ ενός ηχούσε στο D του ριφ και όχι στη θέση και από την άλλη τότε αν δεν έπαιζες 1 στα 5 ακόρντα 9η ήσουν για τα μπάζα... ;D Τώρα το άλλο που έλεγα. Στο 0:19 τα 3 ακόρντα πάντα ήταν Cmaj7 A#maj7 A (κάπου κάπου Α6) κάποια μέρα δοκιμάζοντας μου άρεσαν πάρα πολύ μαζί μ αυτά να ακούγονται και τα E7#9 D7#9 c#7#9. Όπως καταλαβαίνει κανείς, αυτά δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους. Παρ όλα αυτά μου άρεσαν μαζί.. Δηλαδή όχι πια τα παλιά μόνα, όχι τα καινούργια σκέτα, αλλά μαζί. Βασικά κλείνω την παρένθεση εδώ διότι εκτός του ότι είναι κουραστικό ούτως ή άλλως το κομμάτι είναι εδώ και πολλά χρόνια ιστορία, έτσι παιζόταν σταθερά από το 77 έως το 81 τουλάχιστον σε κάθε εμφάνιση (μάλιστα συνήθως ήταν και encore). Τότε έτσι φτιάχτηκε. Αν το έφτιαξα λάθος...τώρα είναι πολύ αργά για να διορθωθεί...και δεν υπάρχει και κανένας λόγος. Πάντα θεωρούσα ότι η παρέκκλιση είναι ενδιαφέρουσα.

Μια τσιλικια και μια παιγμενη? ή ρελικ ή nos?

το 79 την πήρα. Ήταν 6 χρονών κατασκευαστικά, αλλά ουσιαστικά παρατημένη σε μια αποθήκη και έβγαινε να παίξει σε proms... ;D (άντε να έπαιξε δυό φορές)... Δεν θα βάλω το χέρι μου στη φωτιά, αλλά νομίζω 50 διάβασα. Όχι ότι αλλάζει τίποτα.... (αυτός που έβαλες κουοτάρει άντε μια ντουζίνα...) Για το βάρος ....ναι...Κάπου το έγραψα... εκείνο που θυμάμαι είναι ότι είναι 1 κιλό και κάτι πάνω από τις squier. Αν αυτές ήταν 3.κατι αυτή ήταν 4.κάτι. Μάλλον 3.2 με 4.2 ή 3.8 με 4.8 Οπότε σόρρυ για το λάθος. Οι μαγνήτες της, είναι σίγουρα το ατού της, ιδίως για μένα ο neck. Αλλά...τα γερασμένα ηλεκτρονικά, κλπ (πχ μόνο βίδες στο pickguard άλλαξα γιατί είχαν σκουριάσει) γέφυρα κλπ... Σκέφτομαι αυτά τα βιντατζιοειδή, devaluation κλπ και την αφήνω να ρετάρει. Όταν βγώ στη σύνταξη.... :P

σίγουρα ισχύει αυτό που λεει ο Νίκος για την 65άρα. (και όπου αλλού ταιριάζει). Όμως η vintage όπως πολλά πράγματα έχουν και μια τέτοια αξία, σχεδόν επένδυσης, και από την άλλη έχουν και μια αύρα.... ;D θα αναφέρω το παράδειγμά μου (ναι το έχω ξαναπεί). μιά πάνβαρεια κιθάρα του 73 (3.8 κιλά :-[) που βρέθηκε μπροστά μου όταν ήμουν στα 20 κάτι, με κάποια λεφτά στην τσέπη, με το λογότυπο με το φου απάνω, με τη βαλίτσα της με τα κόκκινα βελούδα, τη μυρωδιά της, την τσιγαρίλα της (βλέπε πιό πάνω αύρα....πού ξέρεις ΠΟΙΟΣ την άγγιξε), μέσα στην πλήρη ασχετίλα ενός νέου που τρέχει ακούρευτος στα γκρουπάκια. Τότε, στην επαρχία, δεν είχε ιντερνε, δεν είχε περιοδικά, (είχε μάλλον αλλά...γράφανε για τους σουήτ και τους σλειντ) και για να αγοράσεις κιθάρα με f ή g έπρεπε να βάλεις μέσο, να κάνεις παραγγελία στο τυφλά χωρίς να ξέρεις τι θα έρθει, και να έχεις και κάποιον να στείλει έμβασμα έξω κλπ κλπ. Είπαμε και ευχαριστώ. Για πολλούς και διάφορους λόγους το εργαλείο με συντρόφεψε, χρόνια, έκανα το κέφι μου και πολύ αργότερα όταν βγήκε το διαδίκτυο έμαθα ότι φτιάχτηκαν λίγες και κοστίζουν πολύ (εννοείται ότι και 1000 να ήταν το πολύ δεν θα την έδινα) και ακόμα πιό μετά ότι φτιάχτηκαν βία βία 50. Καθώς περάσαν τα χρόνια και κατάλαβα ότι για να κάνεις το κέφι σου αρκεί μια κιθαρίτσα (διαλεγμένη προσεκτικά) των 200 ή και 500 ευρώ, εκτός αν θες πάλι να γράφει φου απάνω, οπότε τη βγάζεις και με 1000. Σήμερα οι κιθαρίτσες δεν φεύγουν από το χέρι μου, ενώ όταν θα βάλω το κουρσούμι την ντηλάξ στο πόδι μου, ψιλοανατριχιάζω, καθώς, μετά από τόσα χρόνια μυρίζει ακόμα την ίδια τσιγαρίλα, την ίδια μουχλίλα του υπογείου που ήταν όταν την πήρα (η θήκη να δειτε... ;D) και κάθεται στο χέρι πολύ όμορφα. Όμορφα ίσως επειδή τη συνήθισα 30τόσα χρόνια. Θα παίξω 10 λεπτά. Ίσως παραπάνω αν έχω αποφασίσει να γράψω κάτι μ αυτήν μέχρι να γίνει όπως θέλω. Μετά θα πιάσω τις μικρούλες. Εν κατακλείδι, θα συμφωνήσω εν μέρει με τον Νίκο. Από την άλλη....η κιθάρα μου πάντα ήταν ΜΙΑ....(ίσως επειδή πιά δεν είμαι 20) ;)

παιδιά αυτό δεν αλλάζει. Επειδή μπαίνει 330Κ παράλληλα με 1Μ. Αρα η συνολική αντίσταση πέφτει κάτω από 300. Συνεπώς, όλη η διαδρομή θα κάνει ό,τι έκανε η προηγούμενη μέχρι το ένα τρίτο της και μετά τέλος. Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύτηκε η freekish blues. Ίσως με αλλαγή σε γραμμικού από λογαριθμικό. Πάντως σηκώνει ψάξιμο.

Δυστυχώς δεν κρύβονται... :-\ Δεν έχω ακούσει ΚΑΘΟΛΟΥ....Alex Lifeson είναι αυτός? και να δεις μου τόχει πει κι άλλος... (πιό σκληρός ήχος...εγώ στο γκρουπ είχα τον μαλακό ήχο... Ο σκληρός ήταν αποκλειστικότητα και ειδικότητα του φίλου και συμμαθητή Γιώργου Κωνσταντινίδη, καλή του ώρα εκεί που είναι...και φυσικά ένας λόγος που γίνεται το όλο πόνημα είναι για να μην τον ξεχνάμε. Στα άλλα κομμάτια προσπαθώ να φέρω τον ήχο του και το στυλ του, όσο ....γίνεται τέλος πάντων...)

άντε πάλι ο Carlos.... νάσαι καλά βρε...(κι ας μην πήρες τηλέφωνο το Σάββατο... ;D)

;D Φίλε μου... εκείνη την εποχή ήμουν 20 χρονών... και μουσικά αυτοδίδακτος...(και τότε και τώρα... :D) Εκτός αυτού η όλη υπόθεση a priori ήταν βασισμένη πάνω σε μια βασική αρχή: ότι δεν υπάρχουν κανόνες ή ότι τους κανόνες τους φτιάχνουμε μόνοι μας ή οι κανόνες είναι για να τους καταπατάμε... ;D ;D Από πολύ μικρή ηλικία μπήκαμε στον (έστω σ αυτό που νομίζαμε με το μυαλό μας τότε ότι ήταν) αυτοσχεδιασμό και τις πιό ελεύθερες μορφές. Γι αυτό θα έλεγα να προετοιμαστείς γιατί σε άλλα κομμάτια...έρχονται χειρότερα... ;D Παραβαίνοντας τις αρχές μας ...στο κομμάτι αυτό υπάρχει ένα ριφ που ντουμπλάρεται από το μπάσο και επάνω του πατάνε τα ακόρντα...Σίγουρα νότες που υπάρχουν στο ακόρντο, ίσως όχι αυτήν που θα διάλεγε ένας πολύ ψαγμένος μπασίστας, αλλά ...κάποια ναι. Τουλάχιστον αυτό θυμάμαι από τότε, αλλά και από όλο το διαστημα που το ξαναδούλεψα. Εκτός....αν κάνω τόσο λάθος... Θα προσπαθήσω κάποια στιγμή να σου τα πω...όταν είμαι σπίτι. Αλλά ...και λάθος να είναι (δηλαδή τότε να τα είχα επιλέξει λάθος) μετά 40 χρόνια...δεν αλλάζουν. 8) Carlos.... Ομολογώ...δεν το περίμενα. :D Για μένα όχι. Συνειδητά. Όμως ήταν η νο1 επιρροή μου από παλιά και δεν το έχω κρύψει ποτέ. Φαίνεται ότι είναι σαν τον βήχα.... edit... επίσης. ξεκινώντας από κάποιες πρώτες ιδέες για την ηχογράφησή του πριν κάποια χρόνια, σε ένα σημείο μου φάνηκε καλή περίπτωση να αλλαχτούν δυό ακόρντα. Τα άλλαζα αλλά δεν μου άρεζαν. Όμως σε συνδυασμό με τα παλιά ήταν πολύ ενδιαφέρον άκουσμα. Ετσι στην έκδοση αυτή του 2016 αποφάσισα να βάλω και αυτά. Θα σου βρώ πού ακριβώς είναι, να μου πεις τι νομίζεις. Είναι διαφορετικά, είναι ενδεχομένως νότες που δεν ταιριάζουν με τις άλλες, αλλά σαν σύνολο μου αρέσει.

Το 85 εγώ ξεκίνησα διδακτορικό στη σχολή μου και τότε είχαμε σχέδια για περιοδείες ...πράγματα... Ο Ζέρβας πήγε αμερική, ο Χριστιανάκης στρατό και τότε έγινε η μεταστροφή από το fusion σε καθαρές μορφές τζαζ και το παλιό υλικό έμεινε στα ράφια... Εχω προχωρήσει αρκετά από τα τότε κομμάτια και σιγά σιγά θα τα δείτε... Επίσης κάποια άλλα τα δουλεύει ο Ντάνης, κάποια άλλα ανταλλάσσουμε tracks... Προσπαθήσαμε να τα γράψουμε όλοι μαζί οι υπόλοιποι αλλά...δεν απέδωσε. btw το Δεκέμβρη που έρχεται κλείνουν 40 χρόνια από την πρώτη εμφάνιση των A priori....

To φλάουτο, ΟΚ midi είναι. Αλλά όντως την εποχή που οι A priori είμασταν σεπτέτο πλέον είχαμε και πνευστά, και το συγκεκριμένο έκανε θραύση με φλάουτο, δια χειρός Θανάση Ζέρβα. Βέβαια υπήρχε και αντίστοιχο σόλο, που τώρα τη θέση του έπιασε έστω πρόχειρα ένα δικό μου και μας την είπε ;D ο Φώτης ότι παραπατάει.... Ίσως κάποια στιγμή πείσω τον Θανάση και καταδεχτεί :D να περάσει ένα τρακ. Οι περιέργειες ήταν εκείνη την εποχή απαραίτητες. Βασικά ένα 5άρι σχήμα έχει στο δεύτερο μέρος και κανα δυό γέφυρες, με 6άρια, 7άρια μέχρι να γυρίσει στα 4...Αλλά και εκεί έχει κάτι 6άρια σφήνα...(δε φαίνονται όμως) ;) Δεν έχω βάλει ακόμα fender Rhodes που ήταν επίσης χαρακτηριστικό του κομματιού και είχε επίσης και ένα μέρος σόλο, αλλά...άντε να πείσω τώρα και τον Χριστιανάκη.... Χαίρομαι που σας άρεσε πάντως...

πάντως για να σε καθησυχάσω, ακολουθούν την μπασσογραμμή και το ριφ... με το νόμο... ;)

όχι, αυτά είναι τα ακόρντα που παίζονται και στο πρώτο μέρος. Απλά στο δεύτερο μέρος, είναι πιό δυνατά και πιό καθαρά για να βγούν μπροστά. Εκείνη την εποχή είχα το χούι (το έχω ακόμα) να μου αρέσουν εμένα τα ακόρντα κι ας ακούγονταν....κάπως...

Τα 7 λεπτά... είναι από τα σχετικά μικρά μας.... Αυτό στις συναυλίες τότε χτυπούσε 12άρια.... ;D Εννοείται το σόλο δεν ξέρει που πατάει.... ;D Η ακουστική έμεινε εκεί πολύ καιρό. Είναι από τα παλιότερα tracks που μείνανε από τις αρχικές προσπάθειες. Δεν την δούλεψα καθόλου εδώ και δυό χρόνια, γιατί θέλει ησυχία...μπαινοβγαίνει ο σκύλος.... ::) Για το project τί να σου πω... Περασμένα μεγαλεία.... Παλιό υλικό που δεν ηχογραφήθηκε σωστά ποτέ. Και μια και δεν πάει το βουνό στο Μωάμεθ, είπα να κάτσω και να τα φτιάξω μόνος μου... Τι έχουν τα ακκόρντα στο 6:16?

Το παρακάτω κομμάτι είναι σχεδόν 40 χρόνων.... Ποτέ δεν είχε την τύχη να παρουσιαστεί, εκτός από ζωντανά όταν τότε το παίζαμε, σε κάποιο δίσκο, ή άλλο μέσο. Ούτε κάν κάποια καλοηχογραφημένη κασέτα έστω . Μέρος ενός project αναβίωσης ιστορικού παρελθόντος, έκατσα και το συμμάζεψα όσο πιό κοντά και πιστά στις τότε δομές. Του λείπει μόνο ένα πιάνο και ένα σαξόφωνο που είχαμε κάποτε... [soundcloud] [/soundcloud] Σχόλια καλοδεχούμενα, ιδίως για θέματα ηχογράφησης και μείξης, καθώς συνθετικά είναι κάτι παγιωμένο και ριζωμένο στο παρελθόν. Ίσως υπάρξει και άλλη έκδοση, αλλά νομίζω πλέον μπορεί να παρουσιαστεί...ως αρχή.

Ποιο daw χρησιμοποιεις?

Μάλλον δεν κολλησε. βαλε μια φωτογραφία να σου πω αν φαίνεται κάτι

για την ώρα έχω γυρίσει τη δίοδο σωστά, μετά την έκανα Bypass και ήδη έχω βάλει παράλληλα μια αντίσταση στο gain οπότε έχει περιοριστεί η διαδρομή του και η τελική του τιμή. Για την ώρα πάμε πολύ καλά. Θα ακολουθήσουν άλλες ίσως σε πυκνωτές. Δεν ξέρω αν τελικά θα βάλω αντιστάσεις στα άλλα ποτς. Δεν αλλάζει τίποτα, απλά έχεις μεγαλύτερη ευκολία επιλογής μιας θέσης, και όχι να την ψάχνεις ανάμεσα σε δυό χιλιοστά.

διότι ....άλλα τα μάτια του λαγού... ;D

η γνώμη μου είναι ότι οι παλιές είχαν μαγνήτες ετσι γιουβέτσι. Ο κοπτοραφούδες στο Φουλερτον τυλίγανε ανάλογα με το πως σηκώθηκαν το πρωί. Υπάρχουν δεκάδες μαρτυρίες γι αυτό. Κανένας μαγνήτες δεν ήταν ίδιος. Και το λενε μεγάλοι κιθαρίστες "πήγα στο τάδε μαγαζί άκουσα 10, μετά στο άλλο 20 και μια μέρα σε ένα μαγαζάκι στην έρημο που είχε ένα καφέ Μπαγκντάτ πέτυχα μια κιθαρίτσα που ο ένας της μαγνήτης ήταν το κάτι άλλο. Μετά έβαλα και ένα sd στον άλλον που ήταν για τα μπάζα και έχω γράψει μ αυτήν 40 δίσκους" Εκτός αν όλα είναι hype.

αν του 70 είναι παλιές, τότε του 59 είναι πολύ παλιές.... Πάντως εγώ που έχω παλιά, προτιμώ τις καινούργιες. Ασχετα αμα πιάνω την παλιά νιώθω κάπως at home...