λοιπόν να ζητήσω συγνώμη διότι ήμουν βιαστικός και έβαλα μια μόνο φωτογραφία και αυτή σχεδόν ασχολίαστη, και δεν είχα καταλάβει ότι θα λέμε και ...λόγια....
Συνεπώς επανορθώνω....
Εξ ευωνύμων....
1. epiphone dot 2010. Neck benedetto A6 bridge SD59. Όλα τα άλλα μαμά thomastik flats 010. Αγοράστηκε αστραπιαία από τις αγγελίες για να αγοράσει ο πρώην κάτοχος rickenbacker μπάσο.... (τουλάχιστον να αρχίσει να μαζεύει...) Αντιπροωπεύει το jazz alter ego μου.... (δεν έχω και άλλο ...μάλλον)
2. Squier affinity strat 2012. Φοράει σετ Wylde SL 280/280/290. Όλα τα άλλα μαμά. Αγοράστηκε ίδια σε σουλούπι με την πρώτη μου κιθάρα (diamond) που αγοράστηκε το 1975 και πουλήθηκε 4 χρόνια μετά χάριν του #3. D addario 009
3. Η μητέρα όλων των κιθαρών.... Fender telecaster deluxe 1973 μια από τις....50 (? έτσι λένε) που κατασκευάστηκαν με τρέμολο. Αγοράστηκε μτχ το 1979, αντί συνομήλικης stratocaster γιατί μου έκανε εντύπωση τότε το όλο look και feel και...ο ήχος.Τα πάντα μαμά, εκτός από ανακαλωδίωση επιστρέψιμη με διακόπτη, που έκανα μόνος κάποια στιγμή στέλνοντας κάθε μαγνήτη σε άλλο ενισχυτή ή σε στέρεο ενισχυτή. Ίσως να φαίνεται κουφό ή χαζό για όσους δεν το δοκίμασαν, όμως σας διαβεβαιώνω ότι το ηχητικό αποτέλεσμα τουλάχιστον με ακουστικά είναι εξαιρετικό. D addario 009
4. Squier affinity tele 2015. Φοράει Wylde 280ΤΝ/290TL. Η καλωδίωση μαμά, μόνο που έχω αντιστρέψει τα ηλεκτρονικά αλά Bill Kirchen. D addario 009 και...ναι τα τελευταία 2 χρόνια η κιθάρα που θα πιάσω πρώτη κάθε μέρα.
5. Ovation applause 1996. Βασικά αγορασμένη δώρο για τη σύζυγο. Elixir 010 ή 011 δεν θυμάμαι... Πολύ καλή και εύχρηστη ιδίως σε liveάκια με μόνο κουσούρι, ότι σου γλυστράει από το πόδι στο καναπεδάτο.