dimsonic

ναι... αυτό το κάνει καλά. Δεν είναι αυτό όμως (μονο) που έχω στο νού μου... Ελεγα μήπως βολευτώ με κάτι ποιό γκατζετοειδές.

μου φαίνεται πας να βγάλεις είδηση.... ;D μπααα δεν νομίζω. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις ;)

ναι για το μιξ λέω... Τώρα που το διαβάζω το άρθρο βλέπω ότι όταν ξεκίνησα με cubase πριν 4-5 χρόνια έκανα περίπου αυτά που λέω, και για κάποιο λόγο στην πορεία έφυγα και ανέβασα υπερβολικά.

τη φάτσα μου κάτω από 100άρη δεν τη βγάζω γιατί θα τρομάξετε με τη μύτη μου.. ;D Θέλω όμως να μπορώ να βγάζω κάτι στο ένα μέτρο και να χωράει. Αν δεν κατεβαίνει κάτω από 29 νομίζω θα έχω πρόβλημα. Θα τσεκάρω, ίσως να μου φτάνει. Και ούτε τοπία θα βγάλω.

αυτός είναι 10-24 δηλαδή στη μηχανή του 16-40 περίπου. Εγώ μιλάω αντί για 28άρη 24ρη κάνει τη διαφορά που θέλω. Εχω κάμερα 24άρα αλλά είναι παλιά γενιά και δεν έχει live view.. Με την παραμόρφωση συνήθισα από το 1985 και μετά. Όταν θες να γυρίσεις σε περιορισμένο χώρο και αναγκαστικα θα την στήσεις κοντά σου, δεν υπάρχει άλλη επιλογή

Δεν εχω χωρο. Δεν με πειραζει η παραμορφωση

κάντο λιανά. τι εννοείς? ομάδες με ανάλογο gain ή κάτι άλλο. Αν και τα δικά σου είναι όσο πιό τέρμα γίνεται, (και τα τελευταία δικά μου)

γραμμάριο και ευρώ δηλαδή.... ένα πράγμα που με ξενίζει είναι ο φακός που είναι σχεδόν 29 χιλιοστά. Ήθελα 24άρη ή κάτι τέτοιο

Για μπουσουλα λεω...

Ενδιαφερον. Ισχυει και για τα di οργανα;

σίγουρα κάτι σε πιό κόμπακτ, πχ όπως αυτές οι μικρές action κλπ?

δεν ξέρω αν είναι φαγούρα που θα περάσει, αλλά ψάχνω να βρω μια κάμερα που να μπορεί να έχει live view σε περίπτωση που θέλω να ηχογραφήσω-βιντεοσκοπήσω κάτι και το ανεβάσω. Τα ζητούμενα είναι α. 1-2 Κ εκτός αν υπάρχει κελεπούρι στα 4κ β. Live view γ. δυνατότητα να παίρνει εξωτερικό μικρόφωνο δ. εννοείται σύνδεση με υπολογιστή ε. ευρυγώνιο φακό στ. δυνατότητα ενδεχομένως remote όσον αφορά κάποιες λειτουργίες όπως focus κλπ. ζ. θα ήθελα να μη φύγω από 200 ε. όμως θα ακούσω και θα σκεφτώ αν υπάρχουν σοβαρές περιπτώσεις πάνω από το όριο αυτό.

Ποιό είναι το 64?

κι εκείνος που ήταν σαν τον Μπένυ Χιλλ.... τον ξεχνάω τώρα...

ναι, τάχω σκάσει χοντρά Πήρα διαρκείας !

δεν διεκδικώ πρωτεία αγαπητέ. είμαι ταπεινός follower :-*

εντάξει ρωτάω βασικά πράγματα. Και ήδη πάνω από 5 χρόνια σε daw θα έπρεπε να μου μάθουν κάτι. Όμως ζητάω αυτό το κάτι άλλο, από τις μέχρι τώρα acceptable ηχογραφήσεις μου. Γενικά τι κάνουμε με τις στάθμες. Όταν ακούω κάποιες παλιότερες μίξεις μου μου φαίνονται όλα χαμηλά. Πρόσφατα μου φαίνονται όλα στο θεό. Εντάξει υπάρχει μέση οδός. Όμως θα ήθελα μια γνώμη. Σε ένα κομμάτι με αρκετά tracks, και όργανα, πχ 2-3-4 κιθάρες, μπάσα, πλήκτρα, τύμπανα κλπ που μπορεί να φτάσουν και 30 και 40 κανάλια που άντε να παίζουν ταυτόχρονα το πολύ 10 πως ξεκινάμε να έχουμε ένα μπούσουλα στις στάθμες? Από τα τύμπανα, από την rhythm section? Από τις κιθάρες? Πού βάζουμε τα τύμπανα? Στο -12? Τα υπόλοιπα? Πόσο πάνω κάτω? υπάρχει ένας μπούσουλας πχ το μπάσο κορυφές τόσα κάτω από τις κορυφές στα τύμπανα ή τις κιθάρες τόσα κάτω από το μπάσο? Εντάξει είπαμε, φτιάχνω κάτι που είναι ΟΚ. Πώς το φτιάχνουμε να μην είναι όλα στα μούτρα?

άλλο ένα διαμαντάκι. Με ηρεμία, οικονομία, χωρίς φανφάρες. Είμαι φαν. :)

να προσθέσω μερικά μια και έρχονται λίγα λίγα. Κάποιοι ήχοι εκτός από καλοί είναι και ταμάμ για γρήγορο παίξιμο άλλοι για αργό. Όμως αυτό είναι σχεδιαστικό και κομμένο και ραμένο πάνω στις δυνατότητες του οργάνου. Πχ ένα πνευστό δεν σου δίνει δυνατότητα να κάνεις τον Satriani. Αντίθετα σε ένα hammond μπορείς. Αυτή είναι και η αξία των δικών του ήχων ή ήχων που φτιάχτηκαν από άλλους γι αυτό. Πχ κάθε έτοιμος ήχος του έχει ήδη σεταρισμένη (αλλά μπορεί να αλλαχτεί) παράμετρο για πέννα ή δάχτυλο, ευαισθησία, τρόπο που ερμηνεύει τα σηκώματα ή τα απαγορεύει ενώ κάθε ήχος έχει την σωστή γκάμα του. Πχ ένα πίκκολο δεν μπορείς να το φέρεις μέχρι την πρώτη μι. Αντίθετα ήχοι που είναι από άλλα σύνθι που είναι για πλήκτρα και ενδεχομένως υπάρχουν σε κάθε "σπίτι" μπορεί (όχι μπορεί. - σίγουρα) με το καλημέρα να ακούγονται μάπα και μανιπουλάρονται δύσκολα αν δεν κάνεις εκτεταμένες αλλαγές. πχ σε hammond υπάρχουν παράμετροι όπως το φτύσιμο ή κλικ του οργάνου ανάλογα αν το παίξεις με πένα ή δάχτυλο, η κανονική νότα σε νορμάλ πίεση αλλά και με leslie αν χτυπήσεις δυνατά. Αντίστοιχα σε πνευστά ακούς ανάλογα αέρα, φύσημα κλπ. Γενικά έχει προχωρήσει πολύ το πράγμα. Επίσης θέλει προσοχή για όσους παίζουν πολύ με δάχτυλα όπως εγώ να "συμμαζεύουν" τα χέρια τους (ακόμα και τα μανίκια τους !). Ανάλογα με την ευαισθησία που το έχεις σεταρισμένο βγαίνουν αρμονικές που δεν τις θες. Εγώ πχ παίζω συχνά με το νύχι ως πένα. Στο downstroke συχνά θα μου βγεί αρμονική στο χτύπημα-πλησίασμα της χορδής με το νύχι και μετά ο κανονικός. Επίσης hammer-ons, ψευτονότες και παιξίματα με το αριστερό χέρι μόνο (που δεν είναι πεννιάσματα) σύντομα θα ανήκουν στο παρελθόν για τους περισσότερους ήχους. Για την ώρα δεν γκρινιάζω και νομίζω ότι ήδη βοηθάει πολύ στην σωστή άρθρωση. Back to basics!

αν δεν κάνω λάθος η κυβέρνηση έχει ήδη παρουσιάσει το σχέδιο για την μετα ΑΕΠΙ κατάσταση

Ασε ειναι μεγαλη ιστορια...αφου με κραξανε κανονικα

εεε...στην εποχή μου....γκουχ γκουχ... :P

να πω εδώ, ότι ήδη σκέφτομαι σοβαρά να πάρω τον foot controller που έχει που σου δίνει την δυνατότητα να παίξεις χωρίς υπολογιστή αλλά και να δώσει midi out κανονικά. Αλλά....αργότερα.. όπως λεει και φούζιος....μαθαίνεις να παίζεις άλλο όργανο. Μαθαίνεις το όργανα που έχει επιλεγεί κάθε φορά. Από την άποψη αυτή έχει μεγάλο ενδιαφέρον και φυσικά σου μαθαίνει τί να μήν παίζεις.

να πω την αμαρτία μου, τώρα την είδα και εγώ τι είναι!

μπορεί και μενα το πρώτο όργανο να ήταν πλήκτρα αλλά απέχω πολύ από αυτό που λεγεται παίζω πλήκτρα και φυσικά από αυτό που μπορώ να κάνω σε μια κιθάρα. Από την άλλη αισθανόμουν ψιλοάσχετος όταν σε μια πρόβα με φίλους (όταν δεν υπάρχει πολυτέλεια χρόνου στην πρόβα) μου γύρευαν μια παρτιτούρα και έφερνα ιερογλυφικά. Για ήχους σύντομα, ό,τι μπορώ για να πάρετε μάτι.