dimsonic

είναι αυτό που λέμε ότι φαίνεται σαν δουλειά ενός ανθρώπου. Τα ψεύτικα όργανα φανερώνονται. Τα πιό δυνατά είναι τα πλήκτρα πλήκτρα. Ρέουν. Τα αλλα που υποκαθίστανται ψευτίζουν. Με κυριώτερα το μπάσο και την κιθάρα.... (όχι ότι είναι άσχημο...) Σίγουρα μια φωνούλα θα ήθελε

σας εχουν φλομωσει και σας στο fb με το καινουργιο του Μποναμασα ή με χακαρε καποιος;

εχεις κουσουρι και συ....

το αυτο...

πάλι win90/win10 είναι. ο άλλος δεν έχει ανάγκη πλέον.Επαιξε με πρίγκηπες και βασίλισες, και αύριο θα πίνει μπύρες με τον βασιλιά Καρολο. Εζησε τη ζωή του, έχασε το παιδί, έχασε τα αυτιά του. Όλα έχουν ένα κόστος.

ουτε τον Govan και τον Quayle κλπ μπορω να ακουσω.... Σπουδαιοι ειναι. δεν....

μωρε καλα το ειχαμε στη λογικη "κουσουρι".... τωρα μπλεξαμε με μπαλαδορους ... βρε παιδια δεν μπορω να τον ακουω...

ειναι καλος. δεν μου αρεσει επειδη απλα δεν μου αρεσει. Οχι επειδη τον θεωρω φτιαχτο.

ο Clapton επαιξε μαζι του επειδη το πρότεινε η παραγωγη. win win το λενε. ο Santana το 98 έπαιξε με όλουςψτους νεους και εκτινάχθηκε η καριερα του μετα απο 25 χρονια στον ασσο. ο δε Jackson ηταν το μεγαλυτερο ταλεντο των τελευταίων 40 ετών....

Ότι δεν είναι καιρός για ήρωες ναι. Ούτε λέω να φτιάξουν ακριβώς supergroups. όμως να κάνουν κάτι να που να έχει ανάλογη απήχηση, διότι σήμερα δεν φτιάχνονται supergroups. Σήμερα βασικά υπάρχει ένα θέμα: μουσικοί δεν μπορούν να γίνουν frontmen όπως παλιά. Μόνο τραγουδιστές. Καλοί μουσικοί πάντα θα βρίσκονται για έναν τραγουδιστή (καλό ή κακό που τον σπρώχνει η εταιρεία και ο μάνατζερ). Μουσικοί όπως έχω ξαναπεί, 10 στο σωρό. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα τον βάζουν να τραγουδήσει ή το ότι ο Mayer πήγε καλύτερα επειδή ντουμπλάρισε και με τραγούδι απο νωρίς. Και σήμερα για να πας μπροστά ούτε με μέσον τα καταφέρνεις πχ γιός του Phil Collins ή ο γιός του Bryan Ferry κ.α πολλοί. Μόνον αν τραγουδάνε. Αυτά για υπεράσπιση του Joe. Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να κάνει ο Joe για να με τραβήξει. Σας είπα έχω κουσούρι. Τον ακούω είναι καλός, αλλά αλλάζω σταθμό. Προτιμώ να ακούσω πχ ένα πληρωμένο πιστόλι σεσιονά πχ Marty Stuart, Guthrie Trapp, Brad Paisley που κι αυτούς από ένα σημείο και πέρα τους αλλάζω επειδή σίγουρα είναι παίκτες και όχι συνθέτες με την αυστηρή έννοια. Να σας πω και κάτι ακόμα, θεωρώ ότι ο Joe είναι "κατασκευασμένος". Είναι κάτι σαν μπάρμπι. Φτιαγμένος να παίζει καλά, έμαθε το μάθημά του, τον πήγαν να δει τους μεγάλους (ποιός έχει τέτοια τύχη?) κλπ κλπ και τωρα τον πλασάρουν κανονικά. (στο παραπάνω, πχ ο Derek Trucks ήταν μεσα στους μεγάλους από μωρό, όπως και ο Joe, αλλά ....άντε να μην συγκρίνω) Νομίζω τζάμπα συζητάμε. Ξέρω ότι έχετε δίκιο, πιστεύω να ξέρετε ότι έχω και γω δίκιο. Κι αν όχι πείτε ό,τι θέλετε. Μπορεί να είναι γεροπαραξενιά. το 72 ήμουν 15. 5 χρόνια πριν είχε βγεί το sunshine of your love, πολύ λιγότερα πριν είχε βγεί το History of Eric Clapton - δίσκοι των Cream δεν κυκλοφόρησαν ποτέ, και κάτι τέτοια σου κάνανε μπαμ στο κεφάλι. Και κάτω. Αν δεν το ζήσετε δεν το καταλαβαίνετε. Πολλοί ακούν σήμερα κομμάτια σαν αυτό που γράφτηκαν 50 χρόνια πριν και λένε γμτο κομμάτι. Ξέρετε τι παθαίνεις αν το ακούσεις τότε που βγαίνει? Και δυό χρόνια μετά να το παίζεις στο πρώτο σου live? Όχι, σόρρυ, δεν μπορώ να ακούω ότι ο Clapton ή ο Beck ή ο Blackmore δεν ήταν τεχνίτες. Ή ότι σήμερα ένας απόφοιτος του Berkeley τους ξεσκίζει....(που σίγουρα το κάνει....). Ηταν και τεχνίτες και συνθέτες και άνοιξαν δρόμους. αλλά είπαμε: τα συζητήσαμε αυτά. Αυτό με κουράζει περισσότερο.

θα έλεγα είναι ο κανόνας. Το στίγμα συνήθως είναι οι χρυσοί δίσκοι. Αυτή τη στιγμή δυσκολεύομαι να θυμηθώ σπάνιους μουσικούς που έγιναν γνωστοί χωρίς εμπορική επιτυχία. (φυσικά θα υπάρχουν εξαιρέσεις στον παραπάνω κανόνα)

συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές και σε σένα προσωπικά. όσοι έχουμε ασχοληθεί έστω και λίγο με κάτι που ονομάζεται project μπορούμε να καταλάβουμε τον μεράκι και τον κόπο σου.

θα σου κάνω έναν παραλληλισμό.... ο Robben Ford πχ.... παίζει Blues με κάποιες ενδιαφέρουσες προεκτάσεις, όμως κανείς δεν αρνείται ότι βασικά είναι blues. Δεν είχε ποτέ επιτυχίες. Δεν τον είδαμε σε charts. Αυτόν τον πάω με 1000. Αφησα θυμάμαι τη δουλειά μου να πάω να τον δώ με την κόρη μου στην κοιλιά της γυναίκας μου.... Δεν τους συγκρίνω. Δεν γίνεται. Όμως blues παίζουν κι οι δυό. Όταν ακούω Robben, α. τον αναγνωρίζω αμέσως β. μου σηκώνεται η τρίχα γ. τα παρατάω όλα και δίνω βάση. με τον Mayer το ίδιο σε κάποιες περιπτώσεις (πολύ λιγότερες) και εφ όσον δεν ανοίγει το στόμα του. Με τον Μπονυ....με τίπτ .... γι αυτό λέω: κουσούρι

καλο...εχω να το παιξω απ το 82 83 που το παιζαμε στη λεσχη της 110 με το συγχωρεμενο τον Σκορδιλη....

την ιδια συζητηση καναμε και πέρσι και ο καθενας μας καταλαβαινει αυτο που θελει. εξαιρετικος κιθαριστας ο γιατρός δεν μπορω να τον ακουσω ομως. εχω καποιο κουσουρι ισως...

μη τρελλαινομαστε τωρα. Ο Clapton πχ μεσα σε 5 χρονια απο το 65 μεχρι το 70 ειχε φτιαξει 3 σουπεργκρουπ. ο Μποναμασα τι εφτιαξε στα 10 τελευταια; Ξερετε κανενα κομματι; Το ειδατε σε καποιο chart εστω;

τωρα αυτο τι σημαινει; ποιος ακουει αυτα το 2018; εγω πχ τα ακουγα το 1972. εχει συνθεσει κατι ο οδοντιατρος που να κουνησει συθεμελα τον πλανητη οπως πχ ενα highway star? ενα black dog ή ενα sunshine of your love?

αυτό δεν σημαίνει κάτι Κι ο Steve Morse τέλεια το παίζει το lazy και ο Satriani επίσης. Δεν είναι όμως Blackmore όπως ο οργανίστας στο video. Φοβερός είναι. Αλλά ο μακαρίτης άνοιξε δρόμο γι αυτούς. Ιδίως τον πρώτο καιρό που ο ήχος ήταν καθαρά Lord.

το ίδιο θα λέγαμε και για τον Robin Trower. Κολοσσιαίος κιθαρίστας αλλά τόσο χαμηλών τόνων. και ξαναλέω, αν έζησε κάποιος και ωρίμασε καθώς παρουσιάστηκαν και ωρίμασαν οι μουσικοί αυτοί δεν είναι δυνατόν σήμερα να σου κάνουν κουκου οι νέοι αυτού του είδους. Είναι πολύ καλοί μουσικοί και παίκτες (ο Mayer και συνθέτης απείρως πιό εφευρετικός και σε άλλα μονοπάτια από τον Μποναμάσα) αλλά ένα λικ του Clapton, Beck, Trower έχουμε ξεσηκώσει όλοι μας και το παίζουμε ακόμα απ τα 15 μας.

βουλωμενο γραμμα διαβαζεις

έχε υπόψη ότι έχουν αναφερθεί προβλήματα με motherboard gigabyte με την focus. Επίσης σημαντικό θέμα δεν τα πάει καλά με θύρες usb 3.0 Αν έχεις θύρα 2.0 βάλε εκεί. Κατά τα άλλα η δικιά μου δουλεύει πάνω από ένα χρόνο με 10άρια

την βλέπει κανονικά Κανένα πρόβλημα.

η άποψή μου για τον ...οδοντογιατρό ;D είναι ότι είναι εξαιρετικός κιθαρίστας....αλλά ... δεν μου κάνει κλικ.. αντίθετα πχ ο Mayer μου κάνει... αλλά και πάλι όταν στα 15 σου άκουγες τον θεό και τους άλλους δυό που πέρασαν από εκείνο το τεράστιο συγκρότημα που είχε την τύχη ή ατυχία να έχει τους 3 μεγαλύτερους κιθαρίστες στον κόσμο και να διαλυθεί...και μάλιστα να άκουγες πράγματα που είχαν καταφέρει μόλις λίγα χρόνια ή λίγους μήνες ή μέρες πριν...δηλ...ήταν ΖΕΣΤΟ πράμμα -πως να το κάνουμε....δεν σου κάνει κλίκ.. αν γεννήθηκες το 2004... κάαατι γίνεται (συμφωνώ με τον προλαλήσαντα...έχει πολύ σπουδαίο μάνατζερ πρόσφτατα)

μετά από σχεδόν 5 μηνών συμβίωση κάνω ένα update ... Και θα έλεγα ένα απαραίτητο update καθώς τόσο σχεδόν μου χρειάστηκε με πολύ ψάξιμο στο διαδίκτυο σχετικά με την χαλιναγώγηση του λογισμικου και άπειρες προσπάθειες μέχρι να ανακαλύψω κατά λάθος ότι για να δουλέψει σωστά χρειάζεται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ θύρα usb 2.0 Είχα την ατυχία όλο αυτόν το καιρό να το βάζω σε usb 3.0 έχοντας την εντύπωση ότι όλες οι θύρες στον υπολογιστή μου ήταν 3.0. Τελικά μία μόνο ήταν 2.0 όπου και όταν μπήκε πολλά πράγματα ήρθαν στα ίσα τους. Προχώρησα και σε χρήση του σε κάποια κομμάτια (και συνεχίζω) οπότε έχουμε και λεμε. Update: 1. Ισχύει. Αλλά γενικά καλύπτεσαι από την καλή ποιότητα και άπειρη παραμετροποίηση των δικών του ήχων βάσει του λογισμικού που το συνοδεύει. (reaktor, sample tank κλπ) 2. Ισχύει. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Jennifer Batten (αυτή που ούτε λίγο ούτε πολύ έπαιζε με τον Jeff) που το προμοτάρει το παίζει με macbook air με 64bg μνήμη.... Πιστεύω κάθε σοβαρή δουλειά μ αυτό θέλει ι5 τελευταίας γενιάς + 16 gb 3. Κατα γράμμα 4. Με σχολαστική ρύθμιση, αυτοσυγκέντωση στο δαχτυλισμό και αυστηρή παραμμετροποίηση (πχ αν το έχεις στην πένα και παίζεις δάχτυλα έχασες) πετυχαίνεις εξαιρετικά πράγματα 5. Ακριβώς έτσι, αλλά αν χρησιμοποιήσεις ταυτόχρονα την δυνατότητα να μιξάρεις και τον ήχο της κιθάρας βγαίνει πολύ καλό αποτέλεσμα, καθώς δεν ακούς μόνο το συνθ με τα προβλήματα του χεριού σου να μασκάρονται κάπως. (αυτό για Live βέβαια, γιατί στο ψόφιο διορθώνεις) 6. ΟΚ 7. Τα ποσοστά του ανέβηκαν. Σίγουρα ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, αλλά η δυνατότητα που έχει να δίνεις από ένα άλλο ήχο σε κάθε χορδή είναι μεγάλο ατού, όπως φυσικά το blue tooth.

πως άλλαξε έτσι ο Ρίνγκο.... :o