dimsonic

κάτι που ζητάω σε ένα συγκρότημα συνήθως είναι η originality. Ακόμα και στην περίπτωση των εξαιρετικών διασκευών. Θεωρώ (όπως είπα) μία είναι τέλεια, δυό μπράβο το ξανάκαναν, 3 ναι ρε παιδιά το ξέρουμε, 4....κάτι δικό σας μήπως?

η απορία μου δεν σχετίζεται με το πόσο καλά γίνεται...

εχω την απορία: πόσο μπορεί κάποιος να παίζει αγριεμένες βερσιόν δημοτικών ή δημοτικιζόντων τραγουδιών? δηλαδή ΟΚ, άκουσα ένα εντυπωσιάστηκα, άκουσα 2 εντάξει, 3 και πάει λέγοντας....

Ευχαριστώ για τα σχόλια... Ελπίζω να βρω τον τρόπο να φτιάξω ένα βιντεάκι για να μπω σε μερικές λεπτομέρειες ακόμα που δεν λέγονται εύκολα με λόγια. Να προσθέσω μερικά ακόμα βασικά.... 1. Οι περισσότερες ιδέες (όπως πάντα) έρχονται καθώς φτιάχνεις. Στο σημείο αυτό θα έλεγα ότι αυτοαναιρείται η λεγόμενη έλλειψη αλληλεπίδρασης μεταξύ των "μουσικών" (μια και προφανώς δεν υπάρχουν περισσότεροι από ένας), διότι στην πορεία τελικά η μιά ιδέα φέρνει την άλλη, ΟΚ όχι σε real time, αλλά το τελικό αποτέλεσμα βγαίνει "συλλογικά". Σίγουρα δυό ή τρεις μουσικοί είναι δυό ή τρία μυαλά, αλλά σίγουρα αυτό που έφτιαχνα πχ το πρωί, το βράδυ αφού το είχα χωνέψει έφερνε ανταπόκριση με ένα άλλο όργανο, άλλη χροιά, αλλαγή στο τέμπο κλπ.... 2. Τα θέματα....σίγουρα όλοι σπάμε το κεφάλι μας για να κατεβάσει το καλό θέμα, πολλές φορές όμως είναι πολύ πιό απλό. πχ... η μπασολούπα στο 0.30 μου έδωσε την ιδέα να την απλουστεύσω στην κιθάρα ώς εισαγωγικό θέμα (και φυσικά να την ντουμπλάρω και ως Β3). Όμως δεν στεκόταν για ένα ολόκληρο κομμάτι. Δεν ήθελα το κομμάτι να μην έχει μια βασική δομή και να είναι μια επανάληψη... 3. Ετσι όταν έρχεται η τρίτη μπασολούπα στο 0.46 αρχικά έβαλα κάτι ακορντα πάνω της, που έφεραν το "βασικό" θέμα στην dot. Το ότι κρατούσα την dot εκείνη τη στιγμή ήταν η έμπνευση, καθώς φοράει φλατ και πιό χοντρες χορδες και τον benedetto ήταν φυσιολογικό σχεδόν να παίξω το άκουσμα από τα ακόρντα με οκτάβες πάνω στη λούπα που θυμίζει Miller (μιά και είναι από τα πολύ παλιά μου ακούσματα ο Ritenour με Miller). Γνωρίζοντας ότι σε τέτοιου είδους αυτοσχεδιαστικά κομμάτια τα θέματα πρέπει να είναι λιτά, έμεινε εκεί. Εμπλουτίστικε πάλι στην επανάληψη στο 1.34 με άλλες δυο φωνές, από τις οποίες η τρίτη βγήκε αρχικά κατα λάθος ! και στη συνέχεια την τροποποίησα ως κανονική. 4. έχοντας ως γνώμονα τα 3 λεπτά και έχοντας ακούσει (εδώ κυρίως) αρκετές κριτικές για ατελείωτα σόλα , αποφάσισα να είναι όλα μετρημένα. Ετσι το σόλο στην dot κράτησε 6 λούπες, 2 λούπες το rhodes στην μετατροπία και άλλες 4 το ...πιό αγριεμένο rhodes στον κανονικό τόνο. 5. Γνωρίζοντας από την προσωπική εμπειρία (και άποψη) ότι όταν κάνεις συμμαζεμένη παραγωγή (και όχι σε λογική ατελείωτου αυτοσχεδιασμού) ότι τίποτα δεν πρέπει να είναι πάνω από μιά φορά (διότι χάνεται το νόημα της έκπληξης) σημειώνω πού το ακολούθησα σε πολλά σημεία, πχ οι διπλές muted κιθάρες αντιγραφή της πρώτης λούπας ακούγονται μόνο στην εισαγωγή στην αρχή μόνο δεξιά, μετά αριστερά και μετά όχι σε όλο το μέτρο ή οι άλλες δυό φωνές στο θέμα της dot ακούγονται μόνο από μία φορά. Μαράκες ακούγονται αρκετά μόνο στην εισαγωγή, ενώ στο break έχουμε μόνο δυό μέτρα όχι ίδια bongos (με τη λούπα της elina) , 2 μαράκες και στη μετατροπία congas με ένα hihat, και στα τελευταία μέτρα του rhodes το ντέφι που έκανα αρκετό edit για να ταιριάζει με τους τονισμούς του πιάνου. Επίσης στο τέλος δεν χρησιμοποιώ τα τύμπανα της elina, αλλά άλλο θέμα του ez και στα τελευταία μέτρα των congas στο 2.54 και μετά πέφτει αντίστοιχο edit ανάλογα με το τί παίζει η στρατο. 6. Σχετικά με τα καθαρά αυτοσχεδιαστικά, με την dot έπαιξα δυό σόλα πάνω στις 6 λούπες και κράτησα το δεύτερο. Το πιό πριν 3ο... από βλακεία δεν πατήθηκε το rec.... Στο Rhodes τώρα, έγινε με το Triple play στην στρατο και όταν το άκουσε η πιανίστρια κόρη είχε ενστάσεις, καθώς με ρώτησε αν τα έπαιξα στο kbd....και φυσικά με μάλωσε διότι λέει τόσο γρήγορες νότες δεν στέκουν. Της εξήγησα ότι κάτι Corea, Camillo κλπ το κάνουν άνετα, αλλά επέμενε, οπότε έπεσε χέρι και το σόλο κάπως "αραίωσε" 7. Δεν μπαίνω στις τεχνικές λεπτομέρειες της παραγωγής, ίσως τα πούμε στο βίντεο αν γίνει ποτε. Αυτά ... Highlights (αγαπημένα που λένε, για μένα) τα παρακάτω: α. από 0.03-0.12 οι αντεστραμένες παναρισμένες κουρτίνες της elina β. το κατέβασμα του ημιτονίου στην εισαγωγή στο 0.14 γ. το τρικ αλά Jossie στο 0.22 δ. η τρίτη φωνή στο 1.42 δ. η μετατροπία στο 1.50 και το καλύτερο όλων ζ. τα Eb στο σόλο του Rhodes στο 2.17 Ξέρω, δεν κέρδισα τίποτα, όμως θα έλεγα ότι επί μια εβδομάδα χάρη στο διαγωνισμό έμαθα πάρα πολλά που δεν ήξερα και εφάρμοσα επίσης πράγματα και τεχνικές για πρώτη φορά (πχ το Abbey Roads TG mastering chain που είχα εδώ και κανά τρίμηνο και δεν είχα ασχοληθεί παρά ελάχιστα μαζί του). Τελικά ...μάλλον κάτι κέρδισα!

February made me shiver....

ακούστε και την άποψη του θεούλη... αρκετά (!) κοντά στην άποψη του Τζίμι 12, 15, 17, 26, 36, 48 και ένα τόνο κάτω. δηλ αν συγκρίνουμε 10, 13, 15, 26, 32, 38 βλέπουμε την σχέση των DG σε σχέση με τις άλλες. Η D δε....! ίδια

φίλος, δε μιλάμε για σημαίες....

πρόσεξε τι λες νέε μου...πρόσεξε

ού να μου χαθείτε πορνόγεροι...

αυτό είναι πλάγια....

δηλ είσαι απ τα μέρη μας?

nice doggie

πάνε τα μαλλιά περίπατο..... (πάντως τελικά αυτός ο Claude Nobs ήταν μεγάλη μορφή)

ωραία η τιβί του ΛΚ.... ωραία πράματα βάνει...

εδώ

τζόβενα! Σκο με μαλλί

μπά τα έχω φάει στη μάπα

θυμάμαι τον Sco την πρώτη φορά που τον άκουσα με τον Billy....είχα πάθει κάτι

σαν βινύλιο ενα πράμα

ναι είναι πολύ καλό

ο άνθρωπος είναι σωστός

η απάντηση μου ήταν : ναι δόθηκαν!

μα έδωσε είπε. Μάλιστα σχεδόν 5