dimsonic

κάποτε έφτιαχνε καλύτερα. Είναι σίγουρο αυτό.

Αφού αποταστάθηκε η τάξη και η αναγνώριση του αγώνα μου υπέρ των φλατς, μπορώ να κάνω την επιβεβλημένη ακρόαση.

Εκτός από τα τύμπανα που μου τρέχουν τα σάλια (βέβαια μόνο στην εισαγωγή, μετά κάπως σε σημεία πέφτουν πιό πίσω από όσο θα ήθελα) θα πρέπει να πω ότι ο τελε ήχος είναι ΣΑΦΩΣ καλύτερος, πιό γεμάτος και πιό ψωμωμένος. Πολύ καλύτερο αποτέλεσμα από τις 10-38, ΚΥΡΙΩΣ διότι οι νότες με το χτύπημα της πένας αλλάζουν pitch στις 10-38. Κάτι που δεν γίνεται εδώ.

Το κομμάτι πολύ καλό. Αυτό μάλιστα ιδιαίτερα θα ταίριαζε για κινηματογράφο ή ντοκ.

Ωραία η αλλαγή στο φινάλε. Πολύ μάλιστα.

Αφού αποταστάθηκε η τάξη και η αναγνώριση των κόπων μου, μπορώ να κάνω την επιβεβλημένη ακρόαση.

Εκτός από τα τύμπανα που μου τρέχουν τα σάλια (βέβαια μόνο στην εισαγωγή, μετά κάπως σε σημεία πέφτουν πιό πίσω από όσο θα ήθελα) θα πρέπει να πω ότι ο τελε ήχος είναι ΣΑΦΩΣ καλύτερος, πιό γεμάτος και πιό ψωμωμένος. Πολύ καλύτερο αποτέλεσμα από τις 10-38, ΚΥΡΙΩΣ

Ούτε μια αναφορά σε μένα, στον μπροστάρη υπέρμαχο των φλατσοσυρμάτων, που τα έχω δέσει με αίμα στα χορδιστήριά μου....

Το σημειώνω!

αυτά τα έχει περιγράψει άψογα ο Rick Beato σε ένα βίντεο του με τίτλο demo-itis

Αυτά όλα που φτιάχνουμε εδώ Φώτη μου όλοι ανεξαιρέτως είναι ντεμο. Κατά την όρεξη και το (γαϊδουρινό) πείσμα του συνθέτη-παίκτη.

Ο δρόμος από το ντέμο μέχρι την εμπορική επιτυχία είναι μεγάλος όσο ακριβώς ή λέξη παραγωγός.

Τώρα βέβαια ποιός από τους δυό παραγωγός/συνθέτης έχει δίκιο είναι μια ιστορία για την οποία έχουν χυθεί τόνοι μελανιού.

3 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Ο συνθέτης ξέρει πάντα καλύτερα.

και δεν ακούει ποτέ τον παραγωγό....

δεν θέλω να σε στεναχωρέσω πολύ, αλλά....το έχω ξαναδεί το έργο.

Δεν θα πέσει ποτε κάτω απο ένα επίπεδο, αλλά 

α. σαν το προηγούμενο που ήταν νομίζω απο τα καλύτερα αν όχι το καλύτερο δεν είναι

β. ντρέπομαι αλλά έφτασα μέχρι τη γέφυρα μόνο. Εντάξει δεν είμαι σε κατάλληλο mood, αλλά συνήθως τα ακούω τα κομμάτια σου ολόκληρα.

Επίσης μου βγήκε λίγο μουντό.

Τέλος η συνταγή απαγγελία έχει αρχίσει να με κουράζει. Τουλάχιστον κάντο όπως στη ραπ....ένα chorus με μελωδία κάτι....

ο φούζιος με κάλυψε στα υπόλοιπα

Για 2020 μου φαίνεται παλιομοδίτικο, εκτός αν ήταν αυτοσκοπός.

Το προδίδουν τα ηλεκτρονικά τύμπανα και οι 70ς επιρροές.

Πάντως διατηρεί αρκετά στοιχεία από τον τρόπο που γράφεις και τραβάς προς "παράξενες" κατευθύνσεις τις μελωδίες σου.

Nice

6 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Συγχώρα με Νέστορα, αλλά δεν το πιστεύω.

Ο στίχος είναι καραμπίνα και είναι ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟΣ.

O Νέστορας μόνο τα δικά μου αρέσει (και πάλι εκτός από τα σόλα που τα βρίσκει σλόπυ)... :)

έχοντας διαβάσει τους στίχους, δεν θέλω να ακούσω το κομμάτι.

Φοβάμαι ότι, ό,τι και νάναι δε θα μου μπαλαντζάρει τους στίχους.

2 λεπτά πριν, Nestoras είπε

Ερώτηση προς τον οp.

Εσένα σ' αρέσει;

Αν ναι, πες μας τι;

να σου πω εγώ.

Σίγουρα του αρέσει. Εβαλε δουλειά. Εριξε ιδρώτα. Το δούλεψε. Αν κάπου πήρε λάθος δρόμο, ΟΚ συμβαίνει σε όλους κάποτε.

Παιδί του είναι. Του αρέσει και πρέπει να του αρέσει.

Τώρα αν το εξειδικεύσουμε ίσως βρούμε λύσεις.

του κάναμε το ηθικό ....ίσωμα....

Εχω αρχίσει να έχω και τύψεις...

Μόλις τώρα, Superfunk είπε

 

Επιτηδες,Ludwig concert toms 70s...να μεινει και λιγο χωρος στα χαμηλομεσαια.

ναι ρε συ αλλά εκεί που βαράνε, ντακ ντουκ εκείνη την ώρα δεν έχει τίποτα άλλο από κάτω. Τα όργανά σου είναι μετρημένα 

περι ξυρίσματος θα πω και εγώ. Το hihat όμως. Προς το τέλος γλυκαίνει ή μου φαίνεται.

Μετα το 3.και κάτι το κομμάτι αποκτά πραγματικό ενδιαφέρον. 

Ωραίο το continental.

Θα ήθελα λίγο πιό ψωμί στα τομ. Αδειανά τα άκουσα.

(Λεπτομέρειες τώρα.... για να λέμε...)

κατά τα άλλα τυπικός SF. 

Ωραίο το σύνολο, ωραίες κιθάρες, αλλά.....

πολλές κιθάρες. Πολλές. Κιθαρίστας είσαι :)

Μου άρεσε ο συνδυασμός wah / phaser κάτι που χρησιμοποιούσα για σχεδόν 10 χρόνια κάποτε.

Εμένα τα τύμπανα...μου φάνηκαν κάπως ξερά. Ιδίως το ταμπούρο σχεδόν μονολιθικό. Ενος ήχου, έντασης, χροιάς.

Ισχύει και αυτό που λεει ο Γιώργος, το ίδιο ξανα και ξανά.

Εχεις ωραίες ιδέες, τις εκτελείς καλά αλλά κάπου θέλει μέτρο.

Πολλά υποσχόμενο.

Εμένα μου άρεσε πολύ. Θα έλεγα ότι είναι το καλύτερο που έχεις φτιάξει. Και πολύ καλά παιγμένο και δεμένο.

Οι ρυθμικές είναι σουπερ. Και το μεσαίο μέρος δίνει την άλλη αίσθηση

47 λεπτά πριν, yameth είπε

Μάστορας στην ατμόσφαιρα και παραγωγικός.

Θα το χαρακτήριζα abstract ambient σαν σύνολο, με φόρτε το σουρεάλ λεωφορείο.

Να υποθέσω πως είναι άμετρο; Η εικόνα πάντως θα κάνει τη διαφορά.

 

άμετρο?

να υποθέσω ότι εννοείς χωρίς click track?

νσι χωρίς. Ας μοιραστώ μερικά "μυστικά"...άλλωστε υποτίθεται να μαθαίνουμε θέλουμε...

Όπως είπα όλη η ιστορία στηρίζεται πάνω στο κλιπ με τις πρόβες των μοναχών. Δεν ξέρω τι ακριβώς κάνανε, αλλά με το που μπήκα, αμέσως είπα "ηχογραφώ" και ξεκίνησα να πηγαίνω προς τα εκεί που ερχονταν ο ήχος. Πήγα άκουσα, ένας ήταν στα πλήκτρα και οι άλλοι ψάλανε. Τώρα ...μαζί ή όχι....δεν ξέρω. Κάποια στιγμή άρχισα πάλι να βαδίζω προς την έξοδο.

Στην όλη ηχογράφηση ακούγονται οι ήχοι, από το 3.20 που ξεκινάω από το στασίδι, στο 3.27 ο σύρσιμο του κουβά του επιστάτη που σφουγγάριζε !, τα βήματά μου και πάλι καθώς απομακρύνομαι, αν και τότε είχα σκοπό να τα αφαιρέσω, αλλά τελικά άλλαξα γνώμη.

Πάνω σ αυτό λοιπόν, στον δικό του χρόνο έγραψα κάτι αυτοσχεδιαστικό one take με την κιθάρα με μπόλικο reverb. Εννοείται το άκουσα προηγουμένως 5-10 φορές ώστε να ξέρω περίπου τι να παίξω. Και φυσικά έχει ένα ή δυο edit κάπου.

Αφού έγινε αυτό και είχα μια συνοδεία στον ψαλμό έπρεπε κάπως να το ...αυγατίσω, γιατί μου φαινόταν λίγο και είχα αρχίσει να ονειρεύομαι σκηνοθεσίες (ηχητικές).

Πήρα λοιπόν το μέρος της κιθάρας και το αντέστρεψα και το έβαλα στην αρχή με επικάλυψη στο δυνατό σημείο. Ετσι στην αρχή αριστερά είναι το αντεστραμμένο και δεξιά το κανονικό. Επειδή είναι αρκετά αργό δεν ακούγεται πολύ σαν backwards guitar.

Στη συνέχεια πρόσθεσα το μπάσο, τα καμπανάκια και το σαντούρι. Όλα αυτά πάλι one take, με κανα δυό διορθώσεις στο σαντούρι.

Όλο τον ψαλμό τον αντέστρεψα επίσης και τον κόλλησα στο τέλος του κανονικού μεγαλώνοντας έτσι την διάρκειας της αποχώρησης και στο σημείο που έρχονται οι πρώτες ανάποδες ψαλμωδίες σκέφτηκα να φέρω το λεωφορείο, γιατί ήδη ακούγονταν "παράξενα".

Το λεωφορείο είναι μια κανονική προσέλευση και αποχώρηση από στάση με άνοιγμα πόρτας και άνοδο επιβατών κλπ. Ερχεται στην σκηνή από αριστερά, φορτώνει στη μέση και φεύγει προς τα δεξιά.

Στο κλείσιμο της πόρτας σταματάει και σβήνει ο ψαλμός. (όλα αυτά είναι ιδέες που έχω πάρει από διάφορα ακούσματα στο παρελθόν, πχ there's more to life than this της Bjork)

Με το που φεύγει το όχημα, μένει μόνο η αρχική κιθάρα που είχε ηχογραφηθεί πάνω στο τμήμα του αντεστραμένου ψαλμού που πλέον είναι στο mute.

Με τον τρόπο αυτό διατηρείται το "τεμπο" του ψαλμού και το ύφος του στο σύνολο, όποιο ήταν αυτό, χαλαρό μεν, αλλά σίγουρα όχι κλικ.

Στο τελευταίο μέρος δεν ξαναβάζω μπάσο, απλά ένα pad, διότι γενικά δεν θέλω να επαναλαμβάνω πράγματα.

Τελος στον κυρίως ψαλμό έχω προσθέσει ακόρντα αφού τα άκουσα και τα προβάρισα λίγο, κυρίως Am, Dm, F, G, C.

Σίγουρα επίσης (όπως πάντα) σε κάποια σημεία αν κάτι είναι "φάλτσο" στο γενικό σύνολο δεν σημαίνει οτι απαραίτητα θα το σβήσω, πολλές φορές μπορεί ή να διορθώσω ένα άλλο υφιστάμενο όργανο προς την ίδια κατεύθυνση αν γίνεται ή θα προσθέσω κάτι εκεί, αν μου αρέσει η "παράκαμψη". Είναι όλα μέρος του post improvising ή off-line improvising όπως το αποκαλώ.

Για το βίντεο ακόμα δεν αποφάσισα. Ή θα είναι με ημιστατικές εικόνες απο την ίδια τοποθεσία (διότι δεν σκέφτηκα τότε να πάρω άλλες ή να γυρίσω βίντεο - εκδρομή κάνουμε όχι σκηνοθεσία!) ή θα γίνει με υλικό από άλλες παρεμφερείς τοποθεσίες.

7 λεπτά πριν, gmoukou είπε

 

Ακριβώς οτι είπε ο κύριος.

Μπράβο ρε ντιμ, πολύ μου άρεσε και πάνω απ'όλα με ταξίδεψε.

 

"στο αταστο μόνο ένα διπλο reverb"

Τι εννοεί ο ποιητής εδώ; Γιατί διπλό;

ευχαριστούμε!

είναι πολύ απλό.

Γενικά στο ρακ μου, από όπου περνάνε όλα και γενικά ηχογραφούνται όλα σε στέρεο track και έχουν στερεο εφέ, στο τέλος έχω ένα Lexicon MX200 digital reverb που είναι κι αυτό στερεο, δηλαδή έχει δυό ανεξάρτητα κανάλια όπου μπορείς να έχεις διαφορετικά settings σε κάθε ένα. Συνήθως ένα βασικό setting που χρησιμοποιώ και είναι σχεδόν πάντα ON (εκτός από κάποιες φορές που το κάνω bypass όταν θα προσθέσω εφέ στο DAW) είναι ένα που έχει στο ένα κανάλι Vocal Plate και στο άλλο ένα ελάχιστο chorus με λίγο detune αν θυμάμαι καλά.

Στις κιθάρες υπήρχε ΚΑΙ αυτό και όλο το ambient reverb από το s-gear. Στο μπάσο ΜΟΝΟ το διπλό reverb, δηλαδή ο default "καθαρός" DI ήχος μου.

Thank you guys.

Αλλη μια λεπτομέρεια, το κομμάτι της ηχογράφησης μέσα στο ναό από την αρχή έως το τέλος είναι αυτούσιο χωρίς κανένα κόψιμο. Δεν κατάλαβα τι ακριβώς έψαλαν, μπορεί να φαίνεται ακατάληπτο και κομμένο-ραμμένο, αλλά...έτσι ήταν.

50 λεπτά πριν, roberto30 είπε

 

 

Αν η ηρεμία που εκπέμπει το κομμάτι είναι ένα πραγματικό στοιχείο που εχεις αντλήσει από την προσωπικοτητα σου τότε πρέπει να είσαι ένας σταθερός και πράος άνθρωπος  

 

είμαι σταθερός στην αστάθεια. Διότι είμαι δίδυμος. Κάθε φορά βγαίνει ένας άλλος εαυτός. Δεν μπορώ να κάνω πάντα το ίδιο. Ακόμα και στο συγκεκριμένο κομμάτι είχα δεν είχα έβγαλα δυο εαυτούς...!

1 λεπτό πριν, Superfunk είπε

Παρα πολύ του γούστου μου!

Εύγε. 

σώπα ρε...δεν το περίμενα. 

from where and up to where....?

μερικές αδιάφορες ίσως λεπτομέρειες

η βασική ηχογράφηση έγινε στον καθεδρικό της Girona στην Ισπανία. Οι καλόγεροι κάνανε πρόβα εκεί στην αίθουσα που φαίνεται η πόρτα αριστερά.

Το λεωφορείο είναι ένα κλασικό 3άρι στη Θεσσαλονίκη.

8 ώρες πριν, ekim είπε

 Ίσως να έβαζες και κανένα fuzz (προσοχή όχι distortion). Ωραίο anyway

αυτό προϋποθέτει να ξέρεις να δουλεύεις καλά τα πόδια σου. Βασικά είχα το νού μου στο footswitch για το delay hold που είναι κάτι διαφορετικό από ένα looper, αλλά γενικά δεν έχω εξοπλισμό προσανατολισμένο στην κατεύθυνση αυτή καθώς αυτά που κάνω συνήθως είναι κονσέρβα. Και λέω είναι διαφορετικό γιατί στο looper φορτώνεις και το αφήνεις να παίζει, ενώ στο Hold βρίσκεις μια βολική φράση και την κλειδώνεις και πρέπει να πατάς συνέχεια και πάει λέγοντας. Είναι βασική η τεχνική που έκανε στη δεκαετία του 80 ο Jaco.

Εγώ μέχρι τώρα περιστασιακά το χρησιμοποιώ.

Αλλά η όρεξη ανοίγει και επειδή είμαι τύπος του αυτοσχεδιασμού ίσως κάτσω να στήσω ένα board για τέτοιες δουλειές

Μ αρέσεις γιατί κάθε φορά έχει κι απο μιά έκπληξη!

2 ώρες πριν, ekim είπε

Δημήτρη πολύ ωραίο. Γενικά μου αρέσει πολύ αυτή η “ωμή” δημιουργικότητα και γενικά η προσέγγιση. Ωραίος 

Ίσως και εγώ δεν ξεκαθάρισα καλά από την αρχή τι έγινε εδώ. Στο συγκεκριμένο δεν υπήρχε εντελώς κανένα σχέδιο ή έτοιμες ιδέες. Στις 9 άνοιξα το cubase έβαλα ένα setting στο MXR και άρχισα να παίζω. Ο κανόνας ήταν απλός. Τίποτα έτοιμο, όχι διορθώσεις, όχι επεμβάσεις. Εγραψα την κιθάρα. Ούτε καν την άκουσα για να δω τι θα παίξω στο μπάσο. Μετά ανέθεσα στο pad του nektar τα βασικά τύμπανα hihat, kick, snare κλπ και τα κοπάνησα σε ένα άλλο πέρασμα. Στο τέλος έβαλα το Abbey Roads TG mastering plugin.

Είναι μια διαδικασία που έχω ξανακάνει, αλλά πάντα ένα δυο μικρά edits και επεμβάσεις εκ των υστέρων όλο και θα έκανα. 

Η πρόκληση της βουτιάς στο άγνωστο του αυτοσχεδιασμού πάντα είναι ενδιαφέρουσα.