χτες έφυγε απο κοντά μας στα 70κάτι του, ο θρύλος της ηλεκτρικής κιθάρας στη Θεσσαλονίκη, ο Μιχάλης Πολυκανδριώτης (από όσο μπορώ να γνωρίζω καμία συγγένεια). Για τον κόσμο της κιθάρας στη Θεσσαλονίκη όταν άκουγες Μιχάλης ή Χέντριξ ή Βατραχοτσιπούρης ήξερες...
Μορφή κάλτ, αντεργκραουντ, λαικιά, δεν έλειπε από καμιά εκδήλωση όπου υπήρχαν κιθάρες.
Ατέλειωτες εμφανίσεις, σχήματα, μαγαζιά. Δεν υπάρχει μουσικός στη Θεσσαλονίκη που να μην έπαιξε κάποιο φεγγάρι μαζί του σε κάποιο εφήμερο σχήμα για μια δυο εμφανίσεις.
Χαρακτηριστικό παίξιμο, με όπως έλεγε ο ίδιος "έκφραση", πολύ fuzz, με είδωλο τον Χέντριξ, ατέλειωτες καμπάνες, ακρετές πράσινες, αλλά με τεράστιο ρεπερτόριο και εμπειρία, άπειρα ακούσματα, δεν δίσταζε και να τραγουδάει κι όλας, πολλές κιθάρες, ενισχυτές, το θρυλικό δισκάδικο "στέκι των μουσικών".
Από τις αρχές της δεκαετίας του 70 έως και τα τέλη του 2010 δεν άφησε πάλκο ήσυχο.
Αργότερα οι δυσκολίες, η ανεργία, το ατέλειωτο busking κατα μόνας στην παραλία, το παρκινσον, αλλά αυτός εκεί...στην παραλία.
Πριν κανα χρόνο ένα βραδάκι κάποια κ@λόπαιδα του την πέσανε, του κλέψανε κιθάρα και ενισχυτή, κατέληξε στο νοσοκομείο στα αζήτητα χωρίς να ξέρει το όνομά του. Μετά για λίγους μήνες σε ένα ίδρυμα...
Καλό ταξίδι γομάρι μας...
https://www.facebook.com/100001124893515/videos/332236336823860
https://www.facebook.com/christos.kasiolas/videos/2942259082520303?idorvanity=100001124893515