Προς το περιεχόμενο

dimsonic

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    20.926
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    160

Track Σχόλια από dimsonic

  1. 14 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

    Υποθετικά, εάν σε ένα μιξ είναι πολυ πριματος ο bridge, μπορείς να χρησιμοποιησεις τον μεσαίο, ο οποίος έχεις το επιθυμητό δάγκωμα, αλλά είναι πιο σκοτεινός.

     

     

    εντάξει, δεν το βρήκατε τώρα και κάτι θέλετε να μου πείτε....😘

     

    αλλά δεν ξέρω πως το κάνετε εσείς, εγώ πάντως όταν θέλω να γράψω μπορεί να δοκιμάσω και 5 κιθάρες με συνδυασμούς μαγνητών (αν και συνήθως 90% παίζω νεκ) να δω ποια θα κάτσει καλύτερα.

    Πολλές φορές ξεκινάω κάτι επειδή τις τελευταίες μέρες παίζω με ένα setting και μου αρέσει, και λέω "α αυτό θα το βάλω στο τάδε σημείο".

     

    Δεν νομίζω να έχω παίξει σόλο ποτέ χωρίς κομπρέσσορα (και 2 και 3) γι αυτό το λεω. Αρα ο ήχος μου πάντα έχει αυτό το χαρακτηριστικό.

    Εγώ παίζοντας βέβαια είχα την αίσθηση του bridge strat και "παραδόξως" μου άρεσε. Γι αυτό είπα να σας ρωτήσω. Τώρα τι βγήκε στο μιξ....άγνωστο.

    Και είναι από τα συμβατικά μου settings τα αποθηκευμένα στο μπέριγκερ. Δεν ξέρω αν σας έρχεται για διπλός, noise free είναι ΟΚ, αλλά στα καθαρά δεν μπορεις να τον ξεχωρίσεις εύκολα από μανίσιο στρατ. Απλά έβαλα το κουιζ επειδή ποτέ δεν τον είχα χρησιμοποιήσει και εντελώς τυχαία τον χρησιμοποίησα στα δυο τελευταία

    @fusiongtr

    φίλε αυτό σε κάτι νησιά, Σαντορίνες, Πάρους, Νάξους.....

    Σαλονίκη μεριά....γιοκ

     

     

    ....

    άλλωστε δεν είναι τυχαίο που το βρήκε ο @cigaret13, που είναι κλασσικός μονοστρατοκαστεράκιας....😋

  2. 25 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

     

    Όπου σου φαίνεται ότι ξυριζει ο bridge, και θες κάτι λιγότερο bright, δοκίμαζε να σολαρεις και με τον μεσαίο. Έχει και αυτός ηχαρα.

     

    δεν είπα ότι ξυρίζει. Αυτός με βόλεψε....

    14 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

    Μου παριστάνετε τους λάτρεις των μονώνε μαγνητώνε και κουραφέξαλα.

    Εδώ έχετε κάνει τους μονούς να ακούγονται σαν διπλοί με γύρο, ντομάτα, κρεμμύδι, τζατζίκι, και βάλατε μέχρι και πατάτες μέσα ασούμε.

    Προσομοίωση δπλόπιτου πιτόγυρου, και μετά σας αρέσει που είναι και καλά μονός ....

     

     

    η προσομοίωση ρε συ είναι στον ενισχυτή.

    ο μαγνήτης μονός διπλός έχει τον ήχο του.

    Αυτό που ήθελα δεν μου το έδινε μια κιθάρα από τις άλλες. Γιατί προβληματίζεσαι...

     

     

  3. 17 ώρες πριν, fusiongtr είπε

     

    Αφτός δεν είναι κάτω strat.

    Αφτός είναι κάτω μαχαλάς με τόση προσομοίωση που έπεσε.

     

    να σημειώσω ότι όλες μου οι κιθάρες έχουν τουλάχιστον πάνω τους δυο κομπρέσσορες. Ο ένας δεν κλείνει ποτέ και κατά κανόνα στο σόλο προσθέτω στο daw.

    Συνεπώς αν ήταν εύκολο να εντοπίσετε ήχο άλλες φορές το ίδιο εύκολο θα έπρεπε να είναι και τώρα.

    Και btw αν έμπαινε εκεί η dot με τον benedetto που ανασταίνει πεθαμένους και η deluxe που είναι επίσης high output θα βρώμιζε πολύ περισσότερο.

    Ο bridge στην strat τελευταία είναι αγαπημένος ήχος για σόλο ...παραδόξως.

  4. Άμα δεν μπορείτε τρεις άνθρωποι να πιάσετε έναν κάτω στρατ....

     

    Με προσομοίωση που δεν θυμάμαι τι αμπ στο μπεριγκερ και καμπίνα 4χ12 και 3 κομπρεσορες. Έναν πριν έναν στην προσομοίωση και έναν στο cubase

  5. 3 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

     

    Κι επειδή το κομμάτι είναι πολύ καλό, δεν χρειάζεται πχ τους αρχικούς ήχους να έχουν τόσο μεγάλη διάρκεια.

    είχαν διάρκεια διότι όταν το έφτιαχνα, φαντάσου τώρα να ανακαλύπτεις ήχους πάνω από ένα drum machine που παίζει και να λες...μέχρι στιγμής τι έπαιξα, πρέπει κάπου να το πάω, και να θυμηθώ όμως τί είχα παίξει πιό πριν μπας και μπορέσω να το γυρίσω εκεί.... Ακούγεται λίγο ...φαιδρό, αλλά λίγο πολύ το συνήθισα, δεν είμαι ο Μαιλς, αλλά μια εμπειρία έχω αποκτήσει επειδή το δουλεύω συχνά...

    Και προχτές που το έφτιαξα κάπου έκοψα από ένα δυό μέτρα...

     

    3 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

    Αυτά σε live, να υποβάλεις το κοινό, να του εστιάσεις την προσοχή, να στύψεις κάθε μέρος του κομματιού, να βγάλεις τον χυμό της στιγμής που σε στούντιο είναι άτοπο, γιατί απλά ... έγκειται στην στιγμή, δεν είναι ποτέ το ίδιο.

     

     

    Εμένα αντίθετα το στούντιο μου φαίνεται στημένο. Γι αυτό και το σόλο δεν θέλω να είναι προμελετημένο. Και γι αυτό συνήθως κρατάω πρωτο ή δεύτερο take, με άντε κανα δυο drop in αν κάτι στραβώσει. Αν ....και πάλι, αν στραβώσει κάτι πολλές φορές θα κοιτάξω να το στραβώσω κι άλλο για να το πάω αλλού. Ωρες ώρες απεχθάνομαι το εντελώς στημένο και μελετημένο.

  6. 3 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

     

    Δεν είναι θέμα καλού ή κακού.

    Το θέμα είναι ότι κατά την γνώμη μου, έξω από ένα live happening χάνει την περισσότερη ουσία του, την χάρη του, μοιάζει ας πούμε "στημένο".

    Δεν ξέρω αν το λέω καλά, και αν καταλαβαίνεις το νόημα αυτών που γράφω.

     

    Για παρουσίαση πχ, θα προτιμούσα να είναι το μισό, τα βασικά, αυτά που θα "ξεχειλώσουν" με την καλή έννοια σε μια ζωντανή παράσταση, όχι και το "ξεχείλωμα".

     

    Αυτό που κάνεις μου φαίνεται ας πούμε σαν spoiler του live.

    Το ξέρω βέβαια ότι live δεν παίζει να παιχτεί, αλλά είναι το ρημάδι το ύφος που το σπρώχνει προς τα εκεί.

    χμμμ

     

    κι όμως αν το δεις καλά, υπάρχει δομή, και μέρη που το καθένα οδηγεί σε άλλο, ακόμα κι αν αυτά τα μέρη δημιουργήθηκαν σε αυτοσχεδιασμό...

    Δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά πολλές φορές όταν αυτοσχεδιάζω όταν μου αρέσει κάτι, το επαναλαμβάνω και προσπαθώ να "χτίσω" κάτι μ αυτό, έτσι ώστε να φαίνεται ότι είναι γραμμένο...

    Στο συγκεκριμένο υπάρχει το δεύτερο μέρος, που καταστρώθηκε με σκοπό να υπάρχει ένα πιό αφηρημένο και έξω από συμβατικά σόλο (και υπήρχε) αλλά πάνω του έβαλα το καινούργιο και αποφάσισα να βάλω το ambient χαλί από κάτω και να ξαναφέρω το αρχικό θέμα στο τέλος, γιατί αλλιώς έμοιαζε με δυό ασύνδετα κομμάτια, 1, 2 και τέλος. Τώρα εν μέρει είναι 1, 2, 1, δηλαδή μια πιό συμβατική δομή.

     

    Τελος πάντων είναι δύσκολο να το περάσω πως το σκέφτηκα. Μου θυμίζει την ατάκα του Κωνσταντάρα, για αλλού το πήγαινα κλπ κλπ.... 

    Ίσως από κοντά ή μόνο με hands on video μπορεί να βγεί νόημα το πως δουλεύω, αλλά συνήθως ο κόπος μιας τέτοιας παρουσίασης εργασιακά με εξαντλεί, πάντα σε σχέση με το αποτέλεσμα.

     

    Πάντως το νόημά σου το πιάνω

  7. 3 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

     

    Σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είναι ένας neck mini humbucker, ίσως και μαζί με κάποιον μονό.

     

    μην πάτε προς τα εκεί.

    ένας μαγνήτης είναι 

  8. 10 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

    Στο έχω ξαναγράψει, ότι φτιάχνεις κομμάτια για live.

    Κατά την γνώμη μου, αυτή η αισθητική θα ταίριαζε ή σε prog των 70s/80s σε στούντιο άλμπουμ, ή σε σύγχρονη αυτοσχεδιαζόμενη μουσική σε live.

     

    Μου άρεσε πολύ, αλλά δεν είναι όλοι σαν εμένα.

     

    είμαι παλαιομοδίτης...

    αφου σου άρεσε....τα άλλα τα παραβλέπουμε.

    Αλλωστε είπα πως φτιάχτηκε. Κι αυτό και άλλο...

    10 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

     

    Η κιθάρα, αν δεν είναι η dot, είναι η Μπρεντ Μέισον (καρνέισον).

     

    η συμμετοχή σας καταγράφτηκε, αν και αποκλίνουσα

  9. 7 λεπτά πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

    Καλά λοιπόν, στο επόμενο θα "μεταμφιεστώ" σε sir Apos: "Στο 3:23 το σήκωμα είναι λίγο εκτός τονικότητας" 😄

     

    Τώρα πέρα από την πλάκα, είχες έμπνευση όταν το έγραψες, γιατί "ακροβάτησες" ανάμεσα από διάφορα πράγματα και το έκανες με επιτυχία.   

    Ο σερ πρόσφατα αποφεύγει να ακούσει τα άσματα μου...

     

    Το έχω ξαναπεί. Είμαι του αυτοσχεδιασμου.

    Το πρώτο μέρος ήταν ουσιαστικά one take σκαλίζοντας ένα ring modulator και αυτό που ακούτε είναι αταστο μπάσο.

    Όλα τα άλλα είναι αυτό που λέω off line improvisation.

    Παίζω κάτι μέχρι να βρω κάτι να κάθεται.

    Πάνω του κάτι άλλο αφού χωνέψω το πρώτο. Κ.ο.κ

    Σχεδόν όλα one take

    Εννοείται τα 3 συνθ στο ambient έχουν πολυυυυ ψάξιμο. 

     

    Και ένα quizακι

     

    Βρείτε την κιθάρα στο σόλο στο β μερος

     

  10. 7 ώρες πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

    Pure fusion. Δύσκολο στην αρχή, avant garde/industrial που εξελίσσεται όμως με συνταρακτικό τρόπο προς μια μελωδική κατεύθυνση. Με τον ιδιαίτερο τρόπο του πολύ ταξιδιάρικο. Με πήγε σε μια κατάσταση σαν να τζαμάρουν οι Ozric Tentacles με τον Billy Cobham (της εποχής του Stratus), αλλά στο πολύ πιο "φευγάτο". 

    Πολλά καλά λογάκια μαζεμένα. Ίσως υπέρ του δέοντος αλλά ευχαριστώ. 

     

    Αυτή τη Μετάνοια των porcupine tree πρέπει να την ακούσω νομίζω. Έστω και τωρα

  11. νομίζω βγήκε αρκετά σαφής η μεταφορά από την μοναχική ηλεκτρική, στο μηχανιστικό, στο ανθρώπινο ambient και πίσω στο μηχανιστικό...

    Είναι πάλι κάτι από όνειρο...

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου