Όταν έχουμε 2 μαγνήτες με μεγάλη διαφορά στο DC output, τότε στις περισσότερες φορές έχουμε και πρόβλημα στην μεσαία θέση, όταν παίζουν και οι δύο μαζί δηλαδη. Τότε ο μαγνήτης με την χαμηλότερη έξοδο "πνίγει" τον άλλον, ακούγεται πιό δυνατά δηλαδή, ακόμα και αν οι εντάσεις και των δύο είναι στο 100%. Ένα τυπικό παράδειγμα είναι το Gibson EB-3, όπου ο Δαβίδ bridge (6,5kΩ) κατατροπώνει τον Γολιάθ neck (30 kΩ) στην μεσαία θέση.
Επίσης πρέπει να συνυπολογίσεις το γεγονός ότι οι πιό χαμηλής εξόδου μαγνήτες "ακούνε" πιό καλά στο tone, αυτό φυσικά στην περίπτωση που το χρησιμοποιείς και δεν το αφήνεις να κάθεται μόνιμα στο 10.