kwstas79

Καλή ακούγεται στα καθαρά, με τίποτα βαργιά ντιστόρσιο πως παίζει φίλος;

Αν και γενικά χρησιμοποιώ rounds, τελευταία έβαλα ένα σετ φλατ της φεντερ στο Non-reverse μου και μπορώ να πω ότι μου άρεσαν. Είναι αρκετά bright για φλατς (όχι όσο οι chromes βέβαια) και είναι και φτηνές. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; :D

Είναι αυτό που λένε "δώσε και μένα μπάρμπα".

Στο επόμενο τεύχος του Noiz, άρθρο του Superfunk: εγκατάσταση Floyd Rose για φανκ ήχο, τι να προσέξετε.

Δεν παίζει και τόσο ρόλο αν θα τον βάλεις εντελώς κολλητά στο μπράτσο ή 5 χιλιοστά πιό κάτω, ηχητικά θα είναι το ίδιο. Επίσης, υπάρχουν πάρα πολλοί μαγνήτες τύπου "Mudbucker". Βαθιά ανάσα: 1) O κλασικός της Gibson. Έξοδος 29Κ-31Κ περίπου, είναι sidewinder. Ηχητικά δεν έχει ίχνος πρίμων, και επίσης έχει ελάχιστα μεσαία. Φαντάσου κάτι σε χροιά εκκλησιαστικού οργάνου στις χαμηλές του. Gibson string spacing ΑΑΑυστηρά. Τον βρίσκουμε βιδωμένο σε παλιά μοντέλα της Gibson ή στο ebay. Τιμαί λογικαί, μισό νεφρό και άνω. 2) Οι Dimarzio. Έξοδος περίπου στα 12Κ από όσο ξέρω, είναι κλασικός side-by-side humbucker και υπάρχει για δύο string spacings (Gibson/Fender). Ηχητικά είναι λίγο πιό καθαρός από τον Gibson, και αρκετά πιό μεσαίος. Έχουν γύρω στο 80ρι νομίζω. 3) Τα reissue της Gibson. Έξοδος γύρω στα 10Κ, είναι κλασικός side-by-side humbucker. Ουσιαστικά η Gibson πήρε ένα μαγνήτη από το Thunderbird, και του πρόσθεσε το χρωμιωμένο καπάκι. Ηχητικά καμία σχέση με τον παλιό φυσικά, πολύ πιό μεσαίος μαγνήτης, ο οποίος βγάζει μπόλικα μπάσα κυρίως λόγω θέσης. Gibson string spacing φυσικά. Τον βρίσκουμε βιδωμένο στα reissue μοντέλα της Gibson ή στο ebay, γύρω στο 100ρικό ίσως. Η παναγιά μαζί σας. 4) Το reissue της Epiphone. Ιδιάιτερος μαγνήτης, με έξοδο 1,2Κ (ναι, δεν είναι τυπογραφικό λάθος), είναι sidewinder τυλιγμένος με αρκετά πιό χοντρό σύρμα, γιαυτό και το χαμηλό DC. Κατασκευάζονται από την Gotoh και βγαίνουν σε Gibson string spacing. Είναι ένας αρκετά καθαρός μαγνήτης, που βελτιώνεται πολύ κατά την γνώμη μου με αλλαγή του μαγνητικού υλικού με άλλο ισχυρότερο. Τον βρίσκουμε στα ΕΒ-0/3 της Epiphone ή στο ebay, από 30ρι και άνω. 5) Το reissue της Artec. Είναι ότι πιό κοντινό στον κλασικό Gibson Mudbucker, με μία διαφορά: βγαίνει μόνο σε Fender string spacing. Τον βρίσκουμε μόνο στο ebay, γύρω στο 30ρι και αυτός. 6) Οι Tele bass humbuckers της Fender. Έξοδος πάνω από 15Κ οι παλιοί, σχεδόν 20Κ αυτοί στα reissue της Fender/Squier. Κλασικοί side-by-side humbuckers, καμία σχέση ηχητικά με τους Gibson φυσικά, αρκετά μεσαίοι και αυτοί, πιό καθαροί ή καλύτερα πιο "ένρινοι". Τους βρίσκουμε είτε βιδωμένους πάνω σε παλιές σανίδες με χορδές :P ή στα reissue που λέγαμε πριν. 7) Custom βρίσκεις από διάφορους κατασκευαστές, ο Curtis Novak για παράδειγμα φτιάχνει και κλασικούς, αλλά και ότι άλλο γουστάρεις, με ότι υλικό μαγνήτη ποθείς και σε ότι έξοδο αγαπάς. Τιμαί άνω του 250ρικου. Κατά την γνώμη μου αν θές ήχο κοντά στο αυθεντικό, πάρε τον Artec, είναι και η πιό λογική επιλογή. Αφτα, ελπιζο να βοειθησα. Regards.

Μάλλον κάποιο τάστο είναι λίγο πιό χαμηλό ή έχει φαγωθεί λιγάκι και σου δημιουργεί πρόβλημα.

Βρωμιά όλο το τεμάχιον λέμε.

Δεν νομίζω ότι είναι κάποιο μασιφ μέταλλο το κομμάτι, μάλλον για κάποιο ψευτοκράμα τύπου ζαμακ μου φαίνεται από τις φωτό. Σε αυτήν την περίπτωση είναι φτηνότερο να το αλλάξεις, η επίσκευη είναι ασύμφορη, αν όχι και αδύνατη.

Πάντως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η μισή ελλάδα κλαίει με μαύρο δάκρυ για κάποιον που φέρθηκε τόσο ανεύθυνα που σκοτώθηκε και τραυμάτισε πάρα πολύ σοβαρά άλλους δύο. Αν έχεις "ταλέντο" τελικά όλα είναι οκ, μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις.

Τα χρυσά ταιριάζουν μόνο σε (σκούρα) κόκκινα φινιρίσματα, αλλά είναι η μόνη παραχώρηση που κάνω σε αυτόν τον όλεθρο.

Δεν έχω τόσο θέμα με σχήματα, όσο με ειδικά βαψίματα με νερά, φινιρίσματα για να αναπνέουν τα ξύλα, binding παντού και πάντα ακόμα και πάνω στον κιθαρίστα, επίχρυσα κλειδιά της πόλης, hardware από τιτάνιο και χρυσό - φοριέται και στο δεξί σαν κόσμημα, μαγνήτες με poles από κράμα νικελίου-σιδήρου που βρέθηκε σε υπολείμματα πτώσης μετεωρίτων οι οποίοι είχαν καταφέρει συντριπτικό χτύπημα σε στεγόσαυρο πριν καταφέρει να ξεχρεώσει το στεγαστικό του κλπ. Μια μονόχρωμη κιθάρα με λαϊκό hardware μπορώ να έχω παρακαλώ; Αφτά, ελπίζω να βοήθησα.

Το λάδι μιά χαρά είναι, απλά θα χρειαστεί να το λαδώνεις τακτικά το μανίκι, όσο πρόστυχο και αν ακούγεται.

Είναι αλήθεια ότι ειδικά εσύ που μένεις κοντά σε (τρελά) νερά, θα έχεις θέμα με την υγρασία. Καλύτερα να προστατεψεις με "κάτι" το μανίκι, απλά πρόσεξε αυτό το "κάτι" να είναι χημικά συμβατό με το φινίρισμα στο υπόλοιπο σώμα.

Ναι φίλος, μπορεί η γέφυρα να σουζάρει, αλλά αυτά τα παλιά τα όργανα έχουν τον πιό οργανικό ήχο.

Το μελισσοκέρι δίνει πιό οργανικό ήχο απ' όσο ξέρω, αλλά όλα εξαρτώνται απο το τι βόσκαγε το μελίσσι.

Όλα καλά και όμορφα, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί αυτούς τους μαγνήτες, οι οποίοι και δεν σπλτάρουν και (μόνο) ροκάρουν.

Έχεις πρόβλημα ΜΟΝΟ στο cubase ή και σε άλλα προγράμματα; Ο υπολογιστής έχει τις τελευταίες εκδόσεις των οδηγών (drivers) και BIOS firmware; Υπάρχουν ειδικά προγράμματα που δοκιμάζουν τις κάρτες γραφικών (px 3DMark, FurMark klp). Στην περίπτωση που όλα τα προηγούμενα είνια οκ, το πρόβλημα μπορεί να είναι αλλού, πχ τροφοδοτικό, μητρική, μεγάλη θερμοκρασία κουτιού, ανάδρομος Ερμής.

Εγώ το βρίσκω έκτακτο, μιας και φέρνει ολίγον τι σε παιδικό σταθμό.

Το blackmetal για μένα είναι ένα μουσικό είδος που απαιτεί από τον ακροατή να επενδύσει χρόνο πάνω του. Κάποιος είχε πει ,και συμφωβώ μαζί του, πως είναι ανάλογο της όπερας, είναι δηλαδή ένα δύσκολο είδος που αποθαρρύνει εως και τρομάζει τα απαίδευτα αυτιά. Προσοχή, δεν υποννοώ τίποτα περί "υψηλής καλλιτεχνικής αξίας" για το συγκεκριμένο είδος, ποιότητα (και έλλειψη αυτής) υπάρχει σε όλα τα είδη, απλά θεωρώ πως είναι κάτι αρκετά δύσκολο για να καταπιαστεί κάποιος ποτ έρχεται σε πρώτη επαφή μαζί του.

Α, εσείς έχετε ακόμα βάρδιες; Εμείς φίλος τα έχουμε ξεπεράσει αυτά, δεν υπάρχουν βάρδιες, ή μάλλον υπάρχει μόνο μια βάρδια.

Κοιτάξτε παιδιά, για να μιλήσουμε και λίγο πιό σοβαρα από τον τυπικό χαβαλέ που γίνεται εδώ μέσα: δεν είναι όλοι άξιοι να έχουν μια τέτοια κιθάρα.

Το να φτιάξεις μπάντα και να σε ικανοποιεί 100% πολύ απλά είναι αδύνατο, κυρίως επειδή πρέπει να ικανοποιηθούν 100% παραπάνω του ενός άτομα. Το θέμα καταλήγει στο κάποιοι να κάνουν τον μάγκα και κάποιοι τον μαλάκα, αλλά αυτό κάπου ξεσπάει και τα πράματα παίρνουν τον κατήφορο, εκτός αν υπάρχει πού χρήμα, παγκόσμιες περιοδείες, κόκα, γκόμενες, γκουρμέ πιάτα κλπ τα οποία βοηθούν στο να συνεχίσεις να κάνεις τον μαλάκα. Εγώ αντιθέτως κόντεψα να φτάσω σε δικαστήρια κλπ με το υπόλοιπο γκρουπ, και ο λόγος δεν ήταν το ότι δεν με άφηναν να κάνω σόλο. Έχω πει πως αν ποτέ κάνω πάλι κάτι σε φάση μπάντας, δεν θα έχει σίγουρα τραγουδιστή και κατα 90% κιθαρίστα.

-1 στον μαίανδρο, επίσης υπερβολικό το κείμενο. Οκ, προώθηση μεν, κόψτε κάτιτις δε. Απορία άσχετου: τα όργανα με μπράτσο από ανθρακόνημα έχουν/χρειάζονται truss rod ή δεν παίρνουν χαμπάρι;

Όλα εξαρτώνται από το τι θες να κάνεις, και, το σημαντικότερο, πόσα φράγκα θές να δώσεις. Αν θες απλά να δοκιμάσεις, υπάρχουν οι φτηνοί GFS, οι οποίοι είναι μιά χαρά μαγνήτες, οι Tonerider επίσης πολύ καλοί. Υπάρχουν και τα μεταχειρισμένα βεβαίως. Αν πραγματικά θές κάτι σε αθόρυβο ΚΑΙ P-90(-ish) και είσαι αποφασισμένος να τα σκάσεις, η λύση είναι μια (και ο μπακλαβάς γωνία): Fralin hum-cancelling P-90s. Είναι sidewinders P-90s. δηλαδή τα πηνία τους είναι στο πλαϊ και πάιρνουν σήμα από μια μονο σειρά Polepieces στο κέντρο. Αυτή η σχεδίαση τους δίνει ήχο μονοπήνιου χωρίς το βζζζζζζ. Επίσης υπάρχουν με steel polepieces και πλαϊνούς alnico ή ceramic μαγνήτες (όπως οι αυθεντικοί P-90s) ή με alnico rods (ηχητικά πιό κοντά σε fender Μονοπήνιους). Επίσης υπάρχουν σε 3 διαφορετικά τυλίγματα, normal, underwound και overwound. Και όλα αυτά στην προνομιακή τιμή των 130$ το κομμάτι. ΟΣΟ ΕΓΩ ΜΙΛΑΩ ΕΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΝΕΤΕ http://www.fralinpickups.com/p90s.asp Επίσης πριν λίγο καιρό έβγαλε και η Gibson ένα ανάλογο μοντέλο, τους P-90H, αλλά δεν έχω ιδέα από τιμές και πως ακούγονται.