Στη μπάντα μου , επειδή ήμασταν τρίο (μπάσο , κιθάρα τύμπανα), εβγαζα την κιθάρα στερεοφωνικά για να γεμίζει ο ήχος. Κάποιες διαπιστώσεις:
Το αδελφάκι του Flashback, το Alter Ego της TC τα σπάει - όχι μόνο το pan delay του αλλά και τα υπόλοιπα delay settings του όταν είναι συνδεδεμένο σε δυο ενισχυτές.
Επίσης είχα το στερεοφωνικό Space Chorus της Line 6 poy επίσης έσπερνε... δεν είναι τοσο chorus όσο vibe/phase με chorus και αυτό "εγραφε" πολυ΄όμορφα σε στέρεο.
Συμφωνώ +1000 για το Pulsar. Στην αλυσίδα, το είχα πριν το TC delay και to Hall of Fame , όλα συνδεδεμένα με στερεο τζακ μεταξύ τους. Είναι το καλύτερο stereo tremolo που έχω ακούσει - από τις πιο subtle ρυθμίσεις του μέχρι τα πιο κοφτά τρέμολό του, σε κάνει να χαίρεσαι που παίζεις στέρεοφωνικά. Όσο το είχα, δεν το έσβηνα ποτέ, ό,τι είδος και να έπαιζα, το έβαζα σε μια χαλαρή ρύθμιση και η στεροφωνία του σκότωνε!
Τελος, αριστουργημα είναι φυσικά τα στέρεο έφεκτς της M13 που απόκτησα σχετικά πρόσφατα. Τρέμολα, vibe, oκταβο-reverb και tape delays είναι ό,τι καλύτερο έχω ακούσει σε ψηφιακή προσομοίωση.
(*σόρυ Superfunk και Vox maniacs)