Εγώ παντως δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν. Ισα ισα που λέω ότι αυτό που οι άγονοι δεξιοτέχνες δεν θα κατανοήσουν είναι ακριβώς αυτό που κάνει το ένα πράγμα μουσική και το άλλο ούτε καν. Δεν ειναι κακό να μην είμαστε όλοι ίδιοι.
Ντρημντάνσερ, δεν έχω να προσθέσω κάτι γιατί το σχόλιό σου επιβεβαιώνει ακριβώς αυτό...
Δεν καταλαβες καν πως πουθενά δεν αναφέρθηκα σε κλίμακες και licks ούτε ταχύτητες ούτε εντυπωσιαούς κλπ., αλλά σε: καλλιτεχνική ταυτότητα, ικανότητα αυτοσχεδιασμού, έκφραστικότητα, ερμηνεία.
Θα πεις πάλι ότι μιλάω στον αέρα, αλλά νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουν γιατί ο παρακάτω "μέτριος" κιθαρίστας παίζει σε τρια ακόρντα κάτι που κανένας από τους σρέντερς που πίνεις νερό στο όνομά τους δεν θα μπορέσει ούτε να προσεγγίσει ποτέ (μέχρι και φαλτσα κάνει :) . Για κάποιο λόγο, αυτός ο μέτριος για τα δεδομένα ορισμένων, κιθαρίστας, είναι απλά τεράστιος στην ιστορία της μουσικής.
Και αυτό που παίζει δεν ειναι μπλουζ ή τζαζ αν σε ενοχλεί το γεγονός ότι αυτα είναι κατεξοχήν δυο ιδιοσυγκρασιακά είδη μουσικής όπου ο κάθε μουσικός ερμηνευτής (πρέπει να) είναι /ακούγεται μοναδικός για να "σταθεί", και τον καταλαβαίνεις από τον ήχο, από το feel και από το phrasing... εϊναι τρία ακόρντα and it's only rock n' roll.
Καλημέρα σε όλους