TamTam

Περιλαμβάνει τους καλούς μουσικούς ανεξαρτήτως κατηγορίας από τους κλασικής παιδείας μέχρι τους αυτοδίδακτους. Χαίρομαι που κατανοείς ότι ήταν άτοπο να επικεντρώσεις σε μια συγκεκριμένη κατηγορία όπως οι σεσιονάδες. Τα λούπερς βασίζονται στον μετρονομικό χρόνο. Αυτό ρωτάει εξαρχής ο original poster και το chord progression που ανάρτησε είναι ρυθμικό. Η συζήτηση λοιπόν, περιστρέφεται στη ρυθμική (ή μη) χρήση του λούπερ σε live και κάpοιοι όπως εγώ ανάφεραν ότι ναι, το έχουν χρησιμοποιήσει live αλλά όχι με ρυθμικό τρόπο. Κάποιοι άλλοι ότι ναι, αλλά με ρυθμικό τρόπο. Χαίρομαι που βοήθησα!

Όχι, δεν είναι μόνο οι sessionάδες ¨καλοί μουσικοί", λάθος κατάλαβες! Επίσης μάλλον θα έχουμε και διαφωνία στο τι είναι ένας καλός μουσικός... Γιατί αυτά που αγαπάμε και λατρεύουμε να ακούμε και εγώ και στοιχηματίζω ότι κι εσύ και όλοι, έχουν να κάνουν με το groove και όχι με τον μετρονόμο. Κι αυτό διότι για όλους αυτούς τους σπουδαίους που γουστάρουμε να ακούμε όσα χρόνια κι αν περάσουν, "σωστό timing" δεν σημαίνε να είναι κανείς ικανός να παίξει τα πάντα ακριβώς πάνω στο beat του μετρονόμου, αλλά να νιώθει τον χρόνο/timing ενός κομματιού.

Ας αφήσω και αυτό εδώ, από το σημείο 16.55 (νομίζω ότι αυτή η συζήτηση έχει ξαναγίνει εδώ στο Noiz)

Εξαρτάται από το τι παίζεις. Στο δικό μου γκρουπ μόνο ο ντράμερ (και ορθά) παιζει με μετρονόμο στα live. Είναι φορές όμως που με χαλάει. Γιατί κομμάτια που είναι πχ. στα 125 bpm, τα μετράει εκείνος και δίνει τον χρόνο, ενώ οι συνθήκες του live, η ατμόσφαιρα ή η διάθεσή όλων εκείνη τη στιγμή είναι να το παίξουμε λίγο πιο αργά και groovάτα και όχι με την ταxύτητα της studio version. Και δεν μιλάω για κάτι δραματικό, αλλά για 2-3 bpm πιο κάτω. Τώρα αν μιλάς για επαγγελματικές φάσεις ή για αμιγώς ηλεκτρονική μουσική βασισμένη σε sequenced loops, ποιος θα διαφωνούσε; Θα πρέπει οι άνθρωποι στη σκηνή να παίξουν αυτό που πρέπει όπως πρέπει όταν πρέπει, γιατί στο συγκεκριμένο νανοσεκόντ θα σκάσει το τάδε εφέ, και όλα πρέπει να είναι on time. Αλλά δε νομίζω ότι μιλούσαμε γι αυτό. Τη λούπα με τα ακόρντα του Γιώργου, πάω στοίχημα ότι κι ο Γιώργος αν πάει να παίξει επάνω μπορεί να χαθεί, γιατί έχει αναχρονισμούς και γιατί αν "αφεθεί" ένα κλάσμα του δευτερολέπτου να τον συνεπάρει αυτό που παίζει ή φλαμάρει λίγο οπιοσδήποτε από το γκρουπ (ή μεταξύ τους) θα γίενι χαμός. Δεν σημαίνει τίποτα αυτό για την ποιότητα εν΄ςο μουσικού κατά τη γνώμη μου. Αυτό που λέω είναι πως όταν παίζεις ζωντανά, είτε παίζεις για τη μουσική είτε για να ακολουθείς τον μετρονόμο. Οι Led Zeppelin θα συμφωνούσαν μαζί μου! καλημέρα

Γραμμόφωνο VS πικάπ 33 στροφών (ο Λάκης θα το εκτιμήσει :D )

"Εμποροι" είναι η κατηγορία "Pros""? Δεν μου φαίνονται για έμπορικες αγγελίες αυτές παιδιά... Είναι γεμάτες ορθογραφικά, κεφαλαία γράμματα και κάτι hotmail που χρησιμοποιούσε ο Γεωργιος Καραϊσκάκης. Επίσης, δεν τίθεται ζήτημα καινουριών αντικειμένων ή μη, γιατί νομίζω ότι τα περισσότερα , τα 9 στα 10 δηλαδή που πωλούνται και στα "Pros"είναι μεταχειρισμένα

χα χαχ Για την ιστορία, επειδή είναι κομματάρα, ας το βάλουμε σε κανονική εκτέλεση!

Εξαιρετικό Odis, ευχαριστούμε! Με πιάνεις και μαλάκα τώρα γιατί πρώτη φορά ακούω και για τον John Fahey και για την Αmerican Primitive σχολή που ανάφερες και έπεσα με τα μούτρα στο Google! (διπλό ευχαριστώ λοιπόν) Και ένα σχόλιο για τα αγαπημένα μου 70s τα οποία τα θεωρώ κορυφαία από μουσική άποψη , πιο πολύ κι από τα 60s. και σε όλα τα είδη της μουσικής: ο Fahey που τώρα πρωτακούω κομμάτια του, μου θυμίζει έναν άλλο σπουδαίο και παραγνωρισμένο ακουστικό κιθαρίστα της ίδιας πάνω κάτω εποχής, στην Αγγλία, τον John Renbourn. Όταν τον είχα ανακαλύψει στο Λονδίνο και σήκωσα ό,τι βρήκα από δισκογραφία του, οι ροκάδες στο Camden με σνομπάριζαν λέγοντας ότι "ακούω english folk". Ωστόσο, το στυλ με τα ανοιχτά κουρδίσματα που μιξάρει blues, βικτωριανή μουσική και αυτό που σήμερα θα αποκαλούσαμε country, έχει πολλές ομοιότητες κτγμ. Ακου και αυτό το αριστούργημα, αν δεν το ξέρεις

Γιώργο, όλα τα είχα αποθηκευμένα στο looper, μέχρι και την ανθρώπινη φωνή στο #7. Είχα 7 λούπες για ισάριθμα κομμάτια. Κάποιες πολύ μικρές (όπως π.χ. το Strange Guitar που ήταν 15'' τα οποία τα άφηνα να επαναλαμβάνονται ) και κάποιες σε διάρκεια κανονικού κομματιού όπως το "Fairy Nightmare" που μιλάνε άνθρωποι, ήταν το τέλος της performance)

Ναι αυτό εννοεί νομίζω. Και εγώ κάτι αντίστοιχο έκανα, αλλά όχι ρυθμικά. Εκανα hχητικά εφέ με delay , πάνω στα οποία έπαιξα live τα ριφ/εισαγωγές μου. Δεν ξέρω ποιο looper έχεις, αλλά στο Jamman ΧΤ εχω μεταφέρει από τον υπολογιστή στο πεταλάκι, ό,τι λουπα μπορείς να φανταστείς για "καταστασιακές" performances: από ήχους φυσικούς (βροχές, βροντή, αέρα κλπ), μέχρι μουσικά κουτιά, κύμβαλα, συριγμούς από φλάουτα και βιολιά κλπ) Δεν ακούγονται πάντα hi-fi από τον ενισχυτή της κιθάρας, αλλα αν θες μπορείς να συνδέσεις το looper απευθείας στο PA και να το χρησιμοποιήσεις αυτόνομα σαν εφέ, εκτός του σήματος της κιθάρας. Τότε όλα τα pre-recorded σου, ακούγονται αν όχι τέλεια, τουλάχιστον πολύ πιο πειστικά. (αρκεί να έχεις ένα χαρτί με σημειωμένους τους αριθμούς για το ποια λούπα είναι τι! ) Εδώ μια σειρά από λούπες που είχα χρησιμοποιήσει - πάνω σε αυτές σαν "καμβά" έπαιξα ια ένα project της Ομάδας Opero με τίτλο Traces of fear , οπότε, έχει διάφορους... τρομακτικούς ήχους που δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς με τηνκιθάρα.

Το έχω χρησιμοποιήσει σε δυο φάσεις μόνο με επιτυχία: α) Για να ντουμπλάρω σημεία από ένα σόλο -που όμως ήταν αρκετά free σε χρόνους, σα να λέμε δηλαδή ότι και να έπεφτε λίγο πριν ή λίγο μετά το sustain δεν θα ακουγόταν άσχημα β) για να εισάγω προηχογραφημένο εφέ πίσω από τη σόλο κιθάρα που έπαιζα στην εισαγωγή του κομματιού (το Jamman XT σου δίνει την δυνατότητα να ηχογραφήσεις έως και 99 λούπες, διάρκεια 5-10 λεπτών η καθεμία). Ετσι, το χρησιμοποιησα σε μια εισαγωγή κομματιού, ενώ έπαιζα από πάνω το ριφ/αρπέτζιο. ΔΕΝ ηχογραφουσα αυτό που έπαιζα, χρησιμοποίησα το λούπερ μόνο για να αναπαράξει κάτι κιθαριστικό που είχα προηχογραφήσει. Ρυθμικη λούπα με μπάντα σε real time, δεν έχω δοκιμάσει και ούτε θέλω να δοκιμάσω γιατί θα γίνει η σφαγή του δράμαλη, όσο καλοί κι αν είναι οι μουσικοί και ακόμη κι αν ξεκινήσω εγω με την κιθάρα/λούπα, το κομμάτι... Το θεωρώ άκρως επίφοβο. Edit: σε αυτό το Neil Youngικό που ηχογράφησες ας πούμε, θα είχαμε χαθεί εύκολα.

Ελα μωρεεεε λίγη στοργή ήθελε η κιθαρούλα! (Είτε με κρέμα είτε με σάλιο εχμ)

Προσωπικά, μου αρέσουν τα modulated delays με σκοτεινές επαναλήψεις και δυνατότητα drone, αλλά όχι τα chorus modulated όπως το Deluxe Memory Man (είναι και μεγάλο πανάθεμά το για κάποιον που παίζει live με έξι πεταλάκια). Έχω δοκιμάσει πολλά, που δεν τα έχω κρατήσει, και ανάμεσα σε αυτά, θα ξεχώριζα το Malekko 616, το Catalinbread Montavillan Echo (ένα αριστούργημα και ευκολο να κατασκευαστεί DIY με verified schematic από κάποιον που κατέχει από ηλεκτρονικά - not me) και το επίσης αεξαιρετικό αλλά πιο βαρύ κι από το δημόσιο χρέος Line 6 Εcho Park. Η ΤC είναι (ήταν) αγαπημένη μου εταιρία, το Flashback 2 όμως και το μαύρο Alter Ego v2, τα επέστρεψα στα κουτιά τους όπως ήταν γιατί ήταν πολύ pronounced και δυσκολευόμουν να βγάλω έναν καλό ήχο με αυτά. Επίσης, μου τη σπάνε τα delay με χιλιάδες κουμπια και υποπαραμέτρους, πάω στοίχημα ότι είναι σπουδαία πετάλια τα Strymon ας πούμε (είχα και ένα El Capistan) ή το Timeline αλλά τα βρίσκω είναι άβολα για live και ευπαθή. Και το MXR Carbon Copy είναι πολύ κακό για το τίποτα, το Malekko 616 το βάζει κάτω hands down από άποψη modulation, καθώς και τα άλλα που προανέφερα (Line 6 κλπ) Αυτά που έχω και δουλεύω και είναι τα αγαπημένα μου και με σειρά προτίμησης: Alter Ego v1 (το setting του με την προσομοίωση του Echorec του Gilmour, απλά δεν υπάρχει, ενώ έχει και ένα εξαιρετικό DMM και πολύ πειστικά Tape και Analog settings, με σκοτεινές επαναλήψεις, που σε συνδυασμό στο ότι μπορείς να το ΄λειτουγείς με trails, είναιιδανικό για τα reggae εγχειρήματα μου - χτυπάς την επαναληψη, το σβήνεις, τα trails σβήνουν γλυκά σε ατμόσφαιρα reggae dub, ενώ εσύ συνεχίζεις να παίζεις ρυθμικά άρσεις). Του έχω βάλει εδώ και αιώνες και ένα Toneprint με shimmer trails του Dave Stewart και είμαι καλυμμένος με ένα τόσο δα πεταλάκι. Στα plus ότι έχει buffer και είναι και στέρεο! EQD Dispatch Master - To go to πετάλι μου για ροκιές. delay/reverb που τα κάνει όλα θα σε βγάλει ό,τι κι αν του δώσεις. Δυστυχώς δεν έχει trails κι έτσι το χρησιμοποιώ μόνο αν δεν πρόκειται να το κλείσω ποτέ στη διάρκεια του live. Ibanez DE7 - το καλύτερο πετάλι που έχει βγάλει η Ιbanez μετά το tubescreamer, κτγμ. H echo ρύθμισή του, πέρα από το ότι ακουγεται εξαιρετικά (είναι απίστευτο ότι δεν βγάζει ψηφιακίλα και ακουγεται πιο φυσικό και ζεστό ακόμη και από πολύ πιο ακριβά delay), έχει κάτι που δεν έχω συναντήσει σε κανένα αλλο πετάλι delay: έχει limiter στις επαναλήψεις, με αποτέλεσμα αυτές να σβήνουν ομαλά ακόμη και σε μεγάλο feedback, αντί να αυξάνονται σε ένταση. Ετσι μπροείς να κάνεις ότι θες από drone μέχρι ισοκρατήματα και από U2 ρυθμικά (αν και δεν έχει ταπ τεμπο) μέχρι slapback. Δυστυχώς ούτε αυτό έχει trails. Αφησα τελευταία δυο πρόσφατα αποκτήματά μου, τα: ΕΗΧ Canyon - μπορεί να κάνει της παναγιάς τα μάτια και σίγουρα πολύ περισσότερα απ όσα χρειάζομαι, αλλά το θέλω για τα ambient home recordings μου. εξαιρετικά ενδιαφέροντα είναι τα shimmer και polyphonic octaver repeats του. Στα plus του επίσης, τα ρυθμικά subdivisions, ταπ τεμπο, στερεο εξοδοι και παραμετροποιήσεις ανα είδος delay (με υπομενού). Δεν θα το χρησιμοποιήσω ποτέ σε live, εκτός αν το χωρέσω ποτέ για έναν συγκεκριμένο ήχο που θα έχω σετάρει από πριν - ίναι εξαιρετικά άβολο, αν όχι αδύνατο να το σετάρεις επί σκηνής, έτσι μικροσκοπικό που είναι και με άσπρα γράμματάκια κλπ) Skreddy Echo: Θα το παραλάβω ενθουσιασμένος σήμερα, από συμφορουμίτη. Είναι το πιο ακριβό delay που έχω αγοράσει ως σήμερα, αλλά η τιμή του ήταν εξωφρενικά καλή. Διαβάζω ότι ο Marc Ahifs έχει κάνει ότι είχε και το delay της Ibanez, έχει δηλ. limiter στις επαναλήψεις. Εκτός από το αριστουργηματικό του modulation που δεν μου ακούγεται τόσο στείρο όσο του Εl Capistan, έχει επίσης effects loop μόνο για τις επαναλήψεις! Χαράς ευαγγέλια... προβλέπω να περάσω άπειρες ώρες να δοκιμάζω ότι κουλό εφέ διαθέτω στη λούπα του, αν και υποψιάζομαι ότι θα το χρησιμοποιήσω στο τέλος όπως είναι και ότι θα γίνει το νέο αγαπημένο μου delay από τα τέσσερα... στο 6:22 το echo setting

To Digital delay της Joyo πρέπει να είναι το μοναδικό πετάλι delay παγκοσμίως που γράφει digital αλλα ακούγεται 100 φορές πιο αναλογικό από αλλά όπως και από το analog delay της ίδιας εταιρίας! χααχ Απίστευτοι κινέζοι! Όσοι ψάχνετε φτηνό delay που να ακούγεται με σκοτεινά repeats, σε τιμή ξεφτίλα, προτιμήστε το Digital της Joyo και όχι το Analog.

Γιώργο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Εμένα μου φαίνεται υπέρ του δέοντος συναισθηματικό και όχι τόσο ambient όσο θα ήθελα, αλλά σε ευχαριστώ και σένα και όλους

Κι άλλη περίπτωση. Το κάναμε στον πρώην μπασίστα μας για να μην ξαναπιάσει χορδές μπάσου στα χέρια του (στο δεξί τουλάχιστον) :D

Ευχαριστώ συναδελφοι

Και στο Youtube του ανεβάζει ωραία πράγματα επίσης

To φαντάστηκα ότι θα σου αρέσει! Περνάει κάτι πολύ μυστήριες φράσεις! (πέρα από την τεχνική δημιουργία που βγάζει στο σόλο του)

"An incredible, dynamic solo, combining slide techniques, finger picking, dissonance and a fuzz tone to die for".

Ωραίο και με potentials! Συνεχίστε παιδιά, και η μελωδία μια χαρά είναι Μια πρόταση για κάτι που θα έκανα αν ήταν δικό μου τρακ: Θα ντουμπλάριζα βάζοντας δυο φωνές να τραγουδούν τις φράσεις "τόσα όνειρα" και το "τόσα πράγματα" με δεύτερα φωνητικά (μόνο αυτές τις δυο φράσεις) πριν μπει το ρεφραίν και μετά το "φίλα με" σε όλα τα ρεφραίν.

Ευχαριστούμε Γιάννη. Έβγαζε μάτι στην αρχική σελίδα και έμοιαζε με μαρκίζα διαφημιστική

Πάντως το τραγούδι του NIck_L είναι βαθειά ερωτικό και ως τέτοιο δεν γίνεται εκ των πραγμάτων να μην έχει ομοιότητες με άλλα 1.243.464.543.784.365.436.022 ερωτικά τραγούδια που κυκλοφορούν.