Επ! Μη μου στεναχωριέσαι βρε λεβέντη μου... δεν μπορώ να είμαι 24/7 στο νετ! :lol: :lol: :lol:
Λοιπόν, μετά τη συζήτησή μας, κατέληξα ότι η καλύτερη λύση είναι η γιόγκα. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ και έχω ήδη κάνει σοβαρές προόδους... ήδη έχω μάθει να πετυχαίνω με ποσοστό 80% τη χορδή που σημαδεύω 8O και μάλιστα χτες κατάφερα να πατήσω και ανάμεσα σ'αυτά τα μεταλλικά σιδεράκια με το δάκτυλο και να ακουστεί κανονικός ήχος... αμέ! :P Καλά δεν είναι για 3 μήνες εξάσκησης;;; :?:
:lol: :lol: :lol: :lol:
ΟΚ, για να μην ξεφτυλιστούμε ΚΑΙ σ'αυτόν τον άνθρωπο, κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει 'καλύτερος τρόπος'. Υπάρχει 'ο τρόπος που δουλεύει για μένα'. Σίγουρα ένας άνθρωπος που θα σου δείξει πέντε βασικά πράγματα είναι το καλύτερο στην αρχή. Τώρα, κάποιοι που είναι λίγο πιο 'εσωστρεφείς' να πούμε, τα πάνε καλύτερα με ένα βιβλίο από δίπλα και μοναχική μελέτη... ¶λλοι θέλουν το δάσκαλο έστω μια φορά το μήνα να τροφοδοτεί την αυτοπεποίθησή τους... δεν υπάρχει συνταγή.
Το πλάνο που ακολουθώ πάντως όταν δείχνω (σε κάποιο παιδάκι συνήθως) κάποια πράγματα είναι να του μαθαίνω 'τραγουδάκια' ή 'ριφφάκια' που, ο μαθητής μεν δεν το ξέρει, αλλά μέσω αυτών μαθαίνει π.χ. αρπίσματα, κλίμακες, αρμονικά στοιχεία ή τεχνικές. Γιατί το να παίζεις ΜΟΥΣΙΚΗ είναι το ζητούμενο. Επομένως θα έλεγα, ότι και να κάνεις, πρέπει να παίζεις κάθε μέρα κάτι που να μπορεί να το ακούσει και κάποιος άλλος και να το θεωρήσει Μουσική... όχι μια σειρά από νότες.