Έτσι... περίμενα να μπουν και τα δύο γεροντάκια του Muppet Show :lol: :lol: :lol: για να γράψω τη γνώμη μου.
Και ο Τόλης και ο Νίκος εκφράζουν ακριβώς αυτό που πιστεύω, ότι δηλαδή οι απλές λύσεις από τη μία + ο πειραματισμός από την άλλη δίνουν το ΄σωστό' αποτέλεσμα.
Επειδή όσο περνάνε τα χρόνια μαθαίνω να προστατεύω και να σέβομαι τα αυτάκια μου... μπορεί να μην έχω φτάσει να ακούω τις μπαταρίες, αλλά ούτε και θα τα ισοπεδώσουμε όλα στο βωμό της ευκολίας και του gadgetry.
Ο Τόλης έχει απόλυτο δίκιο για το σιδέρωμα. Όπως έχει και ο Νίκος με το ΄γράψε χαμηλά (και έξυπνα) για να έχεις τεράστιο ήχο΄.
Πριν λίγο καιρό είχα την 'ευκαιρία' να βοηθήσω στις ηχογραφήσεις ενός metal group. Σε 'οικιακής' λογικής στούντιο, αλλά προσεγμένο πάντως.
Πολύ καλά παιδιά. Αλλά με ταλαιπωρημένα (ήδη) αυτιά....
Τις ιδέες τις έχω κατακλέψει... και δεν ντρέπομαι καθόλου γι'αυτό. Περιληπτικά πάντως, ζήτησα να μάθω ποιος είναι ο καλύτερος από τους δύο κιθαρίστες. Όπου καλύτερος σε μια μέταλ μπάντα σήμερα, ο πιο 'σφιχτός' και σωστός στα ρυθμικά. Είναι κακό να δημιουργούνται συγκρίσεις, αλλά δεν γίνεται διαφορετικά.
Μετά ρώτησα αν είχανε καμιά κιθάρα με μονούς μαγνήτες εκεί μέσα, που να είχε μαγνήτες χωρίς μπαταρίες! ... είχανε... μία. Μια κόπια Strat.
Μετά αυτός ο κιθαρίστας, έγραψε τα κύρια ρυθμικά κομμάτια ΠΡΙΝ γραφτεί το μπάσσο και πάνω σε οδηγούς drums. Και τα έγραψε 3-4 φορές, με διαφορετικές κιθάρες, με layering μέχρι του σημείου να παίζει κάθε νότα ενός ακκόρντου ξεχωριστά. Δυνατότητα για reamping δεν υπήρχε, αλλά υπήρχαν 3 διαφορετικά ηχεία και ένα cab sim (δικό μου). Από πεταλάκια δυο απλά και σχετικά συνηθισμένα distortion... που μερικές φορές δουλεύανε ταυτόχρονα αλλά με χαμηλές ρυθμίσεις... Μικρόφωνα... SM57, σε διάφορες 'στάσεις'... :-)
Αφού ήδη ο 'τοίχος' είχε αρχίσει να χτίζεται, σε ένα συχνοτικό εύρος που πολύ απείχε από τo συνηθισμένο κομπρεσσάρισμα, άρχισαν να προστίθενται με την ίδια λογική ριφς και λοιπά δομικά στοιχεία του κομματιού. Και το μπάσσο μετά τις κιθάρες, ώστε να υπάρχει η πολυτέλεια να μην ανακατευτεί με τα low-tunings από τις κιθάρες.
Δεν είναι καμιά επιστημονική φαντασία... το να μπορείς να ακούς σε κάθε κανάλι την κάθε νότα καθαρά και όχι μια ατέλειωτη λασπουριά το θεωρώ αυτονόητο ώστε να καταφέρεις να κάνεις μίξη κάποια στιγμή. Ούτε ψυχασθενικό κομπρεσσάρισμα, ούτε 'τίγκα γκάζι' μέχρι να αποκαλυφθούν όλες οι αδυναμίες των ηχείων.
Συνταγές δεν έχει πάντως... τεχνικές μπορείς να κλέψεις, αλλά αν τα αυτάκια είναι ήδη 'συμπιεσμένα'... :?