Superfunk

Η βασική διαφορά (& αυτό που κάνει την Highway φθηνότερη) είναι το φινιρισμα,η AS έχει το κλασσικό high gloss urethane finish ενω η Highway ενα πολύ λεπτό πολυεστερικό φινίρισμα (το οποίο φεύγει σχετικά εύκολα οπότε η κιθαρα θα παλιώσει γρήγορα) το οποίο δεν είναι γυαλιστερό. Και οι δύο κιθάρες έχουν πολύ μέτριους μαγνήτες (κάτι που όμως πολύ εύκολα αλλάζεται). Επίσης τα κλειδιά στην Highway δεν είναι Schaller (όπως στην AS) αλλά κορεάτικα Ping (μια χαρά δουλεύουν). Το τρέμολο της Highway είναι το κλασσικό Vintage & κατα τη γνώμη μου προσφέρει καλύτερο ήχο απο αυτό της AS. Ολοι οι μονοπήνιοι έχουν θόρυβο αλλά αυτό δεν έχει δημιουργήσει σε κανεναν κιθαρίστα πρόβλημα εδω και 50 χρόνια που κυκλοφορει η strat... Βέβαια όσο πιο πολλά πεταλάκια και γκάζια τόσο και περισσότερος θόρυβος αλλα και πάλι σιγά το πρόβλημα....αφου όταν παίζεις δεν θα ακούγεται... Καλοπαιχτη! :wink:

εχω πάρει καμμιά δεκαριά ,και strat & tele.Ολες ήταν ΠΟΛΥ καλύτερες απο οτιδήποτε προσφέρει η Fender εκτός από custom shop. εξαιρετικό service,και η κιθάρα ερχεται μόνο με 13 ευρω σε δεκα ημέρες απο την ημέρα που την παραγγελνεις :wink:

Γενικά οι strat παίζουν πολύ καλύτερα με τους original μαγνήτες για τους οποίους σχεδιάστηκαν. Για περισσότερο gain υπάρχουν & τα πεταλάκια & οι ενισχυτές :wink: Ενας low output vintage μαγνήτης θα σου δώσει τον κλασσικό & γλυκό καθαρό ήχο της strat που όλοι αγαπάμε & όσο γκάζι θέλεις (άλλωστε μια και κάναν για τον Hendrix κάνουν & για εσένα :wink: ) Αν θές λίγο περισσότερο όγκο μπορείς να βάλεις εναν hotter bridge αν & δεν είναι απαραίτητο. Λάβε υπόψιν σου ότι όσο πιό πολύ γκαζάτους μαγνήτες βάλεις τόσο πιο πολύ θα υποφέρει ο ΚΑΘΑΡΟΣ σου ήχος. Στην εποχή μας υπάρχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΛΗΘΩΡΑ κατασκευαστών μαγνητών οπότε σίγουρα θα βρείς αυτό που σου αρέσει (δεν υπάρχει βέβαια "καλύτερος" κατασκευαστής μαγνητών...) Απο τα κλασσικά vintage output set που έχω ακούσει μου αρέσουν τα παρακάτω ΦΘΗΝΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΙΜΗΣ : FENDER 54/62 RI ΜΕΣΑΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: SEYMOUR DUNCAN ALNICO II PRO & RIO GRANDE VINTAGE TALLBOYS ΑΚΡΙΒΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : LINDY FRALIN VINTAGE (+5%),JASON LOLAR,VAN ZANDT VINTAGE,SD ANTIQUITY STRAT

10' !!!!! :D :D

οχι, το pickguard εννοείται ότι θα στο στείλουν μαζί με το σωμα & το μπράτσο,για να σε διευκολύνω υπολόγισε ότι τα μεταφορικά ΟΛΩΝ των υλικών που χρειάζονται για να φτιάξεις μια κιθάρα θα σου κοστίσουν $70-$80. στο τελωνείο χοντρα-χοντρα θα πληρώσεις ενα 20-25% επι της συνολικής αξιάς+μεταφορικα ηδλ. ((ΑΞΙΑ+ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ) Χ 3,5% ΔΑΣΜΟΣ) Χ 18% ΦΠΑ Το παράδειγμα που δίνουν είναι ΞΕΚΑΘΑΡΟ (91 ΔΟΛΛ¶ΡΙΑ ΦΟΡΟΣ ΓΙΑ 421 ΑΞΙΑ) http://www.warmoth.com/customerservice/customer.cfm?fuseaction=greece

λένε, για ψάξε λίγο καλύτερα... :wink: (ακριβώς στο link που έχεις ποστάρει είναι τα κόστη..) up to σημαίνει "μέχρι και".

στο site τους έχει ότι πληροφορία θέλεις :wink: 1 ευρω= 1,32 δολλάρια

δεν πουλάει σκέτα μπρατσα. :wink:

γενικά δεν πολυπιστεύω ότι έχει & πολύ μεγάλη διαφορά στον ήχο :wink: πάντως έχοντας βάλει στην ίδια κιθάρα ένα μπράτσο με vintage truss rod & ενα με double rod παρατήρησα ελάχιστα περισσότερο sustain με το double truss rod και γενικά λίγο πιό γεμάτο ήχο (πολύ μικρή διαφορά όμως..)

"Αυθεντικά" Wilkinson δεν βγαίνουν πιά μόνο by GOTOH (που είναι και τα καλύτερα) ή κορεατικα (μια χαρά και αυτά) ,πάντως μη σκάτε και πολύ ρε παιδιά μια χαρά δουλειά κάνουν τα τρεμολάκια που έχετε ήδη στις κιθάρες σας :wink: ΠΡΟΣΟΧΗ το ΚΛΑΣΙΚΟ Wilkinson μπαίνει μόνο σε κιθάρες με 2 point trems...( τύπου AS) υπάρχει όμως και το VINTAGE WILKINSON που μπαίνει και στις vintage style strats. Πάντως δεν συνιστώ να αλλάξετε τα τρεμολό σας,τόσα χρόνια όσοι παίζουν με strat με αυτά παίζουν χωρίς πρόβλημα :wink:

Είναι όλα αξιόπιστα το προβλημα σου είναι όμως ότι μόνο το music123 στέλνει εκτος ΗΠΑ :wink: (ΤΟ GUITAR TRADER στελνει αλλα δεν δεχεται πιστωτικές οπότε ουσιαστικά δεν σου κανει..) τελωνείο δεν θα πληρώσεις εφόσον η αξία του αντικειμένου συν τα μεταφορικά δεν ξεπερνά τα $200.

επειδή φαντάζομαι ότι θα το πάρεις από τη Warmoth σου προτείνω τα εξής Tαστα Stainless Steel (το μεγαλύτερο μέγεθος που έχουν) πολύ απλά δεν θα χρειαστούν αλλαγή ΠΟΤΕ,και το jumbo μέγεθος θα σου δώσει ευκολία στο bending & sustain. Tο double truss rod είναι πιό σταθερό & δίνει ακουστικά περισσότερα πρίμα & sustain είναι όμως & πιό βαρύ,στο προτείνω όμως γιατί καταρχήν έχει 22 τάστα & μια και δεν θα το πάρεις πολύ παχύ αλλά λεπτό θα είναι και πιο σταθερό,βγαίνει δε στο ιδανικό compound radius (ξεκινα 9" χαμηλά (στο nut) και φτάνει τις 16" ψηλα) άρα έχεις και την ευκολία του vintage radius στα ακκόρντα και την ευκολία του Modern radius στα σόλα. (και γενικά πιό χαμηλό action χωρίς fret out) Το ξυλο της ταστιέρας δεν παίζει βέβαια κανένα ρόλο στον ήχο (ειδικά μεταξύ απλού & βραζιλιάνικου rosewood) όμως μια & η Warmoth προσφερει αυτή την πολυτέλεια (κανείς άλλος κατασκευαστής δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιεί βραζιλιάνικο rosewood) γιατί να μην το βάλεις,είναι υπέροχα good looking! Τωρα για μέγεθος πάρε το standard thin ή ακόμα καλύτερα μια και παίζεις blues το Eric Clapton (το SRV είναι επίσης ωραιο αλλα ίσως σου φανεί μεγάλο) :wink:

Το radius στην american std που έχεις είναι 9" & στην 70'ς που επίσης έχεις είναι το κλασσικό vintage 7,5". Γενικά οσο μικρότερο το radius τόσο υψηλότερο action απαιτείται για να μην εχεις fret out στα bends.(αν και μεγάλο ρόλο παίζει και το μέγεθος των τάστων,όσο μεγαλύτερα τόσο ευκολότερο και το παίξιμο/bending) Το πολύ ψηλό action δεν είναι προϋπόθεση για να παίξεις blues ούτε για να κανεις bends (ο Santana πχ έχει πολύ χαμηλό action) Επίσης αν το παραψηλώσεις θα έχεις πορβλήματα intonation και θα χάσεις και sustain. Ενα medium low action με ενα όσο το δυνατόν πιό ευθύ μπράτσο δίνει τα καλύτερα ηχητικά και "παικτικά" αποτελέσματα (δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρείς τα χέρια σου...) Ενδεικτικά σου λέω ότι η Strat του SRV (οπως και το signature μοντέλλο του είχε Gibson style radius 12") δες και εδω ότι θέλεις σχετικά με το radius www.warmoth.com (click "necks" than radius...)

καταρχήν ας χαλαρώσουμε :D ο καθένας έχει τις απόψεις του :wink: noblues δεν ήθελα να σε προσβάλω & συγνώμη αν το έκανα. ΕΠΙΜΕΝΩ όμως σε ΟΛΑ τα σημεία του Post μου γιατι ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ (την οποία δικαιούσαι να περιφρονείς,no problem w/ me :wink: ) αυτά που αναφέρω είναι σωστά. Πάνω απ όλα ήθελα να τονίσω ότι μόνο την σημερινη εποχή μπορεί να ΑΓΟΡΑΣΕΙ κάποιος ΦΘΗΝΑ εναν ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ λαμπάτο ενισχυτή (όχι να ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕΙ) παλαιότερα ΔΕΝ μπορούσε. τωρα αν ΞΕΡΕΙ & ΜΠΟΡΕΙ άς τον φτιάξει....

Οι εργοστασιακές ρυθμίσεις της Fender για τη strat (με 9αρες ή δεκάρες) είναι με 3 ελατήρια και με το πισω μερος της γέφυρας να απέχει περίπου 4 χιλιοστά απο το σώμα.Ετσι έχεις μαλακό και ευχρηστο τρέμολο και μπορείς να "παίξεις" εύκολα μαζί του κανοντας και ανεβάσματα αλλα και κατεβάσματα. Πολλοί κιθαρίστες (μεταξύ των οποίων και εγω) προτιμούν να εφάπτεται το πίσω μερος της γέφυρας πάνω στο σώμα για περισσότερο sustain & το σημαντικότερο για να αποφέυγουν το συνολικό ξεκούρδισμα της κιθάρας αν σπάσει μια χορδή αλλα και γενικότερα για περισσότερη σταθερότητα στο κούρδισμα (βεβαια έτσι δεν μπορείς να κάνεις ανεβάσματα αλλα μόνο κατεβάσματα) Εννοείται ότι όσο περισσότερα ελατήρια βάλεις τόσο πιο σκληρό (& σταθερό) θα είναι το τρεμολό σου.

ο Thomann έχει αρκετές έτοιμες pedalboards με θήκη αλλη μια καλή λύση ειδικά αν εχεις μέχρι 8 πετάλια είναι το pedaltrain καλό & φθηνό. εγω το flightcase μου το έφτιαξα εδω άλλα πήγε 400 ευρώ το άτιμο :cry: οι μελαμίνες έχουν πάχος 1 εκ. δυο πεταλιέρες σε ενα case δεν το συνιστώ,θα είναι πολύ βαρύ.

Ναι υπάρχει,η μπροστινή "σειρά" (το true by pass strip δηλ.) ανοιγοκλείνει όλα τα πεταλακια... :wink:

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΔΙΚΑ ΜΕ ΔΙΑΒΑΛΛΕΙΣ!! :D 8O δεν είναι η παραπάνω εικονιζόμενη η πεταλιέρα μου!! αυτή η μικρούλα είναι :D

προσωπικά ΑΔΥΝΑΤΩ να διαβάσω ένα greeklish κείμενο,μετά την πρώτη γραμμή παθαίνω εγκεφαλικό απο την πολύ προσπάθεια :D (είμαι και γέρος άνθρωπος βέβαια... :D )

καλορίζικη!!! άντε και όταν μεγαλώσει να γίνει ετσι :D

αγαπητέ fleamail θα ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ απόλυτα, δυστυχώς ακόμα και η "εμπορική" ελληνική μουσική (έντεχνη & άτεχνη...) έχει κολήσει κάπου στα 80's ,τι να κάνουμε γερασμένο κράτος (το 50% των ελλήνων είναι άνω των 50..) γερασμένη μουσική :cry: άλλο πράγμα να επηρεάζεσαι απο το κλασσικό ροκ & άλλο να παίζεις ακόμα το smoke on the water...(αλλα απο την άλλη πως θα επιβιώσουν & τα "ροκ σκυλάδικα?" :wink: ) ευτυχώς υπάρχουν ΠΟΛΛΑ ελληνικά γκρούπ που ζούν στο ΣΗΜΕΡΑ,υπομονή κάποτε η κατάσταση θα αλλάξει...

όταν αγόρασες την κιθάρα θα πρεπει να είχε ενα μικρό πορτοκαλί αυτοκόλητο πάνω στην τρύπα που μπαίνει το τρέμολο,για να μην χάνεις το ελατηριακάκι που είχει μέσα για να συγκρατεί κάπως το tremolo arm,μη σκάς και χωρίς αυτό λειτουργεί μια χαρά ΟΛΟΙ οι strat players το χάνουν & δεν το αντικαθιστούν ποτε :D

η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινά κατασκευαζόμενων ενισχυτών παραγωγής των μεγάλων & γνωστών εργοστασίων (PV,MARSHALL,FENDER,LANEY κοκ) δεν ειναι point to point αλλα με πλακέτες & βέβαια η κατασκευή τους είναι το ΙΔΙΟ αυτοματοποιημένη με αυτήν των τραντζιστοράτων ενισχυτών. Οι λαμπάτοι είναι ακριβότεροι απλά γιατί οι ΛΥΧΝΙΕΣ είναι ακριβότερες από τα τραντζίστορ & χρειάζονται καλύτερα υλικά & ίσως ΛΙΓΕΣ περισσότερες ανθρωποώρες για να τους φτιάξεις απο ότι οι transistor,όντως μηχάνημα για να τοποθετεί τις λυχνίες στα sockets δεν έχει βρεθεί ακόμα.. ). Σίγουρα βέβαια,αυτό ισχύει και στις κιθάρες,ενας do it your self ενισχυτής μπορεί να έχει καλύτερης ποιότητας υλικά από έναν μαζικώς παραγόμενο (αν και τα πολύ καλά υλικά αρχίζουν και γίνονται και αυτά πανάκριβα μια και πολλά είναι NOS...) Πράγματι ισχύει (δεν έχει παρά να πάς στο 1966 στο site http://www1.jsc.nasa.gov/bu2/inflateCPI.html & να βάλεις τιμές λαμβάνοντας υπόψιν ότι το 1966 ο βασικός μισθός στις ΗΠΑ ηταν 70 δολλάρια το μήνα!! ) Το 1966 θα πρεπει να ήσουν "μάπας" αν ΔΕΝ αγόραζες Fender μια & ήταν ΟΛΟΙ χειροποίητοι φτιαγμένοι απο τα χεράκια του ίδιου του Leo Fender :wink: (καλά εδω υπερβάλω λίγο πάντως επέβλεπε την παραγωγή) & ήταν πολύ απλά μακράν οι καλύτεροι ενισχυτές κιθάρας που κατασκευάζονταν στον κόσμο (ΟΛΕΣ οι υπόλοιπες εταιρίες VOX,MARSHALL κτλ τα κυκλώματα του Fender αντέγραψαν.... ειδικά τον bassman) εναλακτικές λύσεις εκτός απο Fender EΛΑΧΙΣΤΕΣ υπήρχαν (νομίζω ότι μόνο η VOX & MARSHALL "επαιζαν" εμπορικά στην Αγγλία ενω στην Αμερική ο μόνος σοβαρός ανταγωνιστής της Fender ήταν η Gibson της οποίας οι ενισχυτές ποτέ δεν μπόρεσαν να ανταγωνιστούν τους Fender κάποιες άλλες μικρότερες εταιρείες όπως η Standel απευθύνονταν σε πολυ μικρό κοινό,δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι μέχρι & το 1970 στίς ΗΠΑ ενισχυτής κιθάρας= FENDER.. Το biasing & ΤΟ TUBE matching σε πληροφορώ ότι το 1966 ήταν σχεδόν "άγνωστες" έννοιες.. :wink: (απλά "φορτώνανε" τις λυχνίες στον ενισχυτή & στέλνανε τον ενισχυτή στον ευτυχή αγοραστή του.. :D ) Πάντως & τώρα το Biasing είναι πανεύκολο (άσε που στους περισσότερους μαζικά παραγόμενους ενισχυτές είναι fixed...) :wink: κοστίζει δε όσο ένα digital βολτόμετρο.. Ακόμα κι εγω που είμαι άσχετος ακολουθώντας τις απλούστατες οδηγίες που μου έδωσε ο ίδιος ο Paul Rivera όταν του έστειλα e-mail μπόρεσα να κάνω re-bias τον Rivera Quianna μου! σε αυτό έχεις απόλυτο δίκιο βέβαια τι σχέση έχουν οι Αμερικάνοι δεν μπορώ να καταλάβω :lol: οι λαμπάτοι θα αντέξουν για πάρα πολλά χρόνια για έναν πολύ απλό λόγο: EXOYN ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΗΧΟ!! Διαφωνώ απόλυτα,μια χαρά είναι οι τωρινοί λαμπάτοι ενισχυτές και μάλιστα σε σχέση τιμής με απόδοση είναι ΠΟΛΥ καλύτεροι. Με πληθωρισμένα τα 600 ΕΥΡΩ το 60 το μόνο που μπορούσες να αγοράσεις ήταν κανένας ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟΣ (τόσο απο ήχο όσο και απο κίνδυνο ηλεκτροπληξιας) ΕΚΟ ή FARFISA (ή κάποιο ασιατικό έκτρωμα) ΣΗΜΕΡΑ αγοράζεις εναν FENDER HRD ή εναν PV Classic που είναι φανταστικοί ενισχυτές. Αν τώρα μιλάμε για ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ χειροποίητους ενισχυτές (RIVERA,MATCHLESS,CARR,BAD CAT,MESA BOOGIA,SOLDANO,VHT) οι παλιοί "κλασικοί" ενισχυτές δεν πιάνουν μια μπροστά τους τόσο ηχητικά οσο και κατασκευαστικά. Εχουν περάσει πολλοί vintage ενισχυτές (FENDER & MARSHALL) απο τα χέρια μου (κάποια εποχή είχα 3 blackface,2 silverface & 2 Marshall Plexi ο θεοτρελλος!) & κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί ηχητικά (αλλά & κατασκευαστικά) με τον RIVERA ή τον BOOGIE που έχω . (Χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν ήταν & οι vintage καταπληκτικοί ενισχυτές..) Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες μάρκες πχ. αν συγκρίνεις έναν τυπικά προβληματικό VOX AC30 του 60 με εναν BAD CAT (που είναι βασισμένος πάνω του) θα δείς πόσο καλύτερος είναι ο σημερινός BAD CAT. Αυτό είναι φυσικό γιατί οι τωρινοί κατασκευαστές high end ενισχυτών κιθάρας "μελετάνε" & "αντιγράφουν" τους παλαιούς ενισχυτές βελτιώνοντας τους.(υπάρχει δηλ.ΠΟΛΥ μεγαλύτερη γνώση σε σχέση με το παρελθόν όπου τα πράγματα ήταν λίγο ή πολύ εμπειρικά..) To να συγκρίνουμε τους έτσι & αλλοιώς ΠΑΝΑΚΡΙΒΟΥΣ στην εποχή τους point το point ενισχυτες του 60 (οι οποίοι κατασκευάζονταν point το point γιατί απλά δεν υπήρχαν ακόμα οι πλακέτες όχι για κανέναν άλλο λόγο) με τους φθηνούς λαμπάτους της εποχής μας δεν είναι απολύτως σωστό (αν και προσωπικά ΔΕΝ ακούω και καμμιά μεγάλη διαφορά..υπάρχουν & πανάκριβοι ενισχυτές που ΔΕΝ είναι point to point MESA,SOLDANO,VHT μπορείς να φτιάξεις καταπληκτικό ενισχυτή χρησιμοποιώντας ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ πλακέτες τό παν είναι η ποιότητα των υλικών.) Για να το πω αλλοιώς θα πρέπει να συγκρίνουμε παρόμοια πράγματα (π.χ έναν EKO του 60 με εναν σημερινό Fender HRD & εναν Fender Twin toy 60 με έναν σημερινό Fender Custom Shop Dual Professional ή με εναν VICTORIA ) για να είμαστε σωστοί :wink: η μεγάλη πλάκα είναι ότι όταν η Fender πρωτοεισήγαγε στην αγορά τους τραντζιστοράτους ενισχυτές το 1968 τους πουλούσε ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΑ από τους λαμπάτους.... :D ποιάς εποχής? ΟΛΩΝ των εποχών! Πάντα οι ΛΑΜΠΑΤΟΙ ενισχυτές ήταν το standard. Με εξαιρεση τον ROLAND JC120 & τον POLYTONE δεν νομίζω κανείς σοβαρός κιθαρίστας να έχει χρησιμοποιήσει τραντζιστοράτο ενισχυτή κιθάρας σε καμμία ηχογράφηση ή live εμφάνιση!! :wink: (άντε να βάλουμε και τους tech 21 στην κατηγορία των καλών ενισχυτών τραντζίστορ) Η "πικρή" αλήθεια είναι ότι ΠΟΤΕ ένας digital ή transistor ενισχυτής δεν θα έχει τον ΙΔΙΟ ακριβώς ήχο με εναν λαμπάτο,μπορεί να τον πλησιάσει αλλά δεν θα είναι το ίδιο πράγμα. (αυτό ισχύει & στους high end hi-fi ενισχυτές,πρόσφατα άλλαξα τον πολύ καλό MISSION ενισχυτή μου με έναν παμπάλαιο ΛΑΜΠΑΤΟ FISHER που μου άφησαν κληρονομιά και έπαθα πλάκα με την ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά στο ήχο!!) (Πριν απο ένα μήνα περίπου έκανα μια παραγωγή & ο κιθαρίστας είχε φερει τον καλύτερο ίσως digital ενισχυτή τον Line 6 Βetta. Oντως εντυπωσιακός Fender twin simulation ήχος αλλα όταν τον βάλαμε δίπλα σε έναν πραγματικό Fender twin δεν υπήρχε σύγκριση,στα βρώμικα τα πήγε λίγο καλύτερα αλλα και πάλι στον ήχο MARSHALL JCM800 simulation σε σχέση με έναν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ JCM800 που είχε το στούντιο ήταν "close but no cigar"...) ας παραθέσω και μερικά links εταιρειων που φτιάχνουν ποιοτικά κατώτερους :D ενισχυτές απο αυτούς που φτιάχνονταν παλαιότερα :D :D http://www.alessandro-products.com/ http://www.badcatamps.com/ http://www.bogneramplification.com/ http://www.brunoamps.com/ http://www.budda.com/web/new_index.html http://www.carramps.com/ http://www.clarkamplification.com/ http://www.cornfordamps.com/ http://www.demeteramps.com/ http://www.drzamps.com/ http://www.guytron.com/ http://www.hoffmanamps.com/ http://www.matchlessamplifiers.com/match00.html http://www.mesaboogie.com/ http://www.orange-amps.com/ http://www.rivera.com/ http://www.vhtamp.com/ ποτέ στην ιστορία της μουσικής δεν είχαν οι κιθαρίστες τόσες πολλες & καλές επιλογές λαμπάτων ενισχυτών σε ενα ευρύτατο πεδίο τιμών...

μια χαρά το έχεις βάλει το τρέμολο,το wobble είναι φυσικό για τις vintage style strat σαν τη δική σου,αφού ο Hendrix δεν είχε πρόβλημα δεν θα έχεις και εσύ,αν σε πειράζει πολύ βρες ενα ελατηριάκι από στυλό για να αντικαταστήσεις αυτό που έχασες όταν αφαίρεσες το τρεμ από την κιθάρα σου (βάλτο στην τρύπα & θα είσαι οκ) καλά έκανες και ξαναέβαλες το τρεμ ,τι να την κάνεις τη strat χωρίς αυτό... :?:

οι λαμπάτοι ενισχυτές δεν είναι ακριβοί,οι τραντζιστοράτοι είναι φθηνοί... :wink: ποτέ στην ιστορία της μουσικής δεν μπορουσε κάποιος να αγοράσει τόσο ΦΘΗΝΑ εναν καλό λαμπάτο ενισχυτή όσο μπορεί σήμερα,είμαστε πολύ τυχεροί που στην εποχή μας ΟΛΟΙ μπορουμε να αγοράσουμε εναν αφού οι τιμές τους ξεκινάνε στα 500 ευρώ μόνο. (ενδεικτικα κάνοντας έναν πληθωρισμό των τιμών ενας απλός λαμπάτος Fender to 1966 έκανε 1500 ευρω!!)