PanosB

Θα συμφωνήσω σε γενικές γραμμές με τον the box. Πήρα πρόσφατα αυτή το λίγο ακριβό μοντέλο της PRS που έβαλες ( το έχει αποσύρει το μοντέλο τώρα το thomann) Είναι εξαιρετική κιθάρα αλλά δεν νομίζω ότι κάνει για το είδος που παίζεις στα βίντεο σου. Τα καθαρά της είναι απίστευτα κρυστάλλινα και πολύ ιδιαίτερα και ακόμα και με Distortion αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι οι νότες στις συγχορδίες ακούγονται καθαρά όλες. Η ταστιέρα της έχει μικρό radius πράγμα που δεν ενδείκνυται για γρήγορο παίξιμο ( το οποίο είναι σχετικό, βέβαια ). Οι μαγνήτες της είναι αρκετά low output και σε metal ήχους δεν είναι για σοβαρό παίξιμο. Κάτι άλλο που μου κάνει εντύπωση είναι ότι είναι πολύ πιο ευαίσθητη στο πόσο "βαρύ" δεξί χέρι έχεις και πόσο σωστό αριστερό. Buzzάρει πολύ αν κτυπάς πολύ τις χορδές και δεν πιάνεις σωστά τα τάστα. (είναι σεταρισμένη και με fretdress και αλλαγμένο nut.) Δεν το έχω με καμία άλλη από τις κιθάρες μου. Φυσικά αυτό με οδήγησε να προσέξω την τεχνική μου. Τα μεγάλα της μειονεκτήματα είναι το τρέμολο της και τα κλειδιά της. Έχει θέμα με τη σταθερότητα του κουρδίσματος. Η Jackson είναι πιο μεταλλοκίθαρο αλλά είναι και οι δύο entry level κιθάρες. Ισως είναι καλύτερο για εσένα αφού έχεις κιθάρα και ακούγεται και πολύ καλά να περιμένεις ακόμα λίγο και να πάρεις κάτι που πραγματικά αξίζει. Κάποια ΙΒΑΝΕΖ Σειρα S, ή κάποια jackson Soloist ή κάποια Schecter.

Κάποιοι αν τους το ζητήσεις δηλώνουν ενδεικτική τιμή 50 USD στο πακέτο ( όσο και να είναι η πραγματική αξία) και 99% αποφεύγεται το τελωνείο. Φυσικά θα πρέπει να είναι πιστευτό σχετικά το νούμερο σε σχέση με το προϊόν. Πχ σε ενα σετ EMG's που μου το άνοιξαν, το δέχτηκαν το 50αρικο ως αληθές. Σε μία κιθάρα λογικά δεν θα το δεχτούν.

Εννοώ με σχεδόν εμφανή στίγματα επάνω τους. Μου έχει συμβεί με Ernie Ball, DR & Elixir απο 2 διαφορετικούς προμηθευτές. Πιστεύω ότι κάτι τρέχει με τις γνωστές μάρκες σε χαμηλές τιμές.

Εγώ ψωνίζω τελευταία από εδώ και αυτές τις χορδές: http://www.rockinger.com/index.php?cat=WG191&product=10210-10211-10212-10213-10214 Από ebay πάντως μου έρχονται συνήθως μπαγιάτικες χορδές και δεν το προτιμώ.

Ξεκίνησα κιθάρα μόνος μου σαν φοιτητής το 97 και τα παράτησα το 2001 γιατί δεν κατάφερα τίποτα το σπουδαίο. Ξεκίνησα πάλι το 2013 γιατί με έτρωγε και πέρυσι το καλοκαίρι έκανα 3 μήνες μαθήματα. Η μέρα με τη νύχτα! Μέσα σε αυτό το διάστημα έμαθα περισσότερα πράγματα από ότι είχα μάθει σε συνολικά 5 χρόνια. Πέρα από κλίμακες (πρόλαβα μόνο τα modes και φρέσκαρα την Πεντατονική) αυτό που με προχώρησε ήταν η σωστή τεχνική σε πένα, θέση οργάνου, και χεριών επάνω σε αυτό και φυσικά η χρήση του μετρονόμου που τον αγνοούσα. Υπάρχουν και πιο οικονομικοί δάσκαλοι από το νούμερο που αναφέρεις και πολύ καλοί. Εγώ επέλεξα λόγω φόρτου εργασίας να κάνω 3-4 μήνες το χρόνο μαθήματα με το υλικό της επιλογής μου και τον υπόλοιπο χρόνο να προσπαθώ να "χωνεψω" το υλικό που έμαθα. Προσπαθώ δλδ να μαζεύω όσο πιο πολύ υλικό μπορώ για την περίοδο που δεν θα κάνω μαθήματα και όχι να χάνουμε την ώρα μας μόνο σε ασκήσεις. Πχ όταν δουλεύουμε επάνω σε μία κλίμακα του έχω ζητήσει εκτός από τις θέσεις να μου δείχνει και ποιες είναι οι συγχορδίες που δουλεύουν με αυτή, όπως και να μου εξηγήσει θεωρητικά πως μπορώ να μάθω γρήγορα μία κλίμακα και αποτελεσματικά. (πχ σε μία χορδή, σε 16α, 3 3ηχα, σε 6ηχα, σε gallup. με String skipping κλπ) Ετσι αργότερα στο off-season μπορώ να δουλέψω με τις συγχορδίες και να κάνω δικά μου backing tracks και επάνω σε αυτά να σολάρω με την κλίμακα. Μπορώ να ασχοληθώ με το να βγάλω αγαπημένα κομμάτια που ακούγονται κοντά στις κλίμακες που μαθαίνω και φυσικά να φτιάξω ριφάκια δικά μου. Όταν αισθανθώ ότι κολλάω ή ότι εξαντλείται το υλικό που έχω, θα ξανακάνω μερικούς μήνες ακόμα κ.ο.κ.

ΤΟ επιβεβαιώνω και εγώ αυτό. Μου ήρθε μία κιθάρα από Θωμά την Τετάρτη με ένα ύπουλο κτύπημα στο κουτί. Δεν ξέρω πως μου έκοψε και το άνοιξα μπροστά του (αφού τον ρώτησα) και ήταν άστα να πάνε το όργανο. Το παρέλαβα μόνο και μόνο επειδή με συμβούλεψαν από τον Θωμά και τελικά ταξιδεύει για πίσω χωρίς έξοδα.

Έχω μία CV λευκή και μία Stretavitta του Zelinsky. Δεν είναι συγκρίσιμα όργανα δεδομένου οτι ο Zelinksy κρατάει τις τιμές χαμηλά λόγω της επιλογής να βγάζει τους μεσάζοντες από το παιχνίδι. Ποιοτικά η Squier είναι παιχνιδάκι μπροστά στα όργανα του Zelinsky. Tagliare με κλειστά μάτια.

Καλόπαιχτος και σου εύχομαι να τον ευχαριστηθείς! Και εγώ τον ίδιο έχω με μια καμπινούλα Randall 1x8" και για ένα δωμάτιο 3x3 είναι εξαιρετικός.

ESP δαγκωτό. Ανώτερα όργανα από τις Epiphone.

Απίθανος ο τύπος! :o

Εγώ πάντως δεν έχω πρόβλημα με τη γυναίκα μου. Θέλει λέει του χρόνου να μου πάρει μία Gibson Les Paul ( δεν ξέρει ακόμα πόσο κάνουν....) Φέτος με διάφορες δικαιολογίες (!χαχαχαχ) πήρα 3 ή 4 κιθάρες σε εξαιρετικές τιμές όλες ( συζυγικές τιμές όχι τιμές αγοράς)!!!

Οι lp έχουν πιο χοντρούς λαιμούς γενικά σίγουρα θα τον συνηθίσεις αλλά πάλι χοντρός θα είναι. Αν τα χέρια σου είναι μικρομεσαία σε μέγεθος θα είναι πιο δύσκολο. Η SG είναι κάτι ενδιάμεσο σε Strat kai LP. ESP είχε στην Ακαδημίας ένα μαγαζί που είχε, κοντά στην εκκλησία προς Κάνιγγος, δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα.

Καμιά κιθάρα δεν πάει χαμένη σε κανένα χέρι. Πιστεύω ότι αν έχεις ένα σωστό εργαλείο από την αρχή θα σε κρατήσει από θέμα ψυχολογίας περισσότερο. Ενώ με ένα κακό όργανο, αν αρχίσεις και προβληματίζεσαι με τα προβλήματα που βγάζει και όχι με το παίξιμο την έχασες την μπάλα. Σε αυτά τα χρήματα και σε LP- style εγώ θα έπαιζα στην LTD EC, Zelinsky kai Epiphone LP studio Gothic. Με προτίμηση στην πρώτη.

ok τότε αλλάζει το θέμα.

Έχω Zelinsky και SGJ 2014. Διαφορετικές κιθάρες. Εξαιρετικές και οι δύο. Η Zelinsky (Stretavitta) ειναι εξαιρετική αλλά σε μέταλ ήχους υστερεί και φυσικά σαν LP style έχει περιορισμένη πρόσβαση στα τάστα ψηλά στο λαιμό. Ταστοδουλειά καλή αλλά με θέματα. Η SGJ απλά είναι κορυφαία! Βρωμάει Sabbath & AC/DC με το που θα ακουμπήσεις τις χορδές και οι μαγνήτες είναι all around. Η καλύτερη ταστοδουλειά που έχω δει ως τώρα και εξαιρετικό nut και hardware. Το σετάρισμα της ήταν από το κουτί μέσα απλά κορυφαίο. Και φυσικά ποιότητα Gibson. Μην τη χάσεις.