Ledge

Σωστά, αλλά πόσα bpm κατεβαίνει το κομμάτι όταν γράφει rallentando; Το πολύ ίντερνετ δεν χρειάζεται, μού φαίνεται και όχι ο μαέστρος. Το ίδιο και η ημιμάθεια που το ακολουθεί.

Κάνω ακριβώς το ίδιο, έχοντας το booster πάντα μετά το drive για παραπάνω headroom. Αν δε, βάλει το Boss GE-7, διορθώνεις όπως θες τον ήχο, ανάλογα με το κάθε πετάλι. Και να βράσω και τα μπουτίκ και τα hand-wired :P

https://www.bossus.com/blog/2014/06/24/true-bypass-vs-buffered-effects-pedals/

Καλησπέρα! Δοκίμασε να βάλεις ένα πετάλι με buffer στο τέλος της αλυσίδας, κι ας είναι και κλειστό, π.χ. ένα boss ds-1. Το πιθανότερο είναι να συμβαίνει λόγω true bypass.

Boss DD-3, Tc Electronic Flashback Version 1, EHX memory man with hazarai, αλλά τελευταία αγαπημένο είναι ένα πάμφθηνο Joyo Digital Delay που μιμείται τα αναλογικά, γιατί βγάζει κάτι από τη μουντίλα του boss dm-2, χωρίς να ξεπαραδιαστείς. Στα θετικά είναι και το αληθινά απαίσιο λογότυπο με τον δράκο

Απίστευτος κιθαρίστας!!!

Στο κάτω jack γιατί δεν είναι κολλημένα τα μεσαία pins στην πλακέτα; Επίσης νομίζω πρέπει να είναι αυτό που σου είπαν περί κολλήσεων. Ξαναζέστανε όσες είναι θαμπές ή αυτές των καλωδίων

για τεχνικό από Αθήνα δεν ξέρω. Αλλά μπορείς να δοκιμάσεις να χαλαρώσεις και να σφίξεις τα jack σε πρώτη φάση. Άλλαξε καλώδια, δες το με μπαταρία, σε άλλο ενισχυτή, άλλη κιθάρα, σκέτο στη σύνδεση

? To Eva Herzigova

Και θα σε ρωτούσα αν είχε κύκλωμα παλαιού τύπου...Πίκρα τα smd...

Τί έχει πάθει; Έβαλες ανάποδη πολικότητα;

Μπορείς να βάλεις και δημοπρασία με τον μεγαλύτερο τσίπη και να βραβεύεται και τέλος του κάθε μήνα...Θα κάνει θραύση στο νόιζ. Έχω βαρεθεί να απαντάω σε μέηλ τύπου "δίνω τόσα και το παίρνω τώρα"

Οι ένδοξοι :P Hollow Face...Παίξαμε το 2005 και το 2004

Λάιβ σε φοιτητικό μέταλ φεστιβάλ στις εστίες της Ξάνθης το 2005, τότε που είχαμε μια doom/death μπάντα της κακιάς ώρας. Πριν έρθει η σειρά μας ντράμερ την "πίνει" με έναν άλλο ντράμερ ενός γκρουπ που έχει ήδη παίξει, ο κιθαρίστας κατεβάζει ένα μπουκάλι βότκα,, ενώ ο μπασίστας κι εγώ νηφάλιοι. Το σκέφτομαι το θέμα και αποφασίζω βλακωδώς να πιω και γω αλκοόλ, για να "συντονιστούμε" καλύτερα. Βγαίνουμε όλοι τύφλα εκτός από τον μπασίστα. Χάλια μαύρα κι άραχνα. Μπαγκέτες πέφτουν, το τέμπο έχει πάει -30bpm, δεν ακούμε στο πατάρι. Η ibanez που έπαιζα τότε, είχε μόνο μπλε inlays στο πλάι του μπράτσου και καθόλου πάνω στην ταστιέρα. Με το που ανάβει κάτι μπλε φώτα ο ηχολήπτης για ατμόσφαιρα, τα inlays εξαφανίζονται λόγω ίδιου χρώματος, και αλλού πατάω, αλλού βρίσκομαι. Η επιτομή φυσικά της ηλιθιότητας ήταν ότι είχαμε αποφασίσει να κάνουμε διασκευή το "Love, Hate, Love" των Alice in Chains σε κανονικό κούρδισμα...Πού πας ρε Καραμήτρο...Εδώ με drop σε ημιτόνιο και δεν βγαίνει...Παραδόξως όμως δεν ήμαστε οι χειρότεροι. Έπαιζε μια άλλη μέταλ μπάντα με θεόφαλτσο τραγουδιστή. Με πλησιάζει λοιπόν ένας μεταλλάς για να μου πει πόσο άθλια παίζουν, και εκείνη την ώρα ξεκινάνε κακήν κακώς να παίζουν το "Raining blood" των Slayer. Ο τύπος γουρλώνει τα μάτια και τρέχει για pongo...