Θανάσης Καλδής

η αλήθεια είναι ότι όσες έπαιξα σε μεγαλύτερο stage που υπήρχε ηχολήπτης, πάντα με περίμενε ένα DI δικό του. εκεί που θα λείψει το di είναι σε κάποιο stage μαγαζιού όπου η κονσόλα δεν βρίσκεται στο stage αλλά σε άλλο σημείο και τα σήματα πάνε εκεί από το snake box που συνήθως βρίσκεται στο stage. και πάλι όμως τις περισσότερες φορές ο ενισχυτής μπάσου που πιθανόν να υπάρχει εκεί πάνω, θα έχει ένα xlr out.. ή αν είναι για χρήση κιθάρας κάποιο μικρόφωνο θα στέλνει σήμα από την καμπίνα. μόνο στο ampless υπάρχει πρόβλημα.

ούτε η gx-100 έχει xlr out

Συμφωνώ απόλυτα! Ο αστικός μύθος λέει ότι κάποιος είπε σε αυτόν εδώ ότι τα sunburst είναι καλύτερα... Τον κοίταξε στραβά... Και από τα νεύρα του το ... Έσπασε....

Είχα σκοπό να ανεβάσω εδώ ένα βιντεάκι με το όργανο εν δράσει. Σήμερα είχαμε την δυσάρεστη είδηση για τον θάνατο του Paul Di Anno... Δεν θα μπορούσε να λείψει ένα μικρό tribute στον Paul σήμερα... Ο @John Goumis προλόγισε το τραγούδι λέγοντας this is a sad day for the heavy metal scene because Paul Di Anno of Iron Maiden passed away today. This is a tribute to Paul! VID_20241022_021936.mp4

πολύ σωστές παρατηρήσεις και αυτές

φίλε μου σε δύο πραγματάκια να δώσεις προσοχή σε ότι αφορά αυτές τις χορδές. ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ στην τοποθέτηση... εάν πας να τις κόψεις μπορεί το tape κατά πάσα πιθανότητα να "λύσει" και οι χορδές να καταστραφούν. την έχω πατήσει πάνω από δύο φορές. επίσης εάν σου αρέσει το χαμηλό set up, μην τις πάρεις. ετοιμάσου για medium-hi set up. είναι όλες χαμηλού tension. δεν έχουν ηχητικά και μεγάλη σχέση με τις flat. ταιριάζουν περισσότερο σε ακουστικά ή semi-acoustic μπάσα και σε άταστα αλλά όχι για τον κλασσικό άταστο ήχο που έχεις στο μυαλό σου. ταιριάζουν για ένα πιο natural ΞΥΛΙΝΟ ήχο (δύσκολα μπορεί να περιγραφεί γενικά ο ήχος). τις είχα σε ένα holllow ηλεκτρικό ibanez για country και 50's rock n roll και ήταν υπέροχες, αλλά σε ένα pbass δεν μου άρεσαν καθόλου. σταμάτησα να τις χρησιμοποιώ γιατί δεν μου άρεσαν οι παραπάνω ιδιοτροπίες τους. είναι περίεργες χορδες

πάντως και εγώ προτιμάω gibson. sorry Leo... και στα μπάσα εννοείται. sorry και πάλι. είναι η επιτομή του american cool ότι έχει φτιάξει αυτή η εταιρεία. ψηφίζω gibson λοιπόν καλέ μου φίλε γιατί... only a Gibson is good enough.-

αυτό το χρειαζόταν ....λέμε τώρα... ο ενισχυτής. όχι η κιθάρα. άσε που αν συγκρίνουμε τα treble της gibson με τα treble της fender θα γελάσει ο κάθε πικραμένος.

Rory Gallagher left the chat.... “I don’t have anything against them, and I can admire players who use them, but I’ve got this thing that, given I use a treble booster on stage to give the amp more poke, otherwise I’m plugged more or less straight in and I’m into what you can do with your hands within that small range” November 1974

Το μπράτσο δεν ήταν ακριβό. Υποθέτω ότι είναι far east κατασκευής, σίγουρα με cnc γιατί η εφαρμογή ήταν τέλεια. Ο πωλητής ήταν αυστριακός και κατά δήλωση του τα μπράτσα τα φροντίζει αυτοος ώστε να παίζουν σωστά, άρα υποθέτω ότι βάζει τα τάστα και κάνει το πρώτο leveling και crowning. Δεν χρειάστηκε να μάθω περισσότερα γιατί το εγχείρημα πέτυχε. Το κόστος ήταν 190 ευρώ, πολύ φθηνή αγορά. Ένα μεξικάνικο fender πάει γύρω στα 300 ευρώ και ένα American original series fender μανίκι πάει γύρω στα 650. Σίγουρα προτιμώ αυτό από ένα μεξικάνικο fender. Δεν μαρεσει ούτε το φινίρισμα τους ούτε η αίσθηση τους ιδιαίτερα στις άκρες του fretboard. Η ποιοτικότερη λύση θα ήταν ένα αμερικανικό μανίκι.

τέτοια έφτιαχνε η gibson παλιά?

ωραία μετατροπή στο pickguard! το "δόντι" εκεί πάνω από τον μαγνήτη είναι εμπνευσμένο από G&L headstock? αυτό μου θύμισε κατευθείαν!

Σερφάροντας σε γνωστό site μεταχειρισμένων και καινούργιων οργάνων και όχι μόνο, έπεσα πάνω σε ένα να μανίκι που μου φύτεψε στο κεφάλι τον κακό σπόρο.... μετά από αυτή την παρορμητική αγορά με μπόλικη δόση ρίσκου δεν υπήρχε γυρισμός... Είχε έρθει η ώρα να φτιάξω το δικό μου precision! Άρχισε λοιπόν το ψάξιμο για τα κατάλληλα parts.... Replacement σώμα fender, γέφυρα και lollipop κλειδιά της Gotoh και μαγνήτη emg Geezer Butler... Όσο κράτησε η αναμονή για την παραλαβή και συναρμολόγηση του οργάνου τόσο μεγάλωνε και η αγωνία για το τελικό αποτέλεσμα... Ιδού λοιπόν το τελικό αποτέλεσμα ??? Το μανίκι ήθελε ένα μικρό fret leveling σε ένα σημείο γύρω στο 15ο τάστο. Λίγο πολύ αναμενόμενο για ένα άρτιο αποτέλεσμα... Άξιζε όμως τον κόπο μιας και όλα τα υπόλοιπα ήταν άψογα πάνω του. Και η εφαρμογή του πάρα πολύ καλή στο σώμα. Φινίρισμα λαδιού σε backed flame maple με rosewood ταστιέρα. Μου αρέσει ιδιαίτερα η αντίθεση του cream σώματος με το σκούρο maple. Όλα τα υπόλοιπα ήταν λίγο πολύ συμβατά μιας και τα fender είναι Lego φιλοσοφίας. Πάρε βάλε δλδ με πολλές επιλογές σε parts. Ντεμπούτο σε λάιβ σήμερα και προσεχώς βιντεάκι με ήχο! Η διαδικασία όλη ήταν πολύ ωραία και ευτυχώς με καλή κατάληξη! Μοιραστείτε και εσείς εδώ τα Frankenstein σας!

Όλοι οι ενισχυτές είναι ωραίοι αν σε αφήνουν να τους παίζεις δυνατά ??? Εγώ παίζω με τον σουηδικό ebs drome combo μου από το 2006... Επίσης τώρα τελευταία για να δικαιολογήσω και το αρχικό επιχείρημα μου με την ένταση χρησιμοποιώ έναν φαινομενικά πολύ αταίριαστο συνδιασμό.... Με πολύ vintage αποτέλεσμα... Η κεφαλή είναι μια kustom k200 του 69 made in usa.

όχι, τα υπόλοιπα παίζουν φυσιολογικά. αυτό είναι το βαβουριάρικο και ακόμα ένα με το ίδιο preamp.