fusionakis

Χωρίς να γνωρίζω ακριβώς πώς αξιολογείται η εργονομία σε ένα όργανο, ταπεινή μου άποψη από αυτά που έχω δει και παίξει είναι ότι σε Fender και Gibson δεν θα βρεις τις πιο εργονομικές κιθάρες που υπάρχουν. Προσωπικά, στο άκουσμα της λέξης εργονομία μου έρχονται στο μυαλό κιθάρες όπως οι Steinberger, οι Parker, και κάποιες άλλες κιθάρες με περίεργα σώματα (που φαίνονται σαν πούπουλα) των οποίων τα ονόματα μου διαφεύγουν.

Ωραίος φίλε... πολύ καλή προσπάθεια! Θα γούσταρα να σε ακούσω και σε κάτι μικρότερο σε διάρκεια, με λίγο πιο γεμάτη αρμονία... στο ίδιο στυλ πάνω κάτω... (ναι, καλά το κατάλαβες, είμαι ο Θεοφάνους ;D)

Έχουμε και λέμε (σε τυχαία σειρά): - Gary Moore (όσο φοβερός κιθαρίστας, άλλο τόσο φοβερός τραγουδιστής... τρομερή δύναμη σε όλα αυτός ο άνθρωπος) - Jimi Hendrix (δύσκολα βρίσκεις κάποιον να κάνει τέτοιες ερμηνείες... και απίστευτη σύνδεση του παιξίματός του με τη φωνή του) - Stevie Ray Vaughan (respect σε όλα, απλά θεός) - Eric Clapton (κατ'εμέ καλύτερος τραγουδιστής από ό,τι κιθαρίστας... όχι ότι υστερεί σαν κιθαρίστας ο άνθρωπος) - Eric Johnson (εδώ τα σχόλια είναι περιττά για τι κιθαρίστα μιλάμε... Εγώ το θεωρώ και πάρα πολύ καλό τραγουδιστή, αν και πιθανολογώ ότι σε κάποιους η ερμηνεία του φαντάζει λίγο soft) - The Edge (εκτός από την υπερπαραγωγή που βγαίνει από την κιθάρα του, είναι και τέλειος στα background vocals) - Richie Sambora (ο ορισμός του υποδειγματικού rock κιθαρίστα που κάνει ταυτόχρονα και τέλεια φωνητικά) - Steve Lukather (παρόμοια περίπτωση με την παραπάνω, με τη διαφορά ότι σαν κιθαρίστας είναι "μύθος", ενώ η φωνή του είναι περισσότερο βραχνιά και "αλήτικη") - George Benson (μπορεί να μην είμαι πολύ μεγάλος φαν ολόκληρης της δισκογραφίας του, αλλά ο άνθρωπος είναι σε άλλα επίπεδα και σαν κιθαρίστας και σαν τραγουδιστής... τέτοιοι μουσικοί είναι ένας στα 6 δις) - Prince (τεράστιος μουσικός, με τρομερό χαρακτήρα και σαν κιθαρίστας και σαν τραγουδιστής) - Brian May (εκτός από την επιβλητική κιθαριστική του παρουσία, σούπερ και σαν τραγουδιστής... γενικώς μεγάλη μορφή) - Mark Knopfler (σούπερ κιθαρίστας και τραγουδιστής, τεράστιος frontman... μουσικάρα εν'ολίγοις) - Richie Kotzen (μπορεί να μην έχω ακούσει κάτι δικό του που να μου αρέσει ιδιαίτερα, αλλά είναι και βιρτουόζος κιθαρίστας και έχει και φωνή ο άνθρωπος) - Rory Gallagher (ιδιαίτερος κιθαρίστας, το ίδιο και τραγουδιστής) Νομίζω ότι μπορούν να αναφερθούν κι άλλα ονόματα όπως ο David Gilmour, ο Joe Bonamassa, o John Mayer και άλλοι, αλλά επειδή δεν τους έχω ακούσει πολύ σαν τραγουδιστές δεν έχω πλήρη άποψη. Αυτά από μένα. Υ. Γ. Προσωπικά γουστάρω πολύ κάτι τέτοια θέματα, αλλά αυτά δεν είναι για το Noiz Cafe; Τι δουλειά έχει εδώ;

Φαντάζομαι... Πού τους είδες; Ήρθαν Ελλάδα ή στο εξωτερικό;

Ό,τι θέλει κάνει ο τυπάς πάλι...

Ωραίο θέμα με super video... Μερικά κι από μένα... Μάστορας του θέματος... http://www.youtube.com/watch?v=A1YfmTcUXjg Δυναμώστε όσο χρειάζεται για να ακούγεται καλά το μπάσο... Από κει και πέρα όλα τα λεφτά είναι το σόλο του Kenny Garrett μετά το πεντάλεπτο. http://www.youtube.com/watch?v=4IrShiyILrA Willis-Covington, κι από πάνω Henderson-Kinsey. Κι έδεσε το γλυκό... Tribal Tech - Big Fun http://www.youtube.com/watch?v=KonV3w4ysOA http://www.youtube.com/watch?v=dO7sblUToaU Διασκευή από Marcus... από το 2:37 και μετά γίνεται σκοτωμός... http://www.youtube.com/watch?v=4y_KzTUwpwU Κάποια από τα κλασικά του Jimi... http://www.youtube.com/watch?v=LKsOTfFc2UU http://www.youtube.com/watch?v=DOf60rxeis0 Ίσως καλύτερο κι από το original... Το όνειρο μου είναι να κάνω κάποτε πάνω σε σκηνή αυτό το χορευτικό ;D... Θεοί... Κι άλλη μαυρίλα... Μ'αρέσει η Ψυχή, με κεφαλαίο Ψ! Απίστευτο live... Terri Lyne Carrington και Matt Garrison... http://www.youtube.com/watch?v=MKxLuFC5j2I http://www.youtube.com/watch?v=Jft-lB0JXqI Και μια κομματάρα...

Για όποιον δεν το ξέρει, υπάρχει και αυτό το όργανο... Αν έχει όρεξη κανείς και αντέχει, ο τύπος έχει 150 videos που παίζει από Britney, και BeeGees, μέχρι Iron Maiden και Ozzy...

Στο Superfunk τα ευχαριστώ σου. Είναι ένα άρθρο που έχει βοηθήσει πολλούς...

Χαχαχα... θεός!!!

Ίσως σε βοηθούσε αυτό: http://www.noiz.gr/index.php?topic=170293.0

Ναι, το πρόσεξα. Είναι φοβερός (για τον πιανίστα που τραγουδάει λέω)... Όσο για τους beatboxers, είναι και οι δύο καταπληκτικοί, αλλά αυτός ο Beardyman είναι από άλλο κόσμο ο τύπος!

Φοβερός ο τυπάς με το Message in a bottle! Κι ας το έκανε αμερικανιά, το είπε σούπερ... Να κι ένα από μένα, με ό,τι πιο τρελό έχω δει από beatboxing (με πολλά θεματάκια μέσα)... http://www.youtube.com/watch?v=e3kyNGVK-hI

Μπράβο παιδιά, ωραία προσπάθεια! Νομίζω ότι αν βγάλει κάποιος από το μυαλό την αριστουργηματική πρώτη εκτέλεση των Purple (και ειδικά το απίστευτο δίδυμο φωνών), μπορεί να απολαύσει και τη δικιά σας εκτέλεση του κομματιού... Ήταν πολύ καλή και κρίμα που η ποιότητα της λήψης ήταν χαμηλή. Αν έχετε όρεξη πιάστε και άλλα κομμάτια των Purple αυτής της περιόδου (και βρείτε κι άλλον έναν καλό τραγουδιστή για διφωνίες να γουστάρουμε ;D)... Υ.Γ. Σωστά τα λένε και οι προηγούμενοι. Παρόλα αυτά εκτιμώ πως δύσκολο να αποδώσεις το συγκεκριμένο κομμάτι πολύ καλύτερα από αυτό που κάνατε, αν και πάντα υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης.

Αφενός δεν νομίζω ότι έχει οποιεσδήποτε αυτοκτονικές τάσεις ο Lukather, αφετέρου προσωπικά θεωρώ αστείο κάποιος να έρθει να μου πεί ότι ο John Lennon τα έχει όλα σαν μουσικός, ενώ ο Lukather όχι. Όχι, αυτό που είπα το είπα πολύ αναλυτικά, και το ξαναλέω... είναι μια πολύ πιο ολοκληρωμένη μουσική προσωπικότητα! Επίσης ο Lennon μπορείς να πεις ότι είναι από τους μεγαλύτερους τραγουδοποιούς του πλανήτη, όχι συνθέτες... Άλλο το ένα πράγμα, κι άλλο το άλλο.

Εννοείται. Μα είναι σπάνιο να βρεις τέτοιους μουσικούς οι οποίοι να έχουν τα μυαλά πάνω από το κεφάλι τους. Πέρα από αυτό, είναι λογικό για ένα μέγεθος όπως ο Holdsworth να γίνονται τέτοιες δηλώσεις, καθώς πέρα από τη μουσική του αξία, είναι κι αυτός με τη σειρά του υπόδειγμα σεμνότητας και (ελαφρώς υπερβολικής, κατά τους bandmates του) μετριοφροσύνης. Αγαπητοί spy και Wow!, για να διασαφηνιστεί και λίγο το "δίλημμα του παραγωγού" που λέγαμε πριν, απλά να εξηγήσω πού το πήγαινα τόση ώρα. Όσο κι αν δύο τέτοια πρόσωπα φαντάζουν μη συγκρίσιμα, κατ'εμέ υφίσταται μια τέτοια σύγκριση (και για να μην παρεξηγηθώ, καθαρά καλλιτεχνική σύγκριση), και ο λόγος είναι ότι αν σταματήσουν οι αναλύσεις και οι κατηγοριοποιήσεις, τότε μένει μόνο η μουσική που δημιουργούν και αναπαράγουν αυτά τα άτομα, και όχι οι ταμπέλες. Και απλά υποστηρίζω, χωρίς να έχω απολύτως καμία πρόθεση να μειώσω τη μυθική αξία ενός μεγάλου μουσικού όπως ο John Lennon (και να ήθελα δεν θα μπορούσα να το κάνω άλλωστε), ότι και να ήθελε να ήταν session κιθαρίστας, απλά δεν θα μπορούσε... Σε αντίθεση με το Lukather, που είναι από τους μεγαλύτερους σεσιονάδες της ιστορίας, και πέρα από αυτό είναι και τραγουδοποιός... Αν τώρα σαν τραγουδοποιός ο Lennon χτίζει "ακρόπολες" και ο Lukather "καλύβια", αυτό είναι άλλο θέμα που θα μπορούσε κάλλιστα να συζητηθεί σε κάποιο άλλο topic... Όμως συνολικά η μουσική υπόσταση του Lukather είναι πληρέστερη του Lennon, και αυτό απλά υποστηρίζω εξ'αρχής, με καμία διάθεση να το κάνω ανταγωνιστικά (και χωρίς αυτό να έχει πρόθεση επίσης να μειώσει την τεράστια κληρονομιά που έχουν αφήσει ο Lennon και οι άλλοι Beatles στη σύγχρονη μουσική, και που η ίδια έχει διαμορφώσει μουσικούς όπως ο Lukather). Ελπίζω μετά από όλα αυτά να έγινα λίγο πιο κατανοητός. Λυπάμαι αν από αυτά που έγραψα έγινε κατανοητό κάτι τέτοιο, γιατί δεν είχα τέτοια πρόθεση. Απλώς προσπάθησα με απλό τρόπο (και το έκανα αρχικά σκεπτόμενος ότι θα υπήρχαν και κάποιοι που δεν γνωρίζουν καλά σαν κιθαρίστα και μουσικό το Steve Lukather) να εκφράσω τη συμπάθειά μου σε ένα μουσικό που ξέρει να κάνει μια σειρά από πράγματα εξαιρετικά καλά, και έχει ταυτόχρονα κι ένα ισχυρό προσωπικό στίγμα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είχα σκοπό να ξεστομίσω πράγματα εναντίον των Beatles, για να υποστηρίξω με αυτό τον τρόπο το Lukather ή τους Toto (κι αν το έκανα, είμαι ο πρώτος που θα πει ότι ήταν λάθος), γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν γελοίο... Το όλο νόημα των λόγων μου ήταν ότι, μπορεί οι Beatles να είναι πιθανά η κορυφαία μπάντα όλων των εποχών, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι ατομικά τα 4 σκαθάρια αποτελούν τους κορυφαίους μουσικούς που έχουν περάσει... Μην μου πείτε ότι αυτό είναι προσβολή, γιατί το είπα απλά για να δείξω ότι ένα ομαδικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι μαγικό, χωρίς να σημαίνει ότι τα κομμάτια του παζλ που το αποτελούν είναι οπωσδήποτε ο καθένας ο καλύτερος στον τομέα του. Αν θέλετε άλλο παράδειγμα, πάρτε τους Boston Celtics των 11 πρωταθλημάτων NBA της δεκαετίας του 60 :)... Ήταν η κορυφαία ομάδα της εποχής τους (και ίσως και όλων των εποχών), χωρίς να σημαίνει ότι ο Bill Russell, o Bob Cousy και ο Havlicek είναι ατομικά οι κορυφαίοι στις θέσεις τους ever... ;D (αυτό μου ήρθε, αυτό είπα) ;D Όσο για τους Toto, μπορεί σαν μπάντα να μην είναι οι Boston Celtics της μουσικής, είναι όμως αντίστοιχα μια πολύ δυνατή ομάδα, και ατομικά σαν μουσικοί είναι μέλη all-star ομάδων, γι'αυτό και έχουν θητεύσει πολλοί από αυτούς σε αλησμόνητα all-star games, όπως στο Thriller του Michael Jackson. Αγαπητέ Wow!, ελπίζω διαβάζοντας τα παραπάνω να κατάλαβες γιατί έκανα την υποθετική ερώτηση με τον παραγωγό και προς τα πού το πήγαινα... επίσης εστίασα στην ουσία της μουσικής συμμετοχής και όχι στην αναγραφή ενός ονόματος σε ένα εξώφυλλο (άλλωστε τις άπειρες συμμετοχές του Lukather σπάνια θα τις δεις σε εξώφυλλα)... Τελοσπάντων, αυτά είναι ψιλά γράμματα... Πέρα από αυτό, επειδή σαν υπερασπιστής του Lukather εμφανίζομαι εγώ σε αυτό το topic, απλά να πω ότι με στενοχωρεί να με χαρακτηρίζει κάποιος μη σεμνό σε όσα λέω, και αν όντως υπήρξα τέτοιος, τότε λάθος μου, και ζητώ συγγνώμη. Κατά τα άλλα, συμφωνούμε στα όσα αναφέρεις στο προηγούμενο post σου.

Εντάξει, εννοείται ότι ο καθένας έχει τις προτιμήσεις του... Τώρα το nickname είναι λίγο άσχετο, καθώς το έβαζα από παλιά όταν πρωτοάκουγα fusion και είχα "πωρωθεί" (το akis ήταν η συνηθισμένη τοπική κατάληξη του νησιού που κατοικώ απλά ;D)... μου αρέσουν πολλά πράγματα από όλες τις μουσικές, και αν ανατράφηκα με κάτι ήταν οι Led Zeppelin και οι Socrates... Όχι, δεν θα το έλεγα... υπάρχουν μπάντες και μουσικοί που σε όλη τη διαδρομή τους είναι masters σε αυτό το θέμα, παρόλο που η τεχνολογία και ο κυρίαρχος ήχος αλλάζει σε τεράστιο βαθμό από δεκαετία σε δεκαετία. Τρανό τέτοιο παράδειγμα οι Queen, οι Dire Straits κλπ... Αφήστε που το να παίξεις ένα σόλο κουρδισμένος είναι κάτι που μπορούσες να το κάνεις και το '60...

Εντάξει, αν η έκφρασή μου "100 φορές καλύτερα" ακούγεται υπερβολική, απλώς είναι τρόπος του λέγειν. Όμως το ότι το While my guitar gently weeps θεωρώ ότι οι Toto το παίζουν καλύτερα από τους Beatles, είναι προσωπική άποψη και την υποστηρίζω ακράδαντα (όσο κι αν μου αρέσουν πιο πολύ τα "αγγλικότερα" φωνητικά των Beatles)... Επίσης, από τις live εκτελέσεις που έχω δει του κομματιού από τους Toto ή από εκτελέσεις του Harrison, απλά άποψή μου είναι ότι, μπορεί η συνθετική αξία του κομματιού να είναι τεράστια και να ανήκει στον παραπάνω κύριο, αλλά στο live φαίνεται η διαφορά του μεγάλου μουσικού που "always delivers" (που λέμε και στην Κρήτη) από τον αυθεντικό μουσικό που λέει το δημιούργημά του, χωρίς να νοιάζεται για το ότι είναι σχεδόν ένα ημιτόνιο ξεκούρδιστος ;D... Για να μην παρεξηγηθώ, και τα δύο είναι θεμιτά και μέσα στο παιχνίδι, απλώς καθαρά ηχητικά και επαγγελματικά αν το δεις, πρέπει να εκτιμάται και η αφοσίωση του επαγγελματία προς το τελειότερο ηχητικό αποτέλεσμα (πράγμα που το κάνει καταθέτοντας και την ψυχούλα του ταυτόχρονα), και όχι μόνο η αυθεντική ερμηνεία του δημιουργού, με τις πασιφανείς και "καλό θα ήταν να αποφεύγονται" ατέλειές της... Όχι τίποτα άλλο, αλλά ένα βιντεάκι ενός παιδιού εδώ μέσα να ακούσουμε, το πρώτο που θα του πούμε σαν παρατήρηση είναι να κουρδίσει αν είναι ξεκούρδιστος... Αυτά. Επίσης, ίσως καλύτερη ερμηνεία όλων είναι του Jeff Healey στο συγκεκριμένο κομμάτι...

Χαχα, μην το πας αλλού... Και γω το McCartney θα τον έπαιρνα και με τα "χίλια"! Τώρα για το θέμα Harrison (συμπαθέστατος, και τεράστια επιρροή για το Lukather, αλλά μέχρι εκεί) ή Lukather, νομίζω ότι η απάντηση δίνεται από την ίδια μουσική βιομηχανία και τα πεπραγμένα της. Τελοσπάντων, για να το τελειώνουμε κάπου εδώ, ο λόγος που προσωπικά "τσίγκλισα" και ακόμα και τώρα γράφω συνεχώς στο θέμα, είναι ότι σαν ερασιτέχνης μουσικός που είμαι, με ενοχλεί η ισοπέδωση της μουσικής αξίας κάποιων ανθρώπων... Γιατί αγαπητέ Superfunk, μπορεί να μην σου αρέσει ο Lukather, αλλά δεν μπορείς να μην παραδεχτείς ότι μιλάμε για έναν από τους μεγαλύτερους session κιθαρίστες ever... όπως κι εγώ αντίστοιχα δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι τα σκαθάρια είναι από τις μεγαλύτερες μπάντες ever, είτε μ'αρέσουν είτε όχι... Και το παραδέχομαι επειδή πραγματικά είναι, κι όχι γιατί το γράφει κάποιο περιοδικό (συγγνώμη που επανέρχομαι συνέχεια στο θέμα του Rolling Stone, αλλά όσο θυμάμαι κάτι τύπους που βρίσκονται μέσα σε αυτή τη λίστα, την ίδια στιγμή που κάποια ιερά τέρατα είτε δεν βρίσκονται είτε κοσμούν τις τελευταίες θέσεις της λίστας, σε συνδυασμό με το ότι μια τέτοια λίστα ενός τόσο διάσημου περιοδικού αποτελεί οδηγό για κάποια νέα παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική, πραγματικά εκνευρίζομαι) ... Κι ένα κλασικό... http://www.youtube.com/watch?v=N3lWUlOl9BM

Ιδού... Από στιγμή σε στιγμή τις ανάβω...

Με κάλυψες, εφόσον έχεις τη δύναμη και μιλάς εξ'ονόματος όλων. Επειδή αποστομώθηκα από την παραπάνω "χαριτωμενιά", με την οποία σε περίπτωση που δεν το έχετε καταλάβει (που μάλλον δεν το έχετε) συμφωνώ(!!!!!), και το ανέφερα και πριν αλλά φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμία συνεννόηση, να θυμίσω ότι αναφέρθηκα εξ'αρχής με γνώμονα το μουσικό επαγγελματισμό και τη μουσικότητα των Toto, και ποτέ δεν είπα ότι έχουν προσφέρει περισσότερα στην ιστορία της μοντέρνας δυτικής μουσικής από ό,τι οι Beatles, γι'αυτό θα το πω με έναν ακόμα διαφορετικό τρόπο... Είσαι μία κορυφαία μπάντα, ή ένας κορυφαίος παραγωγός, ή ό,τι άλλο θες, και ζητάς ένα (και όχι δύο ;D) πρόσωπο που θα σου καλύψει τη θέση κιθαρίστα/τραγουδιστή για να σου κάνει τη δουλειά σου, ποιόν παίρνεις: τον John Lennon ή το Steve Lukather; Αν και πάλι ρε παιδιά απαντήσετε με πλακίτσα κι έτσι, απλά να εκφράσω την ταπεινή μoυ άποψη ότι το noiz προορίζεται για εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων, και όχι για να "την λέει" ο ένας στον άλλο...

Αν είναι ο ένας να επαναλαμβάνει τον άλλο, δεν έχει νόημα... Εγώ δεν έχω να γράψω τίποτα άλλο... ήδη έγραψα πάρα πολλά, τα οποία από ό,τι φαίνεται δεν σας είναι ενδιαφέροντα, καθότι δεν νομίζω ότι το τελευταίο μήνυμα γράφτηκε από κάποιον που διάβασε αυτά που έγραψα πριν... Επίσης αγαπητέ fleamail αν θεωρείς ηχητική πανδαισία τους Beatles, ενώ τους Toto τους θεωρείς συγκρότημα που προσφέρεται μόνο για παραπομπή σε χαρακτήρα γνωστών ελληνικών ανεκδότων, τότε απλά τι να πώ; Κάτσε και άκου τους να τους χαίρεσαι ;D... Υ. Γ. 1) Είμαι ο μόνος που μου αρέσουν οι Beatles, αλλά προτιμώ να ακούσω το Eleanor Rigby από Stanley Jordan, το Norwegian Wood από Victor Wooten, το Yesterday από Tom Jones, το Michelle από Allan Holdsworth, το While my guitar gently weeps από Toto, και το Come Together από Marcus Miller; Απλά ρωτάω για να μάθω... 2) Συγγνώμη που το post πήγε αλλού. Όποιος θέλει ας βάλει κι άλλα ωραία βιντεάκια των κυρίων Toto να έρθουμε στα ίσια μας.

Νομίζω ότι και εγώ και ο ignantios (δεν το ξέρω το παιδί, κι αν διαφωνεί ας διαχωρίσει τη θέση του) απλά προσπαθούμε να δώσουμε μια σωστή βάση στο τι σημαίνει να είσαι μουσικός, και πόσο μεγάλη αξία έχει. Προφανώς και δεν υπαινίσσομαι ότι η τεχνική είναι το μόνο που κάνει τον ήχο και την προσωπικότητα ενός γκρουπ. Και εκεί είναι που ξεχωρίζουν οι Toto, οι οποίοι βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στη μουσικότητά τους, είτε όταν γράφουν δικά τους κομμάτια, είτε στο live performance κάποιων κομματιών που αποτελούν δημιουργήματα άλλων. Δεν αντιλέγω σε αυτό. Ούτε επίσης θεωρώ ότι η εμπορικότερη και η ιστορικότερη μπάντα του πλανήτη χρειάζεται "συνήγορο" γύρω από αυτό το θέμα (μην το πάρεις προσωπικά, δεν σε προσβάλλω, απλώς αυτή η φράση μου ήρθε, γι'αυτό την έβαλα και σε εισαγωγικά... κουβέντα κάνουμε). Οι Beatles είναι αυτό που είναι γιατί όντως έγραψαν κομματάρες, ήταν πρωτοπόροι στην εποχοί τους, και πολύ καλοί μουσικοί. Αυτό που λέω όμως είναι όταν είσαι ένας μουσικός πιο άρτιος, πιο εξελιγμένος αν θες (μιας και οι Toto είναι μουσικοί της επόμενης γενιάς από αυτή των σκαθαριών), σέβεσαι το έργο του παλιότερου σου, και είσαι και ουσιαστικός στο δικό σου έργο αντί να βασίζεσαι μόνο σε τεχνικές εντυπωσιασμού, τότε προχωράς το πράγμα προς τα μπροστά. Γι'αυτό και ισχυρίζομαι ότι οι Toto μπορούν να παίξουν κομμάτια των Beatles, να ακουστούν σαν Toto, και αυτό να είναι πιο όμορφο ηχητικά από το αποτέλεσμα των Beatles. Μπορεί... Θα ήταν ενδιαφέρον να το ακούσουμε, γιατί και εκεί μιλάμε για τεράστιους μουσικούς, που μπορούν να παίξουν τα πάντα (το θέμα είναι ποιός θα τραγουδούσε! :))... Χαχα, όχι, μην ανησυχείς... τουλάχιστον εγώ δεν το βλέπω καθόλου έτσι... Άσε που αν μας άκουγαν οι Toto που οι Beatles είναι σίγουρα μουσικοί τους μπαμπάδες, θα είχαν ήδη σταματήσει τη συζήτηση... Εκτός αυτού, απλά να προσθέσω ότι σε καμία περίπτωση οι Toto δεν είναι οι μουσικοί μου μπαμπάδες (έχω ακούσει σχετικά λίγα πράγματα από την καριέρα τους, και απλά τους εκτιμώ βαθύτατα σε ό,τι έχω ακούσει και δει μέχρι τώρα, και σαν μπάντα, και σαν ατομικές μουσικές προσωπικότητες). Ιδού και στην πράξη αυτό που λέω... http://www.youtube.com/watch?v=GginWYf22rs

Δηλαδή εν έτει 2010, πιστεύεις ότι η μπάντα με τους κορυφαίους μουσικούς που έχει περάσει είναι οι Beatles; Γιατί αν είναι έτσι, να μην πιστεύουμε τα αυτιά μας, αλλά μόνο ότι διαβάζουμε στο περιοδικό Rolling Stone.

Ωραία βίντεο! ;D

Οι Toto πραγματικά ξεχωρίζουν σαν μουσικοί... μόνο τους Lukather και Porcaro να πάρεις, κατευθείαν ξετυλίγεται μπροστά σου ολόκληρη η αμερικάνικη δισκογραφία από το 70 μέχρι και σήμερα... Οπότε από τις μπάντες που αναφέρεις, οι μόνοι που μπορούν να συγκριθούν μαζί τους είναι οι "θεοί" σε όλα τα επίπεδα Queen... Για να καταλάβεις αυτό που σου λέω, σκέψου μια συναυλία με τους Toto και τις υπόλοιπες μπάντες που αναφέρεις να παίζουν εναλλάξ, και πες μου αν μπορεί έστω μία μπάντα από αυτές να συγκριθεί με τους Toto σε επίπεδο επαγγελματικού performance και ηχητικού αποτελέσματος. Εν'ολίγοις, βάλε τους Toto να παίξουν τα κομμάτια των Beatles, θα τα παίξουν 100 φορές καλύτερα... γιατί απλά είναι μουσικάρες... ενώ οι Beatles έκαναν την ιστορία που έκαναν λόγω ταλέντου, πρωτοτυπίας, και λόγω ιστορικής σύμπτωσης (καθώς στην ουσία αποτέλεσαν οι ίδιοι την παρθενογένεση της έννοιας ροκ/ποπ μπάντα, που βασιλεύει στη μουσική βιομηχανία εδώ και 40-50 χρόνια), και όχι λόγω ότι αποτελούν άριστους μουσικούς που είναι ικανοί να παίξουν πολλά διαφορετικά πράγματα (όπως είναι οι Toto). Αυτά από μένα.