fusionakis

Τεράστιοι οι Purple, παντού και πάντα... αλλά ρε γαμώτο, μόνο εγώ έχω θέμα με τη φωνή του Γκίλαν από τα 80's και μετά (κι όσο περνούν τα χρόνια, όλο και χειρότερα δυστυχώς); Δεν την παλεύω ρε γαμώτο, με εκνευρίζει η χροιά του, όσο κι αν παραμένει πάντα συμπαθής... για αυτό επιστρέφω με την πρώτη ευκαιρία στην εποχή από "Smooth Dancer" και πίσω και βρίσκω την υγειά μου. Η ωραιότερη βέβαια περίοδος φωνητικά των Purple (και πιθανά το πιο ωραίο φωνητικά ντουέτο στη ροκ έβερ) είναι των Coverdale - Hughes... άλλα επίπεδα.

Δεν ξέρω τι φάση περνούσε τότε που τον είδες (ούτε τώρα ξέρω δηλ.), καθώς και τι συμβιβασμούς πιθανά να αναγκάστηκε να κάνει σε εκείνο το λάιβ σε θέματα εξοπλισμού, αλλά όταν τον είδα εγώ στο Φακανά πριν 5-6 χρόνια με την μπάντα του κυριολεκτικά "έσπερνε" στο πέρασμά του (έπαιζε ακόμα με την ESP όπως το βίντεο παραπάνω, και είναι κι ο μόνος κιθαρίστας που έχω δει ζωντανά να χρησιμοποιεί αρκετά το wah - από τα λιγότερο αγαπημένα μου εφέ - και όχι μόνο δεν βαρέθηκα, αλλά γούσταρα κιόλας). Πάντως πιθανά να έχετε δίκιο κι εσύ και οι φίλοι σου, γιατί σε κάποια βίντεό του των τελευταίων χρόνων και γω έχω παρατηρήσει πού και πού να του φεύγουν πραγματάκια στο παίξιμο (κάτι που παλιότερα δεν συνέβαινε). Μιλάμε για πολύ ξεχωριστό τύπο πάντως... οι συνθέσεις του (έχει από τις πιο δυνατές δισκογραφίες στο είδος του), ο ρυθμός του, το signature vibrato του (άλλη ιστορία αυτό), η γνώση της ταστιέρας στους αυτοσχεδιασμούς του, το κουλ στυλάκι του, και ο ήπιων τόνων χαρακτήρας του, συνδυάζουν ένα μοναδικό πακέτο. Συνολικά σαν πακέτο για μένα είναι πάνω από Govan, Garsed, Machachek, MacAlpine και λοιπούς αυτής της γενιάς. Και είναι και σεσιονάς ωραίος επίσης.

Τι ωραία που θα'τανε να έβγαινε σαν κανονική κυκλοφορία σε κάποιο άλμπουμ το "Sunny" όπως το παίζει ο Greg... τρομερό feel και φρασάρισμα στο συγκεκριμένο βίντεο. Ώρες ώρες ο κερατάς είναι να το χαζεύεις.

Μιας και όλο το πακέτο (μέγεθος, audio & video demos) δείχνει εντυπωσιακό, αν δεν σου είναι δύσκολο γράψε τις εντυπώσεις σου όταν με το καλό σου έρθει και το δοκιμάσεις από κοντά.

Γενικότερα σαν κατηγορία πεταλιών τα univibe clones είναι ακριβά, αλλά για καλό λόγο. Αξίζει να δώσει κανείς λεφτά για να έχει κάτι τόσο αληθινό και ιδιαίτερο σαν εφέ. Στην αντιπροσωπευτική λίστα του sotos9 προσθέτω και το KR Megavibe, μιας που επίσης είναι χαρακτηριστικό πετάλι με βαρύ όνομα, καθώς και το Black Cat Vibe (vibe φτιαγμένο από τον Bob Bradshaw των Custom Audio Electronics σε μορφή 1/2 rack, το οποίο χρησιμοποιούσαν για χρόνια παίχτες όπως ο Lukather, ο Landau, και ο Henderson, και το οποίο είναι εκτός κυκλοφορίας). Μια πιο οικονομική λύση που έχει καλό όνομα στην αγορά (χωρίς να την έχω δοκιμάσει το λέω, οπότε καλύτερα ας ακούσουμε κάποιον που να έχει παραπάνω εμπειρία με το συγκεκριμένο) θεωρείται το Micro Vibe της Voodoo Lab. Από προσωπική πείρα τώρα, όσο κι αν είναι τίμιο για το μέγεθος και τα λεφτά του, το μικρούλι Pickle Vibe της Lovepedal δεν μπορεί να μπει σε απευθείας σύγκριση με τα γνωστά-ακριβά univibe της αγοράς, όπως τα Mojo Vibe, Megavibe, Deja Vibe και Voodoo Vibe. Απλά αποτελεί καλή λύση για όποιον θέλει να αξιοποιήσει περιορισμένο χώρο στο pedalboard και δεν έχει ήδη κάποιο vibe πετάλι. Ορισμένα παραδείγματα ωραίας-χαρακτηριστικής χρήσης (είτε διάσημων μουσικών είτε παιχτών-δοκιμαστών του διαδικτύου): Fulltone Deja 'Vibe (older version) Fulltone Deja 'Vibe (current version) CAE Black Cat Vibe KR Megavibe Sweetsound Mojo Vibe Roger Mayer Voodoo Vibe

Παλιά με Marshall (2006 και πριν)... Από τότε που ανακάλυψε τους LoneStar και Stiletto και στο στούντιο με αυτούς κυρίως παίζει (το λέει στο βίντεο παρακάτω). Δεν είναι εκεί το θέμα πάντως... άλλωστε ανέφερα τον Timmons απλά επειδή είναι αγαπημένος, αν το ψάξουμε κι άλλο θα δούμε ότι οι περισσότεροι των Boogie users παίζουν με εφέ στο loop χωρίς την ανάγκη line mixer. Απλά σχολίασα το ότι αυτό "το έχουν όλοι οι Boogie" δεν ισχύει. Δεν ξέρω αν είναι θέμα γκαντεμιάς και συνέβη με τους 2 ενισχυτές που αναφέρεις, αλλά σου λέω, με 3 δικούς μου δεν συνέβη ποτέ... χώρια του ότι συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις το πιο λογικό κατ'εμέ είναι να εστιάζει κανείς στο εφέ και όχι στον ενισχυτή. Το θέμα είναι το εφέ να ταιριάξει στον ενισχυτή όμορφα, όχι το ανάποδο που συνεχίζουμε να αναπαράγουμε σε αυτό το thread. Δηλ. το mixer (είχα κάποτε του Bradshaw όταν είχα rack setup και ήθελα να χρησιμοποιήσω 2 Lexicon delays) χρειάζεται για το εφέ, όχι για τον ενισχυτή. Να το πω κι αλλιώς, με άλλο εφέ πιθανά να μην χρειάζεται mixer (πολλά είπα :)). Τελοσπάντων, ό,τι άλλο και να σχολιάσουμε δεν νομίζω ότι μπορούμε να δώσουμε ιδιαίτερη βοήθεια στον King Lui. Μόνος του πρέπει να τη βρει την άκρη.

Sorry παιδιά αλλά δεν το έχουν όλοι οι Boogie, επειδή έτυχε σε εσάς τους 2 σε διαφορετικά μοντέλα. 3 Boogie είχα μέχρι τώρα (Caliber 50+, DC-3, και LoneStar) και δεν το είχε κανένας. Επίσης ο Timmons αν είχε θέμα με το LoneStar και το Stiletto που παίζει θα χρησιμοποιούσε mixer σαν αυτό του Suhr... δεν το κάνει όμως, γιατί απλά δεν χρειάζεται.

Δεν μπορώ να αντισταθώ να μην βάλω το "Gazeuse!". Αναγκαστικά το παραπάνω prog τοπ5 μου (με την ευρεία έννοια του όρου) γίνεται τοπ6 μοιρασμένο ανάμεσα σε 3 instrumental albums και 3 με φωνή.

1) Bruford - One Of A Kind 2) Dream Theater - Images And Words 3) Liquid Tension Experiment - Liquid Tension Experiment 2 4) Dream Theater - Metropolis Pt. 2: Scenes From A Memory 5) Pink Floyd - The Wall

Σαν 3 μποσάκια κολλημένα στη σειρά.

Θα μπουν 3 πετάλια ακόμα, αλλά λόγω αφραγκίας έχει αργήσει η ολοκλήρωση... Τα 2 θα είναι σίγουρα τα AMT WH-1 wah και JAM Red Muck, ενώ για 3ο βλέπουμε (παίζει να μείνει και μια θέση κενή). Τα υπόλοιπα δεν το κουνάνε πάντως... έχουν δοκιμαστεί ήδη αρκετό καιρό, εγκρίθηκαν, κόλλησαν για τα καλά στο board, και ατενίζουν με βεβαιότητα το μέλλον.

Ιδού ένα βιντεάκι με στουντιακό εξοπλισμό α λα 80's (άμα το δεις από Youtube θα διαβάσεις και τον εξοπλισμό στην περιγραφή): ... το σίγουρο είναι ότι για ήχους σαν αυτούς που περιγράφεις τότε χρησιμοποιόντουσαν κατά κόρον κομπρέσορες, eq, chorus (ή παρεμφερές modulation), delay, reverb.

Εφόσον είσαι Λαμία, εγώ θα σου πρότεινα απλά να κουραστείς λίγο παραπάνω να πας με αμάξι (ή όπως αλλιώς θες) μέχρι Αθήνα, και να στείλεις τον ενισχυτή με κάποια μεταφορική εταιρεία που δέχεται αντικαταβολές από εκεί. Ξέρω, δεν είναι ό,τι καλύτερο, αλλά και γω αυτό με την κατάθεση στην τράπεζα δεν θα το έκανα με άγνωστο. Αν τώρα δεν βρίσκεις ούτε εντός Αθηνών μεταφορική με νορμάλ έξοδα μεταφοράς που να προσφέρει αντικαταβολή, τότε στείλε το με αυτή από Λαμία με 60 ευρώ και απλά τσόνταρε και συ ένα μέρος του ποσού των μεταφορικών... είναι εποχή που όλοι μας με το παραμικρό αναγκαζόμαστε να ρίχνουμε οικονομικές απαιτήσεις ούτως ή άλλως.

Να είναι μόνο η αρχή και για τους 2 αυτό το NAMM. Ωραία φάση. Bonus: Για όποιον δεν το πήρε πρέφα, το πρόσφατο βίντεο του Greg Koch με το JAM multipedal of doom...

Εντέλει πείραξα σε κάθε άκρο όλες τις παραμέτρους και έτσι έγινε δουλειά... μπορεί να χρειάζεται λίγο παραπάνω tweaking για να πετύχεις ακριβώς αυτό που θέλεις (δηλ. να μην έχεις απόκλιση στις άλλες παραμέτρους από τη min στη max θέση), αλλά μια χαρά βγαίνει άκρη. Από ό,τι είδα και στο φόρουμ της TC Electronic υπήρχε κι άλλος που είχε κάνει την ίδια ερώτηση καθώς είχε τα ίδια αποτελέσματα με το EV-5, οπότε για τους μελλοντικούς ενδιαφερόμενους, μην νομίζετε ότι κάτι δεν πάει καλά και δεν μπορούν να κρατηθούν οι παράμετροι όταν θέλετε να πειράξετε μόνο ένα από τα controls. Κάντε απλά τη διαδικασία για όλα τα controls και δεν θα έχετε πρόβλημα.

Υπάρχει μια απλή διαδικασία όπου ρυθμίζεις ποια/ες παράμετρο/ους θες να ελέγχεις με το expression, και στο τέλος αποθηκεύεις τα όρια ελέγχου αυτού κάνοντας save του preset. Ακολουθώ τα βήματα όπως ακριβώς περιγράφονται στο manual και το αποτέλεσμα είναι πάντα ίδιο... πειράζονται όλες οι παράμετροι αντί μόνο για τη μία που θέλω.

Όρεξη για διαφορετικές δοκιμές συνδεσμολογίας να έχεις και όλο και κάτι καλύτερο θα πετύχεις... πάντως μήπως απλά χρειάζεται να δοκιμάσεις και διαφορετικές ρυθμίσεις από το eq του ενισχυτή για να βρεις την άκρη; Το λέω γιατί σίγουρα με συγκεκριμένες ρυθμίσεις μπορεί να βγει μεγάλη μουντίλα... τελοσπάντων, από τους υπολογιστές δύσκολα να μπορέσουμε να σου πούμε οτιδήποτε που πιθανά να σε βοηθήσει από δω και πέρα. Αν πάντως εξακολουθείς να ανησυχείς μήπως τρέχει κάτι με τον ενισχυτή, παίξε και μία καρφί καρφί, και κατόπιν μία με ένα μόνο πετάλι στο λουπ για να δεις αν εντοπίζεται εκεί η διαφορά... αν όντως εντοπίζεται στο λουπ το πρόβλημα, τότε δοκίμασε να αλλάξεις τις λάμπες του (ή ρώτα κανέναν σχετικό με ενισχυτές - και ειδικά με Boogies - μπας και προτείνεται κάτι διαφορετικό). Αυτά από μένα. Καλή επίλυση του προβλήματος.

Καλησπέρα, Υπάρχει κάποιος κάτοχος του Flashback X4 που να χρησιμοποιεί κάποιο expression πετάλι για τον έλεγχο κάποιων παραμέτρων του; Αν ναι, θα ήθελα αν γίνεται να μου πει ποιο expression συγκεκριμένα, γιατί αγόρασα ένα Roland EV-5 (κατόπιν έγκρισης του TC Electronic Support, οι οποίοι μου απάντησαν σε σχετική μου ερώτηση ότι έχουν τσεκάρει το συγκεκριμένο μοντέλο και δουλεύει κανονικά σαν low impedance που είναι) και δεν μπορώ να κάνω τη δουλειά που θέλω. Θέλω να ελέγχω μόνο το delay level σε συγκεκριμένα όρια ανά preset, αλλά αυτό πέρα από το level, αυξάνει ή μειώνει αντίστοιχα και το feedback και το delay time (κι έτσι απειρίζονται οι επαναλήψεις και οι διάρκειες και προσεγγίζουμε το χάος). Όποιος μπορεί ας μου πει, για να ξέρω αυτή τη φορά να πάρω κάποιο expression που θα κάνει σίγουρα τη δουλειά (ή για να καταλάβω τι άλλο μπορεί να συμβαίνει).

Έχω τον ίδιο ενισχυτή και δεν έχει κανένα θέμα... ούτε υπάρχει θέμα με το να μην του κάνουν delay και reverb πεταλάκια στο loop γιατί ζητάει rack με line in και out (τόσοι και τόσοι pros παίζουν με το Lonestar Classic και γνωστά πετάλια delay στο loop άλλωστε). Προσωπικά πέρα από delay, χρησιμοποιώ και chorus, vibe και noise reduction στο loop επίσης, καθώς προτιμώ να βρίσκονται μετά το γκάζι του ενισχυτή (έστω κι αν παίζω με λίγο σχετικά gain), και δεν είχα ποτέ κανένα θέμα. Όλα συνηγορούν ότι κάτι δεν πάει καλά με τη συνύπαρξη των 2 Boss, και προσωπικά δεν μου κάνει και τόσο εντύπωση (2 σερί buffer στο κύκλωμα μαζί με άλλα πετάλια true bypass είναι πιθανό να οδηγήσουν σε τέτοιες καταστάσεις). Συμβουλή (όχι απόλυτα σχετική με το θέμα, αλλά πιθανά να μπορέσει να σε βοηθήσει και σε αυτό): Δοκίμαστε να βάλεις το effects level να δείχνει στο "+" (δηλ. κάπου στο 2:00), και κατόπιν ρύθμισε τα σχετικά levels των πεταλιών που έχεις στο loop ώστε να πετύχεις τις επιθυμητές εντάσεις... αν δεις σε forums θα δεις πολλούς να λένε ότι αυτή είναι η ιδανική ρύθμιση για να αρχίσει ο ενισχυτής να "αναπνέει". Η συμβουλή είναι του Andy Timmons παρεπιπτόντως, όχι δικιά μου. ;)

Σε σύγκριση με άλλα value for money όργανα πάντως (βλ. Bacchus guitars) πρέπει να είναι πολύ της πλάκας... μην πολυενθουσιάζεστε με τις Harley Benton παιδιά... ρωτήστε κανένα οργανοποιό ή οποιονδήποτε σχετικό να σας πει βασικά ελαττώματα που έχουν παρατηρήσει. Εννοώ ψαχτείτε παραπάνω για όσους θέλουν να δώσουν λίγα και καλά για ένα βασικό τους όργανο. Αν είναι για κάτι τελείως για φτηνή ευχαρίστηση, πειράματα κλπ, τότε δεν τίθεται θέμα, βουρ στον πατσά (και κακώς ασχολούμαστε και τόσο πολύ δηλ).

Τα είπες όλα. Κι εγώ έχω μια ακουστική κι ένα μπάσο της πλάκας Harley Benton (ψαρωτικό το όνομα είναι αλήθεια ;D), και μια χαρά κάνουν τη δουλειά για την οποία προορίζονται. Εξωτερικά η ακουστική είναι και ομορφούλα μάλιστα.

Για δευτερεύοντα όργανα είναι μια χαρά (να έχει ένας κιθαρίστας ένα μπάσο, ένας ηλεκτρικός κιθαρίστας μία ακουστική για εκδρομές), επίσης και για κάποιον χωρίς φράγκα μια χαρά θα έχει ένα όργανο που θα παίζει αξιοπρεπώς... μέχρι εκεί όμως.

Είναι, είναι. Και είναι σίγουρο το απλότερο από τα πολύ καλά delays της αγοράς στο να φτιάξεις πολύ ωραίους ήχους.

Έχω το Flashback X4, και παλιότερα και το Nova Delay. Μιλάμε σίγουρα για ανώτερο ηχητικά μηχάνημα, όσο πιο απλό γίνεται στη χρήση, και με όλες τις ανέσεις (presets, tap tempo, bypass για όλα τα γούστα, toneprints). Ο μόνος λόγος για να μην κάνει σε κάποιον το Flashback X4 είναι αν έχει περιορισμένο χώρο στο pedalboard, καθώς ανήκει στα μεγάλα σε μέγεθος πετάλια. Σημείωση: Άλλο πράγμα τα presets (δηλ. οι αποθηκευμένες ρυθμίσεις), και άλλο τα toneprints. Αν δεν έχεις κατανοήσει τη διαφορά, με χαρά μπορώ να βοηθήσω αν θες.

Vocals: Jorn Lande (ή Coverdale ή Dio) Guitar: Yngwie Malmsteen Keyboards: Jordan Rudess (ή Kevin Moore) Bass: Tony Levin (ή Stu Hamm) Drums: Mike Portnoy (και πολλοί ακόμα)