fusionakis

Ακολουθάτε τους κανόνες ρε σεις, αλλιώς χάνεται η ομορφιά... ? επίσης διαβάζετε και τα προηγούμενα, έχουν αναρτηθεί τα ίδια κομμάτια 2 φορές.

Χάσιμο...

Ενδεικτικό το παραπάνω βίντεο του πόσο καλοσχεδιασμένο μηχάνημα είναι... και υπάρχει και το επίσης σοκαριστικό βίντεο με το φρικαλέο κύριο Sayce, που δείχνει τόσο το ρεαλιστικό feel του ίδιου του ενισχυτή σαν παιχτική εμπειρία, όσο και το πόσο καλά μπορεί να αντιδράσει και μαζί με διαφόρων τύπων πετάλια και εφέ. Και εδώ με τον THR10C...

Προφανώς και υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορείς να τσεκάρεις, αλλά εγώ προσωπικά δεν θα πήγαινα σε πεταλιέρες, και εξηγώ... Έχεις έναν πολύ καλό ενισχυτή σπιτιού (έχω τον THR-10 και κρίνω βάσει αυτού), υπερπλήρη στο κομμάτι των προενισχύσεων και πολύ τίμιο στα βασικά εφέ του. Στη θέση σου απλά θα στόχευα σε συγκεκριμένα πράγματα για βελτίωση εκείνων των λεπτομερειών που είναι πιο αναγκαίες για σένα προσωπικά (π.χ. αν παίζεις παντού με delay, αγορά ενός delay πεταλιού που να σου καλύπτει όλες τις ανάγκες σου.. αν θες ένα πολύ συγκεκριμένο χαρακτήρα overdrive που δεν το πιάνει ακριβώς ο THR, δώσε φράγκα για αυτό, μα ο THR είναι ωραία πεταλομηχανή... αν θες να παίζεις φάση Hendrix, έναν κλώνο univibe.. κλπ κλπ). Το να πάρεις ένα πράγμα που κάνει 25 διαφορετικά πράγματα, την ίδια ώρα που ο ενισχυτής σου κάνει ήδη τα 15 από αυτά, προσωπικά δεν θα το έκανα.

Εντάξει τώρα; Προβιβάζομαι; ? Βασικά, πιο κομματάρα από αυτό, δεν...

Εκτελεσάρα...

...

Μετά που τελείωσε το λάιβ του στον Φακανά πριν λίγα χρόνια, πήγα να μου υπογράψει πάνω στο cd του "Resolution".. Ήμουν ωστόσο τόσο μαγεμένος από αυτό που είχα δει, που όταν του είπα "to Andreas", ο άνθρωπος με το γνωστό - για όσους τον έχουν δει σε συνεντεύξεις, τζαμαρίσματα και λοιπά βίντεο - χαρμόσυνο και ευγενικό χαρακτήρα του άρχισε να μου λέει "α, ένας συνονόματος, τι ωραία" κλπ, κι εγώ κοίταζα κάποια δεύτερα στο κενό σαν χάνος. Ευτυχώς μετά πήρα μπρος, χαχα. Παραθέτω και τα παρακάτω, που είναι από τις πιο δυνατές του στιγμές (δίπλα στα "Electric Gypsy" και "Cry For You")... Όσο για τη μουσικότατη επανεκτέλεση του Sgt. Pepper's, η στουντιακή εκτέλεση του παρακάτω κομματιού αποτελεί εδώ και χρόνια τον ήχο του ξυπνητηριού μου στο κινητό, και δεν το βλέπω να αλλάζει ποτέ... Το πιο γλυκό ξύπνημα.

Έχουν κολλήσει αμφότερα στο κεφάλι μου αυτές τις μέρες... βγάλτε άκρη.

Πάνω φωτογραφία τωρινή, κάτω πριν 2 χρόνια. Σοκαριστική σταθερότητα-στασιμότητα θα έλεγε κανείς.

Αγόρασα την Vintage Lemon Drop (την έχω και φωτογραφία στο "Gear List"), με το σκεπτικό ότι ήθελα μια value for money Les Paul σαν ένα δεύτερο διαφορετικού τύπου όργανο, καθώς η βασική μου κιθάρα είναι τύπου strat με humbuckers στον bridge. Είναι ηχητικά και σαν feel ακριβώς το όργανο που ήθελα, και δεν νομίζω να πάρω ποτέ άλλη Les Paul στη ζωή μου. Εννοείται πως πιθανότατα θα χρειαστεί setup όπως την αγοράσεις από το κατάστημα ή το εργοστάσιο (το οποίο χρειάζεται η πλειονότητα των κιθαρών που θα αγοράσεις, ειδικά αυτής της κατηγορίας τιμής), αλλά από κει και πέρα σε βγάζει ασπροπρόσωπο. Έχω να πω τα καλύτερα για τους μαγνήτες της (δεν έχω παίξει ποτέ με κάποια Les Paul που να γούσταρα περισσότερο ηχητικά), και το μόνο που θα ήθελα διαφορετικό είναι το βάρος της (είναι βαρούτσικη όπως λες, και θα την ήθελα λίγο πιο ελαφριά)... αλλά δεν χάθηκε κι ο κόσμος, μιας και το όργανο ροκάρει όπως το ακούς στο βίντεο (δες πώς περνάει από τον bridge στο neck μαγνήτη και πόσο ωραία ισορροπούν μεταξύ τους).

Δεν υπάρχουν πολλά δείγματα online από το άλμπουμ Vital Tech Tones 2, οπότε βάζω αυτό που βρήκα... Steve Smith μεγάλος μάστορας στο θέμα. https://www.nicovideo.jp/watch/sm14377839 Όσο για τον Weckl, θεωρώ ότι ηχητικά εξελίχθηκε κι άλλο από εποχές "Tower Of Inspiration". Κι εδώ δείγματα δεν βρίσκεις από τα στουντιακά online, οπότε βάζω άλλο ένα live από το Drummers Collective.

Εντάξει, φανταστείτε πώς ήταν η αίσθηση να είναι αυτό το πρώτο κομμάτι που ακούς από μια νέα μπάντα κι έναν drummer... σημείο αναφοράς. Tony... ήχος αέρινος, ένα με το κομμάτι. Αυτά τα 2 είναι μάλλον τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό από τέλειο ήχο στο drumming. Προσωπικά φτιάχνομαι όταν ο ήχος κάθε οργάνου είναι δεμένος με το σύνολο.. κι εδώ αυτό το σκοτεινό funky που γίνεται μεταξύ μπάσου και drums κάτι μου κάνει... Στο μόνο που διαφωνώ με το video του Beato είναι στο περί outdates 70's ήχων... αν και προφανώς δεν εννοούν τα πάντα. Εδώ, ο Lenny White θα ακούγεται πάντα φρέσκος σε αυτό τον αγώνα με το διάολο... Και κάτι ακόμα χαρακτηριστικό από την εποχή, από Pierre Moerlen. Big Californian sound... σε όλα του, Alex συμπεριλαμβανομένου προφανώς. Τελειότητα. Ο ήχος του απαλού κτήνους είναι μάλλον ό,τι πιο τέλειο έχω ακούσει ποτέ ζωντανά... Καθηλωτικός ο ήχος του Mike στα πιο σκληρά πράγματα... Άλλη μια περίπτωση τέλειου ταιριάσματος με το υπόλοιπο mix... Jeff Ballard εδώ (δυστυχώς ο ήχος του βίντεο δεν είναι της καλύτερης ποιότητας). Κι ένα κλασικό να συμπληρωθεί 10άδα. Και το βίντεο του Beato έχει εξαιρετικές επιλογές... αλλά θα σταματήσω εδώ προς το παρόν, μην γράφω μέχρι αύριο.

Για αυτό και είπα τα υπόλοιπα... το "Watercolors" μόνο δεν είχα.

Τα υπόλοιπα της πρώτης περιόδου του Pat τα είχα, αγαπημένο το συγκεκριμένο άλμπουμ... ;) Μακρινή είναι η σύνδεση που βλέπω, αλλά αρκεί που τη βλέπετε εσείς. Ξανά ευχαριστώ!

Δικιά μου η ευχαρίστηση! Ευτυχώς υπήρχε και έτοιμο υλικό για copy-paste... ?